https://crimethinc.com/feed/grCrimethInc. : GR CrimethInc. ex-Workers’ Collective: Your ticket to a world free of chargehttps://ja.crimethinc.com/assets/icons/icon-600x600-29557d753a75cfd06b42bb2f162a925bb02e0cc3d92c61bed42718abba58775f.pnghttps://ja.crimethinc.com/assets/icons/favicon-efac4460fc49353986831b21650af3dce27f87fa1fa8636d3ea0e858382ae449.icoCrimethInc. Ex-Workers Collectivehelp@crimethinc.comhttps://crimethinc.com/2024/02/13/e-suzetese-gia-ta-anthropina-dikaiomata-apetukhe-na-stamatesei-te-genoktonia-ste-gaza-enas-anarkhikos-apo-ten-tzapha-gia-ten-anagkaioteta-ton-antiapoikiakon-strategikon-gia-ten-apeleutherose-12024-02-13T03:34:42Z2024-03-14T05:39:20ZΗ συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα απέτυχε να σταματήσει τη γενοκτονία στη Γάζα : Ένας αναρχικός από την Τζάφα για την αναγκαιότητα των αντιαποικιακών στρατηγικών για την απελευθέρωσηΈνας αναρχικός από την Τζάφα για την αναγκαιότητα των αντιαποικιακών στρατηγικών για την απελευθέρωση.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/header.jpg" /></figure>
<p>Τέσσερις μήνες μετά την επίθεση στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός έχει αναγκάσει πάνω από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους πρόσφυγες να βρίσκονται παγιδευμένοι στην άκρη των αιγυπτιακών συνόρων και τώρα τους βομβαρδίζει ενώ απειλεί να εξαπολύσει και χερσαία επίθεση εναντίον τους. Στο κείμενο που ακολουθεί, ο Τζόναθαν Πόλακ, μέλος επί πολλά χρόνια στους “Αναρχικούς Ενάντια στο Τείχος” και σε άλλες προσπάθειες αντιαποικιακής αλληλεγγύης, εξηγεί γιατί δεν πρέπει να περιμένουμε από τους διεθνείς θεσμούς ή τα κινήματα διαμαρτυρίας μέσα στην ισραηλινή κοινωνία να σταματήσουν τη γενοκτονία στη Γάζα και καλεί τους απλούς ανθρώπους να αναλάβουν δράση.</p>
<p>Μια συντομότερη εκδοχή αυτού του κειμένου απορρίφθηκε από τη “φιλελεύθερη” ισραηλινή πλατφόρμα Haaretz - μια ένδειξη του μειούμενου χώρου για διαφωνία όσον αφορά την Παλαιστίνη και την ισραηλινή κοινωνία.</p>
<hr />
<h1 id="h-suzitisi-gia-ta-anthropina-dikaiomata-apetuxe-na-stamatisei-ti-genoktonia-sti-gaza">Η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα απέτυχε να σταματήσει τη γενοκτονία στη Γάζα</h1>
<p>Διανύουμε πλέον περισσότερες από 120 ημέρες από την πρωτοφανή ισραηλινή επίθεση στη Γάζα. Οι φρικτές επιπτώσεις της και η αδυναμία μας να τη σταματήσουμε θα πρέπει να μας αναγκάσουν να επανεκτιμήσουμε την προοπτική μας για την εξουσία, την κατανόησή της και, κυρίως, τι πρέπει να κάνουμε για να την καταπολεμήσουμε.</p>
<p><strong>Μέσα στα ποτάμια αίματος, τις ατελείωτες ημέρες θανάτου και καταστροφής, τις αφόρητες ελλείψεις, την πείνα, τη δίψα και την απόγνωση, τις αδιάκοπες νύχτες με φωτιά, θειάφι και <a href="https://amnesty.ca/human-rights-news/israel-opt-identifying-the-israeli-armys-use-of-white-phosphorus-in-gaza/">λευκό φώσφωρο</a> που πέφτουν αδιάκριτα από τον ουρανό, πρέπει να αναμετρηθούμε με τα γυμνά άσχημα γεγονότα της πραγματικότητας και να αναδιαμορφώσουμε τις στρατηγικές μας.</strong></p>
<p>Οι επίσημα αναφερόμενοι θάνατοι - εκτός από τους πολλούς Παλαιστίνιους που παραμένουν θαμμένοι κάτω από τα ερείπια και δεν έχουν ακόμη συμπεριληφθεί στην επίσημη καταμέτρηση - ανέρχονται ήδη στην εξόντωση σχεδόν του 1,5% του συνόλου της ανθρώπινης ζωής στη Λωρίδα της Γάζας. Καθώς το “Ισραήλ” κλιμακώνει τις επιθέσεις του στη Ράφα, μοιάζει να μη διαφαίνεται τέλος στον ορίζοντα. Σύντομα, η ζωή ενός στους πενήντα ανθρώπους στη Γάζα θα έχει αφανιστεί.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/3.jpg" /> <figcaption>
<p>Οι συνέπειες των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στη Ράφα αυτή την εβδομάδα.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Ο ισραηλινός στρατός επιβάλλει έναν άνευ προηγουμένου φόρο οδύνης και θανάτου στους 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους της Γάζας, ξεπερνώντας οτιδήποτε έχει παρατηρηθεί ποτέ στην Παλαιστίνη ή αλλού κατά τη διάρκεια <a href="https://www.oxfam.org/en/press-releases/daily-death-rate-gaza-higher-any-other-major-21st-century-conflict-oxfam">του 21<sup>ου</sup> αιώνα</a>. Ωστόσο, αυτοί οι συγκλονιστικοί αριθμοί δεν έχουν διαπεράσει τα παχιά στρώματα αποστασιοποίησης και αποσύνδεσης που χαρακτηρίζουν την ισραηλινή κοινωνία καθώς και τους δυτικούς συμμάχους του “Ισραήλ”. Αν μη τι άλλο, η αναγωγή αυτής της τραγωδίας σε στατιστικές φαίνεται να εμποδίζει παρά να ενισχύει την κατανόησή μας. Παρουσιάζει ένα σύνολο που συσκοτίζει το επί μέρους: οι αριθμοί αποκρύπτουν την προσωπικότητα των αμέτρητων ατόμων που βίωσαν έναν οδυνηρό, μοναδικό θάνατο.</p>
<p>Ταυτόχρονα, η ασύλληπτη κλίμακα της σφαγής στη Γάζα καθιστά αδύνατη την κατανόησή της μέσα από τις ιστορίες μεμονωμένων θυμάτων. Δημοσιογράφοι, οδοκαθαριστές, ποιητές, νοικοκυρές, οικοδόμοι, μητέρες, γιατροί και παιδιά, ένα πλήθος τεράστιο για να μιλήσουμε γι’ αυτό. Μένουμε με τις απρόσωπες ανώνυμες φιγούρες. Ανάμεσά τους βρίσκονται περισσότερα από <a href="https://www.aljazeera.com/news/longform/2023/10/9/israel-hamas-war-in-maps-and-charts-live-tracker">13.000</a> παιδιά. Πιθανώς πολύ περισσότερα.</p>
<p>Παρακαλώ, κάντε μια παύση και πείτε το δυνατά, λέξη προς λέξη: πάνω από δεκατρείς χιλιάδες παιδιά. Σκοτώθηκαν. Υπάρχει άραγε τρόπος να το καταλάβουμε αυτό και να προχωρήσουμε πέρα από τη σφαίρα των στατιστικών στοιχείων για να κατανοήσουμε την τρομακτική πραγματικότητα;</p>
<p>Οι ψυχροί ωμοί αριθμοί καλύπτουν επίσης <a href="https://www.haaretz.com/middle-east-news/palestinians/2024-01-01/ty-article-magazine/.premium/israels-bombs-are-wiping-out-entire-palestinian-families-in-gaza/0000018c-c081-d3e0-abac-d8a9d4300000">εκατοντάδες εξαφανισμένες οικογένειες</a>, πολλές από τις οποίες διαγράφηκαν εντελώς - μερικές φορές τρεις, ακόμη και τέσσερις γενιές, εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης.</p>
<p>Στη σκιά αυτών των αριθμών βρίσκονται περισσότεροι από 68.000 άνθρωποι που έχουν τραυματιστεί, χιλιάδες από τους οποίους θα παραμείνουν παράλυτοι για το υπόλοιπο της ζωής τους. Το ιατρικό σύστημα στη Γάζα έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά - ακρωτηριασμοί που σώζουν ζωές γίνονται χωρίς αναισθητικό. Η έκταση της καταστροφής των υποδομών στη Γάζα ξεπερνά τους <a href="https://www.wsj.com/world/middle-east/gaza-destruction-bombing-israel-aa528542">βομβαρδισμούς της Δρέσδης</a> στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σχεδόν δύο εκατομμύρια άνθρωποι - περίπου το 85% του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας - έχουν εκτοπιστεί, οι ζωές τους έχουν καταστραφεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, καθώς καταφεύγουν στο επικίνδυνα υπερπλήρες νότιο τμήμα της Λωρίδας, το οποίο η ισραηλινή κυβέρνηση ψευδώς ανακήρυξε “ασφαλές”, αλλά συνεχίζει να <a href="https://www.nytimes.com/2023/12/21/world/middleeast/israel-gaza-bomb-investigation.html">βομβαρδίζει</a> με εκατοντάδες βόμβες των 2,000 λιβρών. <a href="https://www.nytimes.com/2023/12/21/world/middleeast/israel-gaza-bomb-investigation.html">Η πείνα στη Γάζα</a>, η οποία <a href="https://www.haaretz.com/2012-10-17/ty-article/.premium/israels-gaza-quota-2-279-calories-a-day/0000017f-e0f2-d7b2-a77f-e3f755550000">δημιουργήθηκε από την ισραηλινή κρατική πολιτική</a> ακόμη και πριν από τον πόλεμο, είναι τόσο σοβαρή που ισοδυναμεί με λιμό. Μέσα στην απελπισία τους, οι άνθρωποι έχουν καταφύγει στο να τρώνε ζωοτροφές, αλλά τώρα ακόμη και αυτές εξαντλούνται.</p>
<p>Πριν από περίπου ένα μήνα, ένας γνωστός μου που κατέφυγε στη Ράφα από την Πόλη της Γάζας μετά τον βομβαρδισμό του σπιτιού του εκεί, μου είπε ότι αυτός και η οικογένειά του είχαν ήδη αναγκαστεί να μετακινηθούν από το ένα προσωρινό καταφύγιο στο άλλο <em>έξι διαφορετικές φορές</em> στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τις βόμβες. Σε απόγνωση είπε: “Δεν υπάρχει φαγητό, νερό, δεν υπάρχει πουθενά να κοιμηθούμε. Είμαστε συνεχώς διψασμένοι, πεινασμένοι και βρεγμένοι. Έχω ήδη αναγκαστεί να ξεθάψω τα παιδιά μου κάτω από τα χαλάσματα δύο φορές - μία στη Γάζα και μία εδώ στη Ράφα”.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/4.jpg" /> <figcaption>
<p>Τον Δεκέμβριο του 2023, ο ισραηλινός στρατός όρισε το Αλ Μαουάσι ως μία από τις μοναδικές “ασφαλείς ζώνες” στη Λωρίδα της Γάζας. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες κατέφυγαν εκεί, βρίσκοντας μόνο μια <a href="https://www.vox.com/world-politics/2023/12/6/23990868/gaza-humanitarian-crisis-evacuate-safe-zones">λωρίδα άγονης γης</a> χωρίς τροφή, νερό ή αποχέτευση. Τώρα ο ισραηλινός στρατός <a href="https://forward.com/opinion/581628/rafah-gaza-israeli-assault-humanitarian-crisis/">επιτίθεται</a> και στις λεγόμενες “ασφαλείς ζώνες”. Αυτή η φωτογραφία δείχνει τον προσφυγικό καταυλισμό στις 9 Φεβρουαρίου 2024.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Αυτά τα ποτάμια αίματος πρέπει να σπάσουν τα τείχη της απάθειάς μας. Μακάρι ο χρόνος να μπορούσε να σταματήσει αρκετά για να μπορέσουμε όλοι μας να επεξεργαστούμε τη θλίψη μας. Αλλά δεν θα το κάνει. Συνεχίζει να περνάει καθώς περισσότερες βόμβες πέφτουν στη Γάζα.</p>
<p>Δεκαετίες αδικίας άνοιξαν το δρόμο γι’ αυτό. Έχουν περάσει περίπου 75 χρόνια από τη Νάκμπα - 75 χρόνια εποικιστικής αποικιοκρατίας του “Ισραήλ” - αλλά οι υπερασπιστές του συνεχίζουν να αρνούνται τα γεγονότα. Ακόμα και μετά τη διαβεβαίωση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης (ΔΔΔ) ότι υπάρχει πράγματι λόγος να φοβόμαστε πως διαπράττεται γενοκτονία στη Γάζα, οι ΗΠΑ και πολλοί από τους άλλους δυτικούς συμμάχους του “Ισραήλ” παρέμειναν ουσιαστικά σιωπηλοί.</p>
<p>Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, <a href="https://www.reuters.com/world/middle-east/netanyahu-israel-committed-international-law-will-defend-itself-2024-01-26/">χαρακτήρισε</a> την απλή προθυμία του δικαστηρίου να συζητήσει την υπόθεση “<em>ντροπή που δεν θα σβηστεί για πολλές γενιές</em>”. <strong>Πράγματι, η απόφαση είναι ντροπή. Παρά το γεγονός ότι όλα αποκαλύφθηκαν σε κοινή θέα, το δικαστήριο δε διέταξε το “Ισραήλ” να προβεί σε καταπαύση πυρός.</strong> Αυτό αποτελεί ντροπή για το ίδιο το δικαστήριο και για την ίδια την ιδέα ότι το διεθνές δίκαιο υποτίθεται ότι προστατεύει τις ζωές και τα δικαιώματα εκείνων που συνθλίβονται από τη στρατιωτική δύναμη των κρατών.</p>
<p>Θα ειπωθεί αναμφίβολα ότι το δίκαιο, από τη φύση του, είναι σχολαστικό και ότι εξετάζει το δάσος όχι ως σύνολο αλλά ως μεμονωμένα δέντρα. <strong>Σε αυτό πρέπει να απαντήσουμε ότι η πραγματικότητα, τα γεγονότα, η κοινή λογική πρέπει να είναι πάνω από το νόμο, όχι κάτω από αυτόν.</strong> Το “Ισραήλ” αφιερώνει σημαντικούς πόρους σε μια “νομιμοφάνεια” του πεδίου της μάχης, η οποία έχει σκοπό να δώσει κάλυψη στις δολοφονικές του πράξεις. Αυτή η προσέγγιση περιλαμβάνει τον τεμαχισμό της πραγματικότητας σε λεπτές φέτες από ξεχωριστές νομικά εγκεκριμένες παρατηρήσεις και ενέργειες: Ένας στρατιωτικός στόχος ήταν παρών στον πολυώροφο κτίριο Χ, δικαιολογώντας τον θάνατο πάνω από δύο δωδεκάδων αμάχων που δεν συμμετείχαν σε τίποτα - ο πύργος διαμερισμάτων Υ ήταν το σπίτι ενός πυροσβέστη που απασχολούσε η Χαμάς, νομιμοποιώντας, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, την απόφαση να εξοντωθούν τρεις γειτονικές οικογένειες. <strong>Αλλά αυτή η πρακτική δεν μπορεί να μετατρέψει το νερό της γενοκτονίας σε νόμιμο κρασί. Πρόκειται για νομική εργαλειοποίηση που κατατέμνει την πραγματικότητα σε κομμάτια προκειμένου να αποκρύψει ένα σχέδιο αδιάκριτης μαζικής δολοφονίας.</strong></p>
<p>Αν η σφαγή του 1,5% του πληθυσμού μέσα σε τέσσερις μήνες δεν είναι γενοκτονία - αν οι πράξεις του “Ισραήλ” δε θεωρούνται αρκετά επικίνδυνες ώστε το δικαστήριο να το διατάξει να σταματήσει αμέσως τις δολοφονίες, ούτε καν όταν φανερά και ανοιχτά υποκινείται η εξόντωση των Παλαιστινίων από επιφανείς Ισραηλινούς <a href="http://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/defense-minister-announces-complete-siege-of-gaza-no-power-food-or-fuel/">πολιτικούς</a> και <a href="https://www.aa.com.tr/en/middle-east/israeli-journalist-says-army-should-have-killed-100-000-palestinians-in-gaza/3089253">μέλη του Τύπου</a>, για να μην αναφέρουμε τον <a href="https://twitter.com/Sprinter99800/status/1713064886027063584">πρόεδρο</a> και τον <a href="https://www.npr.org/2023/11/07/1211133201/netanyahus-references-to-violent-biblical-passages-raise-alarm-among-critics">πρωθυπουργό</a> του “Ισραήλ” - όταν η έλλειψη τιμωρίας για τέτοιες υποκινήσεις και τέτοιες πράξεις γίνεται αποδεκτή αντί να στιγματίζεται ως γενοκτονία με τους πιο απλούς όρους - τότε οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την πραγματικότητα έχουν χάσει κάθε νόημα και έχουμε απόλυτη ανάγκη από μια νέα γλώσσα πέρα από τα όρια του νομικισμού.</p>
<p>Αφήνοντας το μαχαίρι του χασάπη στο χέρι του χασάπη - αφήνοντας το “Ισραήλ” ανενόχλητο, ανεμπόδιστο -, σημαίνει ότι αφήνουμε τη σφαγή στη Γάζα να συνεχιστεί. Αυτή είναι η απόλυτη συνεχιζόμενη αποτυχία του διεθνούς δικαίου και των θεσμών που είναι επιφορτισμένοι με την τήρησή του.</p>
<p>Αυτή η αποτυχία μετακυλύει την ευθύνη για την επιβολή του τερματισμού της συνεχιζόμενης καταστροφής στους ώμους της κοινωνίας των πολιτών. <strong>Αυτό θα έπρεπε να μας αναγκάσει να κινηθούμε πέρα από τα κενά φιλελεύθερα παραδείγματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία έχουν αντικαταστήσει την απελευθέρωση ως κυρίαρχο λόγο στην αριστερή πολιτική.</strong></p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/2.jpg" /> <figcaption>
<p>Οι συνέπειες μιας ισραηλινής επίθεσης στον προσφυγικό καταυλισμό Αλ Ζαουάιντα στις 7 Φεβρουαρίου 2023.</p>
</figcaption>
</figure>
<h1 id="h-poreia-pros-ta-empros">Η πορεία προς τα εμπρός</h1>
<p>Ο λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει καταλάβει την πολιτική αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες μας έχει απομακρύνει από ένα πλαίσιο απελευθέρωσης και αποτελεσματικής δράσης. <strong>Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι πρέπει να αποσυνδεθούμε από τη φιλελεύθερη σκέψη για να επαναφέρουμε στρατηγικές που αφοπλίζουν και αποδομούν την εξουσία.</strong> Η ηθική συνενοχή με τα εγκλήματα του“Ισραήλ” που εκφράζει η άρνηση του Διεθνούς Δικαστηρίου να διατάξει άμεση κατάπαυση του πυρός μας αναγκάζει να το κάνουμε αυτό. Προσφέρει ένα πειστικό επιχείρημα ότι όλοι μας πρέπει να έρθουμε σε ρήξη με το σημερινό αποτυχημένο σύστημα.</p>
<p>Από την άλλη πλευρά, η πραγματικότητα δε θα περιμένει από εμάς να καταλάβουμε τα πράγματα. Δεν μπορούμε απλώς να μη βιαζόμαστε και να περιμένουμε να αναλάβουμε δράση μέχρι να αναπτύξουμε και να εκλαϊκεύσουμε νέες αφηγήσεις και εννοιολογικά πλαίσια. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα όποια μέσα έχουμε στη διάθεσή μας για να δράσουμε αμέσως τώρα.</p>
<p>Μας παρέχει άραγε το ΔΔΔ κάποια εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε; Το ΔΔΔ θεωρείται ο ανώτατος θεσμός του διεθνούς δικαίου. Παρόλο που δε διαθέτει ανεξάρτητους μηχανισμούς επιβολής, πέραν του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, οι αποφάσεις και η νομολογία του θεωρούνται το θεμέλιο της νομολογίας του διεθνούς δικαίου και συχνά ενσωματώνονται στις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων για τα θέματα αυτά. <strong>Παρά το γεγονός ότι διέταξε πολύ λίγα μέτρα κατά του “Ισραήλ” ή κατά της συνεχιζόμενης γενοκτονίας που συντελείται, το δικαστήριο όντως διαπίστωσε ότι υπάρχει σημαντικός λόγος να πιστεύεται ότι συντελείται γενοκτονία.</strong></p>
<p>Επειδή το δικαστήριο δεν έλαβε κανένα πραγματικό μέτρο κατά του “Ισραήλ”, θα πρέπει να είναι προφανές ότι η ευθύνη για δράση βαραίνει εμάς και τα κινήματά μας. Ευτυχώς, η απόφαση μπορεί επίσης να μας δώσει κάποια εργαλεία για να χρησιμοποιήσουμε στο εδώ και τώρα, ενώ αναπτύσσουμε νέα πλαίσια απελευθέρωσης. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι μια πρόσφατη αγωγή σε <a href="https://www.theguardian.com/world/2024/feb/01/genocide-gaza-israel-california-court">ομοσπονδιακό δικαστήριο της Καλιφόρνιας</a> με στόχο να υποχρεωθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να σταματήσει τη στρατιωτική υποστήριξη προς το “Ισραήλ”. Η υπόθεση απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, αλλά το δικαστήριο αποφάσισε ότι το “Ισραήλ” διαπράττει εύλογα γενοκτονία στη Γάζα με βάση την απόφαση του ΔΔΔ.</p>
<p>Η νομική υπόθεση ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να εξαιρούνται από τη συνενοχή σε γενοκτονία δεν είναι αβάσιμη στο δίκαιο των ΗΠΑ, καθώς και σε πολλές άλλες χώρες. Ολλανδικό δικαστήριο <a href="https://www.aljazeera.com/news/2024/2/12/court-orders-netherlands-to-halt-delivery-of-fighter-jet-parts-to-israel">διέταξε πρόσφατα</a> την κυβέρνηση της Ολλανδίας να σταματήσει την παράδοση εξαρτημάτων για τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 που χρησιμοποιεί το “Ισραήλ” για να βομβαρδίζει τη Λωρίδα της Γάζας. Ίσως είναι εύλογο τώρα να αναγκαστούν περισσότερες κυβερνήσεις να επιβάλουν εμπάργκο όπλων, κυρώσεις ή άλλα μέτρα μέσω εθνικών δικαστηρίων.</p>
<p>Ωστόσο, τέτοιες στρατηγικές εξακολουθούν να μας περιορίζουν στο να βασιζόμαστε στους λεγόμενους εμπειρογνώμονες - δε θα μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε κινήματα. <strong>Η γενοκτονία δε θα σταματήσει από το εσωτερικό της ισραηλινής κοινωνίας. Η πίεση για να γίνει αυτό πρέπει να έρθει από έξω. Είναι πλέον καιρός για άμεση δράση και προσπάθειες από τα κάτω προς τα πάνω, όπως μποϊκοτάζ με πρωτοβουλία κοινοτήτων σε ισραηλινά προϊόντα, σε πωλητές που τα εμπορεύονται, σε ισραηλινές εξαγωγές πολιτιστικών προϊόντων και προπαγάνδας και σε οτιδήποτε άλλο τροφοδοτεί το παγκόσμιο κίνημα μποϊκοτάζ, αποεπένδυσης και κυρώσεων.</strong> Ο <a href="https://crimethinc.com/2023/11/10/shutting-down-the-port-of-tacoma-reflections-from-the-salish-sea">αποκλεισμός του λιμανιού της Τακόμα</a> ή οι <a href="https://jacobin.com/2023/11/dockworkers-port-blockade-israeli-arms-solidarity-union-activism-gaza-war">δράσεις λιμενεργατών σε όλο τον κόσμο</a>, οι οποίοι αρνούνται να φορτώσουν ισραηλινά πλοία και φορτία και να μεταφέρουν όπλα στο “Ισραήλ”, είναι παραδείγματα του πώς θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε, για την προώθηση της οικοδόμησης ενός ενεργού ριζοσπαστικού κινήματος βάσης.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/6.jpg" /> <figcaption>
<p>Διαδηλωτές <a href="https://twitter.com/Workers4Pal/status/1732681353240486123">μπλοκάρουν</a> ένα εργοστάσιο που κατασκευάζει εξαρτήματα για τα F-35 που χρησιμοποιεί ο ισραηλινός στρατός στην επίθεσή του στη Γάζα.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσουμε τη γενοκτονία που λαμβάνει χώρα τώρα, αλλά είναι σημαντικό να το προσεγγίσουμε αυτό ως ένα βήμα προς την προώθηση της απελευθέρωσης των Παλαιστινίων και τη διάλυση της ισραηλινής αποικιοκρατίας των εποίκων. Η απεικόνιση των Παλαιστινίων ως κάτι περισσότερο από θύματα στο έλεος της ισραηλινής καταστολής είναι μερικές φορές καλοπροαίρετη, αλλά διαγράφει την προσωπικότητα και τη δράση τους. Ενώ προσπαθούμε να σταματήσουμε την πολεμική μηχανή του “Ισραήλ”, πρέπει να κάνουμε γνωστό ότι αυτό αποτελεί μέρος του αγώνα για τον τερματισμό της ισραηλινής αποικιοκρατίας και να θέσουμε στο επίκεντρο τους Παλαιστίνιους ως πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας.</p>
<h1 id="oi-rizes-tou-problimatos">Οι ρίζες του “προβλήματος”</h1>
<p>Πριν ακόμη από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους, το “Ισραήλ” ήταν μια ρατσιστική, αποικιοκρατική κοινωνία, που βασιζόταν στην αντίληψη ότι οι Ισραηλινοί είναι θεμελιωδώς ανώτεροι από τους Παλαιστίνιους. Αυτή είναι η επικρατούσα τάση της ισραηλινής πολιτικής σκέψης τόσο στη δεξιά όσο και στη λεγόμενη αριστερή πτέρυγα. Αυτή είναι η σκέψη που ώθησε στη μαζική αποστέρηση των Παλαιστινίων η οποία προηγήθηκε της ανακήρυξης του κράτους, στην εθνοκάθαρση της Νάκμπα το 1948 και στις διάφορες μορφές απαρτχάιντ και στρατιωτικής διακυβέρνησης από τότε. Στην πραγματικότητα, υπήρξε μόνο ένας χρόνος στην ιστορία του “Ισραήλ” -το 1966- κατά τον οποίο δεν επέβαλε καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας σε τουλάχιστον ένα μέρος του παλαιστινιακού πληθυσμού.</p>
<p>Πολύ πριν από την τρέχουσα επίθεση στη Γάζα, η καθημερινή πραγματικότητα της παλαιστινιακής ύπαρξης υπό ισραηλινή κυριαρχία ήταν ένας συνεχής, διαρκής τρόμος εν μέσω βίας και αβεβαιότητας. Το να είσαι Παλαιστίνιος σημαίνει να περνάς από ένα σημείο ελέγχου χωρίς να ξέρεις αν θα σε τραβήξουν έξω και θα σε συλλάβουν - σημαίνει βία του όχλου των εποίκων - σημαίνει να σε ρίχνουν στη φυλακή υπό διοικητική κράτηση, χωρίς να ξέρεις για ποιο λόγο και για πόσο - σημαίνει μια στρατιωτική επιδρομή στη μέση της νύχτας. Σημαίνει όλα αυτά και χειρότερα, μέρα με τη μέρα, σε όλη τη διάρκεια μιας ζωής, σε όλες τις γενιές. Ένα από τα πολλά πράγματα που συνέβησαν στις 7 Οκτωβρίου ήταν ότι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, οι Ισραηλινοί, επίσης, ως κοινωνία, βίωσαν αυτό το είδος υπαρξιακού τρόμου, αυτή την ανησυχητική αβεβαιότητα και την έλλειψη ασφάλειας.</p>
<p>Τα γεγονότα της 7<sup>ης</sup> Οκτωβρίου είχαν τέτοιο αντίκτυπο στην ισραηλινή κοινωνία που ακόμη και σήμερα οι περισσότεροι Ισραηλινοί συνεχίζουν να θεωρούν τους εαυτούς τους ως τα κύρια θύματα της αφήγησης. Ένα αποτέλεσμα αυτού είναι η εμμονή των Ισραηλινών να εντάσσουν τη γενοκτονία στη Γάζα στο πλαίσιο της βίας της 7<sup>ης</sup> Οκτωβρίου. Μια συνηθισμένη δυσαρέσκεια των Ισραηλινών για την απόφαση του ΔΔΔ είναι ότι το δικαστήριο δεν ανέφερε την 7<sup>η</sup> Οκτωβρίου στην απόφασή του (στην πραγματικότητα, την ανέφερε). Ταυτόχρονα, αυτή η απαίτηση για την ένταξή της σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα έχει ως στόχο να αποσιωπήσει το ευρύτερο πλαίσιο. Πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης αριστεράς, εκφράζουν οργή όταν η τρέχουσα κατάσταση τίθεται στο πλαίσιο της Νάκμπα, της κατοχής του 1967 ή της συνεχιζόμενης πολιορκίας. Σύμφωνα με αυτή την ανάποδη λογική, η χρήση αυτού του πλαισίου εκλαμβάνεται ως γενοκτονία κατά των Ισραηλινών.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2024/02/13/5.jpg" /> <figcaption>
<p>Παλαιστίνιοι γιατροί <a href="https://www.aljazeera.com/features/2024/1/25/medicine-in-gaza-a-doctors-guide-to-treating-gazas-sick-and-wounded">προσπαθούν απεγνωσμένα</a> να σώσουν τη ζωή Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, που τραυματίστηκαν σε ισραηλινή επίθεση.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Ο ισραηλινός ρατσισμός ήταν διαδεδομένος και πριν, αλλά από την 7<sup>η</sup> Οκτωβρίου ο απροκάλυπτος γενοκτονικός λόγος και οι ανοιχτές εκκλήσεις για πραγματική γενοκτονία έχουν γίνει ο κανόνας. Μέσα στην ισραηλινή κοινωνία, δεν υπάρχει κανένα κίνημα με πραγματική σημασία ενάντια στη γενοκτονία. Τα κινήματα διαμαρτυρίας που υπάρχουν είναι αμελητέου μεγέθους και επιρροής, ή ασχολούνται κυρίως με την απαίτηση μιας συμφωνίας ανταλλαγής ομήρων, ή επικεντρώνονται σε εσωτερικά ισραηλινά ζητήματα - απομεινάρια του <a href="https://crimethinc.com/2023/03/27/a-coup-detat-in-israel-the-bitter-harvest-of-colonialism">κινήματος για τη δικαιοσύνη</a> πριν από την 7<sup>η</sup> Οκτωβρίου.</p>
<p>Οι μικροσκοπικές απομονωμένες νησίδες αντίστασης στην επίθεση στη Γάζα και στις ευρύτερες πτυχές της ισραηλινής κυριαρχίας είναι τόσο μικρές που θα πρέπει να εκληφθούν ως σφάλμα στρογγυλοποίησης και όχι ως πραγματική δύναμη. Η ιδέα ότι υπάρχει μέσα στην ισραηλινή κοινωνία ένα κίνημα κατά της αποικιοκρατίας και υπέρ της απελευθέρωσης των Παλαιστινίων είναι μια ψευδαίσθηση. Για να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στη χάραξη ενός δρόμου προς ένα μέλλον πραγματικής ελευθερίας, όσοι προέρχονται από το εσωτερικό αυτής της κοινωνίας των εποίκων θα πρέπει να απορρίψουν την ισραηλινή αποικιοκρατία εκ βάθρων. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όσο κι αν επιθυμούμε να γίνουμε μέρος της λύσης, θα παραμείνουμε εγγενώς και μέρος του προβλήματος.</p>
<p>Προσεγγίζοντας το μέλλον μετά τη γενοκτονία, πρέπει να αναρωτηθούμε πώς οι εξισωτικές ιδέες θα επιβιώσουν σε μια πραγματικότητα που μαστίζεται από τον πόλεμο, το θάνατο και την καταστροφή. Δεν είναι σαφές πώς μπορούμε να οραματιστούμε και να δημιουργήσουμε ένα μέλλον που μπορεί να υπερβεί το τραύμα του πρόσφατου παρελθόντος, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι μολονότι η καταστροφή και η βία μπορεί να μειωθούν όταν σταματήσει η επίθεση, η ισραηλινή καταστολή θα συνεχιστεί.</p>
<p>Τίποτα για το μέλλον μετά τη γενοκτονία δεν είναι ακόμη σαφές, συμπεριλαμβανομένων των κατευθύνσεων που θα πάρει το παλαιστινιακό κίνημα για την απελευθέρωση. Αυτό θα το αποφασίσουν μόνο οι Παλαιστίνιοι. Αυτό που είναι προφανές - και θα έπρεπε να είναι σαφές πολύ πριν τη σημερινή κατάσταση - είναι πως όσοι αντιτίθενται στην αποικιοκρατία δεν πρέπει να απολαμβάνουν τα προνόμια που αυτή τους παρέχει. Οι ακριβείς λεπτομέρειες του δρόμου προς την απελευθέρωση είναι αβέβαιες, αλλά είναι αναμφισβήτητο πως όσοι θέλουν να βοηθήσουν να τον ανοίξουν μπορούν να παίξουν κάποιο ρόλο μόνο μέσα στο παλαιστινιακό κίνημα. <strong>Η ευθύνη της εξεύρεσης τρόπων για να γίνει αυτό, για να ξεπεραστούν τα όρια της αναγκαστικής εθνικής ταυτότητας που υπάρχουν ακριβώς για να το αποτρέψουν, βαραίνει όσους επιθυμούν να υποστηρίξουν τους Παλαιστίνιους και να ξεφύγουν από τα όρια της αποικιοκρατίας.</strong></p>
<p><em>Jonathan Pollak</em></p>
https://crimethinc.com/2023/10/17/apo-te-galilaia-ste-gaza-mia-phone-apo-ten-palaistine2023-10-17T10:24:02Z2024-01-11T03:23:44ZΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΣΤΗ ΓΑΖΑ : Μία φωνή από την ΠαλαιστίνηΠαρουσιάζουμε την οπτική ενός Παλαιστινίου που ζει στη βόρεια Παλαιστίνη.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/10/16/header.jpg" /></figure>
<p>Αυτή τη στιγμή, ο στρατός του Ισραήλ σφυροκοπά με βόμβες του ανθρώπους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη Γάζα. Έχει δολοφονήσει ήδη σχεδόν <a href="https://www.aljazeera.com/news/longform/2023/10/9/israel-hamas-war-in-maps-and-charts-live-tracker">3000</a> ανθρώπους ενώ επιπλέον έχει εκτοπίσει πάνω από ένα εκατομμύριο. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο κεφάλαιο της -πάνω από έναν αιώνα- εποικιακής βίας που θέτει ως στόχο τους Παλαιστινίους.</p>
<p>Θρηνούμε για όλους, όσοι σκοτώθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή, τραυματίστηκαν ή εκτοπίστηκαν στις 7 του Οκτώβρη και στις μέρες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν. Αλλά όπως σε κάθε αγώνα, εκείνοι που κατέχουν την μεγαλύτερη ισχύ έχουν επίσης
και τη μεγαλύτερη επιρροή, όταν πρόκειται να προσδιοριστεί η μορφή που θα λάβει η διαμάχη. Ανησυχούμε για τις ζωές των Παλαιστινίων στη Γάζα και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, χωρίς να παραγνωρίζουμε τους θανάτους Ισραηλινών, επειδή ο μοναδικός τρόπος για την ασφάλεια όλων στην περιοχή είναι να τεθεί ένα τέλος στην καταπίεση των Παλαιστινίων.</p>
<p>Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης στην ευρώπη και τη βόρεια αμερική έχουν περάσει τις
τελευταίες δέκα μέρες επικεντρώνοντας την προσοχή τους στη συμφορά των
Ισραηλινών παρά στην εξερεύνηση της σειράς των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτήν
την κατάσταση. Η συντριπτική πλειοψηφία όλων των πτυχών που αφορούν την
κατάσταση προκύπτουν από παράγοντες έξω από την Παλαιστίνη. Είναι σημαντικό να
ακούσουμε απευθείας από τους Παλαιστινίους, οι οποίοι καταλαβαίνουν καλύτερα
από οποιονδήποτε άλλο, πώς η κατάσταση έφτασε σε αυτό το σημείο.</p>
<p>Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει επικοινωνία με ανθρώπους στη Γάζα λόγω διαφόρων
προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ισραηλινών επιθέσεων από αέρος που
στοχεύουν τις υποδομές επικοινωνίας. Για την ώρα, παρουσιάζουμε την οπτική ενός
Παλαιστινίου που ζει στη βόρεια Παλαιστίνη, ο οποίος αναφέρεται σε διάφορες πτυχές
της ζωής μέσα σε συνθήκες εποικισμού αλλά και στον απελευθερωτικό αγώνα μέσα
από τις οργανώσεις βάσης και αλληλεγγύης.</p>
<p>Για περισσότερες πληροφορίες πάνω στην κατάσταση, μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη ενός <a href="https://crimethinc.com/2023/10/08/a-nuclear-superpower-and-a-dispossessed-people-an-anarchist-from-jaffa-on-the-violence-in-palestine-and-israeli-repression">αναρχικού από τη Jaffa</a>.</p>
<hr />
<h1 id="mia-phonh-apo-th-galilaia-ths-palaistinhs">ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ</h1>
<p>Σας γράφω σήμερα από τη Γαλιλαία της Παλαιστίνης, ένα τμήμα της Παλαιστίνης που
έχει καταληφθεί από τις Σιωνιστικές εποικιακές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της Nakba
(καταστροφής) του 1948. Σας γράφω αυτές τις λέξεις κατά τη διάρκεια του Οκτώβρη
του 2023, έναν μήνα που θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη ως ένα σημείο καμπής για
την Παλαιστίνη και τον παλαιστινιακό αγώνα. Γράφω ανώνυμα, γιατί γράφω από την
κοιλιά του κύτους, επειδή στην εποχή μας η επιτήρηση από τους ισραηλινούς και η
πολιτική καταστολή των παλαιστινίων στην περιοχή του 1948 είναι άνευ
προηγουμένου, επειδή ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός του εποικιακού πρότζεκτ
κλιμακώνονται καθημερινά και κάθε λέξη που εκφράζουμε εμπεριέχει και ένα ρίσκο
που αναλαμβάνουμε.</p>
<p>Καθώς γράφω αυτές τις λέξεις, πολεμικά αεροσκάφη σκίζουν τον ουρανό πάνω από το
κεφάλι μου. Ο ήχος από τις μηχανές τους κατακλύζει τη γειτονιά μου. Διασχίζουν τον
αέρα τις τελευταίες δέκα μέρες, μέρα και νύχτα, από την ανατολή ως τη δύση του
ηλίου και πάλι από την αρχή.</p>
<p>Όλα αυτά τα πολεμικά αεροσκάφη κατευθύνονται προς τη Γάζα. Καθώς γράφω αυτές
τις λέξεις, εκεί λαμβάνει χώρα μία γενοκτονία. Μόνο δύο ώρες μακριά από δω, στη
Γάζα, το Ισραήλ –επικουρούμενο από τις παγκόσμιες εποικιακές ιμπεριαλιστικές
δυνάμεις- διαγράφει τον λαό μου από προσώπου γης.</p>
<h2 id="gaza-h-en-ekseliksei-nakba1-kai-to-somoud2">ΓΑΖΑ: Η εν εξελίξει Nakba<sup id="fnref:1" role="doc-noteref"><a href="#fn:1" class="footnote" rel="footnote">1</a></sup> και το Somoud<sup id="fnref:2" role="doc-noteref"><a href="#fn:2" class="footnote" rel="footnote">2</a></sup></h2>
<p>Η Γάζα, η αγαπημένη μας Γάζα, η Γάζα της αντίστασης, η Γάζα αιώνιο σύμβολο της
ανθρώπινης ελαστικότητας, η Γάζα η πληγή, η πληγή της καρδιάς μας, Γάζα το somoud
[η σταθερότητα].</p>
<p>Η Γάζα βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Μεσογείου, και συνορεύει με ισραηλίτικους
οικισμούς στην ανατολή και τον βορρά και με την Αίγυπτο νοτιοδυτικά. Με ένα
πληθυσμό που ξεπερνά τους 2.2 εκατομμύρια κατοίκους σε μόλις 365 τετραγωνικά
χιλιόμετρα, είναι ανάμεσα στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου. 70% των
Παλαιστινίων στη Γάζα είναι πρόσφυγες, των οποίων οι οικογένειες εκδιώχθηκαν από
γειτονικές πόλεις από τους Σιωνιστές στρατιωτικούς εποίκους το 1948 κατά τη διάρκεια
της Nakba.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/10/16/1.jpg" />
</figure>
<p>Τo 2007, το Ισραήλ επέβαλε αποκλεισμό στη Γάζα από την ξηρά, τον αέρα και τη
θάλασσα. Έκτοτε, το κράτος του Ισραήλ έχει διενεργήσει πέντε μεγάλης εμβέλειας
επιθέσεις εναντίον της Γάζας.</p>
<p>Η πρώτη επίθεση έλαβε χώρα το 2008, μετά την επιβολή του αποκλεισμού. Διήρκησε
22 μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων 1385 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν,
συμπεριλαμβανομένων 318 παιδιών.</p>
<p>Η δεύτερη ξεκίνησε τον Νοέμβρη του 2012. Είχε διάρκεια 8 ημέρες. 168 Παλαιστίνιοι
σκοτώθηκαν, ανάμεσά τους 33 παιδιά.</p>
<p>Η τρίτη επίθεση ξεκίνησε τον Ιούλη του 2014 και κράτησε 50 μέρες. 2251 Παλαιστίνιοι
σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων 556 παιδιά, και 1500 παιδιά έμειναν ορφανά.</p>
<p>Τον Μάιο του 2021, η τέταρτη επίθεση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης για
αξιοπρέπεια που ξέσπασε σε ολόκληρη την Παλαιστίνη απ’ άκρη σ’ άκρη.<sup id="fnref:3" role="doc-noteref"><a href="#fn:3" class="footnote" rel="footnote">3</a></sup> Κράτησε για 11 μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν 230 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους
67 παιδιά. Δώδεκα από αυτά τα παιδιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ενός
προγράμματος επούλωσης τραύματος, στο οποίο συμμετείχαν.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/10/16/2.jpg" />
</figure>
<p>Σήμερα, μία πέμπτη επίθεση πραγματοποιείται στη Γάζα και είναι περισσότερο βίαιη
και καταστροφική από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν. Ισραηλινές αεροεπιθέσεις
έχουν σκοτώσει ήδη κοντά στους 3.000 ανθρώπους και έχουν τραυματίσει πάνω από
12.000. Περισσότερες από 45 οικογένειες έχουν παντελώς εξαλειφθεί από τα
ληξιαρχικά δεδομένα. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και
αναγκαστεί να εγκαταλείψουν βιαστικά τα σπίτια τους εξαιτίας των ισραηλίτικων
βομβών. Το Ισραήλ έχει κόψει το ρεύμα, το φαγητό και τα καύσιμα από τη Γάζα και
βομβαρδίζει κτίρια κατοικιών, σχολεία, τζαμιά, νοσοκομεία και ασθενοφόρα.
Ολόκληρες γειτονιές έχουν εξαφανιστεί.</p>
<p>Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να λιμοκτονούν και δεν έχουν πουθενά να κρυφτούν,
πουθενά να βρουν καταφύγιο. Όλη αυτή η κατάσταση συμβαίνει με την ξεκάθαρη και
αδιάντροπη υποστήριξη των δυτικών κυβερνήσεων, όπως οι Η.Π.Α και το Ηνωμένο
Βασίλειο, που έσπευσαν να στείλουν στρατιωτική υποστήριξη στο Ισραήλ. Όλο αυτό
συμβαίνει καθώς η ισραηλίτικη εποικιακή προπαγάνδα καλύπτει τα παγκόσμια μέσα
μαζικής ενημέρωσης προσπαθώντας να διαμορφώσει μία αντι-παλαιστινιακή καμπάνια
και να οριοθετήσει τη δράση της ως έναν «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία»
προκειμένου να νομιμοποιήσει μία μαζική εθνοκάθαρση και μία εν εξελίξει Nakba που
συντελείται στην Παλαιστίνη για τα τελευταία 75+ χρόνια.</p>
<h2 id="poios-einai-o-tromokratis---h-kataskeui-mias-sunainesis">«Ποιος είναι ο Τρομοκράτης;» - Η κατασκευή μίας Συναίνεσης</h2>
<p>Όπως έχουμε διαπιστώσει ιστορικά, η προπαγάνδα και η τακτική της «κατασκευής της
συναίνεσης» έχει πάγια χρησιμοποιηθεί από εποικιακές, ιμπεριαλιστικές και
φασιστικές ομάδες για να νομιμοποιούν, να διατηρούν και να διευρύνουν τον έλεγχό
τους. Είναι ο τρόπος επίσης με τον οποίο νομιμοποιούν την εξόντωση και την μαζική
εθνοκάθαρση.</p>
<p>Η κατασκευή συναινέσεων είναι η πάγια στρατηγική δημιουργίας ενός συστήματος,
στο οποίο οι άνθρωποι δίχως αμφισβήτηση υπακούουν και συναινούν στις αξίες, τις
ιδέες και τα σχέδια που προωθούνται μέσα από τη συστημική - χορηγούμενη
προπαγάνδα και τα μέσα μαζική ενημέρωσης. Έχει χρησιμοποιηθεί για να
εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και των συμμάχων τους κατά την εισβολή στο
Αφγανιστάν το 2001, στην εισβολή στο Ιράν το 2003, προκαλώντας πολέμους και
φρικαλεότητες στη Συρία, την Υεμένη, τη Λιβύη και πολλές άλλες περιοχές στον κόσμο,
φέροντας ως αποτέλεσμα την απώλεια εκατομμυρίων αθώων ζωών και τεράστιο
ανθρώπινο πόνο.</p>
<p>Σήμερα, τα μέσα μαζική ενημέρωσης προσπαθούν να απανθρωποποιήσουν εμάς ως
Παλαιστινίους, να μας εγκλωβίσουν στην εικόνα του τρομοκράτη προκειμένου να
καταστεί ευκολότερη η νομιμοποίηση κάθε φρικαλεότητας που συντελείται από το
Ισραήλ και τους συμμάχους του- τόσο στη Γάζα συγκεκριμένα όσο και συνολικά
εναντίον των Παλαιστινίων.</p>
<p>Ως Άραβες και Παλαιστίνιοι, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς είναι να γίνεσαι αντιληπτός
και να αντιμετωπίζεσαι ως «τρομοκράτης». Ωστόσο, η κλίμακα της αντι-παλαιστινιακής
προπαγάνδας που ενορχηστρώνεται παγκοσμίως από τα κράτη, τις κυβερνήσεις και τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης αυτή τη στιγμή είναι άνευ προηγουμένου για εμάς.</p>
<p>Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ιντιφάντα<sup id="fnref:4" role="doc-noteref"><a href="#fn:4" class="footnote" rel="footnote">4</a></sup>
, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του
2001, η παλαιστινιακή hip-hop μπάντα «DAM» έβγαλε το τραγούδι «<a href="https://www.youtube.com/watch?v=P7fakEks8ak">Meen Erhabi</a>?» -
«Ποιος είναι ο τρομοκράτης;». Εκείνη την περίοδο, φράσεις όπως «θάνατος στους
Άραβες τρομοκράτες» φωνάζονταν από τους Ισραηλινούς εποίκους σε όλη την
κατειλημμένη Παλαιστίνη. Θυμάμαι να ακούω αυτό το τραγούδι κάθε μέρα.
Διαμόρφωσε τη συνείδησή μου ως παιδί. Σήμερα, 22 χρόνια αργότερα, το παγκόσμιο σύστημα προωθεί περισσότερο από ποτέ το αφήγημα ότι «οι Παλαιστίνιοι είναι τρομοκράτες» και εμείς λέμε ξανά και ξανά: ο έποικος είναι ο τρομοκράτης, κάθε
κυβέρνηση που υποστηρίζει το Ισραήλ είναι ένας τρομοκράτης, το Ισραήλ είναι ο
τρομοκράτης.</p>
<h2 id="sustima-enantion-anthropon">Σύστημα εναντίον ανθρώπων</h2>
<p>Η κατάσταση στην Παλαιστίνη αποκαλύπτει τη σκληρότητα και βαρβαρότητα του
παγκόσμιου συστήματος, αλλά ταυτόχρονα και την τεράστια δύναμη των ανθρώπων
ανά τον κόσμο.</p>
<p>Από την πλευρά του παγκόσμιου συστήματος, έχουμε γίνει μάρτυρες υπερβολικής
φρικαλεότητας και ασχήμιας αυτήν τη βδομάδα. Οι Η.Π.Α. έστειλαν το «Gerald R. Ford»
- το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο που έχει ποτέ κατασκευαστεί- και το Ηνωμένο
Βασίλειο ναύλωσε τα βασιλικά πολεμικά πλοία του για να υποστηρίξει το Ισραήλ στη
γενοκτονία που διαπράττεται.</p>
<p>Γάλλοι αστυνομικοί ξυλοφορτώνουν διαδηλωτές που δείχνουν την αλληλεγγύη τους
στην Παλαιστίνη. Γάλλοι αξιωματούχοι απαιτούν την επαναπροώθηση μεταναστών που
συμμετείχαν σε διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης στη Γαλλία. Στη Γερμανία, η
αστυνομία συλλαμβάνει και χτυπά ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή κρατούσαν την
παλαιστινιακή σημαία. Αυτές οι εποικιακές ομάδες και φασιστικές κυβερνήσεις
αποκαλύπτουν για ακόμα μία φορά τα πραγματικά τους πρόσωπα. Ως Παλαιστίνιοι,
πάντοτε γνωρίζαμε ότι το παγκόσμιο σύστημα είναι εναντίον μας, είναι κάτι που
καταλάβαμε από πολύ μικρή ηλικία. Δεν περιμένουμε τίποτα από τις εποικιακές
ομάδες. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις ή τις παγκόσμιες δυνάμεις. Η
εμπιστοσύνη μας βρίσκεται στους ανθρώπους και στη δύναμη των ανθρώπων και
μόνο.</p>
<p>Παρά όλες αυτές τις φρικαλεότητες, γινόμαστε επίσης μάρτυρες της φωνής της
ελευθερίας και της δικαιοσύνης που αντηχεί στους δρόμους ολόκληρου του πλανήτη,
γινόμαστε μάρτυρες της δύναμης των ανθρώπων. Οι άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια,
και δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να καταστείλει αυτήν τη γνώση.</p>
<p>Έχουμε δει χιλιάδες να κάνουν πορείες για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης στους
δρόμους του Λονδίνου και του Παρισιού ακόμα και αφότου οι πορείες για την Παλαιστίνη απαγορεύτηκαν.</p>
<p>Έχουμε δει τους δρόμους της Λισαβόνας και του Πόρτο γεμάτους με οργή, αγάπη και
αλληλεγγύη. Έχουμε δει τις δεκάδες χιλιάδες αδέρφια και αδερφές μας να
διαδηλώνουν για την Παλαιστίνη στο Ιράκ, την Υεμένη, την Ιορδανία, το Μαρόκο.</p>
<p>Σήμερα, κάθε προσπάθεια να φέρουμε την αλήθεια στο φως μετράει. Κάθε
παλαιστινιακή μαντήλα που σηκώνεται έχει σημασία. Κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης
έχει σημασία. Κάθε προσπάθεια οργάνωσης για την Παλαιστίνη μετράει. Κάθε
προσπάθεια «από τον ποταμό ως τη θάλασσα» έχει σημασία.</p>
<p>Ναι, αυτές οι μέρες είναι οδυνηρές πέρα από κάθε αντίληψη, αλλά γνωρίζουμε σήμερα
περισσότερο από ποτέ ότι η ελευθερία είναι αναπόφευκτη.</p>
<p>Είναι μόνο ζήτημα χρόνου. Η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη.</p>
<hr />
<p><em>Translation courtesy of <a href="https://atopia2023.gr/2023/10/%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%bf-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%b9%cf%89%ce%bd_%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%86/">Atopia</a>.</em></p>
<div class="footnotes" role="doc-endnotes">
<ol>
<li id="fn:1" role="doc-endnote">
<p>H Nakba, που στα αραβικά σημαίνει «καταστροφή», αναφέρεται στον μαζικό εκτοπισμό των Παλαιστινίων κατά τη διάρκεια του Αραβο-Ισραηλιτικού πολέμου του 1948. <a href="#fnref:1" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:2" role="doc-endnote">
<p>Το Sοmοud που σημαίνει «σταθερότητα» ή «σταθερή επιμονή» είναι μια παλαιστινιακή αξία και στρατηγική που πρωτοεμφανίστηκε στον παλαιστινιακό λαό στον απόηχο του Πολέμου των Έξι Ημερών του 1967. <a href="#fnref:2" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:3" role="doc-endnote">
<p>Στις 6 Μαΐου 2021 ξεκίνησαν συνεχιζόμενες συγκρούσεις μεταξύ Παλαιστινίων διαδηλωτών και Ισραηλινών αστυνομικών για την απόφαση της Ισραηλινής κυβέρνησης να διώξει τους Παλαιστίνιους από το Σεΐχ Τζαράχ της ανατολικής Ιερουσαλήμ. Από τις συγκρούσεις, οι οποίες συνέπεσαν με τις αργίες του Λαϊλάτ αλ-Καντρ και της «Ημέρας της Ιερουσαλήμ», τραυματίστηκαν πάνω από 300 άνθρωποι, κυρίως Παλαιστίνιοι. Τρεις ημέρες αργότερα η ισραηλινή αστυνομία εισέβαλε στο Τέμενος αλ-Άκσα, τον σημαντικότερο ιερό χώρο των Μουσουλμάνων, καταδιώκοντας Παλαιστίνιους που διαδήλωναν. Σε απάντηση, στις 10 και 11 Μαΐου, οι οργανώσεις Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ έριξαν πάνω από 400 ρουκέτες στο Ισραήλ, βρίσκοντας στόχο σε δύο σπίτια και ένα σχολείο, σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας τουλάχιστον 70 Ισραηλινούς πολίτες. Το Ισραήλ απάντησε με αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, και σύμφωνα με αξιωματούχους της Γάζας τουλάχιστον 24 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων εννέα παιδιών, σκοτώθηκαν και 103 τραυματίστηκαν. <a href="#fnref:3" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:4" role="doc-endnote">
<p>«εξέγερση» στα αραβικά. <a href="#fnref:4" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
</ol>
</div>
https://crimethinc.com/2023/09/05/katanoontas-tis-dioxeis-rico-sten-atlanta-ena-sarotiko-kategoreterio-epidiokei-na-poinikopoiesei-ten-idia-ten-antistase2023-09-05T20:27:44Z2023-11-07T09:34:37ZΚατανοώντας τις διώξεις RICO στην Ατλάντα : Ένα σαρωτικό κατηγορητήριο επιδιώκει να ποινικοποιήσει την ίδια την αντίστασηBy indiscriminately lumping together scores of arrestees in a fabricated conspiracy case, the prosecution is attempting to criminalize protest itself.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/09/header.jpg" /></figure>
<p>Από τις αρχές του <a href="https://crimethinc.com/2023/05/31/atlanta-police-and-prosecutors-target-legal-support-activists">2023</a>, εισαγγελείς στη Τζόρτζια απείλησαν με διώξεις ακτιβιστές, οι οποίοι διαμαρτύρονταν εναντίον μιας σχεδιαζόμενης στρατιωτικοποιημένης εγκατάστασης της αστυνομίας, γνωστής ως “<a href="https://crimethinc.com/2023/06/21/living-in-an-earthquake-the-fight-against-cop-city-confronts-unprecedented-repression">Cop City</a>”, για παραβίαση του νόμου RICO (Racketeer Influenced and Corrupt Organizations – Επιρροής Εκβιαστών και Διεφθαρμένων Οργανώσεων ). Την περασμένη εβδομάδα, ο Γενικός Εισαγγελέας της Τζόρτζια Κρις Καρ <a href="https://www.ajc.com/news/crime/breaking-more-than-60-training-center-activists-named-in-rico-indictment/DQ6B6GHTAJAJRH4SLGIIBAMXR4/">απήγγειλε</a> κατηγορίες υπό το νόμο RICO σε <a href="https://www.fultonclerk.org/DocumentCenter/View/2156/CRIMINAL-INDICTMENT">61 άτομα</a> στην κομητεία Φούλτον.</p>
<p>Τσουβαλιάζοντας αδιάκριτα δεκάδες συλληφθέντες, πολλοί από τους οποίους φαινομενικά δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, σε μια κατασκευασμένη υπόθεση συνωμοσίας, η εισαγγελία επιχειρεί να ποινικοποιήσει την ίδια τη διαμαρτυρία. Η υπόθεση αυτή αντιπροσωπεύει μια πολιτικά υποκινούμενη καταστολή που αποσκοπεί στο να φιμώσει κάθε μορφής ακτιβισμού και πολιτικής διαφωνίας, αλά <a href="https://crimethinc.com/2018/03/26/why-the-torture-cases-in-russia-matter-how-the-tactics-that-the-russian-state-uses-against-anarchists-could-spread">Βλαντιμίρ Πούτιν</a>. Εκ τούτου θα έπρεπε να ενδιαφέρει οποιονδήποτε ανησυχεί και παλεύει για τις πολιτικές ελευθερίες, όπως η ελευθερία της διαμαρτυρίας ή η ελευθερία να αγωνίζεται και να αγορεύει ενάντια στην αστυνομική βία και τον αυταρχισμό, ή υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος.</p>
<p>Οι εισαγγελείς δεν έχουν στη διάθεσή τους οποιαδήποτε αδημοσίευτη προηγουμένως πληροφορία που να φανερώνει την ύπαρξη συνωμοσίας, υπό τη συνήθη έννοια της λέξης αυτής, όπως υποδεικνύεται στο κατηγορητήριο. Παρ’ όλα αυτά, απήγγειλαν νέες κατηγορίες εναντίον εκείνων των οποίων τα ονόματα είχαν ήδη στα χέρια τους ως αποτέλεσμα προηγούμενων συλλήψεων, προσπαθώντας αδέξια να τους ενοχοποιήσουν ως συμμετέχοντες σε μια οργανωμένη εγκληματική επιχείρηση.</p>
<p>Στους κατηγορούμενους συμπεριλαμβάνονται 42 άτομα που έχουν ήδη κατηγορηθεί για “τρομοκρατία” επειδή φέρονται να συμμετείχαν στο κίνημα #StopCopCity, πολλοί από αυτούς με βάση ενέργειες τόσο απλές όσο η είσοδος σε ένα δάσος ή μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης περιλαμβάνονται τρία ακόμη άτομα που έχουν ήδη κατηγορηθεί για κακουργήματα επειδή φέρονται να μοίρασαν φυλλάδια και <a href="https://crimethinc.com/2023/05/31/atlanta-police-and-prosecutors-target-legal-support-activists">άλλα τρία άτομα που κατηγορήθηκαν τον περασμένο Μάιο</a> για “ξέπλυμα χρήματος” και άλλα εγκλήματα επειδή οργάνωσαν νομική υποστήριξη για ακτιβιστές. Καμία από αυτές τις προηγούμενες κατηγορίες δεν οδήγησε σε καταδίκη.</p>
<p>Το μόνο πράγμα που συνδέει όλους τους κατηγορούμενους είναι ότι όλοι φαίνεται να έχουν συλληφθεί ή κρατηθεί κάποια στιγμή, έστω και αόριστα, υπό την υποψία διαμαρτυρίας κατά του σχεδίου της κυβέρνησης να καταστρέψει το δάσος Weelaunee.</p>
<hr />
<h1 id="mia-istoria-duo-upotheseon-rico">Μια ιστορία δύο υποθέσεων RICO</h1>
<p>Αν και οι μηνύσεις έλαβαν χώρα στην κομητεία Fulton, τις διώξεις χειρίζεται ο Γενικός Εισαγγελέας της πολιτείας. Μέσα από αυτό διαφαίνονται διαιρέσεις και διαχωρισμοί εντός των αρχών — αλλά αξίζει να αναρωτηθούμε πόσο βαθιοί είναι αυτοί.</p>
<p>Ο εισαγγελέας της κομητείας Φούλτον ο οποίος είναι Δημοκρατικός, είχε ήδη <a href="https://todon.eu/@CrimethInc/110594543902651236">αποσυρθεί</a> τον περασμένο Ιούνιο από όλες τις υποθέσεις σχετιζόμενες με το συγκρότημα εκπαίδευσης της αστυνομίας, επικαλούμενος αγεφύρωτες διαφορές με τον Ρεπουμπλικάνο Γενικό Εισαγγελέα της πολιτείας. Ο δικαστής στον οποίο ανατέθηκε αυτή η νέα υπόθεση RICO, <a href="https://twitter.com/atlanta_press/status/1699052551243448476">αποσύρθηκε αυτοβούλως αμέσως</a> σήμερα. Μέχρι τώρα, οι δικαστές δεν είχαν αυτοεξαιρεθεί από υποθέσεις που σχετίζονται με το κίνημα για τον τερματισμό της Cop City, ακόμη και όταν είχαν ξεκάθαρους δεσμούς με την καμπάνια για την κατασκευή του στρατιωτικοποιημένου κέντρου της αστυνομίας.</p>
<p>Η κομητεία Φούλτον έχει τώρα δύο ανταγωνιστικές πολιτικές υποθέσεις RICO: μία εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία διώκεται από τον εισαγγελέα της κομητείας, και μία εναντίον όσων κατηγορούνται ότι αντιστέκονται στην κατασκευή του κέντρου εκπαίδευσης της αστυνομίας, η οποία διώκεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της πολιτείας.</p>
<p>Μένει να δούμε αν υπάρχει ουσιαστική σύγκρουση στη Τζόρτζια μεταξύ των Δημοκρατικών τοπικών εισαγγελέων και των ομοσπονδιακών Ρεπουμπλικανών εισαγγελέων. Οι Ρεπουμπλικάνοι θα είχαν πιθανότατα ασκήσει αυτές τις διώξεις ακόμη και αν η εισαγγελέας της κομητείας Φούλτον Φάνι Γουίλις δεν είχε κινήσει τη δική της υπόθεση RICO εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ και των κολλητών του. Στη συγκεκριμένη συγκυρία θα αντιπαραθέσουν τη δίωξη του Τραμπ ώστε να ξεσηκώσουν τη βάση τους προς υποστήριξη της χρήσης κατηγοριών RICO εναντίον περιβαλλοντικών ακτιβιστών. Η χρήση των κατηγοριών RICO εναντίον του Τραμπ, το μόνο που θα καταφέρει για πολλούς ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, είναι να νομιμοποιήσει ηθικά το δικαστικό σύστημα στο σύνολό του και τις διώξεις RICO ειδικότερα, ακόμη και όταν και τα δύο χρησιμοποιούνται κυρίως εναντίον καταπιεσμένων κοινοτήτων και κινημάτων διαμαρτυρίας. Το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικάνοι προωθούν αυτή την υπόθεση σε πολιτειακό επίπεδο, προσφέρει στους Δημοκρατικούς πολιτικούς μια εύλογη δυνατότητα εναντίωσης, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να κερδίζουν εκλογές, ακόμη και όταν οι ψηφοφόροι τους αποδοκιμάζουν την ποινικοποίηση της διαφωνίας. Από την πλευρά τους, οι περισσότεροι Δημοκρατικοί πολιτικοί είναι εξίσου εξαρτημένοι από την αστυνομία όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι, εξίσου πρόθυμοι να δουν το Cop City (Πόλη των Μπάτσων) να χτίζεται και εξίσου ανυπόμονοι να δουν τα κινήματα διαμαρτυρίας να καθίστανται αναποτελεσματικά.</p>
<p>Παρόλο που οι δύο υποθέσεις RICO αντιπροσωπεύουν αντίπαλες παρατάξεις της πολιτικής τάξης, το <a href="https://twitter.com/bluestein/status/1699077628257558721">ίδιο σώμα ενόρκων</a> που απήγγειλε κατηγορίες στον Ντόναλντ Τραμπ, είναι υπεύθυνο για την παραπομπή όσων κατηγορούνται για “εκβιασμό” επειδή διαμαρτυρήθηκαν για τον Cop City. Το δικαστικό σύστημα είναι η βασική υποδομή για την διαχείριση της κρατικής βίας.
Αν και αφελείς Δημοκρατικοί μπορεί να το παρουσιάζουν ως έναν τρόπο ελέγχου των φιλοδοξιών απολυταρχικών κύκλων, το δικαστικό σύστημα προσφέρει τις υπηρεσίες του απλόχερα και φυσικά σε όλες τις μορφές καταστολής με στόχο τους καταπιεσμένους. Και αυτός είναι ο κύριος ρόλος που θα παίζει πάντα.</p>
<figure class="video-container ">
<iframe src="https://player.vimeo.com/video/861434112?title=0&byline=0&portrait=0" frameborder="0" webkitallowfullscreen="" mozallowfullscreen="" allowfullscreen=""></iframe>
</figure>
<hr />
<h1 id="poinikopoiontas--idees">Ποινικοποιώντας Ιδέες</h1>
<p>Όπως διερευνήσαμε τον <a href="https://crimethinc.com/2023/05/31/atlanta-police-and-prosecutors-target-legal-support-activists">Μάιο</a>, δεν είναι η πρώτη φορά που οι εταιρείες και η αστυνομία χρησιμοποιούν επιπόλαια τις κατηγορίες RICO για να εκφοβίσουν όσους αντιδρούν στις εξουσιαστικές τους ορέξεις. Για παράδειγμα, από το 2016 έως το 2019, η εταιρεία που βρίσκεται πίσω από τον αγωγό Dakota Access υπέβαλε κατηγορίες RICO κατά της μετριοπαθούς μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Greenpeace. Όλες αυτές οι κατηγορίες τελικά απορρίφθηκαν, αλλά τέτοιες διώξεις χρησιμεύουν για να εκφοβίζουν και να ακινητοποιούν τους στοχοποιημένους και αντιπροσωπεύουν μια συνεχή προσπάθεια των εταιρειών και της αστυνομίας να υποτάξουν περαιτέρω το δικαστικό σύστημα στη δική τους ατζέντα.</p>
<p>Σε <a href="https://www.fox5atlanta.com/video/1274760">συνέντευξη Τύπου για την ανακοίνωση των κατηγοριών</a>, η κατηγορούσα αρχή υποστήριξε ότι ο νόμος της Τζόρτζια είναι γραμμένος με τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να γνωρίζονται μεταξύ τους για να συμμετέχουν σε συνωμοσία- το μόνο που απαιτείται είναι να εργάζονται για τον ίδιο σκοπό. Αυτό ερμηνεύει την “εγκληματική συνωμοσία” τόσο ευρέως, ώστε δημιουργεί το έδαφος για να εμπλέξει πρακτικά στην παραβίαση του νόμου RICO, οποιονδήποτε συμμετέχοντα σε οποιοδήποτε κοινωνικό κίνημα της τελευταίας δεκαετίας.</p>
<p>Στο <a href="https://www.fultonclerk.org/DocumentCenter/View/2156/CRIMINAL-INDICTMENT">κατηγορητήριο</a>, οι εισαγγελείς τονίζουν ότι οι κατηγορούμενοι διώκονται απλώς επειδή αντιτάχθηκαν στην κατασκευή του στρατιωτικοποιημένου κέντρου της αστυνομίας:</p>
<blockquote>
<p>Τα μέλη του Defend the Atlanta Forest δεν προέρχονται από μία μόνο τοποθεσία και ούτε έχουν ιστορικό συνεργασίας ως ομάδα σε ένα μόνο μέρος. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα αντιτίθεται ενιαία στην κατασκευή του Κέντρου Εκπαίδευσης του Αστυνομικού Τμήματος της Ατλάντα, στις κατασκευαστικές εταιρείες που σχετίζονται με το έργο και στις εταιρείες που σχετίζονται με τις ιδιοκτησίες κατασκευαστικού ενδιαφέροντος στην περιοχή γύρω από το δάσος.</p>
</blockquote>
<p>“Defend the Atlanta Forest αποτελείται από τρεις βασικές ιδεολογίες”, συνεχίζει το κείμενο - μια “ιδεολογία κατά της επιβολής του νόμου”, “προστασία του περιβάλλοντος με κάθε κόστος” και “μια αναρχική ιδεολογία”. <strong>Είναι οι ιδέες που δικάζονται εδώ.</strong></p>
<p>Χωρίς να παραθέτει πηγές, η εισαγγελία αποδίδει τις πιο εξωφρενικές δηλώσεις στην “οργάνωση” στο σύνολό της - για παράδειγμα, “ο Tortuguita πέθανε προσπαθώντας να σκοτώσει έναν αστυνομικό για να υπερασπιστεί το δάσος Weelaunee”. <a href="https://crimethinc.com/2023/04/20/atlanta-police-and-georgia-state-patrol-are-guilty-of-murder-the-evidence-and-the-motive">Αυτή η δήλωση αντιτίθεται ευθέως</a> στην αφήγηση σχετικά με τη δολοφονία του Tortuguita που επικρατεί σε όλα τα κινήματα που επιδιώκουν να διασώσουν το δάσος.</p>
<p>Στις αρχές του κατηγορητηρίου, πέντε ολόκληρες σελίδες αφιερώνονται ειδικά στους τρεις κατηγορούμενους που διώκονται για συνεργασία με το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ατλάντα. Τα ονόματά τους επαναλαμβάνονται επανειλημμένα σε όλο το κατηγορητήριο. Εκτός από την ποινικοποίηση του “αναρχισμού”, της εναντίωσης στην αστυνομία και του ενεργητικού ενδιαφέροντος για το περιβάλλον από το οποίο εξαρτάται η επιβίωση όλων μας, ένας άλλος κεντρικός στόχος της δίωξης είναι σαφώς να δημιουργηθεί ένα προηγούμενο για την ποινικοποίηση της νομικής υποστήριξης ανθρώπων που συλλαμβάνονται για δραστηριότητες αντίστασης και διαμαρτυρίας.</p>
<p>Παρομοίως, το κατηγορητήριο πλαισιώνει ρητά τη “διανομή φυλλαδίων”, την “κατάληψη ενός δεντρόσπιτου” και την παρουσία σε ένα δάσος “με καμουφλάζ, εξοπλισμό κατασκήνωσης και εφόδια διαβίωσης” ως φανερές ενέργειες που προωθούν μια συνωμοσία.</p>
<p>Το κατηγορητήριο επαναλαμβάνει έναν προηγουμένως διαψευσμένο ισχυρισμό σχετικά με την υποτιθέμενη “τρομοκρατική” φύση του κινήματος για την υπεράσπιση του δάσους Weelaunee, υποστηρίζοντας ότι</p>
<blockquote>
<p>Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security/ DHS) των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ταξινομήσει τα άτομα ως φερόμενους Εγχώριους Βίαιους Εξτρεμιστές (Domestic Violent Extremists DVE).</p>
</blockquote>
<p>Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με το ίδιο το <a href="https://foreverwars.ghost.io/atlanta-cop-city-forest-defender-tortuguita/">DHS</a>,</p>
<blockquote>
<p>Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας δεν ταξινομεί ούτε χαρακτηρίζει καμία από τις ομάδες ως βίαιους εξτρεμιστές στο εσωτερικό της χώρας.</p>
</blockquote>
<p>Για να δικαιολογήσει τον χαρακτηρισμό “τρομοκράτης”, το κατηγορητήριο επικαλείται ένα <a href="https://www.dhs.gov/ntas/advisory/national-terrorism-advisory-system-bulletin-may-24-2023#:~:text=Since%20spring%20of%202022%2C%20alleged,safety%20training%20facility%20in%20Atlanta">δελτίο του DHS</a> - αλλά το δελτίο αυτό απλώς επαναλαμβάνει τον προηγούμενο ισχυρισμό των εισαγγελέων της Τζόρτζια ότι οι κατηγορούμενοι είναι “βίαιοι εξτρεμιστές της εγχώριας κοινωνίας”, ενώ προσθέτει τον προσδιορισμό “φέρεται” για να καλύψει τον ισχυρισμό αυτό ως υπόθεση. Οι εισαγγελείς της Τζόρτζια προσπαθούν να επαναλάβουν ένα ψέμα μέχρι να καταστεί αλήθεια.</p>
<p>Το 2020, το DHS ήταν ένας από τους ομοσπονδιακούς θεσμούς στους οποίους στηρίχθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ στην προσπάθειά του να καταστείλει τις διαδηλώσεις, ιδίως στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Σχεδόν ποτέ δεν ήταν διστακτικό να υποστηρίξει την καταστολή. Το γεγονός ότι υπάρχει προφανής τριβή μεταξύ των εισαγγελέων της πολιτείας της Τζόρτζια που εκπροσωπούν το DHS και του ίδιου του DHS μέσω των δηλώσεων του, καταδεικνύει μόνο πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να φτάσουν οι εισαγγελείς της Τζόρτζια σε αυτή την υπόθεση.</p>
<p>Υπάρχει μια τρίτη γνωστή υπόθεση RICO στην Ατλάντα - <a href="https://www.vulture.com/article/ysl-young-thug-gunna-arrest-charges-explained.html">η δίωξη των</a> Young Thug, Gunna και Young Slime Life, η οποία παραθέτει στίχους, αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ρούχα ως αποδεικτικά στοιχεία για “εγκληματικό εκβιασμό”. Και στις δύο περιπτώσεις, οι εισαγγελείς ερμηνεύουν το RICO καταστατικό της Τζόρτζια τόσο ευρέως ώστε βάσει μιας κατασκευασμένης αφήγησης σχετικά με τις ιδέες και την ταυτότητά συγκεκριμένων ανθρώπων, να δικαιολογούν τον ορισμό τους ως εγκληματιών και συνωμοτών.</p>
<p>Σύμφωνα με τη βασανιστική διατύπωση της εισαγγελίας, “οι βίαιοι αναρχικοί προσπαθούν να ενοχοποιήσουν την κυβέρνηση ως βίαιους καταπιεστές”. Με την απαγγελία αυτών των κατηγοριών, η κυβέρνηση της πολιτείας της Τζόρτζια επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της στη βίαιη καταστολή, ξεκινώντας από οποιονδήποτε υποψιάζεται ότι μιλάει ενάντια στη βία που ασκεί.</p>
<p>Δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η υπόθεση RICO θα επιτύχει. Αλλά αν τα καταφέρει, θα έχει τεράστιες επιπτώσεις σε άλλα κοινωνικά κινήματα σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είτε πετύχει είτε όχι, σηματοδοτεί ένα νέο ναδίρ για τη χρήση της δικαστικής παρενόχλησης κατά της πολιτικής διαφωνίας. Όποιος δεν επιθυμεί να ζει σε μια ολοκληρωτική κοινωνία θα πρέπει να κινητοποιηθεί και να υποστηρίξει έμπρακτα τους κατηγορούμενους και να αντισταθεί σε αυτή την προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα νέο προηγούμενο για την κρατική καταστολή.</p>
<p><a href="https://secure.actblue.com/donate/atlantasolidarity">Συμμετέχετε εδώ οικονομικά για να υποστηρίξετε τους κατηγορούμενους.</a>.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/09/1.jpg" />
</figure>
https://crimethinc.com/2023/06/24/rosoi-anarkhikoi-gia-ten-antarsia-tou-bagkner-anakoinoseis-apo-treis-anarkhikes-organoseis2023-06-24T09:01:25Z2024-01-10T18:48:49ZΡώσοι Αναρχικοί για την ανταρσία του Βάγκνερ : Ανακοινώσεις από τρεις Αναρχικές Οργανώσεις
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/06/24/header.jpg" /></figure>
<p>Νωρίς στις 24 Ιουνίου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απευθύνθηκε στη Ρωσία σχετικά με την εξελισσόμενη εξέγερση της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Βάγκνερ, λέγοντας ότι η <a href="https://www.nytimes.com/live/2023/06/24/world/russia-wagner-prigozhin-ukraine-news#here-is-the-latest-on-the-standoff-between-prigozhin-and-the-russian-military">εξέγερση του Yevgeny Prigozhin</a> “σπρώχνει τη χώρα προς την αναρχία και την αδελφοκτονία”.</p>
<p>Πρόκειται για κατάχρηση των λέξεων. Η αδελφοκτονία είναι εδώ και καιρό ο κανόνας υπό τον Πούτιν. <a href="https://crimethinc.com/2018/03/26/why-the-torture-cases-in-russia-matter-how-the-tactics-that-the-russian-state-uses-against-anarchists-could-spread">Τα βασανιστήρια</a> και οι δολοφονίες αντιφρονούντων ήταν αδελφοκτονία. <a href="https://crimethinc.com/2022/02/26/russian-anarchists-on-resisting-the-invasion-of-ukraine-updates-and-analysis">Η εισβολή στην Ουκρανία</a> ήταν αδελφοκτονία. Τόσο η εταιρεία Βάγκνερ όσο και ο ρωσικός στρατός έχουν κάνει την αδελφοκτονία επάγγελμα. <a href="https://crimethinc.com/tce">Η Αναρχία</a> είναι το αντίθετο της αδελφοκτονίας: είναι η κατάσταση που επικρατεί όταν οι άνθρωποι δεν ανταγωνίζονται για να κυβερνήσουν ο ένας τον άλλον. Ο ολοκληρωτισμός οδηγεί πάντα σε αιματηρές συγκρούσεις για την εξουσία.</p>
<p>Κοιτάζοντας την κατάσταση στη Ρωσία, δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφτεί τον εμφύλιο πόλεμο που ξέσπασε στο <a href="https://todon.eu/@CrimethInc/110218489096758164">Σουδάν</a> μεταξύ του στρατού και των <a href="https://crimethinc.com/2019/06/14/sudan-behind-the-massacre-in-khartoum-the-perpetrators-and-the-backstory">Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης</a> νωρίτερα φέτος. Προσπαθώντας να καταστείλει ισχυρά κοινωνικά κινήματα για την απελευθέρωση, η κυβέρνηση εξόπλισε τους μισθοφόρους των Ταχέων Δυνάμεων Υποστήριξης, για να καταλήξει να πολεμά μαζί τους για τον έλεγχο της χώρας.</p>
<p>Αυτού του είδους η εκτεταμένη βία είναι το αναπόφευκτο τελικό αποτέλεσμα της στρατιωτικοποίησης. Καθώς οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες βασίζονται όλο και περισσότερο στην ωμή βία για να καταστείλουν τις κοινωνικές αναταραχές, διοχετεύοντας όλο και περισσότερους πόρους στην αστυνομία και την ιδιωτική ασφάλεια, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για φρικτούς εμφυλίους πολέμους σε ολοένα και μεγαλύτερη κλίμακα. Οι εμφύλιες συγκρούσεις που επικρατούν σήμερα στο Σουδάν και διαφαίνονται στη Ρωσία μπορεί κάλλιστα να ξεσπάσουν και αλλού αύριο, αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε την πορεία της κοινωνίας μας σε παγκόσμια κλίμακα.<sup id="fnref:1" role="doc-noteref"><a href="#fn:1" class="footnote" rel="footnote">1</a></sup></p>
<p>Εδώ, μεταφράσαμε βιαστικά τρεις ανακοινώσεις από ρωσικές αναρχικές ομάδες. Όλες τους, αναγκαστικά, είναι ομάδες που λειτουργούν “υπόγεια”. Η πρώτη εδρεύει στη Σιβηρία- η δεύτερη είναι η Αναρχοκομμουνιστική Οργάνωση Μάχης, από την οποία πήραμε <a href="https://crimethinc.com/2022/08/22/russia-the-anarcho-communist-combat-organization-an-interview-with-a-clandestine-anarchist-group">συνέντευξη</a> πέρυσι- και η τρίτη είναι η εκδοτική κολεκτίβα του <a href="https://avtonom.org/news/samoorganizuytes-poka-oni-derutsya">Avtonom</a>, αναμφισβήτητα η σημαντικότερη επιζών αναρχική εκδοτική πλατφόρμα της Ρωσίας.</p>
<p>Από τότε που εμφανίστηκαν οι ακόλουθες ανακοινώσεις, ο Πριγκόζιν <a href="https://www.nytimes.com/live/2023/06/24/world/russia-wagner-prigozhin-ukraine-news#prigozhin-says-he-is-halting-his-fighters-advance-on-moscow">ανακοίνωσε</a> ότι οι δυνάμεις του που είχαν προορισμό τη Μόσχα γύρισαν πίσω, μετά από διαπραγματεύσεις με τον κυβερνήτη της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο. Ο Πριγκόζιν μπορεί να έχει δαγκώσει περισσότερα από όσα μπορεί να μασήσει, αλλά το ίδιο έκανε και ο Πούτιν στην Ουκρανία – αλλιώς δεν θα χρειαζόταν τον Πριγκόζιν εξαρχής.</p>
<p>Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η κρίση στη Ρωσία μακροπρόθεσμα. Στην Τουρκία, η αποτυχημένη <a href="https://crimethinc.com/2022/06/20/addicted-to-tear-gas-the-gezi-resistance-june-2013-looking-back-on-a-high-point-of-resistance-in-turkey">απόπειρα πραξικοπήματος</a> του 2016 επέτρεψε στον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να εδραιώσει την εξουσία, αλλά κάθε ένδειξη αδυναμίας και διχόνοιας μπορεί μόνο να θέσει σε κίνδυνο τον Πούτιν. Η ασταθής και απρόβλεπτη κατάσταση που προβλέπουν οι σύντροφοί μας στη Ρωσία είναι πιθανότατα ακόμη μπροστά μας. Θα είναι προς το καλύτερο αν οι δυνάμεις που αντιπαρατίθενται σε αυτήν δεν είναι δύο αντίπαλοι ολοκληρωτικοί δεσπότες, ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτοί.</p>
<hr />
<h1 id="kinima-anarxikon-tou-irkoutsk">Κίνημα Αναρχικών του Ιρκούτσκ</h1>
<p><em>Δημοσιεύθηκε στα ρωσικά <a href="https://t.me/anhoirk/2927">εδώ</a>.</em></p>
<p>Στην τρέχουσα κατάσταση γύρω από την ανταρσία του Βάγκνερ, δεν υπάρχει καμία πλευρά που μπορούμε να επιλέξουμε παρά μόνο τους εαυτούς μας.</p>
<p>Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού – ούτε το καθεστώς Πούτιν ούτε όσοι ανταγωνίζονται μαζί του για την εξουσία θα ενεργήσουν προς το συμφέρον όλων των λαών της Ρωσίας.</p>
<p>Προς το παρόν, μπορούμε να προετοιμαστούμε για μια ποικιλία πιθανών αποτελεσμάτων. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν ομάδες αυτοάμυνας του λαού, των οποίων το κύριο καθήκον σε ένα σενάριο εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό της χώρας θα μπορούσε να είναι η οργάνωση της ασφάλειας του λαού, καθώς και η υλικοτεχνική δικτύωση για την παροχή τροφίμων και βασικών αγαθών. Κανείς δεν πρέπει να είναι εντελώς ανυπεράσπιστος απέναντι στους μισθοφορικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς και τον ρωσικό στρατό, και ένα από τα κύρια όπλα που έχουμε όλοι στη διάθεσή μας είναι η αλληλεγγύη και η <a href="https://todon.eu/@CrimethInc/110246253481743960">αλληλοβοήθεια</a>.</p>
<p>Ταυτόχρονα, θα πρέπει να σκεφτούμε τι θα κάνουμε αν η σημερινή κρατική εξουσία καταρρεύσει στην πόλη του Ιρκούτσκ ή σε ολόκληρη την περιοχή του Ιρκούτσκ.</p>
<p>Υποστηρίζουμε τη διοργάνωση ανοιχτών λαϊκών συμβουλίων, συνελεύσεων και φόρουμ για όλα τα πιο σημαντικά ζητήματα της δημόσιας ζωής, όπως η οικονομία, ο εφοδιασμός, η προστασία της φύσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αυτοάμυνα, η εκπαίδευση και οι υπηρεσίες της πόλης. Σε όλες αυτές τις δομές, θα θέλαμε να δούμε ανεξάρτητες επιτροπές γυναικών και αυτόχθονων πληθυσμών.<sup id="fnref:2" role="doc-noteref"><a href="#fn:2" class="footnote" rel="footnote">2</a></sup></p>
<p>Εν τω μεταξύ, παρακολουθούμε την εξέλιξη της κατάστασης. Ο Πούτιν μιλάει ήδη στην τηλεόραση, λέγοντας ότι φοβάται την καταστροφή του κρατικού συστήματος και την έναρξη της “αναρχίας”! Ως αναρχικοί, μπορούμε να πούμε ότι ο δικτάτορας δικαίως φοβάται την Αναρχία: άλλωστε, αυτό συνεπάγεται ότι η εξουσία του και η ιδέα του “ρωσικού κόσμου” θα πάψουν να υπάρχουν και ότι, αντίθετα, η κοινωνία θα αρχίσει να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της αυτοδιοίκησης, της αποκέντρωσης και του φεντεραλισμού.</p>
<p>Πιστεύουμε ότι η Αναρχία απέχει ακόμη αρκετά από τη χώρα αυτή. Αλλά δεν είμαστε ανίσχυροι στην παρούσα κατάσταση- μπορούμε να προετοιμαστούμε για οτιδήποτε μπορεί να συμβεί και να παρακολουθήσουμε προσεκτικά για να δούμε αν θα υπάρξει μια στιγμή που θα είναι ευνοϊκή για όλους εκείνους εδώ που λαχταρούν την ελευθερία, κουρασμένοι από το καθεστώς Πούτιν. Θα θέλαμε όλοι όσοι το σκέφτονται αυτό να σκεφτούν τι θα έκαναν σε αυτή την περίπτωση, και να συνεργαστούν με άλλους που μπορούν να εμπιστευτούν και να στηριχτούν σε αυτούς.</p>
<p>Αυτό είναι το λιγότερο και το πιο βασικό πράγμα που μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή.</p>
<hr />
<h1 id="anarxokommounistiki-organosi-maxis">Αναρχοκομμουνιστική Οργάνωση Μάχης</h1>
<p><em>Δημοσιεύθηκε στα ρωσικά <a href="https://t.me/BO_AK_reborn/2416">εδώ</a>.</em></p>
<p>Έχουμε πράγματι περάσει σε μια νέα φάση αυτής της καμπής στην ιστορία. Ήταν από καιρό ξεκάθαρο ότι αυτοί που βρίσκονταν στην κορυφή της εξουσιαστικής δομής θα άρχιζαν σύντομα να ροκανίζουν ο ένας τον άλλον- ήταν μόνο θέμα χρόνου.</p>
<p>Τώρα, το κύριο καθήκον των αναρχικών και απελευθερωτικών κινημάτων τόσο στη Ρωσία όσο και στο εξωτερικό είναι να ενοποιήσουν τις διαθέσιμες δυνάμεις, να αποκτήσουν ό,τι χρειάζεται, να αναλύσουν τη στιγμή, να δημιουργήσουν διαύλους επικοινωνίας που έχουν καταρρεύσει και να είναι έτοιμοι να δράσουν.</p>
<p>Δεν κολακεύουμε τους εαυτούς μας: η έναρξη αυτής της στιγμής μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο. Από την επανάσταση του Φεβρουαρίου (κατά την οποία οι στρατηγοί συμμετείχαν στην απομάκρυνση του Τσάρου) μέχρι την επανάσταση του Οκτωβρίου πέρασαν εννέα μήνες. Από την <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Kornilov_affair">εξέγερση του Κορνίλοφ</a> μέχρι τον Οκτώβριο, δύο μήνες.</p>
<p>Αλλά ένα πράγμα είναι σαφές. Πρώτον, η στιγμή της άμεσης ένοπλης σύγκρουσης είναι πιο κοντά από ποτέ. Δεύτερον, ούτε το καθεστώς Πούτιν ούτε ο Πριγκοζίνσκι είναι φίλοι μας. Σε αυτή τη μάχη ανάμεσα σε δύο κανίβαλους, οι αναρχικοί πρέπει να μείνουν μακριά – ας τους αφήσουμε να αλληλοσφάζονται όσο το δυνατόν περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα μπορέσουν να ενοχλήσουν τους ανθρώπους στο μέλλον.</p>
<p>Αλλά αυτή η περίοδος αναμονής για την κατάλληλη στιγμή θα πρέπει να περάσει προς όφελός μας. Και όλη την ώρα, σε κάθε στιγμή-να προετοιμάζεστε και να αυξάνετε την ετοιμότητά σας να δράσετε-αλλά και να αναλύετε την κατάσταση κάθε στιγμή, να είστε έτοιμοι να αρχίσετε να δράτε, αφήνοντας τα πάντα πίσω σας, ακόμα και αν η ετοιμότητα είναι ανεπαρκής. Γιατί ακόμα χειρότερο από το να ξεκινάς νωρίς, να βιάζεσαι να προλάβεις τη στιγμή, είναι να κοιμάσαι τη στιγμή που θα μπορούσες να γυρίσεις την ιστορία προς τη σωστή κατεύθυνση.</p>
<p>Επίσης, θα θέλαμε να πούμε κάτι για το θέμα των εκκλήσεων για επίθεση στα γραφεία εγγραφής και κατάταξης στρατιωτών και σε άλλα κυβερνητικά κτίρια αυτή τη στιγμή.</p>
<p>Διαφωνούμε έντονα με αυτό το κάλεσμα. Αυτή τη στιγμή, ο εχθρός ετοιμάζεται να αποκρούσει μια επίθεση – όχι από αντάρτες, αλλά από στασιαστές με όπλα. Η επίθεση σε τέτοια αντικείμενα αυτή τη στιγμή σημαίνει σπατάλη των πόρων σας, ουσιαστικά επίθεση στα οχυρωμένα φρούρια του εχθρού με γυμνά χέρια.</p>
<p>Το αντάρτικο πρέπει να χτυπήσει εκεί που η αυτοκρατορία είναι ευάλωτη, όχι εκεί που είναι η πανοπλία. Να χτυπήσει εκεί όπου ο εχθρός δεν περιμένει. Ως εκ τούτου, αυτή τη στιγμή, είναι δυνατή η επίθεση σε αντικείμενα μακριά από πόλεις. Ο εχθρός έχει συγκεντρώσει δυνάμεις όλες μαζί για την άμυνα; Αυτό σημαίνει ότι έχει εκθέσει τα μακρινά σύνορα και τους δρόμους πρόσβασης. Επιτεθείτε σε αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου, επιτεθείτε σε σιδηροδρομικές γραμμές που οδηγούν σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις (αλλά μακριά από αυτές), επιτεθείτε σε γραμμές ηλεκτροδότησης και σωλήνες νερού που τροφοδοτούν αστυνομικές και στρατιωτικές βάσεις. Αλλά όχι τα ίδια τα αντικείμενα, όπου ο εχθρός περιμένει.</p>
<p>Ή, αν ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος-αναλώστε αυτόν τον χρόνο στην προετοιμασία για μια ένοπλη εξέγερση.</p>
<p>Ένας ζωντανός και ετοιμοπόλεμος αντάρτης που μπορεί να λάβει μέρος σε μελλοντικές συγκρούσεις είναι πλέον εκατό φορές πιο σημαντικός από έναν αντάρτη που πέταξε ένα αυτοσχέδιο πυρομαχικό σε έναν αστυνομικό και έπεσε νεκρός από έναν αγχωμένο αστυνομικό.</p>
<p>Και μην ξεχνάτε το <a href="https://meduza.io/news/2023/06/24/v-moskve-i-moskovskoy-oblasti-vveden-rezhim-kontrterroristicheskoy-operatsii">καθεστώς των αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων</a>.<sup id="fnref:3" role="doc-noteref"><a href="#fn:3" class="footnote" rel="footnote">3</a></sup></p>
<p>Ακόμα και αν αποφασίσετε να μην επιτεθείτε σε έναν αστυνομικό, αλλά σε μια γραμμή ηλεκτροδότησης 5 χιλιόμετρα μακριά, οι κίνδυνοι να συλληφθείτε στο δρόμο υπό το καθεστώς CTO(αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις) αυξάνονται πολλαπλάσια. Αξιολογήστε με σύνεση και μην παίρνετε περιττούς κινδύνους.</p>
<hr />
<h1 id="avtonom--autonomi-drasi">Avtonom / Αυτόνομη δράση</h1>
<p><em>Αυτή η δήλωση εμφανίστηκε αρχικά στα ρωσικά <a href="https://avtonom.org/news/samoorganizuytes-poka-oni-derutsya">εδώ</a></em>.</p>
<p>Τώρα, καθώς δημοσιεύεται αυτή η ανακοίνωση, δεν μπορούμε ακόμα να προβλέψουμε πλήρως την εξέλιξη των γεγονότων γύρω από την ” εξέγερση του Βάγκνερ ” σε μια σχετικά μακροπρόθεσμη προοπτική. Αλλά μπορούμε σίγουρα να περιμένουμε δύο φαινομενικά αντίθετες τάσεις: πρώτον, αυξημένη καταστολή κατά των απλών πολιτών, όχι μόνο από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας, και δεύτερον, ταυτόχρονα, αύξηση του χάους, όταν οι αντιμαχόμενες πλευρές αφήνουν τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.</p>
<p>Φυσικά, ο Πριγκόζιν δεν είναι καλύτερος από τον Πούτιν: τώρα κάποιοι φασίστες πολεμούν εναντίον άλλων. Κάθε αυταρχική εξουσία <a href="https://www.alerta.gr/archives/30875">δημιουργεί τελικά αιματηρές συγκρούσεις</a>.</p>
<p>Σε μια τέτοια κατάσταση, το αίτημα για αυτοοργάνωση, δημιουργία και ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών βάσης και αμοιβαία βοήθεια θα εξαπλωθεί. Οι άνθρωποι θα δημιουργήσουν νέες πρωτοβουλίες, νέα κινήματα. Το καθήκον των αναρχικών είναι να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσουν στη δημιουργία και τη συμμετοχή σε δομές βάσης, δημιουργώντας νέες ενώσεις και ενισχύοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ των υπαρχόντων.</p>
<p>Έχουμε ήδη <a href="https://t.me/avtonomorg/6637">γράψει</a> ότι δεν υπάρχει “η δική μας πλευρά” στη σύγκρουση μεταξύ των “βαγκνερικών” και των “επίσημων” κρατικών δομών. Στη συνεχιζόμενη διαμάχη, όλοι τους επιδιώκουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και θα υπερασπιστούν μόνο τον εαυτό τους. Είναι καλύτερο για όλους τους άλλους ανθρώπους να μην ρισκάρουν τον εαυτό τους στον αγώνα κάποιου άλλου και, αν είναι δυνατόν, να μένουν μακριά από τα σημεία σύγκρουσης.</p>
<p>Αλλά αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική λύση και στα δύο αυτά τέρατα, τότε πρέπει να μάθουμε να ενωνόμαστε για να λύσουμε τα προβλήματά μας, να υποστηρίξουμε τον αγώνα για τον τερματισμό του πολέμου και της καταπίεσης, να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από τη βία και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα και τα δικαιώματά μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πάρουμε μέρος στην οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας που θα αντικαταστήσει το χρεοκοπημένο καθεστώς και τις συμμορίες κακοποιών που έχει αναθρέψει.</p>
<p>Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους συντρόφους μας από το Ιρκούτσκ που γράφουν:</p>
<blockquote>
<p>Ο Πούτιν μιλάει ήδη στην τηλεόραση, λέγοντας ότι φοβάται την καταστροφή του κρατικού συστήματος και την έναρξη της “αναρχίας”! Ως αναρχικοί, μπορούμε να πούμε ότι ο δικτάτορας δικαίως φοβάται την αναρχία: άλλωστε, αυτό συνεπάγεται ότι η εξουσία του και η ιδέα του “ρωσικού κόσμου” θα πάψουν να υπάρχουν και ότι, αντίθετα, η κοινωνία θα αρχίσει να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της αυτοδιοίκησης, της αποκέντρωσης και του φεντεραλισμού.</p>
</blockquote>
<p>Όπου ο κρατικός έλεγχος της κοινωνίας και η καταστολή θα εξασθενήσουν, οι αναρχικοί θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τις ευκαιρίες που ανοίγονται για να διαδώσουν τις αναρχικές ιδέες τόσο με λόγια όσο και με πράξεις. Τώρα, έρχονται τα νέα για τις εξεγέρσεις στις αποικίες φυλακών και τα κέντρα προφυλάκισης. Πρέπει να πιέσουμε για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και άλλων θυμάτων της αυθαίρετης εξουσίας.</p>
<p>Ανεξάρτητα από το πώς θα τελειώσει η εξέγερση που εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή, μια νέα ζωή πρέπει να αναπτυχθεί από τα κάτω, από τα αιτήματα των ευρύτερων τμημάτων της κοινωνίας. Για να γίνει αυτό εφικτό, χρειαζόμαστε όλοι δομές αυτοδιοίκησης και αυτοοργάνωσης. Ενωθείτε.</p>
<hr />
<p>This translation originally appeared <a href="https://www.alerta.gr/archives/30875">here</a>.</p>
<div class="footnotes" role="doc-endnotes">
<ol>
<li id="fn:1" role="doc-endnote">
<p>Εκ των υστέρων, τα <a href="https://crimethinc.com/2022/01/06/january-6-first-as-farce-next-time-as-tragedy-what-if-we-knew-we-would-face-another-coup">γεγονότα</a> της 6ης Ιανουαρίου 2021 στην Ουάσινγκτον μπορεί να μας δώσουν την παραμικρή πρόγευση για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια σύγκρουση μεταξύ ακροδεξιών αστυνομικών και στρατιωτών εναντίον της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. <a href="#fnref:1" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:2" role="doc-endnote">
<p>Η περιοχή που είναι γνωστή ως Ιρκούτσκ βρίσκεται στη νοτιοανατολική Σιβηρία και φιλοξενεί αρκετούς αυτόχθονες λαούς.Η ιστορία του αποικισμού της Σιβηρίας είναι περίπου παράλληλη με το χρονοδιάγραμμα και τα γεγονότα του αποικισμού της λεγόμενης Αμερικής. <a href="#fnref:2" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:3" role="doc-endnote">
<p>Στη Μόσχα, την περιφέρεια της Μόσχας και την περιφέρεια Βορονέζ, η κυβέρνηση εισήγαγε καθεστώς αντιτρομοκρατικής επιχείρησης στις 24 Ιουνίου ως απάντηση στην ανταρσία του Γιεβγκένι Πριγκόζιν και της εταιρείας Wagner. <a href="#fnref:3" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
</ol>
</div>
https://crimethinc.com/2023/01/19/greek-solidarity-with-the-movement-to-stop-cop-city-and-defend-weelaunee-forest2023-01-19T20:16:37Z2023-04-18T02:57:38ZΑλληλεγγύη με τα Κινήματα Stop Cop City και Defend Weelaunee ForestΚαλούμε όλους τους ανθρώπους με συνείδηση να σταθούν αλληλέγγυοι στο κίνημα που αγωνίζεται ενάντια στην δημιουργία του κέντρου εκπαίδευσης αστυνομικών με την επωνυμία Cop City στην Ατλάντα.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/01/19/header.jpg" /></figure>
<p>Καλούμε όλους τους ανθρώπους με συνείδηση να σταθούν αλληλέγγυοι στο κίνημα που αγωνίζεται ενάντια στην δημιουργία του κέντρου εκπαίδευσης αστυνομικών με την επωνυμία Cop City και υπερασπίζεται το δάσος Weelaunee στην Ατλάντα.</p>
<p>Στις 18 Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια της τελευταίας στρατιωτικοποιημένης επιδρομής στο δάσος, η αστυνομία της Ατλάντα <a href="https://atlantapresscollective.com/2023/01/18/press-release-police-murder-protestor-in-atlanta-forest/">πυροβόλησε και σκότωσε ένα άτομο</a>. Αυτό είναι μόνο το πιο πρόσφατο από μια σειρά βίαιων αντιποίνων της αστυνομίας ενάντια στο κίνημα. Η επίσημη αφήγηση είναι ότι το κέντρο εκπαίδευσης αστυνομικών με την επωνυμία “Πόλη των Μπάτσων” είναι απαραίτητο για να γίνει η Ατλάντα “ασφαλής”, αλλά αυτή η βίαιη δολοφονία αποκαλύπτει τι εννοούν όταν χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/01/19/1.jpg" /> <figcaption>
<p>In memory of Manuel Teran, also known by the name <a href="https://www.instagram.com/p/CnnTF_0O8rp/">Tortuguita</a>.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Τα δάση είναι οι πνεύμονες του πλανήτη Γη. Η καταστροφή των δασών επηρεάζει όλους μας. Το ίδιο ισχύει και για τον εξευγενισμό και την αστυνομική βία που ανοίγει το δρόμο για την ισοπέδωση του δάσους Weelaunee. Αυτό που συμβαίνει στην Ατλάντα δεν είναι τοπικό ζήτημα.</p>
<p>Οι πολιτικοί που υποστηρίζουν την δημιουργία της “Πόλης των Μπάτσων” έχουν προσπαθήσει να απαξιώσουν τους υπερασπιστές των δασών ως “ξένους ταραξίες”. Αυτή η συκοφαντία έχει μια επαίσχυντη ιστορία στον Νότο, μιας και οι Αρχές τη χρησιμοποίησαν στο παρελθόν, μεταξύ άλλων, εναντίον όσων αγωνίζονται για την κατάργηση της δουλείας, των οργανωτών εργατικών κινημάτων και του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα. Ο στόχος όσων διαδίδουν αυτή την αφήγηση είναι να αποθαρρύνουν την αλληλεγγύη και να απομονώσουν τις κοινότητες, προσφέροντας παράλληλα ένα πρόσχημα για να εισέλθουν κρατικές και ομοσπονδιακές δυνάμεις, οι οποίες είναι οι πραγματικοί “ξένοι ταραξίες”. Η συνέπεια αυτής της στρατηγικής γίνεται πλήρως εμφανής στην τραγωδία της 18ης Ιανουαρίου.</p>
<p>Η αντικατάσταση ενός δάσους με ένα κέντρο εκπαίδευσης αστυνομικών θα δημιουργήσει μόνο μια πιο βίαια αστυνομοκρατούμενη κοινωνία, στην οποία οι πόροι των φορολογουμένων θα πλουτίζουν την αστυνομία και τις εταιρείες όπλων αντί να αντιμετωπίζουν τις κοινωνικές ανάγκες. Η μαζική φυλάκιση και η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας απέτυχαν να μειώσουν την εγκληματικότητα ή να βελτιώσουν τις συνθήκες για τις φτωχές και εργατικές κοινότητες.</p>
<p>Στην Ατλάντα και σε όλες τις ΗΠΑ, η επένδυση στους προϋπολογισμούς της αστυνομίας γίνεται εις βάρος της πρόσβασης σε τρόφιμα, εκπαίδευση, παιδική φροντίδα και υγειονομική περίθαλψη, της προσιτής και σταθερής στέγασης, των πάρκων και των δημόσιων χώρων, της διαμετακόμισης και της ελεύθερης μετακίνησης των ανθρώπων, της οικονομικής σταθερότητας για τους πολλούς. Η συγκέντρωση πόρων στα χέρια της αστυνομίας εξυπηρετεί την υπεράσπιση της ακραίας συσσώρευσης πλούτου και εξουσίας από τις εταιρείες και τους πολύ πλούσιους.</p>
<p>Τι κάνουν οι μπάτσοι με τους αυξημένους προϋπολογισμούς τους και την εξουσιοδότηση που τους δίνουν οι πολιτικοί; Σκοτώνουν ανθρώπους, κάθε μέρα. Φυλακίζουν και τραυματίζουν μαθητές, γονείς, αγαπημένα πρόσωπα που απλώς αγωνίζονται να επιβιώσουν.</p>
<p>Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μια κοινωνία που οργανώνεται απερίσκεπτα πάνω στις αξίες της βίας, του ρατσισμού, της απληστίας και της αμέριμνης αδιαφορίας για τη ζωή.</p>
<p>Ο αγώνας που διεξάγεται στην Ατλάντα είναι ένας αγώνας για το μέλλον. Καθώς οι καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής σφυροκοπούν τις κοινότητές μας με τυφώνες, καύσωνες και δασικές πυρκαγιές, το διακύβευμα αυτού του αγώνα είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ. Θα καθορίσει αν αυτοί που θα έρθουν μετά από εμάς θα κληρονομήσουν μια κατοικήσιμη Γη ή ένα εφιαλτικό αστυνομικό κράτος.</p>
<p>Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε μια ειρηνική κοινωνία που δεν θα αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως αναλώσιμη.</p>
<p>Οι υπερασπιστές των δασών προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο για όλους μας. Οφείλουμε να υποστηρίξουμε τους κατοίκους της Ατλάντα και τις μελλοντικές γενιές παντού.</p>
<p><strong>Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να υποστηρίξετε την υπεράσπιση του δάσους στην Ατλάντα:</strong></p>
<ul>
<li>
<p><strong>Κάντε δωρεά</strong> στο <a href="http://atlsolidarity.org/">Ταμείο Αλληλεγγύης της Ατλάντα</a> για την υποστήριξη των νομικών εξόδων για τους συλληφθέντες διαδηλωτές και τη συνεχιζόμενη νομική δράση.</p>
</li>
<li><strong>Καλέστε</strong> τους επενδυτές του έργου να αποεπενδύσουν από την Cop City (<a href="https://littlesis.org/org/173655-Atlanta_Police_Foundation">λίστα επενδυτών του APF</a>). <strong>Καλέστε</strong> τους <a href="http://stopreevesyoung.com/">κατασκευαστές</a> του έργου να εγκαταλείψουν τα συμβόλαια κατασκευής τους.</li>
<li><strong>Οργανώστε</strong> ταμεία εγγύησης πολιτικής αλληλεγγύης, ταμεία δασικής υπεράσπισης και επιτροπές δασικής υπεράσπισης εκεί που ζείτε.</li>
<li><strong>Οργανώστε</strong> ή συμμετέχετε σε τοπικές δράσεις αλληλεγγύης.</li>
<li><strong>Υποστηρίξτε</strong> και <strong>κυκλοφορήστε</strong> αυτή τη δήλωση αλληλεγγύης.</li>
</ul>
<h1 id="endorsements">Endorsements</h1>
<p>Για να προσυπογράψετε αυτή τη δήλωση, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το <a href="mailto:defendweelaunee@riseup.net">defendweelaunee@riseup.net</a>.</p>
<h2 id="organizations">Organizations</h2>
<ul>
<li>Rainforest Action Network</li>
<li>Critical Resistance (National, based in Oakland, CA)</li>
<li>CODEPINK (Global)</li>
<li>Rising Tide North America</li>
<li>Wild Idaho Rising Tide</li>
<li>Siskiyou Rising Tide (OR)</li>
<li>Rising Tide Portland (OR)</li>
<li>Rising Tide Chicago (IL)</li>
<li>Diablo Rising Tide</li>
<li><a href="https://350.org/">350.org</a> National</li>
<li>350 Eugene (OR)</li>
<li>350 PDX (Portland, OR)</li>
<li>350 New Hampshire Action</li>
<li>350 CT (CT)</li>
<li>350 Brooklyn (Brooklyn, NY)</li>
<li>350 Bay Area (Bay Area, CA)</li>
<li>350 Seattle (WA)</li>
<li>350 Massachusetts (Massachusetts)</li>
<li>350 Chicago (Chicago)</li>
<li>350 Hawaii (Hawaii)</li>
<li>Degrowth.info Collective (International)</li>
<li>Degrowth Collective (Toronto)</li>
<li>Showing Up For Racial Justice (SURJ)</li>
<li>Showing Up for Racial Justice (Tucson, AZ)</li>
<li>SURJ Marin (Marin County, California)</li>
<li>Communities United Against Police Brutality (Minneapolis, MN)</li>
<li>Vallejo for Racial Justice</li>
<li>National Lawyers Guild</li>
<li>National Lawyers Guild Mass Incarceration Committee</li>
<li>National Lawyers Guild Mass Defense Committee</li>
<li>National Lawyers Guild Bay Area Chapter (San Francisco, CA)</li>
<li>National Lawyers Guild Detroit & Michigan Chapter</li>
<li>National Lawyers Guild District of Columbia Chapter (Washington, DC)</li>
<li>National Lawyers Guild Minnesota Chapter</li>
<li>National Lawyers Guild Vermont Chapter</li>
<li>National Lawyers Guild Chicago (Chicago, IL)</li>
<li>Water Protector Legal Collective</li>
<li><a href="https://nomoredeaths.org/en/">No More Deaths</a> / <a href="https://nomoredeaths.org/es/">No Más Muertes</a></li>
<li>Spirit of May 28</li>
<li>Democratic Socialists of America - Atlanta (Georgia)</li>
<li>Democratic Socialists of America - Pittsburgh (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Democratic Socialists of America - Portland, OR chapter</li>
<li>Democratic Socialists of America- Santa Cruz chapter (Santa Cruz, CA)</li>
<li>South Jersey Democratic Socialists of America</li>
<li>Savannah Democratic Socialists of America (Georgia)</li>
<li>Birmingham Democratic Socialists of America (DSA) (AL)</li>
<li>Lower Hudson Valley Democratic Socialists of America</li>
<li>Seattle Democratic Socialists of America (WA)</li>
<li>Pasco-Hernando DSA (FL)</li>
<li>Boston DSA (Boston, Massachusetts)</li>
<li>Williams College Young Democratic Socialists of America (Williamstown, MA)</li>
<li>Monroe Community College Youth Democratic Socialists of America (NY) (Rochester, NY)</li>
<li>University of Minnesota Duluth YDSA (Duluth, Minnesota)</li>
<li>Marxist Unity Group - DSA</li>
<li>Capital District DSA (Capital Region, NY)</li>
<li>Democratic Socialists of America - Richmond (Richmond, VA)</li>
<li>Milwaukee Democratic Socialists of America (Milwaukee, WI)</li>
<li>Madison Area DSA (Madison, WI)</li>
<li>Capital District Socialist Party (Albany, NY)</li>
<li>ShutDownDC (Washington, DC)</li>
<li>Center for Grassroots Organizing (VT)</li>
<li><a href="https://www.climatedisobedience.org/">Climate Disobedience Center</a></li>
<li><a href="https://www.ikiyacollective.org/">IkiyA Collective</a> (Indian Territory, Oklahoma)</li>
<li>The Indigenous Anarchist Federation / Federación Anarquista Indigéna</li>
<li>Des Moines Black Liberation Movement (Des Moines, Iowa)</li>
<li>Triad Abolition Project (Winston-Salem/Greensboro, NC)</li>
<li>Fish Holler Forest Farm (Cumberland, MD)</li>
<li>Soul Fire Farm (Grafton, NY)</li>
<li>Flanner House Farms (Indianapolis, IN)</li>
<li>Feed the People Farms (Georgia)</li>
<li>National Extinction Rebellion XRUS (chapters across US)</li>
<li>Extinction Rebellion Australia (Sydney, Australia)</li>
<li>Extinction Rebellion Justice Eugene (Eugene, Oregon)</li>
<li>Extinction Rebellion Boston (Boston, MA)</li>
<li>Extinction Rebellion Philadelphia (Philadelphia, PA)</li>
<li>Extinction Rebellion Delaware (New Castle, DE)</li>
<li>Extinction Rebellion Bloomington (IN)</li>
<li>Extinction Rebellion (Portland, OR)</li>
<li>Extinction Rebellion New York</li>
<li>Extinction Rebellion NYC (New York City)</li>
<li>No Coal No Gas (NH)</li>
<li>Cascadia Forest Defenders</li>
<li>Atlanta Antifascists (Atlanta, GA)</li>
<li>Atlanta Community Press Collective</li>
<li>Atlanta Justice Alliance (Atlanta, GA)</li>
<li>People 4 The People (Atlanta, GA)</li>
<li>Community Books (Stone Mountain, GA)</li>
<li>Savannah Federation of Democratic Women (Savannah, GA)</li>
<li>Savannah Against Cop City! (Georgia)</li>
<li>Blue Mountains Biodiversity Project (OR)</li>
<li>Willamette Valley Abolition Project (OR)</li>
<li>October 22nd Alliance to End Homelessness (South Florida)</li>
<li>Roanoke Peoples’ Power Network (Roanoke, VA)</li>
<li>Sunrise Ann Arbor (MI)</li>
<li>Sunrise Movement (Bowling Green, KY)</li>
<li>Sunrise Hunterdon County (Hunterdon County, NJ, USA)</li>
<li>Sunrise New Haven (New Haven, CT)</li>
<li>Sunrise Movement Pittsburgh (PA)</li>
<li>Sunrise PDX (Portland, OR)</li>
<li>Sunrise Movement Boston (Boston, MA)</li>
<li>Sunrise Movement Connecticut (Connecticut, USA)</li>
<li>Sunrise Movement Morris County (Morris County, NJ)</li>
<li>Green New Deal Virginia (Virginia)</li>
<li>River City Climate Collective (St. Louis)</li>
<li>Doctors for Global Health</li>
<li>Bay Area Coalition for Headwaters (Berkeley, CA)</li>
<li><a href="http://www.survivalresistance.org/">Survival Resistance</a>, (Atlanta, GA)</li>
<li>Michigan Solidarity Bail Fund</li>
<li>Decolonial Solidarity (Canada)</li>
<li>Detroit Will Breathe (Detroit, MI)</li>
<li>Mountain Area Abortion Doula Collective (NC)</li>
<li>Charlotte Uprising (Charlotte, NC)</li>
<li>Resurgens John Brown Gun Club (Atlanta, GA)</li>
<li>Green Cove Defense Committee (Olympia, WA)</li>
<li>Arm in Arm 4 Climate (Washington, DC)</li>
<li>Human Rights Coalition (Philadelphia, PA)</li>
<li>Oil and Gas Action Network (Oakland, CA)</li>
<li>Solarpunk Surf Club (Lexington, KY)</li>
<li>Just Transition Northwest Indiana (Indiana)</li>
<li>Dirty South Right Watch</li>
<li>East Tennessee Harm Reduction</li>
<li>Autonomous Research Institute for Direct Democracy and Social Ecology</li>
<li>Bay Area Anti-Repression Committee (Bay Area, CA)</li>
<li><a href="http://crimethinc.com/">CrimethInc.</a></li>
<li><a href="https://pmpress.org/">PM Press</a></li>
<li>On Our Own Authority! Publishing (Atlanta, GA)</li>
<li>Rose City Antifa (Portland, OR)</li>
<li>NJ Hate Watch</li>
<li>Mutual Aid Disaster Relief</li>
<li>Tilted Scales Collective</li>
<li>Three Way Fight</li>
<li>Burning River Anarchist Collective (Cleveland, OH)</li>
<li>Green Mountain John Brown Gun Club (Vermont)</li>
<li>Chicago Anti-Fascist Action</li>
<li>Autonomies Collective</li>
<li>Twin Cities Logistics Collective (MN)</li>
<li>Tilted Scales Collective</li>
<li>Semillas Collective (LA, NYC and Mexico)</li>
<li>Neighborhood Anarchist Collective (Eugene, OR)</li>
<li>Cheyenne River Grassroots Collective (Lakota Territory, aka so-called South Dakota)</li>
<li>Filler Distro (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Certain Days (North America)</li>
<li>NorCal Resist (Sacramento, CA)</li>
<li>Queers Bash Back (Columbia, SC)</li>
<li><a href="https://firestorm.coop/">Firestorm Books</a></li>
<li>Florida Prisoner Solidarity</li>
<li>Friend of a Friend NYC (Manhattan, NY)</li>
<li>Friends Print Collective (Minneapolis, MN)</li>
<li>Hellbender (Asheville, NC)</li>
<li><a href="https://illwill.com/">Ill Will magazine</a></li>
<li>Industrial Workers of the World Tallahassee</li>
<li>Atlanta IWW GMB (Atlanta Metro Area, GA)</li>
<li>Industrial Workers of the World Washington DC</li>
<li>Northern New Jersey Industrial Workers of the World GMB (Paterson, NJ, USA)</li>
<li>South Carolina IWW GMB</li>
<li><a href="https://itsgoingdown.org/">It’s Going Down</a></li>
<li>Black Powder Press</li>
<li>Detritus Books</li>
<li>Brown Recluse Zine Distro (Oakland, CA)</li>
<li>Chicago Against Cop City (Chicago, IL)</li>
<li>Colorado Springs Anti-Fascists (Colorado Springs, CO)</li>
<li>Colorado Springs Peoples Coalition (Colorado Springs)</li>
<li>Popular Organization Francisco Villa de Izquierda Independiente (Los Panchos) (Mexico)</li>
<li>Ahuehuete.org (Mexico)</li>
<li>Parque Comunitario Panul (La Florida, Chile)</li>
<li>Red por la Defensa de la Precordillera (Santiago, Chile)</li>
<li>Salvemos el santuario de Hualpén (Bio Bio, Chile)</li>
<li>Coordinadora Territorial Wallpen (Bio Bio, Chile)</li>
<li><a href="https://linktr.ee/lespeuplesveulent">Les Peuples Veulent/The Peoples Want</a></li>
<li>Lundi Matin (France)</li>
<li>Fridays for Future Flensburg (Germany)</li>
<li>Black Mosquito (Germany)</li>
<li>Montreal Anarchist Bookfair Collective</li>
<li>Czech Anarchist Federation (afed.cz)</li>
<li>A-ryhmä (Finland)</li>
<li>The Blockade Australia Network</li>
<li>Embros Theater (Athens, Greece)</li>
<li>Void Network (Greece and worldwide)</li>
<li>Support Earth (Greece)</li>
<li>Copwatch (Greece)</li>
<li>ZahedanStrong (Iran)</li>
<li>Save the Hammarby Forest (Stockholm, Sweden)</li>
<li>Bokkafé Angbett (Sweden)</li>
<li>Anarkism.info (Sweden)</li>
<li>Irregular Rhythm Asylum (Tokyo, Japan)</li>
<li>North East Anarchist Group (UK)</li>
<li>La Mer Monte, cycle d’écologie anticapitaliste, Marseille (France)</li>
<li>Youth for Climate Justice (Slovenia)</li>
<li>Graduate Employees Organization (GEO-3550) at the University of Michigan (Ann Arbor, MI)</li>
<li>Graduate Employees Organization, AFT Local 3550 (Ann Arbor, MI)</li>
<li>Students Allied for Freedom and Equality (Ann Arbor, Michigan)</li>
<li>NYC Public Sector Rank and File (PSRF)</li>
<li>Coffee with Comrades</li>
<li>Tucson Bail Fund (AZ)</li>
<li>Pride was a Riot (Sacramento, CA)</li>
<li>The Lavender Angels</li>
<li>Geoff Doner, Bureau of Power and Light Art Collective (Toronto, CA)</li>
<li><a href="https://antimidia.noblogs.org/">Antimidia</a></li>
<li>Asheville Anti-Racism (Asheville, NC)</li>
<li>Clouded Mind</li>
<li>The Fellowship of the Hellbound</li>
<li>Minneapolis Against Cop City (Minneapolis, MN)</li>
<li>Jax Veg Fest (Jacksonville, FL)</li>
<li>Jersey Counter-Info Collective (NJ)</li>
<li>North California Environment Protection Group (CA)</li>
<li>Olympia Jail Support (Olympia, WA)</li>
<li>Save the Meadows (Philadelphia, PA)</li>
<li>Seitanic Jax (Jacksonville, FL)</li>
<li>Soup For My Family (Atlanta, GA)</li>
<li>Yanawana Herbolarios (San Antonio, TX)</li>
<li>Yes We Cannibal art collective (Baton Rouge, LA)</li>
<li>The People’s Media NYC</li>
<li>The Healing Underground</li>
<li>Mergoat Magazine (Knoxville, TN)</li>
<li>Margot Land Design (Knoxville, TN)</li>
<li>Michigan General Defense Committee</li>
<li>Dirty Hands Collective</li>
<li>Distribuidora Anarquista Polaris (Galicia, Spain)</li>
<li>Manchester GMB (UK)</li>
<li>Judith’s Dagger</li>
<li>Washington Square Park Mutual Aid (NYC)</li>
<li>subMedia</li>
<li>Guerrilla Grafters</li>
<li>Charis Books and More (Decatur, GA)</li>
<li>Coven Intelligence Program</li>
<li>Antidote Zine (antidotezine.com)</li>
<li>Community Not Cages (Winona, MN)</li>
<li>Agency Collective</li>
<li>Charlotte John Brown Gun Club</li>
<li>Solano Unity Network</li>
<li>Seaside Sounds Club of Connecticut</li>
<li>Illegibles (Poland)</li>
<li>Street Medics Corpus Christi (TX)</li>
<li>SAFE Boulder (Boulder, CO)</li>
<li>Spill Paint Art Action Collective (Twin Cities, MN)</li>
<li>Siskiyou Abolition Project (OR)</li>
<li>Colombia Freedom Collective</li>
<li>The Antifada Podcast</li>
<li>Emergency Release (NY) emergencyrelease.org</li>
<li>Iglesias Gardens (Philadelphia, PA)</li>
<li>Workers Voice / La Voz de los Trabajadores</li>
<li>Herban Bridge Allies (Bridgeport, CT)</li>
<li>@OccupyWallStNYC</li>
<li>Reale Justice Network (Kansas City, MO)</li>
<li>Green and Red Podcast</li>
<li>Anarchist Radio Relay League</li>
<li>The Syrian Cantina (France)</li>
<li>Edist.ro Project</li>
<li>Recalcitrant Seeds</li>
<li>Breach Collective (Eugene, OR)</li>
<li>Emma Goldman Book Club (Dallas, TX)</li>
<li>Drymifolia Collective (Cascadian Bioregion)</li>
<li>Kolektiva</li>
<li>Beautiful Days Press (Brooklyn, NY)</li>
<li>Fifth Sun Project (Las Vegas, NV)</li>
<li>Direct Action Drumline (San Diego, CA)</li>
<li>FAMU SDS (Tallahassee, FL)</li>
<li>Climate Justice Committee (Minneapolis, MN)</li>
<li>Crooked River Anarchist Distro (Cleveland, OH)</li>
<li>Usufruct Collective International</li>
<li>Sound Off: Music for Bail (New York, NY)</li>
<li>Osterholzsoli (Wuppertal)</li>
<li>Bvlbancha Liberation Radio (New Orleans, LA)</li>
<li>Federation of Cascadian Anarchists and Syndicalists</li>
<li>Progress for Science (Los Angeles, CA)</li>
<li>Arboretum Detroit (Detroit, MI)</li>
<li>Mayakov+sky Platform (Oakland, CA)</li>
<li>Miami Valley Abolitionists (Dayton, Ohio)</li>
<li>Occupy Biden (Greenville, DE)</li>
<li>FTP DISTRO (Washington, DC)</li>
<li>Taller Ahuehuete</li>
<li>Crooked Moon Solidarity Space (Occupied Chinook Territory)</li>
<li><a href="https://www.grassroots2global.org/">Grassroots 2 Global</a></li>
<li>AFP (Anarhistična Fronta Posavje, Slovenia)</li>
<li>MZPP (Youth for climate justice Brežice, Slovenia)</li>
<li>Leinemasch BLEIBT (Hannover, Germany)</li>
<li>REDCLT - Rad El Dub Community Land Trust (Lake Worth, Florida)</li>
<li>Earth Neighborhood Productions</li>
<li>@1000people1000trees</li>
<li>Twin Cities Workers Defense Alliance (MN)</li>
<li>San Francisco Bay Area Independent Media Center (CA)</li>
<li>Cop-Free AFSCME</li>
<li>Socialist Rifle Association (National)</li>
<li>Charlotte Metro Chapter of the Socialist Rifle Association (NC)</li>
<li>Los Angeles Socialist Rifle Association</li>
<li>Tennessee Socialist Rifle Association</li>
<li>Canadian Socialist Rifle Association</li>
<li>North Georgia SRA (ATL, GA)</li>
<li>Triad NC Socialist Rifle Association (Unceded Haudenosaunee, Mohican, and Munsee Lenape Land)</li>
<li>Upstate NY Socialist Rifle Association</li>
<li>Rogue Climate (Southern Oregon)</li>
<li>Radix Media</li>
<li>Panic! In The Discord research collective (disbanded)</li>
<li>Los Angeles Movement Advancing Socialism</li>
<li>Puget Sound Prisoner Support (Seattle, WA)</li>
<li>East Bay Prisoner Support (CA)</li>
<li>People’s Health Sanctuary (Troy, NY)</li>
<li>Get Lit Zine Distro (Boise, ID)</li>
<li>Movement Rights / movementrights.org</li>
<li>Animal Activism Mentorship</li>
<li>Black Cats CPH (Copenhagen, Denmark)</li>
<li>Progressive Global Commons</li>
<li>People vs. Fossil Fuels (Washington, DC)</li>
<li>Fossil Free Media (Washington, DC)</li>
<li>Palm Beach County Environmental Coalition (FL)</li>
<li>Gainesville-Area Action for Environmental Justice (Gainesville, FL)</li>
<li>Sabal Trail Resistance (FL)</li>
<li>Everglades Earth First! (FL)</li>
<li>Earth First! Of Mastodon Valley (aka Hudson Valley, NY)</li>
<li>Riot Act Books (Unceded Onondaga Territory (Binghamton, NY))</li>
<li><a href="https://app.neurodivergentu.com/">Neurodivergent-U</a></li>
<li>Boundless in Motion (Kritee Kanko) (CO)</li>
<li>Rustbelt Abolition Radio (MI)</li>
<li>Open Oversight Virginia (Richmond, VA)</li>
<li>Police Free Penn (Philadelphia, PA)</li>
<li>Salem Neighborhood Anarchist Collective (OR)</li>
<li>Salem Food Not Bombs (OR)</li>
<li>DC Food Not Bombs (Washington, DC)</li>
<li>Jersey Shore Food Not Bombs (NJ)</li>
<li>Kingston Food Not Bombs (NY)</li>
<li>Food Not Bombs Memphis (Memphis, TN)</li>
<li>Food Not Bombs - South Bend (IN)</li>
<li>Lehigh Valley Food Not Bombs (Bethlehem, PA)</li>
<li>Tallahassee Food Not Bombs (FL)</li>
<li>Jedzenie Zamiast Bomb 2B (Food Not Bombs, Poland)</li>
<li>Garden Anarchist Network (NJ)</li>
<li>Soflaexit.com</li>
<li>Black Lives Matter - South Bend (IN)</li>
<li>Free Lexington (Lexington, KY)</li>
<li>Bates Leftist Coalition (ME)</li>
<li>End Solitary Santa Cruz County (CA)</li>
<li>Red Hammer Sports Club (Occupied Kalapuya territory)</li>
<li>Georgia Human Rights Clinic</li>
<li>Remora House (Washington, DC)</li>
<li>nolapeoplespage.raffle (New Orleans, LA)</li>
<li>Lucy Parsons Knife and Gun Club (North Georgia)</li>
<li>Lucy Parsons Knife and Gun Club (Atlanta)</li>
<li>Slanted House (Arcata, CA)</li>
<li>Workers Tap (Portland, OR)</li>
<li>Serve The People Akron (Akron, OH)</li>
<li>Tumultuous Ruin band (CA)</li>
<li>Atlanta Youth Liberation Front (Atlanta, GA)</li>
<li>DC Youth Liberation Front (DC)</li>
<li>SouthWest Youth Liberation Front</li>
<li>Municipal Adhesives</li>
<li>Beads Against Fascism</li>
<li>Judi’s Midnight Diner (Medford, OR)</li>
<li>Big Idea Bookstore (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Northfield Against Line 3 (MN)</li>
<li>Unity and Struggle (Atlanta, GA & New York City)</li>
<li>Umpqua Watersheds (Roseburg, OR)</li>
<li>Atlanta Peoples Power Assembly</li>
<li>Autonomous Revolutionary Nordic Alliance (Sweden, Denmark, Finland)</li>
<li>Sly Badges Infoshop (Indianapolis, IN)</li>
<li>Rise Up Printings (Springfield, MO)</li>
<li>Woodbine NYC (Queens, NY)</li>
<li>For the People - STL (Saint Louis, Missouri)</li>
<li>For the People, Long Beach (Long Beach, California)</li>
<li>Radical Anthropology Group (London, UK)</li>
<li>Voices of VV (Solano County)</li>
<li>Project Mayday (West Virginia)</li>
<li>Indivisible Lumpkin (Dahlonega GA)</li>
<li>Bookspace Columbus (Columbus, OH)</li>
<li>Planting Resistance Collective (Homestead, Fl)</li>
<li>Boise Mutual Aid (Boise, Idaho)</li>
<li>Alleghenies Abolition (Central PA)</li>
<li>Montclair Area Solidarity Network (Montclair, NJ)</li>
<li>DCBC Zine (Orange County, California)</li>
<li>Revolutionary Abolitionist Movement</li>
<li>Allan Gardens Community Aid Collective (Toronto, ON)</li>
<li>SoCal Antifa (Southern California)</li>
<li>Ratzon: Center for Healing and Resistance (Pittsburgh, PA)</li>
<li>White People 4 Black Lives / SURJ (Los Angeles, CA)</li>
<li>Atl Bike Life (Atlanta, Ga)</li>
<li>EAV Defends the Trees (Atlanta)</li>
<li>Emergent Goods (Worldwide)</li>
<li>Autonomy Recovery Self-Defense (Portland, OR)</li>
<li>Incarcerated Workers Organizing Committee (North America)</li>
<li>Ten Demands for Justice: The Road to Abolition</li>
<li>The Enviro Show (Florence, MA)</li>
<li>Toronto Against Fascism</li>
<li>Terra Advocati</li>
<li>Taller Libertario Alfredo López (Cuba)</li>
<li>Burning Books (Buffalo, NY)</li>
<li>PeaceWorks (Brunswick, Maine)</li>
<li>Oakland Abolition and Solidarity (CA)</li>
<li>Anarchist Initiative Ljubljana (APL-FAO, Slovenia)</li>
<li>People’s Spark KC (MO)</li>
<li>Promoting Enduring Peace</li>
<li>Palestine Legal</li>
<li>Zero Hour</li>
<li>Northwest Community Bail Fund</li>
<li>Left Voice</li>
<li>OMAS GEGEN RECHTS Deutschland Bündnis</li>
<li>Charlotte Revolutionary Study Group (NC)</li>
<li>Tamarack Oakland (CA)</li>
<li>Global Prison Abolition Coalition</li>
<li>Oregon New Economy (ONE) Project (Portland, OR)</li>
<li>KING’S BATTLEFIELD CHESS (R) (Philadelphia,PA)</li>
<li>Community Fridges Toronto (Toronto, Canada)</li>
<li>No Jail Deaths (Tucson, Arizona)</li>
<li>VIDAS NGO (Vega Baja, Puerto Rico Env)</li>
<li>Pittsburgh Palestine Solidarity Committee (Pittsburgh)</li>
<li>Negate City Zine Distro (Greensboro, NC)</li>
<li>Real Food Media (Minneapolis, MN)</li>
<li><a href="https://behearddc.org/">HEARD Advocates</a> (United States)</li>
<li>Appalachians Against Pipelines (Appalachia)</li>
<li>Fayetteville Police Accountability Community Taskforce (Fayetteville, NC)</li>
<li>Promoting Enduring Peace (New Haven, CT)</li>
<li><a href="https://twitter.com/wsa_buendnis">Wald statt Asphalt Bündnis</a> (Germany)</li>
<li>Pollinator Rare Plants</li>
<li>Dirtbag Garden Club (Occupied Munsee Lenape Territory, so-called New York)</li>
<li>Celebrate845 (Hudson Valley NY)</li>
<li>Sober Rides Atlanta (Atlanta, GA)</li>
<li>eco haus collective (North Georgia)</li>
<li>avtonom.org (Russia)</li>
<li>Tekoşîna Anarşîst (Rojava)</li>
<li>MPower Change (New York, NY)</li>
<li>Chicago Action Medical (Chicago)</li>
<li>Bvlbancha Collective (Bvlbancha/New Orleans, LA)</li>
<li>Queers Against Kremlin (Dnipro, Ukraine)</li>
<li>Defund Newton Police (Newton, MA)</li>
<li>Mid-Ohio Valley Climate Action (Parkersburg, WV and Lowell, OH)</li>
<li>Alternative Library (Bellingham, WA)</li>
<li>VOCAL-NY Albany Chapter (Albany, NY)</li>
<li>Social Justice Action Center (SJAC) (Portland, OR)</li>
<li>Agroecology Research-Action Collective (US)</li>
<li>Center for Biological Diversity (Tucson, AZ)</li>
<li>Sane Energy Project (NY)</li>
<li>Grassroots Global Justice Alliance</li>
<li>International Concerned Family and Friends of Mumia Abu Jamal</li>
<li>Coalition to Protect New York</li>
<li>East River Park Action (NY)</li>
<li>Our Revolution Massachusetts Climate/Trees as Public Good working group</li>
<li>No North Brooklyn Pipeline Alliance (NY)</li>
<li>Pittsburgh Labor Choir (PA)</li>
<li>PARA (Vancouver, BC)</li>
<li>Eco Owl Press (South Bend, IN)</li>
<li>Carrboro Really Really Free Market (North Carolina)</li>
<li>Institute for Anarchist Studies</li>
<li>Stop the Sweeps Seattle (Seattle)</li>
<li>Our Sacred Earth (Boulder, CO)</li>
<li>Freedom, Inc. (Madison, WI)</li>
<li>Amazon Watch (Traditional Ohlone, Muwekma, and Chochenyo lands)</li>
<li>Fletcher Energy and Environment Club (The Fletcher School at Tufts University, Medford, Massachusetts)</li>
<li>Global Women’s Strike – US (Philadelphia, PA; Los Angeles & SF Bay Area, CA)</li>
<li>Women of Color / Global Women’s Strike – US (Philadelphia, PA; Los Angeles, CA)</li>
<li>US Prostitutes Collective (US PROS) (SF Bay Area)</li>
<li>Payday men’s network – US (Philadelphia)</li>
<li>Legal Action for Women – US (SF Bay Area)</li>
<li>Every Mother is a Working Mother Network (Philadelphia, PA; Los Angeles, CA)</li>
<li>Network in Solidarity with the People of Guatemala // Red en Solidaridad con el Pueblo de Guatemala (EEUU)</li>
<li>Presente.org (National)</li>
<li>Abuse Survivors Collective (North Carolina)</li>
<li>Iowa Buffalo Rebellion Coalition (Ioway/Báxoje land)</li>
<li>Bronx Climate Justice North (Bronx, NY)</li>
<li>North Bronx Racial Justice (Bronx, NY)</li>
<li>Institute for Policy Studies Climate Policy Program (Washington DC)</li>
<li>Wall of Women (Denver)</li>
<li>Freedom to Thrive (Portland, OR)</li>
<li>Reclaim the Block (Minneapolis, MN)</li>
<li>Incarcerated Workers Organizing Committee-Milwaukee</li>
<li>System Change Not Climate Change (North America)</li>
<li>Feminist Bird Club</li>
<li>Feminist Bird Club of Tucson (Tucson, AZ)</li>
<li>The Trellis - Bloomington Cooperative Living (Bloomington, IN)</li>
<li>Kinetic Communities</li>
<li>Occupy Bergen County (Bergen County, New Jersey)</li>
<li>Our Revolution Massachusetts Climate Justice group (Massachusetts)</li>
<li>Carceral Tech Resistance Network (Portland, OR)</li>
<li>Climate Hawks Vote (national)</li>
<li>Guerrilla Intellectual University (USA)</li>
<li>Dissenters (USA)</li>
<li>Generation Ratify</li>
<li>Hope Community Fridge (Chattanooga)</li>
<li>Fight Toxic Prisons</li>
<li>A-Radio Berlin</li>
<li>Actrices et Acteurs des Temps Présents (Brussels, Belgium)</li>
<li>Plant the Land (Gaza, Palestine)</li>
<li>University of Arizona College of Law National Lawyers Guild Student Chapter</li>
<li>Central Ohio Youth Liberation</li>
<li>Freedom Road Socialist Organization</li>
<li>Committee to Stop FBI Repression</li>
<li>Sunrise Corvallis (OR)</li>
<li>Boise Abolition Project</li>
<li>198 Methods</li>
<li><a href="https://resiste.squat.net/">Resiste</a>!</li>
<li>Scientist Rebellion Turtle Island</li>
<li>Climate Justice Alliance</li>
<li>No Detention Centers in Michigan</li>
<li>NYC Jericho Amnesty Movement</li>
<li>Center For A Stateless Society</li>
<li>FossielVrij Nederland (Netherlands)</li>
<li>Antifascist Music Alliance (Berlin, Germany)</li>
<li>Robin Wood (Germany)</li>
<li>Lincoln Ave Progressives</li>
<li>UConn UNCHAIN (CT)</li>
<li>Coalition to Abolish the Fur Trade (USA)</li>
<li>Jews for Palestinian Right of Return (USA)</li>
<li>Domestic Workers United (New York City)</li>
<li>Madison Infoshop (Madison, WI)</li>
<li>Madison Really Really Free Market (Madison, WI)</li>
<li>Tufts Climate Action (Somerville, MA)</li>
<li>Nuclear Information and Resource Service (“for a nuclear-free, carbon-free world”) (Takoma Park, MD)</li>
<li>UVA Survivors (Charlottesville, VA)</li>
<li>Labor for Palestine (USA)</li>
<li>Brittlebush Distro (Inland Empire, Ca)</li>
<li>Fridays for Future US (USA)</li>
<li>Anti-Police Power Surrey (Surrey, BC)</li>
<li>Food & Water Watch (Washington, DC)</li>
<li>Against Bigotry, Responding with Action (Tujunga, California)</li>
<li>Inland Empire Harm Reduction (Riverside, CA)</li>
<li>People’s Justice Council (Birmingham, AL)</li>
<li>Environmental Performance Agency (New York City, NY)</li>
<li>VOICE Buffalo (Buffalo, NY)</li>
<li>Free the People WNY (Buffalo, NY)</li>
<li>Sextas Grietas Del Norte (US/Mexico)</li>
<li>IVICA RUS (Croatia)</li>
<li>Climate Families NYC (New York City)</li>
<li>Stockholm Anarchist Bookfair (Stockholm, Sweden)</li>
<li>Black Organizing Project (Oakland, CA)</li>
<li>Private Equity Stakeholder Project</li>
<li>Friends of Swazi Freedom (Worldwide)</li>
<li>Fund The People New Orleans (New Orleans, LA)</li>
<li>Sunrise Movement Kansas City (Kansas City, MO)</li>
<li>Western Movement Assembly (California)</li>
<li>Co–Star Astrology Society (New York, NY)</li>
<li>Alternatives for Community and Environment (Roxbury, Boston, Massachusetts)</li>
<li>Oil Change International (International)</li>
<li>National Campaign for Police Free Schools (National)</li>
<li>Great Falls Books Through Bars (Massachusetts)</li>
<li>Collective98</li>
<li>Anti-Police Power Surrey (Surrey, BC)</li>
<li>You Matter (Atlanta, GA)</li>
<li>PRAHM (WA)</li>
<li>Nattsvart Verkstad (Sweden)</li>
<li>Freedom & Captivity (Maine)</li>
<li>Peace Collective (California)</li>
<li>Outlive Them NYC (NYC)</li>
<li>Center for International Environmental Law (US/International)</li>
<li>Cienfuegos Cooperative (Miami, Florida)</li>
<li>Michigan Environmental Justice Coalition (Detroit, MI)</li>
<li>The John Cornyn Houston Office Protest (Houston, TX)</li>
<li>Central Ohio Revolutionary Socialists (Columbus, Ohio)</li>
<li>National Police Accountability Project</li>
<li>Charles H. Kerr Publishing Company</li>
<li>Partisan Gardens - WFHB</li>
<li>Agência de Notícias Anarquistas-ANA (Brasil)</li>
<li>Care Not Cages (Bloomington)</li>
<li>Labor For Palestine (USA)</li>
<li>31 Red LLC (Plano, TX)</li>
<li>Smugtown Mushrooms (Rochester, New York)</li>
</ul>
<h2 id="individual-endorsements">Individual Endorsements</h2>
<ul>
<li>Noam Chomsky</li>
<li>Starhawk</li>
<li>Rev. Seth Wispelwey (Tucson, AZ)</li>
<li>Rev. Alan Dicken (Cincinnati, OH)</li>
<li>Rev. Anne Dunlap</li>
<li>Rev. Chava Redonnet (Rochester, NY)</li>
<li>Rev. Cecil Charles Prescod (Portland, OR)</li>
<li>Allan Antliff (Canada)</li>
<li>Peter Linebaugh (Ann Arbor, Michigan)</li>
<li>Alan W Moore (Madrid, Spain)</li>
<li>Dr. Alexander Dunlap (Oslo, Norway)</li>
<li>Tatiana Seryán</li>
<li>Sumi Hasegawa</li>
<li>Payton McDonald, <em>Elements of Mutual Aid</em></li>
<li>Leah Ayer, <em>Elements of Mutual Aid</em></li>
<li>Josh Fox, director of <em>Awake, A Dream from Standing Rock</em></li>
<li>Natasha Lennard (NY)</li>
<li>Shane Burley</li>
<li>Joshua Potash</li>
<li>Andrew Culp (Los Angeles, CA)</li>
<li>Panagioti Tsolkas (Lake Worth, FL)</li>
<li>Vicky Osterweil</li>
<li>Cindy Barukh Milstein</li>
<li>Mattilda Bernstein Sycamore (Seattle, WA)</li>
<li>Kevin Carson (Winslow, AR)</li>
<li>No Bonzo</li>
<li>Donna Oblongata (Philadelphia, PA)</li>
<li>Scott Campbell</li>
<li>Barbara Wendeborn Brandom</li>
<li>Victor Wallis, author of “Red-Green Revolution”</li>
<li>Wesley Scott</li>
<li>Daniel McGowan (New York)</li>
<li>Charis Circle (Georgia)</li>
<li>Adam Horowitz (Decatur, GA)</li>
<li>Lib Aubuchon (Southside Atlanta)</li>
<li>Madison Green (Atlanta, GA)</li>
<li>Charlie Mackey (Atlanta, GA)</li>
<li>Lara Freedman (Atlanta, GA)</li>
<li>Cindi (Marietta, Georgia)</li>
<li>Sarai Turner (Decatur, Georgia)</li>
<li>Glenn Carroll (Decatur, GA)</li>
<li>Nicole Roos (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Ziggy Bleau (Atlanta, Georgia)</li>
<li>K’Ann Parchment (Decatur, Georgia)</li>
<li>Robert Evans (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Destiney Dempsey (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Isabel Coyle (Decatur, Georgia)</li>
<li>Dawn B. Jones (East Point, Georgia)</li>
<li>Lisa Magee (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Ellen Gebre (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Alison Ross (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Isabel Elmore (Alpharetta, Georgia)</li>
<li>Claire Wilkins (Dallas, GA)</li>
<li>Seth Maurizzio (Powder Springs, GA)</li>
<li>Kat Gomez (Atlanta, GA)</li>
<li>Emma Marzullo (Athens, GA)</li>
<li>Eden Taylor (Athens, GA)</li>
<li>Arabella Reddish (Marietta GA)</li>
<li>Jill Calderon (Atlanta, GA)</li>
<li>Sandy Barrett (Douglasville, GA)</li>
<li>Chase Harvey (Atlanta, GA)</li>
<li>Joely Barrios (Decatur, GA)</li>
<li>E.R. Anderson (Decatur, GA)</li>
<li>Timothy Jouet (Atlanta, GA)</li>
<li>Ralph Macdonald (Decatur, Georgia)</li>
<li>Lisa Jouet (Atlanta, GA)</li>
<li>Christopher Brannen (Atlanta, GA)</li>
<li>Adrienne Carey Hurley</li>
<li>Andrew Hinz (Baltimore, MD)</li>
<li>Andrew Zonneveld (Atlanta, GA)</li>
<li>Patrick Farnsworth, host of Last Born In The Wilderness</li>
<li>caitlin manning (San Francisco, CA)</li>
<li>Anonymous comrades from Pellice, Infernotto, Susa valleys (Piedmont, Italy)</li>
<li>Beth Foss</li>
<li>Daniel Fischer</li>
<li>Jarrod Shanahan</li>
<li>Jules Bentley (Athens, Greece)</li>
<li>Lauren Sobchak (Kansas City, MO)</li>
<li>Merrie M Kelly, Oregon Insurance Lady (OR)</li>
<li>Nix Makoff (Chicago, IL)</li>
<li>Ray Gorlin</li>
<li>Robert Lee (Tallahassee, FL)</li>
<li>Ryan Deitsch (Parkland, Florida)</li>
<li>Timothy Cominghay</li>
<li>Tess Moschetta</li>
<li>Frankie Baker</li>
<li>Alisha Bicknell</li>
<li>Andi Smith</li>
<li>Joshua Robinson (Edwardsville, IL)</li>
<li>John Johnson (Knoxville, TN)</li>
<li>Charli Ash</li>
<li>Chris de Ocejo (Holyoke, MA)</li>
<li>Caleb Wexler</li>
<li>Jeff Clark (Ypsilanti, MI)</li>
<li>Megan Rosner (Roswell, GA)</li>
<li>Lane Phillips (Omaha, NE)</li>
<li>Margaretha Haughwout</li>
<li>Oliver Kellhammer</li>
<li>Keyanna Jones</li>
<li>Jerrod Moore</li>
<li>L.A. Kearns (Decatur, GA)</li>
<li>Medusa & Waffles (Atlanta, GA)</li>
<li>Ricky Maddix</li>
<li>Kelly Hayes, Lifted Voices (Chicago, IL)</li>
<li>Nicholas Isom (Atlanta, GA)</li>
<li>Anna Harrison (Mableton, GA)</li>
<li>John Leslie, Mid-Atlantic Workers’ Voice (Philadelphia, PA)</li>
<li>Michael Schreiber (Philadelphia, PA)</li>
<li>Timothy Eugene White Aiken</li>
<li>Jerome Jackson (Silver Spring, MD)</li>
<li>Ricardo Levins Morales (MN)</li>
<li>Karly Scott (OR)</li>
<li>Clayton Trumbull</li>
<li>Gibson</li>
<li>Rachel Arney</li>
<li>Ben Ritter</li>
<li>Erin</li>
<li>Ashley Pollard</li>
<li>Jenn P. (Roanoke, VA)</li>
<li>Jay Ulfelder</li>
<li>Peter Lubbs</li>
<li>Kendall Hayes</li>
<li>Arthur Fonseca (Picuris Puebla, NM)</li>
<li>Joseph Albernaz (NY)</li>
<li>Lateef McLeod (Oakland, CA)</li>
<li>Deanville Celestine</li>
<li>Liana</li>
<li>Astro Rys (Brooklyn NY)</li>
<li>Treye K. (Boise, ID)</li>
<li>Sara M. (Athens, GA)</li>
<li>Guillermo Kuhl (Forsyth Co, GA)</li>
<li>David Carter</li>
<li>Allyson Ngyuen (GA)</li>
<li>Emily Heineman (Auburn, AL)</li>
<li>Alex Davies (PA)</li>
<li>Jenipher Jones Bonino, A People’s Law Office (Denver, CO)</li>
<li>Melissa Bonaccorso (Hadley, MA)</li>
<li>Primrose Harm Reduction (Austin, TX)</li>
<li>Kati Hinman (Philadelphia, PA)</li>
<li>Lauryn-Elizaveth Dewberry (Pell City, AL)</li>
<li>Alexandria Dennis</li>
<li>Twisha (Atlanta, GA)</li>
<li>Alice Choup (Huntsville, AL)</li>
<li>Rae Kurland (Brooklyn, NY)</li>
<li>Shannon Mardis (Hillsboro, OR)</li>
<li>Wendy White (Boulder, CO)</li>
<li>Rachel Crew Sylvester</li>
<li>Suzanne Weir Brault (MD)</li>
<li>Amber S. (Atlanta, GA)</li>
<li>Sally Weltner (Baltimore, MD)</li>
<li>Lydia (Atlanta, GA)</li>
<li>Spencer (Atlanta, GA)</li>
<li>Jada Ackley (Philadelphia,PA)</li>
<li>Cristina Murphy (Fulton County, GA)</li>
<li>Emily Contract (Columbia, SC)</li>
<li>Kyle Krakow</li>
<li>Jordan (Arcata, CA)</li>
<li>Lauren Rosen (Detroit, MI)</li>
<li>Heather Paulson (Minnesota, MN)</li>
<li>Ryan Bingham (St. Louis, MO)</li>
<li>E Berry (Jacksonville, FL)</li>
<li>Hazel (Atlanta, GA)</li>
<li>Peter Clavin (NJ)</li>
<li>J Hallie Roberts (Dexter, Oregon)</li>
<li>Julio César Ramírez</li>
<li>Connie Li</li>
<li>Amy Harris (CT)</li>
<li>Reva, Andrew, Friend Russell English (Lexington, KY)</li>
<li>Leon Elcock</li>
<li>Mollie Greenough (Kennewick, WA)</li>
<li>Seth M (Occupied Kumeyaay Land)</li>
<li>Emma Armbruster (St. Louis, MO)</li>
<li>Ziggy Berkoff (Tualatin, OR)</li>
<li>Zola (Montreal, CA)</li>
<li>Alyssa Doyley</li>
<li>Lindsey P. (SC)</li>
<li>Benji Hart (Chicago, IL)</li>
<li>Solanum Carolinensis (Atlanta, GA)</li>
<li>Natalie (Burbank, CA)</li>
<li>Megan (Arlington, VA)</li>
<li>LOKI (Montreal)</li>
<li>Diana Eaves</li>
<li>Kavi Duvvoori (Ontario)</li>
<li>Nick Shillingford, Host - Socialist News and Views Podcast (Minneapolis MN)</li>
<li>Dean Spade (Seattle, WA)</li>
<li>Jess Dillard-Wright (Springfield, MA)</li>
<li>Bigg Chief (Stone Mountain, GA)</li>
<li>Taylor</li>
<li>Sam (New York, NY)</li>
<li>Tina McKim (Seattle, WA)</li>
<li>Aimee Dandrea (Ohlone Territory)</li>
<li>Ellen Taylor, Lost Coast League Chairperson (Petrolia, CA)</li>
<li>Jacqui Zeng (Chicago, IL)</li>
<li>Darlene Neal (Murfreesboro, TN)</li>
<li>Carlina Green (San Francisco, CA)</li>
<li>Max Granger</li>
<li>Jessica McCollum (Spokane, WA)</li>
<li>Mariah Parker (Atlanta, GA)</li>
<li>Adrian Glover (Decatur, GA)</li>
<li>Chris Bolus (Detroit, MI)</li>
<li>Hannah Davis (VA)</li>
<li>Karpani Burns (Arcata, CA)</li>
<li>Flynn Hibbs (MT)</li>
<li>Yvonne Yen Liu (Los Angeles, CA)</li>
<li>Wyatt Reeves</li>
<li>Connor Warmuth (Marietta, GA)</li>
<li>David Angel (Bristol, UK)</li>
<li>Gussie</li>
<li>Sara Ysen (CA)</li>
<li>stanley wolukau-wanambwa (Providence, RI)</li>
<li>Rachel Gunter (NYC)</li>
<li>Edgardo Delgado (Mayaguez, Puerto Rico)</li>
<li>Ava B. (Boston, MA)</li>
<li>Michael Harris (CT)</li>
<li>Alyssa Landa (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Lucy K. (New York, NY)</li>
<li>Jack B. Duffy (CT)</li>
<li>Sophie Lewis</li>
<li>Liet Borowski (so-called Canada)</li>
<li>Gaia Sartori Pallotta (Milan, ITALY)</li>
<li>Luca Passafaro (Milan, ITALY)</li>
<li>Justin Seda</li>
<li>Evan B. (Washington)</li>
<li>Tom Anderson (Occupied Ohlone Territory)</li>
<li>Bee (Atlanta, GA)</li>
<li>Berj Alexanian (Decatur, GA)</li>
<li>DJ (Kansas City, MO)</li>
<li>Derrick Beining (30308)</li>
<li>Cate Hall (Ventura, CA)</li>
<li>Lorie Fincik (Pennsylvania)</li>
<li>Andrew (Dallas)</li>
<li>Anthony B (Atlanta, GA)</li>
<li>MJR (Middletown, CT)</li>
<li>McKenna Vanhorn (Jesup, GA))</li>
<li>Evan Murphy</li>
<li>Erica (Taiwan)</li>
<li>Kristen Doty (Brooklyn, NY)</li>
<li>Ella Edelstein</li>
<li>Abe Drayton</li>
<li>Rowan Cheyne</li>
<li>Avril Marx (Chicagoland, IL)</li>
<li>Aubréy Bang-Guérin (Paris, France)</li>
<li>Deb Malkin</li>
<li>RJS</li>
<li>Hillary McInerny</li>
<li>Emma Wusi</li>
<li>Renee Myers (Missouri)</li>
<li>Sylvia Shriner (Washington)</li>
<li>Katherine Pina (Arlington, TX)</li>
<li>Eluned Li</li>
<li>Grace (Oregon)</li>
<li>Alan L. Stewart (Olympia, Washington)</li>
<li>Evalla (Oregon)</li>
<li>Stephanie B (Connecticut)</li>
<li>Remy Rose Way (Montgomery County, Pennsylvania)</li>
<li>Diane Falkowski</li>
<li>Pamelaj Paro (Portland, OR)</li>
<li>Sommer Anderson (Richmond, VA)</li>
<li>Jennifer K. Falcon, ikiyA Collective (San Antonio, TX)</li>
<li>C. Anderson (Decatur, Georgia)</li>
<li>Felecia Phillips (Alabama)</li>
<li>Evan Bode (Syracuse, NY)</li>
<li>Justianna (Georgia)</li>
<li>Trisha Pahawa (Marietta, Georgia)</li>
<li>Thomas Kopp, Nashville Antifascist (Nashville, TN)</li>
<li>Laurel Kearns (New Jersey)</li>
<li>Joanne Lavine (Oklahoma City, OK)</li>
<li>RJ Murray (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Aleksandra Belotserkovskaya (Atlanta, GA)</li>
<li>Tori (Bay Area, CA)</li>
<li>Hector Vera (CA)</li>
<li>Stephanie Winfree</li>
<li>Will Pruett (Decatur, GA)</li>
<li>Simone Scott (Richmond, VA)</li>
<li>Todd Eaton (Brooklyn, NY)</li>
<li>Chanan Suarez (Flagstaff, Arizona)</li>
<li>T.W. Collins (Upstate NY, “but Atlanta is my hometown”)</li>
<li>Kaisa (Boston, MA/Atlanta, GA)</li>
<li>Maya Rae Miller (Boston, MA)</li>
<li>Dove ER* (Occupied Piscataway and Susquehannock land (so-called “Baltimore”))</li>
<li>Cara Sanford (Marietta, GA)</li>
<li>Brett King (Grundy, Tennessee)</li>
<li>Doreen Stewart (TN)</li>
<li>Savannah Markham</li>
<li>Faye Ecklar (Decatur, GA)</li>
<li>Kat Wolfram (NY)</li>
<li>Nate Wendt (SD)</li>
<li>Sarah Cuk</li>
<li>Lillian Allen (Illinois River Valley)</li>
<li>Michael Hessel-Mial (College Station, TX)</li>
<li>Phoebe Weseley (FL)</li>
<li>Anna Stevens (Atlanta, GA)</li>
<li>Brendan Wissinger (Mount Union, PA)</li>
<li>Philadelphia Housing Action (Philadelphia, PA)</li>
<li>Steve Leigh (Seattle, Wa)</li>
<li>Cutte: The Transfeminine Trainwreck (WA)</li>
<li>Jenny Hubbard (Soquel, CA)</li>
<li>Johnny Joestar (Upstate New York)</li>
<li>Clare (Atlanta, GA)</li>
<li>Alexandra Mastorakis (Atlanta, GA)</li>
<li>Bloc from the Block (New York)</li>
<li>December Lee (NYC)</li>
<li>Lupita (Atlanta, GA)</li>
<li>Maria Low (WI)</li>
<li>Morgan Waite (DC)</li>
<li>rebecca</li>
<li>庖丁 (Chikashsha I̠yaakni)</li>
<li>Leslie Dreyer (Durham, NC)</li>
<li>Kay Whitlock (Missoula, MT)</li>
<li>Anita Duvall (IN)</li>
<li>Nick M (Athens, GA)</li>
<li>Harpreet Chima (Stockton, CA)</li>
<li>Lee Abidakun (Canada)</li>
<li>Sebastian Sean Crow (TX)</li>
<li>Hunter (MI)</li>
<li>Will Voss (Champaign, IL)</li>
<li>Jacqueline Reed (IL)</li>
<li>Erin McNalley (Encinitas, CA)</li>
<li>Caroline Hallman (CA)</li>
<li>Br Scott Michael Pomerenk BSG (CO)</li>
<li>Ruth Boyajian (Atlanta, GA)</li>
<li>Jody Wynn Rodiger (Hartford, CT)</li>
<li>Maria Caicedo (NYS)</li>
<li>Jake Krakovsky</li>
<li>Matthew Owcarz</li>
<li>Redowl.org: Fynn (Baltimore, MD)</li>
<li>Paula Guthat (Detroit, MI)</li>
<li>Nicolette Hook (Atlanta, GA)</li>
<li>Vanessa Montijo (San Diego, CA)</li>
<li>Yaira Matos (Boston, MA)</li>
<li>Irene Domingo (St Paul, MN)</li>
<li>Gavin Healy (San Francisco, CA)</li>
<li>Cydnii Wilde Harris (Atlanta, GA)</li>
<li>Patrick Derilus (Brooklyn, NY)</li>
<li>Gitz Crazyboy (Treaty 7 Territory)</li>
<li>Kathryn F (VA)</li>
<li>Heather Hale (Atlanta, GA)</li>
<li>Julz (Atlanta, GA)</li>
<li>Jen Willsea</li>
<li>Barry Zhang</li>
<li>Mariska Harshbarger</li>
<li>Niko Johnson-Fuller (Champaign, IL)</li>
<li>Alina Rose (Atlanta, GA)</li>
<li>Muireall Brown (Portland, Oregon)</li>
<li>Catherine Kiley Glass (Warner Robins, GA)</li>
<li>Peter Stedman</li>
<li>Michael Jason Daly (Clarkston, GA)</li>
<li>Maddie Thomson Crossman (Jackson, ME)</li>
<li>Cyndia Hunnicutt</li>
<li>Michelle Kweder (Brunswick, ME)</li>
<li>M Cathy Harmon-Christian, PhD</li>
<li>Bart Heath (Newburgh, IN)</li>
<li>Julian McDaniel (East TN)</li>
<li>Sean McCaffery (Charlotte, NC)</li>
<li>Michael Bennett Smith (Atlanta, GA)</li>
<li>Hailey DeWolf (Indianapolis, IN)</li>
<li>Kathryn Silverstein (Portland, ME)</li>
<li>Aivy Vu</li>
<li>Erin (Atlanta, GA)</li>
<li>Stephanie Ellis</li>
<li>Elizabeth King (Chicago, IL)</li>
<li>Bridget Kitson (Boise, ID)</li>
<li>Luke Otwell (Atlanta, GA)</li>
<li>Faith Coffman</li>
<li>Bria Goeller (San Francisco, CA)</li>
<li>Greta B (Atlanta, GA)</li>
<li>Michael Coard (Philadelphia, PA)</li>
<li>Kyler Ferrill (Austin, TX)</li>
<li>M. Martin (Birmingham, AL)</li>
<li>Samuel Beaver (Tampa, Fl)</li>
<li>Basil (Occaneechee)</li>
<li>aiko hamamoto (Chicago, IL)</li>
<li>Hansen Hardin (Athens, GA)</li>
<li>Maria (GA)</li>
<li>Vani Natarajan (Brooklyn NY)</li>
<li>Megan Ives (Denver)</li>
<li>Jonas Berlin (California)</li>
<li>Mary Doyle (New York City/Lenape land)</li>
<li>Christel Loar (Eugene, OR USA)</li>
<li>Nathalie (Asheville, NC)</li>
<li>Robert Schneider</li>
<li>Stephen C (Ohio)</li>
<li>Joshua Higginbotham (Oklahoma City, OK)</li>
<li>Rachael Chavez (California)</li>
<li>Dylan Jarrell (North Carolina)</li>
<li>Tareq Fayyad (Seattle)</li>
<li>Chloe Jaques (WA)</li>
<li>Sean Parson (Flagstaff, AZ)</li>
<li>Kelli (Atlanta)</li>
<li>anastasia (Geneva, NY)</li>
<li>Netters (Los Angeles, CA)</li>
<li>Madelyn Fetzko (Los Angeles)</li>
<li>Fane (Indiana, USA)</li>
<li>Teagan (CA)</li>
<li>Nishant Mohan (Atlanta, GA)</li>
<li>Becca Smith (Chicago)</li>
<li>Octavia Washington (Brooklyn, NY)</li>
<li>Edward Smith (Occupied Mascogo, Miccosukee, and Timucua territory)</li>
<li>Brooke Bastinelli (Los Angeles)</li>
<li>Elizabeth Schongar (Pennsylvania)</li>
<li>J.A. Vasquez (Pittsburgh, PA - Las Vegas, NM)</li>
<li>Mary H (Atlanta, GA)</li>
<li>George Jackson (Port Angeles, WA)</li>
<li>Deborah Elise White (Decatur, GA)</li>
<li>Mikah C</li>
<li>Carlos Gonzalez (Bloomingdale, FL)</li>
<li>Jasper Knox (Missouri)</li>
<li>Hunter McCray Wheeler (Morgantown, WV)</li>
<li>Paul Ottaviano (mid-west)</li>
<li>Jess I. (Atlanta, GA)</li>
<li>Lee Gough (Esopus, NY)</li>
<li>Trevor Leach (Asheville)</li>
<li>Apple/CliffordTMcGriff (Atlanta)</li>
<li>Melanie (Virginia)</li>
<li>Journey Martin (Boston MA)</li>
<li>Jami F (Atlanta, GA)</li>
<li>Kai Lopez (Homestead, Fl)</li>
<li>Cecelia Ruble (Minneapolis, MN)</li>
<li>Shane Meyer</li>
<li>Abi Hurland</li>
<li>Jada Thompson (Chicago)</li>
<li>Jhovan Murray (Atlanta,Ga)</li>
<li>Shay Black (Ottawa)</li>
<li>Steve (Atlanta)</li>
<li>Tony P (NYC)</li>
<li>Pauline St Denis (NYC)</li>
<li>Lauren Bosley (UK)</li>
<li>Pamela Skripak (Albany, NY)</li>
<li>Maggie Lyn (Sweden)</li>
<li>Lee Williams (Virginia)</li>
<li>Bailey Bond-Trittipo (Miami, FL)</li>
<li>Carolyn</li>
<li>Jeanmarie Swiontkowski (NY)</li>
<li>Kristin Hamilton (New Orleans)</li>
<li>Mari Sage F.</li>
<li>John Webster (Southern California)</li>
<li>Mari Sage F. (Athens, GA)</li>
<li>SJ Avery (Asheville, NC)</li>
<li>Dean B (Blackpool, UK)</li>
<li>Stephen Lett (Norman, OK)</li>
<li>Garrett Davis</li>
<li>T’ana Williams (Austell GA)</li>
<li>Shuvu Bhattarai</li>
<li>Vickie L (Atlanta, GA)</li>
<li>Timera Bennett</li>
<li>Maren Stephens</li>
<li>Ima O</li>
<li>Frances Yeager (Atlanta, GA)</li>
<li>Mercii Thomas (Washington, DC)</li>
<li>Jill Dimond (Ann Arbor, MI)</li>
<li>Jason Venegas (TN)</li>
<li>Peterson Silva (Florianópolis, Brazil)</li>
<li>Elliott Bauer (Decatur, GA)</li>
<li>Keely Quinn (Portland, OR)</li>
<li>Free Jessica Reznicek</li>
<li>Tyler (Columbus)</li>
<li>Grace Goulson (Louisville, KY)</li>
<li>Sam Harris (Atlanta, GA)</li>
<li>Fosia N.</li>
<li>Anna Rodriguez</li>
<li>Danielle Gonzalez (Florida)</li>
<li>Maraky A (Tonga & Chumash land (Los Angeles))</li>
<li>Callie Arechiga (Decatur, GA)</li>
<li>Sophia Spindel (Oakland, California)</li>
<li>Leandra Lovejoy (Atlanta, GA)</li>
<li>Han Kanzler (Orange County, California)</li>
<li>dana balicki (Joshua Tree, CA)</li>
<li>Devon Ingram</li>
<li>Berkeley Barnhill Stewart (Arkansas)</li>
<li>David Klein (Los Angeles, CA)</li>
<li>Connie Totera (Pittsburgh PA)</li>
<li>T. J. Demos (Santa Cruz, CA)</li>
<li>Jenna Prosperi</li>
<li>Mat Ross (Logan Township, NJ)</li>
<li>Angela Mathis (Atlanta, GA)</li>
<li>Katelyn Grimmett (Miami)</li>
<li>Heather (Michigan)</li>
<li>Dustin (Atlanta, GA)</li>
<li>Aliyah Auerbach (Atlanta)</li>
<li>Rachel Ogi (Chicago, IL)</li>
<li>Elizabeth Wilkowski (Douglasville, GA)</li>
<li>Pilar Maschi (NYC)</li>
<li>Alyse Wheelock</li>
<li>Avery Quinn (Olympia, WA)</li>
<li>Seth (Sioux City, IA)</li>
<li>Michael Almond (Marietta, GA)</li>
<li>Graeme Shaw (Winnipeg, Canada)</li>
<li>gayle dorothy (PNW)</li>
<li>Sydney Advani Ernest (California)</li>
<li>Pamela Yvette Cook (Atlanta, GA)</li>
<li>Janet Anna (San Diego)</li>
<li>Sarah Taylor (Atlanta, GA)</li>
<li>Joseph J Balkis (IL)</li>
<li>Izzy Esparza (Atlanta, GA)</li>
<li>claire eggimann (scottsdale, az)</li>
<li>Guadalupe Vazquez (Tempe, AZ)</li>
<li>Kasey Page (San Francisco, CA)</li>
<li>Aiden Harmon (Dallas, Georgia)</li>
<li>Bat (Chicago)</li>
<li>Michaela Wehner</li>
<li>Ania Hornowski (Roscommon, Ireland)</li>
<li>aubrianna sainz (arizona)</li>
<li>Kennard Bonilla (Maryland)</li>
<li>Jay B.</li>
<li>Jonathan Pomboza (NYC)</li>
<li>keri leigh merritt (Decatur, GA)</li>
<li>florian haller (Munich)</li>
<li>Kathl Stinson (Stone Mountain, GA)</li>
<li>Nathan (Texas)</li>
<li>Moss Lilith (Chattanooga, TN)</li>
<li>Frankie Judy (Bay Area, CA)</li>
<li>Harvey Holtz (Pittsburgh)</li>
<li>Eliza Adelle Gorman (Athens, Ga)</li>
<li>Grace Davies (Minneapolis, MN)</li>
<li>Seth Marino Donnelly (Bay Area California)</li>
<li>Brittney (Atlanta, GA)</li>
<li>Shelby Lopez (Duluth, GA)</li>
<li>Paul Till (Fishers, IN)</li>
<li>Elizabeth Daniell (New York)</li>
<li>Angela Marino Donnelly (Bay Area California)</li>
<li>jack (Arizona)</li>
<li>Yasser Munif</li>
<li>Jess (Atlanta, GA)</li>
<li>Jennifer Jewell (Toronto, Canada)</li>
<li>azey wang (Council of Three Fires Territories (Chicago))</li>
<li>Marta Jimenez (Atlanta, GA)</li>
<li>Stuart Selig</li>
<li>Meghan Smith (Atlanta, GA)</li>
<li>Gabriella Marcarelli</li>
<li>Marc Triller (Jersey City, NJ)</li>
<li>Isaac Wayne (Cleveland, OH)</li>
<li>Andrea (South Florida)</li>
<li>Dr. Rebecca Hall (Cambridge, MA)</li>
<li>Retta Sola (Atlanta, GA)</li>
<li>Marissa (California)</li>
<li>Skylar L (GA)</li>
<li>Warren Wagner (Chicago, IL)</li>
<li>Yasmeen Alfaqeeh (CA)</li>
<li>Cayden</li>
<li>Elise (Atlanta, GA)</li>
<li>Brigette Gillespie (Stone Mountain, GA)</li>
<li>Brooks Franklin (Otto, NC)</li>
<li>Robin Isherwood (Santa Barbara, CA)</li>
<li>Erik Kuranko (Bridgeport, CT)</li>
<li>Megan Cencula (NY, NY)</li>
<li>Katie W. (Woodstock, GA)</li>
<li>Iz</li>
<li>Bernie Eisenberg (Los Angeles)</li>
<li>Juliet H (Davis, CA)</li>
<li>Lila (Maryland)</li>
<li>Nehemiah Blodget (Oreland, Pennsylvania)</li>
<li>Cheyenne Turner</li>
<li>Lori A Crockett (Winchester, VA)</li>
<li>Kat Meyer-Reed (Decatur, GA)</li>
<li>Taylor Tutt (Queens, NY)</li>
<li>Barae Hirsch (Baltimore MD)</li>
<li>Baltimore Jail Support (Baltimore MD)</li>
<li>Phil Gasper (Madison, WI)</li>
<li>Sierra Russell (Canandaigua, NY)</li>
<li>Andrea Nasca (Bvlbancha)</li>
<li>Scott Ritchie (Atlanta, GA)</li>
<li>Joseph (VA)</li>
<li>Oakley Weiler (Hershey, PA)</li>
<li>erik agard (KCMO)</li>
<li>Sumi Hasegawa (Canada)</li>
<li>Georgia (Wisconsin)</li>
<li>Ximena Stroubakis (Winchester Va)</li>
<li>Ann Kennedy (Maine)</li>
<li>Eve Wesson (Colorado)</li>
<li>Daniel Mills (Iowa)</li>
<li>Mark Miele (Alabama)</li>
<li>Katy</li>
<li>Karen Bray (Macon, GA)</li>
<li>Kelsey Williams (Cartersville Ga)</li>
<li>Aella Rose-Hill (Minneapolis, MN)</li>
<li>Christian Noakes (Atlanta)</li>
<li>Tenzin Yangzom (Boston, MA)</li>
<li>Margaux Ratcliff (Atlanta, GA)</li>
<li>Nan Nitecka (Wisconsin)</li>
<li>Pipsqueak (Seattle, WA)</li>
<li>Adryan Corcione</li>
<li>Sacha MacLean (Ottawa, ON)</li>
<li>Samuel Abels (Parkersburg, West Virginia)</li>
<li>Katherine Cherry (Tucson, Arizona)</li>
<li>Lauren Francis</li>
<li>Rick (Bridgeport, CT)</li>
<li>doug shaeffer (chicago)</li>
<li>Emily Rodriguez</li>
<li>Kylie Alexander (Kansas)</li>
<li>Ryan Haberlein</li>
<li>grace ferzely (Athens, Georgia)</li>
<li>Jared Ware (Millennials Are Killing Capitalism) (Philadelphia)</li>
<li>Jeanette Jordan (La Habra, CA)</li>
<li>Leigh Ann Luscan (Richmond, VA)</li>
<li>Sophia Jane Blankinship (Poughkeepsie, NY)</li>
<li>Elli Rosa (Richmond VA)</li>
<li>Kaylee (Crested Butte, CO)</li>
<li>Alex L</li>
<li>Jillian Murphy (Portland, OR)</li>
<li>James Cooper (China, Maine)</li>
<li>Alecia Wallingford (Tokyo/NY)</li>
<li>Monique ortiz (NM)</li>
<li>Jackie Morales (Stockton, CA)</li>
<li>Lennie Wetmore (Occupied Oregon)</li>
<li>Julianah Vernon (Nashville, TN)</li>
<li>Omid Shekari (Pittsburgh)</li>
<li>Josh Rohrer (California)</li>
<li>Alyssa Leiva, Stockton Stands (Stockton, CA)</li>
<li>Brittany McLaughlin (New Jersey)</li>
<li>Nancy</li>
<li>Zachary Janick (Atlanta, GA)</li>
<li>Jodi Reeves (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Harmonie Coleman</li>
<li>Ruth @Rooflesser (Los Angeles)</li>
<li>Riley (PA)</li>
<li>Mary K (Columbus, OH)</li>
<li>Marina Szende (Seattle, WA)</li>
<li>Dara Brown (Chicago)</li>
<li>Brianna Joyce</li>
<li>Jenny O’Connell (Brooklyn, NY)</li>
<li>Mason</li>
<li>Kara H (Atlanta, GA)</li>
<li>rosza daniel lang/levitsky (nyc (occupied lenapehoking), NY)</li>
<li>Elena (Los Angeles, CA)</li>
<li>Meghan Keane Studio (NYC)</li>
<li>J (Olympia, WA)</li>
<li>Sarah (Tennessee)</li>
<li>Emma (Atlanta)</li>
<li>Judy Gutierrez</li>
<li>Caitlin Kehler (Portland, Or)</li>
<li>Rose City Radical (Portland, OR)</li>
<li>Micaela Godfrey (Berlin, MA)</li>
<li>June Levier (Topeka, KS)</li>
<li>Grace Lane</li>
<li>Riley Harrington (Prescott, AZ)</li>
<li>Shiloh (Dayton, Ohio)</li>
<li>Madeleine (Brooklyn, New York)</li>
<li>Rose</li>
<li>Zoey Laird (Decatur)</li>
<li>Steve Schueth (Chicago, IL)</li>
<li>Caroline Nixon (Athens, Ga)</li>
<li>Pamela Brubaker (Bethlehem, PA)</li>
<li>Thad Danielson (Conway, MA)</li>
<li>Paul Reddy (Welwyn Garden City, England)</li>
<li>Maissa Albourini (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Rye Butler-Corbett (Oregon)</li>
<li>Kara W (GA)</li>
<li>Alanna Morton (New York)</li>
<li>Holly A Stovall (Macomb, IL)</li>
<li>James M. Joyce (Louisville, KY)</li>
<li>Logan Metzler (Nebraska)</li>
<li>Malachy (Glasgow, Scotland)</li>
<li>Zena Kocher (MN)</li>
<li>Rebecca Quinn (Los Angeles, CA)</li>
<li>Phil Runkel (Waukesha, WI)</li>
<li>Cathy Cronin (Napanee, Ontario, Canada)</li>
<li>Peter Koch (Woodstock, New York)</li>
<li>Kevin Gallagher (Seattle, WA)</li>
<li>Peg Coogan (Ithaca, New York)</li>
<li>Richard Coogan (Ithaca, NY)</li>
<li>Dee Grady (British Columbia, Canada)</li>
<li>Rae Mariz (Stockholm, SE)</li>
<li>Carolyn Sara Beckingham (Lewes, East Sussex, UK)</li>
<li>gerhard zarbock (germany 34131)</li>
<li>Banj (VA)</li>
<li>Mr. Cristian J. Ramis (United Kingdom)</li>
<li>Vicki Fox (New York)</li>
<li>Elijah Mirman (Boston, MA)</li>
<li>Annabel Sammons (Rochester, NY)</li>
<li>Janice Stevenson (Asheville, NC)</li>
<li>Christine (Ontario, Canada)</li>
<li>Jake (Springfield, MA)</li>
<li>Wendy L. Haaf (London, Ontario, Canada)</li>
<li>Sandra Reischel (Washington, DC)</li>
<li>Candace (MA)</li>
<li>Diane</li>
<li>Alice Symmes (Massachusetts)</li>
<li>Joy Rosengarten (Merrick, NY)</li>
<li>Omekah Edmondson (Raleigh, NC)</li>
<li>Judy Katz (NY)</li>
<li>John Liss LL.B. (Toronto Canada)</li>
<li>Stephanie Bilenko (Illinois)</li>
<li>Joseph (Arkansas)</li>
<li>Sherah Faulkner (Chapel Hill, NC)</li>
<li>Teal (Clarkston)</li>
<li>Alessandra Nichols (Vermont)</li>
<li>Mary Ann Viveros</li>
<li>Paul O’Banion (Pacific Northwest)</li>
<li>Linda Scherzinger</li>
<li>Paul C. Garver (Acton MA)</li>
<li>Michael Lucero (Charleston, SC)</li>
<li>Bill Gawne, Jr. (North Riverside, IL)</li>
<li>Eric Miller (Columbia, MD)</li>
<li>Sherri J (Atlanta Metro)</li>
<li>Audrey Chapman (Ireland)</li>
<li>Kathleen McHendry (Massachusetts)</li>
<li>Carrie Ferguson (Western MA)</li>
<li>tracie ashe (new orleans, la)</li>
<li>Ashley Shepherd (Denver, CO)</li>
<li>Janet Smeltz (Needham, MA)</li>
<li>Michelle B. (USA)</li>
<li>Patricia Layden (Seattle, WA)</li>
<li>Bjorn (Ohio)</li>
<li>Angela</li>
<li>Tadea Klein (Massachusetts)</li>
<li>Cindy Sass (Omaha, NE)</li>
<li>Mauricio Hollis</li>
<li>Susanna H Miller (Virginia Beach)</li>
<li>Arta Amiti (Hickory Hills, IL)</li>
<li>Fiona Gregory (Athabasca, Alberta, Canada)</li>
<li>Nick Kaye (Ormewood Park, Atlanta)</li>
<li>Myles Robertson (Tallahassee, FL)</li>
<li>Esther Seawell (Austin, TX)</li>
<li>Emily Townley</li>
<li>Joe Byars (Kalamazoo, MI)</li>
<li>Andrew Wehrheim (West Allis/Milwaukee, WI)</li>
<li>drew chafee (Tacoma, WA)</li>
<li>Bailey (Minneapolis, MN)</li>
<li>Max Moorhead (New York)</li>
<li>Elissa Fultz (Los Angeles, CA)</li>
<li>Summer (Berkeley, CA)</li>
<li>Heather Carver (Portland, OR)</li>
<li>Meera B.</li>
<li>Alissa Azar</li>
<li>Barbara Rahder</li>
<li>Norma Field (Chicago, IL)</li>
<li>Jessica Moskowitz (Atlanta, GA/Gwinnett County)</li>
<li>Deborah Webb</li>
<li>Stefan Christoff (Montreal/Tiohtià:ke)</li>
<li>Emma Henkel</li>
<li>Jonathan Nack, DSA* (*For identification purposes only)</li>
<li>Sandra Cobb (Moreland Hills, OH)</li>
<li>Brittany (California)</li>
<li>Brandon Kalber (Atlanta, GA)</li>
<li>Molly Hartnett (Berkeley, CA)</li>
<li>Susan Garrison (St Louis, MO)</li>
<li>Sierra Mckie (Atlanta, GA)</li>
<li>Marguerite Pilger (Toronto, Canada)</li>
<li>Leora Harris (New York, NY)</li>
<li>Henry A Nelson (Wichita KS)</li>
<li>Marcy Chen (Virginia)</li>
<li>Zoe Webb (Atlanta, GA)</li>
<li>Deborah Kahkejian (Williamstown NY)</li>
<li>Stanley Williams (Atlanta, GA)</li>
<li>Rebecca Schwarz (Vermont)</li>
<li>Michael Czajkowski (Atlanta, GA)</li>
<li>Olivia</li>
<li>HP Lovesauce (Canada)</li>
<li>Nora Privitera (California)</li>
<li>Maddie Malone (Austin, Texas)</li>
<li>Caleb Klipowicz (Iowa City, IA)</li>
<li>April Woods (Anchorage, Alaska, USA)</li>
<li>Levi Vonk (Washington, DC)</li>
<li>Dan La Botz (Brooklyn, NY)</li>
<li>Sebsatian Cadiz Garcia (So called “Georgia”)</li>
<li>Jessica (Virginia)</li>
<li>S. Temple Sullivan (Asheville, NC)</li>
<li>Debra Reynolds Banting (Nova Scotia, Canada)</li>
<li>Angela Hoehne (Bavaria, Germany)</li>
<li>Stephen Oren (Chicago, IL)</li>
<li>Judith Doane (San Francisco, CA)</li>
<li>Liz Lundquist</li>
<li>Peoples Cauldro (Cottekill, NY)</li>
<li>Rebecca Brachmann (St Petersburg, FL)</li>
<li>Greg C (Santa Ana, CA)</li>
<li>Brenda Morgan</li>
<li>Kirk Fast (Ozawkie)</li>
<li>Diane DiFante (WV)</li>
<li>Katie Siegmund</li>
<li>Ellie Roman (Florida)</li>
<li>Gigi McGaughey (London, United Kingdom)</li>
<li>Douglas M Mason (Port Matilda, PA)</li>
<li>Elizabeth Elliott (Columbus)</li>
<li>Ivana Morris (AZ)</li>
<li>Emily S</li>
<li>Alexandra Rhoads (San Jose, CA)</li>
<li>Laurel Kornfeld (Highland Park, NJ)</li>
<li>Kate Morales (Atlanta)</li>
<li>Leigh Fullmer (Utah)</li>
<li>Hannah C (Boston, MA)</li>
<li>Mira</li>
<li>Susan (Astoria OR)</li>
<li>Leslie Lomas (Colorado)</li>
<li>Hannah Truelsen (New York)</li>
<li>Janine Jones (Greensboro, North Carolina)</li>
<li>Joshua Slade Maddox (Alpharetta Georgia)</li>
<li>Rick Peterson (Portland, ME)</li>
<li>Hurd Hess (Iowa)</li>
<li>Keith Sosa (Phoenix, AZ)</li>
<li>Noelle</li>
<li>Jack Bellows (Atlanta, GA & Salt Lake City, UT)</li>
<li>Elio</li>
<li>Haley South (Alexandria, VA)</li>
<li>Stephen R. Shalom (Montclair, NJ)</li>
<li>Luna (Arizona)</li>
<li>Robert Winston (Surrey, BC)</li>
<li>Ruby Arnone (Minneapolis, MN)</li>
<li>Nancy Holmstrom (NYC)</li>
<li>Arlo Fitschen (Phoenix, AZ)</li>
<li>Circe Wallace (California)</li>
<li>Jan Bargen (Reliquias, Portugal)</li>
<li>Chelsea Davidson (Tunnel Hill, Ga)</li>
<li>Christiana Constantinou (Kentucky)</li>
<li>Brendan O’Sullivan Olsen (Vancouver, BC)</li>
<li>Fay Bracken (Apopka, Florida)</li>
<li>Judy J. Kohnson (California)</li>
<li>John Doucette (Pawtucket, Rhode Island)</li>
<li>Michael Schmotzer (York PA)</li>
<li>Steve Ongerth (cofounder, IWW Environmental Union Caucus) (Richmond, CA)</li>
<li>Kat Wiseman (Charlotte, NC)</li>
<li>Laura Sokoloski (New Hampshire)</li>
<li>Sharon Anderson (Toronto, Canada)</li>
<li>Amanda (WA)</li>
<li>Lina F. (Claremont, N.H.)</li>
<li>Neamhain Virtue (Portland, OR)</li>
<li>Caroline Gihlstorf</li>
<li>Jonathan Weintraub (British Columbia, Canada)</li>
<li>Sueño Fugaz (Tongva (Los Angeles, CA))</li>
<li>Zachary</li>
<li>Gwen Labbe (Gainesville, FL)</li>
<li>Anne P (Michigan)</li>
<li>William Gisselquist (Tempe)</li>
<li>Mya Chabarria</li>
<li>Robert Moore (NC)</li>
<li>Ash-Lee W. Henderson (New Market, Tennessee)</li>
<li>Benjamin (Wales)</li>
<li>Caroline Kottmeier (North Hollywood)</li>
<li>Jonah Murray</li>
<li>J Kenderby (Toronto)</li>
<li>Eli Effinger-Weintraub (Minneapolis)</li>
<li>KTG (Fort Worth, Texas)</li>
<li>Daljit Soni (Maryland)</li>
<li>Raspberry of the Surface</li>
<li>Jen Nitz (Montana)</li>
<li>Penelope Shannon (Livingston, TX)</li>
<li>Kristen Annett (Cincinnati, OH)</li>
<li>Michael Slutsky (Minneapolis)</li>
<li>Kale Ratcliffe</li>
<li>Jerry Rivers (Roosevelt NY)</li>
<li>Howard Switzer (Nashville, TN)</li>
<li>Pat Lord (USA)</li>
<li>Vanessa (California)</li>
<li>Evan M</li>
<li>Jack Morehouse</li>
<li>Susannah Duncan</li>
<li>Rosie Thale (Chicago, IL)</li>
<li>ray mendoza</li>
<li>Dirk Marple (Kittredge, CO)</li>
<li>Clare Daher (Pennsylvania)</li>
<li>Blake (Atlanta, GA)</li>
<li>Noah Streng (Northampton, MA)</li>
<li>Michel Legendre (Brooklyn, NY)</li>
<li>Greg Camphire (Santa Ana, CA)</li>
<li>Kristen Bossert (Milton, DE)</li>
<li>MaryKate Bonner (Norwood, MA)</li>
<li>Mary (Kansas City, Mo)</li>
<li>Takeo Granroth (Gilbert, Arizona)</li>
<li>Curtis Blankinship (Eugene, Oregon)</li>
<li>Amy (Buffalo)</li>
<li>Roman Christopher Reid (Las Vegas, NV)</li>
<li>Tiziana Perinotti</li>
<li>Jane Congleton (Providence RI)</li>
<li>Fae Summers (Stolen Powhatan land [Richmond, VA])</li>
<li>Mahroosa Haideri</li>
<li>Rachel Jones (Brooklyn, but from Atlanta)</li>
<li>Bethany Dusenberry (Hendersonville NC)</li>
<li>Jake Lowe (Washington, DC)</li>
<li>Abby (Worcester, MA)</li>
<li>George S. Buck (Decatur, Georgia)</li>
<li>Darla Eckart</li>
<li>Ronald Wolniewicz (Toledo Ohio)</li>
<li>Stand.earth (Bellingham, WA)</li>
<li>Tamera Derby (Milwaukee, WI)</li>
<li>Shoshana (Tempe Arizona)</li>
<li>Rachel B. (Cheonan, South Korea)</li>
<li>Ted Scheinman (Washington, D.C.)</li>
<li>Aurora Brush</li>
<li>Corinna Schulenburg (Lenapehoking/New York City)</li>
<li>Jane Argodale (Asheville, NC)</li>
<li>Cali Zinga (Texas)</li>
<li>Rya (Las Cruces, NM)</li>
<li>Rita Rooney (Massachusetts)</li>
<li>Rebecca Fasman (Washington, DC)</li>
<li>mlou christ (WA)</li>
<li>David Huseth (Illinois)</li>
<li>Catherine (Concord, CA)</li>
<li>Sweta (Oakland)</li>
<li>Ted Griese (Kingston NY)</li>
<li>Vivienne Simon (Northampton, MA)</li>
<li>John P. Heyneman (Rochester, NY)</li>
<li>Kai (Duluth, MN)</li>
<li>Susan Heath (Oregon)</li>
<li>Sarah Mountz (Albany, New York)</li>
<li>Peter (St. Louis)</li>
<li>Takeo Suzuki</li>
<li>kd (Salem, Oregon)</li>
<li>Diana Cumming (MN)</li>
<li>Lauren Tatarsky (Ann Arbor, Michigan)</li>
<li>Michael Gilbreath (Wayland, MA)</li>
<li>Sheana Brown (Charlotte, NC)</li>
<li>Gael (Berkeley, CA)</li>
<li>Nguyen Hall (New York)</li>
<li>Alison Taylor (British Columbia, Canada)</li>
<li>Robin Bergman (Arlington MA)</li>
<li>Leslie Boyd (Illinois)</li>
<li>Celene Lyon (Rockport, MA)</li>
<li>Maria Goller (Union, WA)</li>
<li>Sue and John Morris (Marshfield, VT)</li>
<li>Debbie Campbell (St. Louis, MO)</li>
<li>Christopher Shepherd (BC, Canada)</li>
<li>Sam Law (Austin, Texas)</li>
<li>Matthew Heizman</li>
<li>Beth Ribet (Los Angeles, CA)</li>
<li>Sori Bannon (Chicago, IL)</li>
<li>lore wintergreen (Vashon, WA)</li>
<li>Alyssa (USA)</li>
<li>Susan Morrissey (California)</li>
<li>Sandra Phipps (Decatur, GA)</li>
<li>Edythe Cox (Boston, MA)</li>
<li>Wilson Stewart</li>
<li>Clarissa Smith (Portland, OR)</li>
<li>Gail Pearlman (Oakridge, OR)</li>
<li>Joey Ziegler (Seattle, WA)</li>
<li>Jesse Ginsburg</li>
<li>Sanjay Kumar</li>
<li>Janie Ginsburg</li>
<li>Larry Ginsburg</li>
<li>Selena Blick (Bend, OR)</li>
<li>Maiya Hoffman (Michigan, MI)</li>
<li>Haley Webb</li>
<li>Emilee Ann Wasiewski (Texas)</li>
<li>Elaine Nonneman (Seattle, WA)</li>
<li>Caroline Conrad (Brooklyn)</li>
<li>mary thompson (CA)</li>
<li>Jennifer Schwarzenbach (Seattle, WA)</li>
<li>Maria Jimenez-Zepeda (Seattle)</li>
<li>Molly O’Brien (New York City, NY)</li>
<li>Andrew McGlashan (Melbourne, Victoria, Australia.)</li>
<li>Mark M (“Here”)</li>
<li>Kathy Kerridge (Benicia)</li>
<li>Jonathan Mitchell (Madison, AL)</li>
<li>Jill Dunham (California)</li>
<li>Michael Letwin (Brooklyn, NY)</li>
<li>Lin Griffith (Oakland, CA)</li>
<li>Lisa Tyler (Victoria, BC)</li>
<li>Kori Paganucci (Roseville, California)</li>
<li>Exen (Sacramento)</li>
<li>Raresh Vlad Bunea (Toronto)</li>
<li>C. Martinez (San Diego, CA)</li>
<li>Stellan Vinthagen, Endowed professor (University of Massachusetts Amherst)</li>
<li>Clive L Ocnacuwenga</li>
<li>Millen Kerry (NJ)</li>
<li>Thomas Körtvélyessy (Rotterdam, the Netherlands)</li>
<li>Keelan (Rhode Island)</li>
<li>Melissa Topacio Long (Bellingham WA)</li>
<li>Ann Smith (St. Johns, FL)</li>
<li>Jane P (Brookline, MA)</li>
<li>Melina Hammer</li>
<li>John Link (Home Park, Atlanta, GA)</li>
<li>Sasha S Switz (Boca Raton, FL)</li>
<li>Katie Wehrheim (Milwaukee, WI)</li>
<li>Mallorie (Raleigh, NC)</li>
<li>Denise Lytle (Woodbridge, NJ)</li>
<li>Emma Sopchak (Boston)</li>
<li>Lisa Berkovits (Massachusetts)</li>
<li>Nicolle (Illinois)</li>
<li>Victoria de Dios</li>
<li>Fred Wright (Brooklyn)</li>
<li>Gloria Chevalier (Fresno, California)</li>
<li>Harrison Stoneking (Columbus, Ohio)</li>
<li>Tierney Acosta (Silver Spring, MD)</li>
<li>Andrea Snoddy (Atlanta, GA)</li>
<li>Rose Marmion (St. Mary’s Convent, UK))</li>
<li>Erin Bloom (Tennessee)</li>
<li>Avi (Halifax/Kjipuktuk, NS)</li>
<li>Semoni Weaver</li>
<li>Andy Dillon (NY, NY)</li>
<li>Kevin Maxwell Smith (Kent, Ohio)</li>
<li>Aderonke (Mantua, NJ)</li>
<li>dezeray lyn (Tampa, FL)</li>
<li>Mia</li>
<li>Nia Carter (NY)</li>
<li>Mars Scharf (Philadelphia, PA)</li>
<li>Jess Kenney (Northampton, MA)</li>
<li>Leila Salazar-Lopez (Oakland, CA)</li>
<li>Jacq (Kansas City, MO)</li>
<li>Nicole (Phoenix, Arizona)</li>
<li>Sparrow (Canada)</li>
<li>Alex H (NYC)</li>
<li>David Pellow (Santa Barbara, CA)</li>
<li>Marjorie Coppola (Arizona)</li>
<li>Jay (VT)</li>
<li>Joy Jennings (Atlanta, GA)</li>
<li>Patricia Morton (Los Angeles, CA)</li>
<li>Noelle Surat-Mosher (Boston, MA)</li>
<li>Lindsey Wagner (MD)</li>
<li>April</li>
<li>Grace Winternheimer (Salt Lake City, UT)</li>
<li>Maria Thomas (Michigan)</li>
<li>Gretchen Crawford (Rockland, Maine)</li>
<li>Zoe Ward (Fort Worth, Texas)</li>
<li>punkti Gandhi (Houston, TX)</li>
<li>Jacob Metz-Lerman (Brooklyn, New York)</li>
<li>Alexandra Foreman (Auburn)</li>
<li>Cullen Pospichal (Grafton, WI)</li>
<li>Abbey T</li>
<li>Sara Gutierrez (Dallas, Texas)</li>
<li>Anastasia Watson (Atlanta, GA)</li>
<li>Nadya Harrison (New Orleans, LA)</li>
<li>Eden (Atlanta, GA)</li>
<li>Akiem Rose (Los Angeles, CA)</li>
<li>Daphne Wysham (Washington)</li>
<li>Colin Krysl (Washington State)</li>
<li>Alexandra Everson (California)</li>
<li>Hannah DeWitt (Seattle)</li>
<li>Caitlin Ott (Philadelphia, PA / Lenapehoking)</li>
<li>Colin McElroy (Cobb county, GA)</li>
<li>Devi gopinathan (Seattle, WA)</li>
<li>jocelyn carpenter (Winder, GA)</li>
<li>Katherine Landesman (Boston, MA)</li>
<li>Perrine Guérin (Belgium)</li>
<li>Sara Landrey</li>
<li>Hillary Geller (Chicago, IL)</li>
<li>Anna-Marie Dolan (UK)</li>
<li>Rebecca Jean Emigh</li>
<li>Kelsey Nguyen</li>
<li>Alexis Fox</li>
<li>Khrizia K Velacruz (Oakland, CA)</li>
<li>Meghan Burrows (Florida)</li>
<li>Caden Healander (Los Angeles)</li>
<li>Mollie Wills (Vermont)</li>
<li>Namita Money (Baltimore, MD)</li>
<li>Jesse Drew (California)</li>
<li>Steve Riege (Connecticut)</li>
<li>Maggie Shanahan (Minnesota, USA)</li>
<li>Alexa</li>
<li>Gabriel Goffman (San Francisco)</li>
<li>Joan Steffen (Chicago, IL)</li>
<li>Anna Ingram (Tulsa, OK)</li>
<li>Elizabeth Seltzer</li>
<li>Kate Schram (Maryland)</li>
<li>Lauren Matheson (Canada)</li>
<li>Giorgio Losi (Bloomington, Indiana)</li>
<li>Ally R (Atlanta, GA)</li>
<li>tianna yellowbird (Canada)</li>
<li>Austin Hill (MA)</li>
<li>Imani Lawrence (New York)</li>
<li>Ellen (Ottawa)</li>
<li>Sarah Stark</li>
<li>Stephanie Sparrow (Michigan)</li>
<li>Molly Anderson (Middlebury, VT)</li>
<li>Tara (Bentonville, AR)</li>
<li>Samuel Ufford (Winnetka, IL)</li>
<li>Gloria Sanchez (Hawthorne, CA)</li>
<li>Ryan Dominguez</li>
<li>Love Hansell (Gothenburg, Sweden)</li>
<li>Hannah Landau</li>
<li>Rachel (Ohio)</li>
<li>Zara Khalid (McDonough)</li>
<li>Barbara Benas</li>
<li>sofia</li>
<li>Alison Page (MA)</li>
<li>Simone Ver Eecke (Brooklyn, NY)</li>
<li>Carissa Bolinski (Knoxville, TN)</li>
<li>emily (PA)</li>
<li>Jessica Ryan (Olympia, WA)</li>
<li>Renna Hintermeister (St. Paul, MN)</li>
<li>Nick Mercurio (Southeast Michigan)</li>
<li>Alyce Currier (Brooklyn, NY)</li>
<li>Michelle Sayles (Worcester, MA)</li>
<li>Ky Peterson</li>
<li>Josh B (Tucson, AZ)</li>
<li>Abby Leschinger (North Carolina)</li>
<li>Olivia Sullivan</li>
<li>Sarah (NC)</li>
<li>Julianne McCabe (Columbus, GA)</li>
<li>Sarah Duggan (Brooklyn, NY)</li>
<li>Kevin Gosztola (Chicago, IL)</li>
<li>Hannah Whitlark (Columbia SC)</li>
<li>Heather Montgomery (Old Fourth Ward, Atlanta, Georgia)</li>
<li>Ashton Valentine (Colorado)</li>
<li>Asha Salgado (Canada)</li>
<li>Elanny</li>
<li>Laila McCutcheon</li>
<li>Anne-Lise Francois</li>
<li>Emillie Adams (CT)</li>
<li>Tabatha (Seattle, Washington)</li>
<li>Eleanor Craig</li>
<li>Zeina Khalife (Athens, GA)</li>
<li>Micky</li>
<li>Alia s (BC, Canada)</li>
<li>Samara Johnson (Connecticut)</li>
<li>Nathan Stein (Chicago, IL)</li>
<li>Hannah Staples (Arizona)</li>
<li>Heidi A Hughes</li>
<li>Diane Doctor</li>
<li>Aodhán Connor-Farrell (Manahoac land)</li>
<li>Sirma Bilge (Canada)</li>
<li>Sabine von Mering (Wayland)</li>
<li>Sandra Barrett (Douglasville, GA)</li>
<li>Aaron (Atlanta, GA)</li>
<li>Grove Galusha (Vermont)</li>
<li>Belinda Parra</li>
<li>Silver Damsen</li>
<li>Bonnie Lockhart (Oakland, CA)</li>
<li>M.J. Williams (NYC)</li>
<li>Rachel E Partain (America)</li>
<li>Emily Magnesi (Atlanta, GA)</li>
<li>Miki Nabetani</li>
<li>Athena Landy (Denver, CO)</li>
<li>Kaja (Brookhaven, GA)</li>
<li>Melisa Pacheco-Jaimes (Lawrenceville, GA)</li>
<li>Jessie Whitfield (Arizona)</li>
<li>Christina Cruz (Athens, GA)</li>
<li>Pamela L Blau</li>
<li>Max Loxterkamp (Bristol, UK)</li>
<li>Annabelle Roh (Brooklyn, NY)</li>
<li>aliza</li>
<li>Mary Anna Thompson (Denver)</li>
<li>Courtney Mattinson (Alpharetta GA)</li>
<li>Phoenix W. Lee (Occupied Piscataway Land)</li>
<li>Lynese King</li>
<li>Ian Latinette (Pennsylvania)</li>
<li>Callie Cranfill</li>
<li>Shannon Duffy (Atlanta, GA)</li>
<li>Lynn Feinerman (San Francisco/Mill Valley California)</li>
<li>Janice (Las, Vegas)</li>
<li>Denisse Del Monte (Lawrenceville, GA)</li>
<li>Jamie Williams (Michigan)</li>
<li>Keagan Cranshaw (Savannah, GA)</li>
<li>Monica Campbell (New Jersey USA)</li>
<li>Haley Roeser (Los Angeles)</li>
<li>Rilyn Wagner (Atlanta, GA)</li>
<li>Kristina Todd</li>
<li>marta (Wompanoag land)</li>
<li>Lalita Martin (Atlanta, GA)</li>
<li>Omkar Joshi (Duluth, Georgia)</li>
<li>sonia marino (Vancouver, BC)</li>
<li>Crystal J Hoffman (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Mariam Moazed</li>
<li>Morgan Lindsay (Ashland, OR)</li>
<li>Daniela (Miami, FL)</li>
<li>Mac McLaughlin (South Jersey, NJ)</li>
<li>Rebecca Scarborough (Camden, ME)</li>
<li>Katie Walkiewicz (San Diego, CA)</li>
<li>Jenna</li>
<li>Aili Thompson (Ottawa, Canada)</li>
<li>Kathiria Zorrilla-Feliciano (PA)</li>
<li>Jack Herold (Lakeville, CT)</li>
<li>Elijah Fountain</li>
<li>Jack Sanders (Madison, Wisconsin)</li>
<li>Bobby Timms</li>
<li>Vanessa Christaldi (Orlando, Florida)</li>
<li>Jason Cusell-Barnes (Alachua, Florida)</li>
<li>Matt Sessions (Florida)</li>
<li>Nayeli Maxson Velazquez (San Francisco, CA)</li>
<li>Calie Stark (Portland, OR)</li>
<li>remo giancola (Corvallis, OR)</li>
<li>dave gioia (Oregon)</li>
<li>Mary Trulley (Wisconsin)</li>
<li>Ivy (Canada)</li>
<li>Alexandra Lynn (Seattle, WA)</li>
<li>Gabrielle</li>
<li>Josie Vida</li>
<li>Shannon H. (MD)</li>
<li>Setsu Shigematsu (Riverside, CA)</li>
<li>David Riley (Freight riding the US)</li>
<li>Yana Lysenko (NYC)</li>
<li>Kailey Williams</li>
<li>Clara (Washington)</li>
<li>Mason Rollings (Inman Park)</li>
<li>Delta Delacruz</li>
<li>Llewyn Máire</li>
<li>Ashley Stevens (Vancouver, WA)</li>
<li>Malcolm Grant (NYC, NY)</li>
<li>Skye Murphy</li>
<li>Christina Powers (San Bruno, California)</li>
<li>Alejandra Bellavance (CA)</li>
<li>Megan Dobkin</li>
<li>MT</li>
<li>Jodi StJohn (Atlanta, GA)</li>
<li>Morgan (Los Angeles, CA)</li>
<li>alejandra olvera (Riverside, CA)</li>
<li>Josie Iller (FL)</li>
<li>Sarah Flickinger (Washington)</li>
<li>Suki deJong (Lake Worth, FL)</li>
<li>Carlo Zucchi (Como, Italy)</li>
<li>Elizabeth Violett</li>
<li>Eleen</li>
<li>Aleksander Varadian (New York)</li>
<li>natavia gage (Ohio)</li>
<li>Brina (Slovenia)</li>
<li>Priscilla J (CT, USA)</li>
<li>Miep (Gent)</li>
<li>Thomas Moran (Minneapolis, MN)</li>
<li>Samantha</li>
<li>Laima (Toronto)</li>
<li>Jessie Collins</li>
<li>Barbara Humphrey (Ludowici, GA)</li>
<li>Esther V. John (Seattle, WA)</li>
<li>David Copper (Staunton, Virginia)</li>
<li>Ashley Petersen (Pennsylvania)</li>
<li>Kara Moller (Washington, DC)</li>
<li>Bobby Timms</li>
<li>Susan Shearouse (Glen Allen, Virginia)</li>
<li>Ananta Alva (NJ)</li>
<li>Ruth Podolin (Medford, NJ)</li>
<li>Chris Rom (New York)</li>
<li>B. Alexandra Kedrock (Virginia)</li>
<li>Jake Padilla (Chicago,IL)</li>
<li>Sam Whitney (Washington)</li>
<li>Lindsey Schnabel (Atlanta, GA)</li>
<li>Celina Kong</li>
<li>Mesha Moore</li>
<li>Phil Runkel (Waukesha, WI)</li>
<li>Mike Harrington (Brooklyn, NY)</li>
<li>Meghana Karumuri (East Lansing, Michigan)</li>
<li>Evelyn L Ophir (Delray Beach, Florida)</li>
<li>Luanne Pasik (WA and AZ)</li>
<li>Lily Dusseau (Akron, Ohio)</li>
<li>Alexis (Texas)</li>
<li>Anne Craig (Asheville, N.C.)</li>
<li>victoria yusibova (Philadelphia, PA)</li>
<li>Cynthia Heil (Asheville, NC)</li>
<li>Blue Delliquanti (Minneapolis, MN)</li>
<li>Tereza Castillo (Phoenix, AZ)</li>
<li>Caitlin Schroering (Grew up in Atlanta, now in Charlotte, NC)</li>
<li>Sandra L Parks (Bridgewater VA)</li>
<li>Catherine T. Scott (Asheville NC)</li>
<li>Vincent Kolb (Pittsburgh)</li>
<li>Ella Fratantuono (North Carolina)</li>
<li>Atlas (Burlington, Vermont)</li>
<li>Bobbie Schroering (WV)</li>
<li>Samuel Korn (Minnesota)</li>
<li>Johnathan O’Keeffe (Lincoln, NE)</li>
<li>Molly Freiberg (Troy, NY)</li>
<li>Fred Wright (Brooklyn)</li>
<li>Paul Turner (Leicester, NC)</li>
<li>eva wo (Philadelphia, PA)</li>
<li>Evan Mulholland (Minneapolis, MN)</li>
<li>Melanie Willing (Richmond, VA)</li>
<li>Killashandra K</li>
<li>Donna Schutt (Asheville, NC)</li>
<li>Alexandra Melinchok (Silver Spring, Maryland)</li>
<li>Raven Rauth (Frederick MD)</li>
<li>Eliana Ruben (Texas)</li>
<li>Sharon Palmer (California)</li>
<li>Leigh Manley (Dennis, MA)</li>
<li>Hope Wilson (Buda, TX)</li>
<li>Damien (Bend, Oregon)</li>
<li>Iman Zouiten (Port Charlotte FL)</li>
<li>Ellen E Barfield (stolen Piscataway tribal land now called Baltimore, MD)</li>
<li>José María Saraví (Tandil)</li>
<li>Lori Kershner (PA)</li>
<li>Tom Nisse (Brussels, Belgium)</li>
<li>Bennett Berkowitz</li>
<li>Karen C.L. Anderson (Southeastern Connecticut)</li>
<li>Kathy Self (Asheville, NC)</li>
<li>Elizabeth Rodkewich (Madison)</li>
<li>Briana Conway (Sacramento, CA)</li>
<li>Gerritt and Elizabeth Baker-Smith (Portsmouth, VA)</li>
<li>Jacob Apenes (Portland, OR)</li>
<li>Donatella Galella (Riverside, CA)</li>
<li>Marshall (Brooklyn, NY)</li>
<li>Gianna Fine (Queens)</li>
<li>Felicity Quartermaine (Portland, OR)</li>
<li>Constance Rice</li>
<li>Julia Keane (Washington, DC)</li>
<li>Nancy C Tate (Riegelsville, PA)</li>
<li>Jenae Hemminger (Milledgeville, GA)</li>
<li>Lois Jordan</li>
<li>Brynn (Utah)</li>
<li>Martie Leys (Cotati, CA)</li>
<li>Liliana Noonan (Houston, TX)</li>
<li>Christine Niskanen (Binghamton, NY)</li>
<li>Ava Perl</li>
<li>Michelle Fairow (Rural WA State)</li>
<li>Drew Hudson (Vermont)</li>
<li>Kahlan</li>
<li>Carlos Martínez</li>
<li>Julia Kirn</li>
<li>Lucia Hernandez Larios (Austin, TX)</li>
<li>Laura Denick (New York, New York)</li>
<li>Cathy Holt (Barichara, Colombia)</li>
<li>Audra King (Hartford, CT)</li>
<li>Jonathan Stegall (Minneapolis, MN)</li>
<li>Emily Gottschling (Detroit)</li>
<li>Jacob (Florida)</li>
<li>Jacqueline Garduno Franco (NYC)</li>
<li>Cas Copher (WI)</li>
<li>Nina Chester (Navajo Nation, USA)</li>
<li>Meg Wright (Arizona)</li>
<li>Molly Adams (NY)</li>
<li>Rachael Denny (Bradley, California)</li>
<li>Lorrie Streifel</li>
<li>Jacqueline (Maryland)</li>
<li>Lyndzie Zolac (Parma, Ohio)</li>
<li>Hayley Sanchez (Texas)</li>
<li>Noah Grigni (Atlanta, GA)</li>
<li>Lisa Adams</li>
<li>Maria Martinez (Alexandria, Virginia)</li>
<li>Hala Carter (Winterville, GA)</li>
<li>Iris Bordman (Vashon, WA)</li>
<li>Jennifer Scarlott (Bronx, NY)</li>
<li>Ana Cheng Jaramillo</li>
<li>Shelby Melton (Annapolis MD)</li>
<li>Drew de Man (South Fulton)</li>
<li>Sarah Medley (Portland, Oregon)</li>
<li>Cassidy DiPaola (Okeechobee, Florida)</li>
<li>Tiffany Mouzon (Jonesboro, GA)</li>
<li>Ally Langenkamp (Michigan)</li>
<li>Peter Rachleff (St. Paul, Minnesota)</li>
<li>Landon Adams (Kansas)</li>
<li>alexis duran (San Francisco, California)</li>
<li>Eric Morris (Akron, OH)</li>
<li>August (Oakland)</li>
<li>Kelly Wright</li>
<li>Brandy Knapton</li>
<li>Braven (NE Pennsylvania)</li>
<li>Elspeth Meyer</li>
<li>K [sic]</li>
<li>tony j hintze (Chicago, il)</li>
<li>Shana L. Redmond (New York, NY)</li>
<li>Maritza Mendoza</li>
<li>Jackson Kishbaugh-Maish (Berwyn, IL)</li>
<li>Wendy Mallette (Atlanta, GA)</li>
<li>Tracey Rocha (California)</li>
<li>Julian Dautremont (Columbus, OH)</li>
<li>Taylor Snodgrass (Indiana)</li>
<li>Muskaan Khemani</li>
<li>Rhea Hartwell (California)</li>
<li>Taven Zoe Frank (IL)</li>
<li>Christine Pappas (Los Angeles)</li>
<li>Elizabeth Berger (Oakland, CA)</li>
<li>Salem</li>
<li>A. Smith (Decatur, GA)</li>
<li>Nancy Graham (Chicago)</li>
<li>Caroline jordan (Atlanta)</li>
<li>Anne Marie Hertl (Grand Rapids, Michigan)</li>
<li>Moregan Szumanski (Michigan)</li>
<li>Hannah Zaritsky (Denver, Colorado)</li>
<li>Louise Halverson (Minneapolis, MN)</li>
<li>Sharon OHara Bruce (southeastern Michigan)</li>
<li>Teresa Brown (Canada)</li>
<li>Leah (Kansas City)</li>
<li>Nancy Yuill (Portland, Oregon)</li>
<li>Kendra Whelan</li>
<li>Don Kimball (Jacksonville, FL)</li>
<li>Laura Matthew (Worcester, MA)</li>
<li>Paige Coe (San Diego)</li>
<li>Michelle (TN)</li>
<li>Hannah Lane (San Rafael, CA)</li>
<li>Sara Melish (Oakland, CA)</li>
<li>Malia Kawaguchi</li>
<li>Marissa</li>
<li>Phil (Atlanta, GA)</li>
<li>Adam Denton (London, UK)</li>
<li>Sara (Kansas)</li>
<li>Josette Bailey (NYC, NY)</li>
<li>Barbara Thomas (Atlanta, GA)</li>
<li>Shari Sirkin (Corbett, Oregon)</li>
<li>Luke Anavi (Portland, Oregon)</li>
<li>John MacDougall</li>
<li>Casey</li>
<li>Jessica Scherer (Minnesota)</li>
<li>Samantha Love</li>
<li>Dee Allen (Oakland, California)</li>
<li>Ray Acheson (Brooklyn, NY)</li>
<li>Pat Albright (Philadelphia, PA)</li>
<li>Wren NS (Sweden)</li>
<li>Brian Kaneda (Los Angeles, CA)</li>
<li>Earnest Arky Solomon</li>
<li>Maya (Georgia)</li>
<li>Benjamin Colfax (Atlanta, GA)</li>
<li>Madison (Atlanta)</li>
<li>Henry Lear (Atlanta, GA)</li>
<li>Priscilla Merlo</li>
<li>Melissa Brown (Newton, MA)</li>
<li>Andrew Free (Atlanta, GA)</li>
<li>Mahnker Dahnweih (Madison, WI)</li>
<li>Marc Ramoneda</li>
<li>Maya Gomberg (Bulbancha)</li>
<li>Gail King (New York City, NY)</li>
<li>Gabriel Frazier (Savannah, GA)</li>
<li>Cloudy the Scribbler (Springfield, MA)</li>
<li>Madi Ugan (Chapel Hill, NC)</li>
<li>Yasmin E Mayer (Arcata, CA)</li>
<li>Corey Couch (Lula, GA)</li>
<li>Marissa Henriquez (Davis, CA)</li>
<li>Emily Smarte</li>
<li>Mathi Mugilan (So-called South Florida (land of Seminole))</li>
<li>Mars McCann Coruh (Los Angeles, CA)</li>
<li>Kara Reece (Virginia Beach, VA)</li>
<li>Bex Goolsby (New York City, NY)</li>
<li>Maria Gorman (Queens, NY)</li>
<li>Rodney Rowan Chandler (California)</li>
<li>Xavier Melvin (Savannah, Georgia)</li>
<li>Sonja Darai (Maine)</li>
<li>James (Texas)</li>
<li>Jada (Bowling Green, KY)</li>
<li>Matt (Atlanta, GA)</li>
<li>Kate Bergbower (Asheville, NC)</li>
<li>Michael Siptroth (Belfair, WA)</li>
<li>Michael Biggiani (Atlanta, GA)</li>
<li>Valerie Russo (Athens, GA)</li>
<li>Katy</li>
<li>Patrick (Oregon)</li>
<li>Siena Rafter</li>
<li>Aliyah S (Raleigh, NC)</li>
<li>David Cohen</li>
<li>Ezra Chaviv (Arkansas)</li>
<li>Debbie Kim</li>
<li>Pooja Patel</li>
<li>Clover Shillings (NY, USA)</li>
<li>Ken Schendel (Canada)</li>
<li>Kaniya Davis (Greensboro, NC)</li>
<li>Francisco Eraso (NYC, NY)</li>
<li>Sam Mera-Candedo (Baltimore, MD)</li>
<li>Helen Mrema</li>
<li>Liana Mestas</li>
<li>Rachel Goodman (Savannah, Georgia)</li>
<li>Nicole Baldy (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Hannah (Atlanta, GA)</li>
<li>Luke (Nomadic)</li>
<li>John R Huff Jr (Denton, Texas)</li>
<li>Kyla Somerlot (Alabama)</li>
<li>Isabelle Borsanyi (New York)</li>
<li>Samantha (Sammie) Lewis (Detroit, MI)</li>
<li>Jerrica Martinez (Bloomington, IL)</li>
<li>Cris Hernandez (Los Angeles, CA)</li>
<li>Judy Ochoa (Orange, CA)</li>
<li>Evan (WA)</li>
<li>Barbara Wendeborn Brandom</li>
<li>Victor Wallis, author of “Red-Green Revolution”</li>
<li>Wesley Scott</li>
<li>Hector Brandt (Philadelphia, PA)</li>
<li>Asel Luzarraga (Basque Country)</li>
<li>Abi Stephens</li>
<li>Lauren Killion</li>
<li>David Beaulieu (Los Angeles)</li>
<li>Lindsay Culbertson (Buckhead, GA)</li>
<li>Sarah Gerringer (Virginia)</li>
<li>Alexis (Phenix City, Alabama)</li>
<li>Chuck Modi</li>
<li>Enma Hopkins</li>
<li>Emma (Philadelphia, PA)</li>
<li>Misha Choudhry</li>
<li>Caitlin Swirczynski (Ohio)</li>
<li>Michael Heslar</li>
<li>Julia Mcatee</li>
<li>Judith Lienhard (Oregon)</li>
<li>Dylan (Atlanta)</li>
<li>Derya Sever (Turkey)</li>
<li>Jaime O. (Oakland, Ca (Stolen Ohlone Land))</li>
<li>Prem Parekh (Suwanee)</li>
<li>Annabelle Pharrow (Stillwater, Oklahoma)</li>
<li>Amy Verdonik (San Diego, CA)</li>
<li>Mackie Elwell (Gwinnett County, GA)</li>
<li>Lauren Kesterson (Tuscaloosa, AL)</li>
<li>Emily Mooshian</li>
<li>Leo (Seattle, WA)</li>
<li>Morgan Patterson (New Haven, CT)</li>
<li>Amanda Bernard</li>
<li>Anna Marie (Massachusetts)</li>
<li>Melanie Evans (Marion, NC)</li>
<li>Emilie Casey</li>
<li>Avery (Midlothian, VA)</li>
<li>Michela Rose (Boston, MA)</li>
<li>Nicholas Fesette (Decatur, GA)</li>
<li>Nia (Chicago, IL)</li>
<li>Rosemari Roast (Connecticut)</li>
<li>Journey Martin (Dorchester MA)</li>
<li>Brianna Simmons (Riverside)</li>
<li>Hannah Eichorst (Atlanta, GA)</li>
<li>Mk Moskowitz (Boston, MA)</li>
<li>Hannah Kass (Madison, WI)</li>
<li>Rose Fairley (Los Angeles, CA)</li>
<li>Vanessa Bretas (Brooklyn, NY)</li>
<li>Feitian Ma (Baltimore, MD)</li>
<li>Zak Zulty (USA)</li>
<li>Leah Brindley (Florida)</li>
<li>Jackie Harris (St. Louis, MO)</li>
<li>Abigail (Pennsylvania)</li>
<li>Genea (Lenapehoking)</li>
<li>Alicia Hesselton (Broomfield, CO)</li>
<li>Sophia (Saint Paul, Minnesota)</li>
<li>Donna Shaunesey (Virginia)</li>
<li>Miranda M</li>
<li>Presleigh Hayashida</li>
<li>Walker Caplan (Brooklyn, NY)</li>
<li>Hallam Tuck</li>
<li>Cameron Miller</li>
<li>Rose Abramoff (Knoxville TN)</li>
<li>Stacey Stewart</li>
<li>Dutsch Dorman (Murfreesboro TN)</li>
<li>Jenny (Florida)</li>
<li>Ruth Bahl (Baltimore, MD)</li>
<li>Margo Williams (Thomasville, GA)</li>
<li>Carly Rizzuto</li>
<li>Jacob Ruiz (Los Angeles, CA)</li>
<li>Dave R</li>
<li>Kal (Pennsylvania)</li>
<li>Timothy Judson (Syracuse, NY)</li>
<li>Alyce Trelawny Coleman (CT)</li>
<li>Sara Redd (Atlanta, GA)</li>
<li>Madison Mayhew</li>
<li>Padma Dyvine</li>
<li>Josh Klipp (San Francisco, CA)</li>
<li>Olivia Lockhart (Kirkland, WA)</li>
<li>Michael Whetten (Garland, TX)</li>
<li>Charles Lockard (Jacksonville, FL)</li>
<li>Autumn Sternemann (Columbia, SC)</li>
<li>Emily Scholl (Grand Rapids, MI)</li>
<li>Katie Anne Graves (Atlanta, GA)</li>
<li>Theo (Raleigh, NC)</li>
<li>Stefanie Wills</li>
<li>Thomas Bolton (Phillipsburg, NJ)</li>
<li>Emilynne Widick (Nashville, TN)</li>
<li>Owen Schwartz</li>
<li>Sophie Brant (North Carolina)</li>
<li>John Mark Rozendaal (New York City, NY)</li>
<li>Daniel Garcia (St. Louis, MO)</li>
<li>Littlebird Dee (Black Mountain, NC)</li>
<li>Brantley Littlejohn (Indiana)</li>
<li>Julia Brokaw (St Paul, MN)</li>
<li>Jean Cushman (Baltimore, MD)</li>
<li>Kenneth Hardy (Austin, TX)</li>
<li>Meredith A Smarr (Colorado)</li>
<li>Maria A (Texas)</li>
<li>Jeremy B</li>
<li>Anthea Mitchell (Jenison, MI)</li>
<li>Katie Chun (Boston, MA)</li>
<li>Nicole G (Washington, DC)</li>
<li>Allie Woodard (Savannah, GA)</li>
<li>Ava (Austin, TX)</li>
<li>Josie Saint (Jasper, GA)</li>
<li>Rahul Deshpande (Atlanta, GA)</li>
<li>Abby Oberg (South Coast Oregon)</li>
<li>Susan Meeker-Lowry (Delanson, NY)</li>
<li>Holly Manning (New Hampshire)</li>
<li>Natalie Koski-Karell (San Diego, CA)</li>
<li>Mal Johnson (Michigan)</li>
<li>Alice Mar-Abe (Seattle, WA)</li>
<li>Emily Kincanon (Moose Lake, MN)</li>
<li>Kris Acuña (Rochester, MN)</li>
<li>Emma Ryan (Northampton, MA)</li>
<li>Terry Tompkins</li>
<li>Mark Scott (Marfa, TX)</li>
<li>Lydia Burkett</li>
<li>Maria Altamura (Connecticut)</li>
<li>Autumn White Eyes (Minneapolis, MN)</li>
<li>Riddhi S. Patel (Central Valley, CA)</li>
<li>Jennifer Silverstein (Windsor, California)</li>
<li>Zachary Oppenheimer (Amherst, MA)</li>
<li>Elizabeth Scrafford (Chicago, IL)</li>
<li>Frances Craik (Phoenix, Az)</li>
<li>Katya Drake</li>
<li>Jenny</li>
<li>Kurt Christian Reynolds (Atlanta, GA)</li>
<li>Serena Soplop (Florida)</li>
<li>Dee</li>
<li>Griffin Franklin (Flagstaff, Arizona)</li>
<li>Taylor Simonette (Los Angeles, CA)</li>
<li>Hailey Olson (Nevada)</li>
<li>Rich Averitt (Soddy Daisy, Tennessee)</li>
<li>Denise Rischel</li>
<li>Susan Larson (Paso Robles, CA)</li>
<li>Joyce Grabush (United States)</li>
<li>Tamara Hendershot (Miami, Florida)</li>
<li>Linda Cummings (Ohio)</li>
<li>Glow (Boston, MA)</li>
<li>Dustin Mcdaniel, <em>Abolitionist Law Center</em> (Pittsburgh, Pa)</li>
<li>Ann Thryft</li>
<li>Lisa A. Jacobson</li>
<li>Alex Amonette</li>
<li>Luci Evanston (California)</li>
<li>Cindy Roper (Northern NM)</li>
<li>Marilyn Mooshie (Oregon)</li>
<li>Sally Jenks Roth (Bristol, Vermont)</li>
<li>Martha Turobiner</li>
<li>Martina Pilz (Germany)</li>
<li>Wrenn Reed</li>
<li>Nyssa Mccarthy (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Abby Petersen (Minneapolis, MN)</li>
<li>Michele Frisella (Tucson, Arizona)</li>
<li>Karen Van Es (Virginia)</li>
<li>Nia Howard (Michigan)</li>
<li>Richard Solomon (Oakland, California)</li>
<li>Craig Murray (Windsor, Ontario, Canada)</li>
<li>Alex Kowtun (Hornell, New York)</li>
<li>Anneliese Schultz (Maine)</li>
<li>Robin Ouellette (Massachusetts)</li>
<li>David Curtis Taggart (Woodbridge, Virginia)</li>
<li>Usman Khan (Austin, TX)</li>
<li>Sarah Frutig (Arleta, CA)</li>
<li>Alyssa Jones (West Virginia)</li>
<li>Ellen M Hinchcliffe (Minneapolis, MN)</li>
<li>Kellie Osborne</li>
<li>Maura Bradfield (Ireland)</li>
<li>William Forrest (Rochester, NY)</li>
<li>The Zemanick Family (FL)</li>
<li>Janet Torgerson (Arkansas)</li>
<li>Ryan Kuczynski (New Jersey)</li>
<li>Deborah (Philadelphia, PA)</li>
<li>Keith Wahl (Florida)</li>
<li>Joseph Chin (Indiana)</li>
<li>Debra Rehn</li>
<li>Thomas Perez (Titusville, FL)</li>
<li>Dan Peacock (Texas)</li>
<li>Christopher Fuentes (Seattle, WA)</li>
<li>Debra Wright (Arizona)</li>
<li>Crystal Coddington (PA)</li>
<li>Sheila Anderson</li>
<li>Rita Garvey (Florida)</li>
<li>Haley Horaz</li>
<li>Shelley Simcox (Bremerton, WA)</li>
<li>Janet G Heinle (Santa Monica, CA)</li>
<li>Shanice</li>
<li>Rev. David Sickles (Cleveland, Ohio)</li>
<li>K. Strong (New York)</li>
<li>Eesha Williams (Dummerston, Vermont)</li>
<li>Martha Eberle (Dripping Springs, Tx)</li>
<li>Kathleen Bungarz (Walnut Creek, CA)</li>
<li>Joanne Desposito</li>
<li>Mike Mcgowan (USA)</li>
<li>Jenifer Johnson (Marietta, GA)</li>
<li>John Mcginn (Providence, Rhode Island)</li>
<li>Cheryl Voelker (New York)</li>
<li>Erica Acebo (Marietta, GA)</li>
<li>Diane Kraft (Lewiston, NY)</li>
<li>Fayette Krause (Pt. Townsend, WA)</li>
<li>Becky Franklin (Minneapolis, MN)</li>
<li>Julia Lindemuth</li>
<li>Glenn Majeski (Daly City, California)</li>
<li>Steve Jones (Sebastian, FL)</li>
<li>Charles Krueger (Snellville, GA)</li>
<li>Paul Ukrainets (Austin, TX)</li>
<li>Karen Wolf (Maryland)</li>
<li>June (Pootatuck Watershed)</li>
<li>Caroline Herritt (Atlanta, GA)</li>
<li>Richard Payne</li>
<li>Sarah Mozal (Los Angeles, CA)</li>
<li>Forest Shomer (Port Townsend, WA)</li>
<li>Lisa Haugen (WA)</li>
<li>Melody C. (Falmouth, MA)</li>
<li>Tony Beum</li>
<li>Anthony Obst (Berlin, Germany)</li>
<li>Charles Unger</li>
<li>Tony Beum (Littleton, Colorado)</li>
<li>Susan Yarnell (Chapel Hill, NC)</li>
<li>Sea Branca (Mendocino, CA)</li>
<li>Nancy C</li>
<li>Janet Riordan (Snohomish, WA)</li>
<li>Maryanne Tobin (Philadelphia, PA)</li>
<li>Erik Boyd (La Crescenta, California)</li>
<li>Barbara Rosenkotter (Eastsound, WA)</li>
<li>Mary Almendarez</li>
<li>Alexandra Rappaport (Las Vegas, NV)</li>
<li>Elizabeth Phelan (New York)</li>
<li>Gina Cipriano (Kentucky)</li>
<li>Patrick Mcintyre (Ypsilanti, MI)</li>
<li>Risa M Mandell (Pennsylvania, PA)</li>
<li>Robin Weirich (Irvine, CA)</li>
<li>Desi Bolanos (New York)</li>
<li>Geraldine Gauer (Louisville, Kentucky)</li>
<li>Chris Tarn (France)</li>
<li>Michael Henderson (California)</li>
<li>Shaun Mosley (Atlanta, GA)</li>
<li>Jesse Goode (Washington, DC)</li>
<li>Chris Dacus</li>
<li>Elizabeth Smyth (Valley Of The Mahicantuck)</li>
<li>Kathy Mcmath (Ft Thomas)</li>
<li>Shelbie (Missouri)</li>
<li>Donna Shellabarger (California)</li>
<li>Manny Guerra (Denver, Colorado)</li>
<li>Zachary Bowman</li>
<li>Alison Thirkield (Emory, GA)</li>
<li>The Red Dove (NJ)</li>
<li>Cherry Hayes (British Columbia, Canada)</li>
<li>Daniel Q. Moore (Rochester, NY)</li>
<li>Ifeanyi Awachie (Decatur, GA)</li>
<li>Imani</li>
<li>Kathleen Ventrella</li>
<li>Bernadette Gillick</li>
<li>Michael D Markham</li>
<li>Ann Duggan (Barton, VT)</li>
<li>Katherine Roberts (San Francisco, Formerly - Atlanta, GA)</li>
<li>Maggie Copeland</li>
<li>Lisa Goodrich (Boulder, CO)</li>
<li>Michael Crowden</li>
<li>Lucia Pollock (Washington, DC)</li>
<li>Viktoriya Abakumova</li>
<li>Marlene D Bicardi (North Miami Beach, Florida)</li>
<li>Suzanne L Swinconos (Janesville, WI)</li>
<li>Susan C Peterson (Michigan)</li>
<li>Zachary Jeffreys</li>
<li>Deanna (St. Louis, MO)</li>
<li>Suzanne Stamatov (Santa Fe, NM)</li>
<li>James Lamont (St. Petersburg, FL)</li>
<li>Logan Threedouble (California)</li>
<li>Denyse Chambers (Canada)</li>
<li>Lucy Wills (United Kingdom)</li>
<li>Mark Reback</li>
<li>James And Rita Grauer</li>
<li>Courtney Conover (Level Cross, NC)</li>
<li>Teresa Mynko (Southern California)</li>
<li>Bettina Hempel (Teaneck, NJ)</li>
<li>Grace Tacherra Morrison (Los Angeles, CA)</li>
<li>Anne Dwyer (Seattle WA)</li>
<li>Anne Dwyer (Seattle WA)</li>
<li>Robert Osborn (Tacoma, Washington)</li>
<li>Janine (Atlanta, GA)</li>
<li>Brigid (Massachusetts)</li>
<li>Linda Walters (Virginia)</li>
<li>Ji Montgomery (Pennsylvania)</li>
<li>R (California)</li>
<li>Grace Hunter (Deland, FL)</li>
<li>Juliana Shepard (Massachusetts)</li>
<li>Anna (Oregon)</li>
<li>Eliet Donley (Japan)</li>
<li>Nancy (AZ)</li>
<li>Edward R Handley (Louisville, KY)</li>
<li>Patricia Rodriguez (Tucson, AZ)</li>
<li>Anne Rara (TX)</li>
<li>Meg Doyle (New York, NY)</li>
<li>Ashley</li>
<li>Lorraine Gray (Massachusetts)</li>
<li>Mary C. Whiteside</li>
<li>Rupal Nanavati (Marietta, GA)</li>
<li>Parag Sampat (Atlanta, GA)</li>
<li>Sarah Hearon</li>
<li>Amy Bramblett (Georgia)</li>
<li>Stephanie Anderson (Florida)</li>
<li>Allen Singleton (Atlanta, GA)</li>
<li>Elizabeth Watts (Florida)</li>
<li>Jennifer</li>
<li>Claudia Reed</li>
<li>Gwendolyn Torres (Pennsylvania)</li>
<li>Peggy S. Collins (Southfield, MI)</li>
<li>Laura Wall</li>
<li>Maria Esser (Madison, WI)</li>
<li>Ron Raz (Pennsylvania)</li>
<li>Tessa Marie (Mount Clare, WV)</li>
<li>Julie Beer (Palo Alto, CA)</li>
<li>Brooke Leader</li>
<li>Kelly Sierra (Arvada, Colorado)</li>
<li>Benay Blend (Albuquerque, NM)</li>
<li>Noah Hewitt (California)</li>
<li>Janet Selby (Phoenix, AZ)</li>
<li>Alexandra H (Billings, MT)</li>
<li>Jessica Tep (Brooklyn, NY)</li>
<li>Jae</li>
<li>Byron Cohea (San Diego, CA)</li>
<li>Sarah Daggett</li>
<li>Vicki Ingham (Iowa)</li>
<li>Elissa (Austin, TX)</li>
<li>Rebecca Leas (Venice, FL)</li>
<li>Lynn Driessen</li>
<li>Miranda Paige</li>
<li>Jan Tucker (Temecula, CA)</li>
<li>K</li>
<li>Danna Dearborn (Kittery Point, ME And Osprey, FL)</li>
<li>Chantez Neymoss</li>
<li>Diana Wilkinson (Flagstaff, AZ)</li>
<li>Olivia Mcnamara</li>
<li>Abigail Klein (California)</li>
<li>Elizabeth Costlow (Fletcher, NC)</li>
<li>Ruthie Weller (Waco, TX)</li>
<li>Galena Wurtzel</li>
<li>Leslie Smith (Oakland, CA)</li>
<li>Marge Maloney</li>
<li>Maureen Schiener (Buffalo, NY)</li>
<li>Kathryn J Damon (NYC, NY)</li>
<li>Sabine Bradley (Rochester NY)</li>
<li>Meredith (Oklahoma)</li>
<li>Wm Briggs</li>
<li>Mary Dicioccio</li>
<li>Diego Henriquez (Phoenix, AZ)</li>
<li>Erin Kidd (Charlottesville, VA)</li>
<li>Christopher Mell (Roswell, GA)</li>
<li>Charlotte Bicking</li>
<li>M Callahan</li>
<li>Hera Gerber (St. Louis, MO)</li>
<li>Gerry Kumagai (Toronto, Canada)</li>
<li>Kate Shepard</li>
<li>Margaret R. Beegle (Tucson, Arizona)</li>
<li>Ian Kpachavi (Chicago, IL)</li>
<li>Eric Burr (Mazama, WA)</li>
<li>Diana Morgan-Hickey (San Jose, CA)</li>
<li>Matt Berry (Bardstown, Kentucky)</li>
<li>Ira Gerard (South Elgin, Illinois)</li>
<li>Emily Myers (Atlanta, GA)</li>
<li>Patricia Bocanegra</li>
<li>Margo Gross (Arcata, California)</li>
<li>Patrick Diehl (Tucson, AZ)</li>
<li>Bob Summers</li>
<li>Monica Nelson (Southern Islands)</li>
<li>Noriko Kumagai (Toronto, Canada)</li>
<li>Carrie Lippy</li>
<li>Donna Reynolds (Upstate New York)</li>
<li>Eva Gabrielle Dickerson (Chiang Mai, Thailand)</li>
<li>Diane-Michele Petrillo</li>
<li>Carolyn Potts</li>
<li>Rosalind Morehead</li>
<li>Tinna (Kansas City MO)</li>
<li>Michael Mahoney (Texas)</li>
<li>Ulises Avila (Seattle, WA)</li>
<li>Ivette Lopezfreeman (Atlanta, GA)</li>
<li>Ben Mayerik (Marietta, GA)</li>
<li>Erin Glasco (Chicago, IL)</li>
<li>Dawn Oneal (Atlanta, GA)</li>
<li>Amanda Gormsen (Los Angeles, CA)</li>
<li>Audreyana Boyd (Los Angeles, CA)</li>
<li>Dr. Amy Eisenberg (Tohono O’odham Sacred Homeland, The Sonoran Desert)</li>
<li>Monroe Person (Texas)</li>
<li>Dani S</li>
<li>Aurora Massari (Los Angeles, CA)</li>
<li>Ian (Long Beach, CA)</li>
<li>Joseph Retsky (Tucson, Arizona)</li>
<li>Jacob Abiad (Canada)</li>
<li>Emily Harding (Washington, DC)</li>
<li>Susan Bannister (Maryland)</li>
<li>Ivica Rus (Croatia)</li>
<li>Danielle Eveillard</li>
<li>Ariel Fybush (NYC, NY)</li>
<li>Karen Gilliland</li>
<li>Issie</li>
<li>Marian Hussenbux (Britain)</li>
<li>Cristina De Jesus Morales (Chicago, IL)</li>
<li>Joan How (United Kingdom)</li>
<li>Gianluca Guaitoli (Italy)</li>
<li>D’anna Asher (Kauai)</li>
<li>Sierra Jones (Eureka, CA)</li>
<li>Josh G (North Dakota)</li>
<li>David Beaulieu (Los Angeles, CA)</li>
<li>Carol Schaffer</li>
<li>Sabree Galvan</li>
<li>Lex Clearwater</li>
<li>Bernard De Volder</li>
<li>Maria Geusebroek (France)</li>
<li>Ann Marie Daly (Ireland)</li>
<li>Doris Verkamp</li>
<li>Angela (NC)</li>
<li>Marina Ris</li>
<li>Kristin Seegert (Michigan)</li>
<li>Stella (Montreal, Canada)</li>
<li>Marja Leino</li>
<li>Phyllis Grande (Ny)</li>
<li>Elizabeth Urban (Niles, Illinois)</li>
<li>Elisabeth Sidler (Switzerland)</li>
<li>Cindy Hatcher</li>
<li>Phillip Anderton (Poole, UK)</li>
<li>Kiersten Lapense (New Jersey)</li>
<li>Maggie Martin (Decatur, TN)</li>
<li>Katherine O’Sullivan (New York City, NY)</li>
<li>Landis Crockett</li>
<li>Tishea (Houston, TX)</li>
<li>Natrice Tilghman</li>
<li>Jennifer Hunt (Chicago, IL)</li>
<li>Terri Friedline (Michigan)</li>
<li>Michael Wilaon (Watertown, MA)</li>
<li>Adrianna (UK)</li>
<li>Julie Alley</li>
<li>Michael Gulley (San Antonio, TX)</li>
<li>Elizabeth Jones (New York)</li>
<li>Samuel Morningstar</li>
<li>Shannon M. Coleman (Rochester, NY)</li>
<li>Evan Villeneuve (Detroit, MI)</li>
<li>Ari Braverman (Queens, NY)</li>
<li>Paul Reddy (W.G.C., Hertfordshire, England)</li>
<li>Tori Parsons (Maine)</li>
<li>Ernie Boyd (Asheville, NC)</li>
<li>Alana (Rochester, NY)</li>
<li>Victoria Jackiw (Erlangen, Germany)</li>
<li>Rebekah Steers (Colorado)</li>
<li>Robert Moore (NC)</li>
<li>Kathryn Elizabeth Reichard (California)</li>
<li>Conor Wrigley (Illinois)</li>
<li>Dawn Paley (Puebla, Mexico)</li>
<li>Hanna Novak (Detroit, MI)</li>
<li>Grayson Hester (Atlanta, GA)</li>
<li>Michelle Dyrness (Altadena)</li>
<li>C (NM)</li>
<li>Zephyr Converse</li>
<li>Brittany Shaheen (Michigan)</li>
<li>Stephen Benson, Phd (Blue Hill, ME)</li>
<li>Monica Shores</li>
<li>Robin How (UK)</li>
<li>Brianna Chastain (Texas)</li>
<li>Emily Trincado (Indiana)</li>
<li>Sara</li>
<li>Joan Carol Welte (Philadelphia, PA)</li>
<li>Clifford L. Snook (Milford, PA)</li>
<li>Savannah Baird</li>
<li>Julie Singh (Atlanta, GA)</li>
<li>Sharon Franco (Fort Myers, FL)</li>
<li>Ashley Barrienots (Murfreesboro, TN)</li>
<li>Devin Murphy (California)</li>
<li>Brenda Ramos (New Jersey)</li>
<li>May (New York)</li>
<li>Van Hopper (Portland, OR)</li>
<li>Katie Luther (Atlanta, GA)</li>
<li>Raimi L</li>
<li>Cindy Hwang (Brooklyn, NY)</li>
<li>Sativa Nadeau-Benton (Macon, GA)</li>
<li>Lexie Vogel</li>
<li>Scott Buchner (Port Townsend, WA)</li>
<li>Robin Wood (Germany) (Germany, Hamburg)</li>
<li>Mrs. Marilyn Dougher (Anchorage, AK)</li>
<li>Elizabeth Fox</li>
<li>C Day (Florida)</li>
<li>Elena</li>
<li>Rodger Field (Chicago, IL)</li>
<li>Alexis B (Georgia)</li>
<li>Evan Mccoy (Englewood, CO)</li>
<li>Takis Karakatsanis</li>
<li>Sara Wicoff (Texas)</li>
<li>Amelia Madden (California)</li>
<li>Mitra (Santa Cruz, CA)</li>
<li>Eric Patel (New York, NY)</li>
<li>Jenna Yeakle (Duluth, MN)</li>
<li>George Leddy (Los Angeles, CA)</li>
<li>Ann Currie</li>
<li>Erica Baum (New York)</li>
<li>Frieda Weinstein Biton (Montreal, Quebec Canada)</li>
<li>Elizabeth Weaver (Atlanta, GA)</li>
<li>Jason Tishler</li>
<li>Autumn Ribbens (CA)</li>
<li>Daniel Mihalyi (The Dalles, OR)</li>
<li>Karen Kirschling</li>
<li>Ak (Upstate NY)</li>
<li>Liz (East Atlanta Village, GA)</li>
<li>Cate Manochio (Caldwell, NJ)</li>
<li>Mindy Blank (Barre, VT)</li>
<li>Colin Sphar (Chicago, IL)</li>
<li>Federico José Abelik (Argentina)</li>
<li>Tamatrion Javers (Cobb County, GA)</li>
<li>Zaila (Atlanta, GA)</li>
<li>Madeline Beke (Atlanta, GA)</li>
<li>Sarah B Stewart (MA)</li>
<li>Michelle Macy</li>
<li>Charles Soeder (Carrboro, NC)</li>
<li>Kevin Alan Mann (Oakland, CA, on unceded Ohlone Territory)</li>
<li>Michael Marek (Phoenix, AZ)</li>
<li>Rhetta Eubanks (New York, NY)</li>
<li>Cody Lougher</li>
<li>Jackson Gregory (Kennesaw, Georgia)</li>
<li>Anah M.</li>
<li>Renee Marino (Tampa, FL)</li>
<li>Cris (Detroit, MI)</li>
<li>Liz</li>
<li>Emily Luken (Chicago, IL)</li>
<li>Cynthia Mcginnis (Ronkonkoma)</li>
<li>Fannie Ip (NYC, NY)</li>
<li>Nikki Dennis (Portland, OR)</li>
<li>Devyn Hall (Iowa)</li>
<li>Millie Mcwhorter</li>
<li>Sky Hanzas (Bay Area, CA)</li>
<li>Justin Gallicchio (West Hartford, CT)</li>
<li>Ali</li>
<li>Rebecca Jones (New York City, NY)</li>
<li>Autumn Sanford (Athens, GA)</li>
<li>Karina Dansie</li>
<li>Lisa Coleman</li>
<li>Kathryn Minervino (Raleigh, NC)</li>
<li>Sudan Young (New York)</li>
<li>Cameron Rasmussen (New York)</li>
<li>Sudan Young (New York)</li>
<li>Oliver (Portland)</li>
<li>Nicolas C. (Montreal, Quebec, Canada)</li>
<li>Shelly Williams (Sacramento, CA)</li>
<li>Lizbeth Hernandez (Berkeley, California)</li>
<li>Michelle Merrill (Santa Cruz, CA)</li>
<li>Sam Butler (Cleveland, Ohio)</li>
<li>Alex Hatzakis</li>
<li>Sarah Y. (FL)</li>
<li>Simone Biedermann (Fehmarn, Germany)</li>
<li>Mo</li>
<li>Regan Luebbert (Pennsylvania)</li>
<li>Braden Baker (Atlanta, Georgia)</li>
<li>Eleanor Dunn (Los Angeles, CA)</li>
<li>Gabriel Oakes (Seattle, WA)</li>
<li>Val (Athens, GA)</li>
<li>Michele Hines (KY, UT, WA, AK)</li>
<li>Chelsea Hillman</li>
<li>Abbie Porto (Chicago, IL)</li>
<li>Mya (California)</li>
<li>Clare Redlick</li>
<li>Idit Cahana (New York)</li>
<li>Theresa Bucher (Tarzana, Ca)</li>
<li>Jill Grief (Toronto, Canada)</li>
<li>Sarah (Minnesota)</li>
<li>Helen (Wisconsin)</li>
<li>Nora Chesnut (Austin, TX)</li>
<li>Carrie H (Evans, GA)</li>
<li>Elina</li>
<li>Catherine F Talbott (Southern Illinois, Home of the Shawnee National Forest)</li>
<li>Haley (Chicago, IL)</li>
<li>Isabel Tenison</li>
<li>Marilyn Oliva-Rivas (Washington, DC)</li>
<li>Magie</li>
<li>Emily Schukai</li>
<li>Megan Bouwkamp (Upstate, SC)</li>
<li>Alina Lasseter (Valdosta, GA)</li>
<li>Mark Spencer (Atlanta, GA)</li>
<li>Lindsay Miller</li>
<li>Laurel (Missoula, MT)</li>
<li>Amber C Smith (Colorado)</li>
<li>Lilly (Omaha, NE)</li>
<li>Alana</li>
<li>Al Johnson-Kurts (Vermont)</li>
<li>Melissa Specht (New Haven)</li>
<li>Parithy S</li>
<li>Kelly Kyutoku (Corvallis, Oregon)</li>
<li>Bailey Veloria</li>
<li>Maggie Shears</li>
<li>Han Ward</li>
<li>Jennifer Palmer (Pasadena, CA)</li>
<li>Stephanie Johnson</li>
<li>Angelic Dominguez (Donna, Texas)</li>
<li>Sylvia Gonzalez (Tucson, AZ)</li>
<li>Raven (Indiana)</li>
<li>Emily (New Zealand)</li>
<li>Abby (Atlanta, GA)</li>
<li>Amanda</li>
<li>Sara</li>
<li>Paulina Soto (Oklahoma)</li>
<li>Andrea Ramos Campos</li>
<li>Carolyn Serebreny (Haines City, FL)</li>
<li>Kayla A. (Indiana)</li>
<li>Nicole Ramirez</li>
<li>Rebecca Roberts (NJ)</li>
<li>Miles Gorman (Morristown , New Jersey)</li>
<li>Claire (Wisconsin)</li>
<li>Hina</li>
<li>Hunter</li>
<li>Joel Pantuso-Iwaskewycz (Oxford, OH)</li>
<li>Nikelle Knox</li>
<li>Sophia Czyzewski (Las Vegas, NV)</li>
<li>Zoe Muzyczka (Cincinnati, OH)</li>
<li>Mindy Holmes (Detroit, Michigan)</li>
<li>Ashlyn</li>
<li>Lise Ullman (Oregon)</li>
<li>Mary Claire Kelly (Boston, Massachusetts)</li>
<li>Alyssa Shields (Pennsylvania)</li>
<li>Lauren Labarre (Athens, Georgia)</li>
<li>Carol E Gay (Brick, NJ)</li>
<li>Rita (Atlanta, GA)</li>
<li>Noir Oliver</li>
<li>Heather Harmon (Warwick, RI)</li>
<li>Richard Namkung (Los Angeles, CA)</li>
<li>Antónia Audi</li>
<li>Josie Mccartney (Chicago, IL)</li>
<li>Judy</li>
<li>Madison</li>
<li>Maude Burns (Rochester, NY)</li>
<li>Caroline Benda (Jasper, GA)</li>
<li>Emily Yelton (North Carolina)</li>
<li>Ziah Cloud (Seattle, WA)</li>
<li>Gina Bennett</li>
<li>Clarinda Karpov (Omaha, Nebraska)</li>
<li>Alexandra Cousins</li>
<li>Jaime Justen (Brooklyn, NY)</li>
<li>Anna Patriarche (Phoenix, AZ)</li>
<li>Tara Kamath (Santa Monica, CA)</li>
<li>Patrick O’reilly (Belleville, NJ)</li>
<li>Chalit Ratapana (Bangkok, Thailand)</li>
<li>Brooke Gilley (Wisconsin)</li>
<li>Maria Golner</li>
<li>Izzy Darwin</li>
<li>Karen Manzo (Westminster, Colorado)</li>
<li>Megan Baxter</li>
<li>Ashley Martinez (Oregon)</li>
<li>Sealah Jeter (Oregon)</li>
<li>Haniya Hassan (San Diego, CA)</li>
<li>Kelsey Brodt (Minnesota)</li>
<li>Arya Jemal (New York, NY)</li>
<li>Mckenzie Forbes (California)</li>
<li>Ana Vujadinovic</li>
<li>Lucero Ramos (Corona, CA)</li>
<li>Roya Lippe (Illinois)</li>
<li>Hannah Demke</li>
<li>Jamison Murphy (Baltimore, Maryland)</li>
<li>Arianna Alexander</li>
<li>Tara Fredenburg (Memphis, TN)</li>
<li>Marelle</li>
<li>Linnea Wolff (Pittsburgh, PA)</li>
<li>Laura Beckman (New York, NY)</li>
<li>Emily</li>
<li>Amelia Ragusano (Howell, NJ)</li>
<li>Olesya</li>
<li>Lizzie</li>
<li>Alissandra Valdez</li>
<li>Lisa Meader</li>
<li>Cinthia Romero Silva (Chicago, IL)</li>
<li>Alissa Torrez (Colorado)</li>
<li>Ahvionna (Minnesota)</li>
<li>Madeleine Cane (Vancouver, WA)</li>
<li>Keren Giovengo (Brunswick, GA)</li>
<li>Jordan Schindler (Illinois)</li>
<li>Breanna Mcgowan (Atlanta, GA)</li>
<li>Natalie</li>
<li>Corinne Haley (Idaho)</li>
<li>Marlene Campbell (Katy, TX)</li>
<li>Elizabeth Thomson (Milford, MA)</li>
<li>Heather (New Orleans, LA)</li>
<li>Tracie Hoops (California)</li>
<li>Amy Sindorf (Seattle, WA)</li>
<li>Chandler Mccormick (Denver, Colorado)</li>
<li>Estephanie</li>
<li>Maya Reynolds (Ohio)</li>
<li>Kolbi Bradley (Dc)</li>
<li>Calvin Brandt (Cincinnati, Ohio)</li>
<li>Ankhet Holmes (DC)</li>
<li>Abbigail Corwin (Lewisburg, TN)</li>
<li>Lauren Zachary (Morris, MN)</li>
<li>Sam Hines</li>
<li>Rachel Jeayes</li>
<li>Patricia Gray (Orlando, FL)</li>
<li>Laron (South Carolina)</li>
<li>Emma Ross (Rochester, NY)</li>
<li>Marc James Léger (Montreal, Canada)</li>
<li>Jenna</li>
<li>Annick (USA)</li>
<li>Jenasen M. (Michigan)</li>
<li>Nadia M (Texas)</li>
<li>Zed</li>
<li>Ms. Norris (Idaho)</li>
<li>Sarah Brown (USA)</li>
<li>Cat Demers</li>
<li>Ella Johnson</li>
<li>Sonny Mercer (Lithonia, GA)</li>
<li>Mortimer D. Pendragon (NC)</li>
<li>Sydney Warner</li>
<li>Nicholas Smith</li>
<li>Jessica Bolding (WA)</li>
<li>Sylvia Manning (TX)</li>
<li>Kilynne Higgins</li>
<li>Patrick Hr Lindley</li>
<li>Aj Henry</li>
<li>Jenasen M. (Michigan)</li>
<li>Nadia M (Texas)</li>
<li>Zed</li>
<li>Ms. Norris (Idaho)</li>
<li>Sarah Brown (USA)</li>
<li>Kimberly Edwards</li>
<li>David (Earth)</li>
<li>Makenzie Fogg</li>
<li>Haley (Snoqualmie, WA)</li>
<li>Cian Doran</li>
<li>Naomi Emma Lederman</li>
<li>Spark</li>
<li>Haley Mchatton Ballou (Wakefield, MA)</li>
<li>Gillian Dunn</li>
<li>Olivia Cavalluzzi</li>
<li>Saorla (Boston, MA)</li>
<li>Delsin</li>
<li>Ava Ackerman (Boston, MA)</li>
<li>Emma Neuman</li>
<li>Lisa</li>
<li>Racheal Matheny (Dublin, CA)</li>
<li>Jamie Jenkins (Atlanta, GA)</li>
<li>Brooke</li>
<li>Haley Frey (Reno, NV)</li>
<li>Gayle Bell (Florida)</li>
<li>Emily Hoffmeister</li>
<li>Mila (NY)</li>
<li>Ashley Yong</li>
<li>Paula Munoz (Florida)</li>
<li>Gregory Geboski (Wisconsin)</li>
<li>Hans Schub</li>
<li>Grey Crouch (Los Angeles, CA)</li>
<li>Sara Itkis (Quincy, MA—on Massachusett, Pawtucket, and Wompanoag Land)</li>
<li>Vanessa Sanchez (Arcata, CA)</li>
<li>Jean Kim</li>
<li>Krystina Melville (Virginia)</li>
<li>Liz Goldhammer (La Verne, CA)</li>
<li>Margherita Bonazzi (Italy)</li>
<li>Betelhem Teshome (California)</li>
<li>Jennifer Chou (Vancouver, Canada)</li>
<li>Sadie Kinne (Arizona)</li>
<li>Elijah (New York)</li>
<li>Emanuela Bianchi (New York)</li>
<li>Amber Meister (Pittsburgh, Pennsylvania)</li>
<li>Chelsea Mckee (Brownsville, TX)</li>
<li>M. Flores</li>
<li>Catherina Ebert</li>
<li>Alexandra Smith</li>
<li>Mikayla Kinghorn (Idaho)</li>
<li>Tobias Jones (Texas)</li>
<li>Gail Courtney (Walthsamstow)</li>
<li>Carlos Umaña (Madrid, Spain)</li>
<li>Annie Eldon (Arizona)</li>
<li>Theresa Reuter (Mother Earth)</li>
<li>Tina Shull (Charlotte, NC)</li>
<li>Janet Yoshida-Gordon</li>
<li>Andrew Wilson (Prague, Czech Republic)</li>
<li>Barbara Mccane (Chesapeake, VA)</li>
<li>Millie (France)</li>
<li>Hyunjee N. Kim (New York, NY)</li>
<li>Joseph Wenzel</li>
<li>Bryana Miller (Florida)</li>
<li>Jt Haines (Minnesota)</li>
<li>Mia Treinen (Tampa)</li>
<li>Leah Schultz (Chicago)</li>
<li>Benjamin Kügerl</li>
<li>Christina Slabinski</li>
<li>Freeda Cathcart (Roanoke, Virginia)</li>
<li>Kealani Charbonneau (Lawrence, KS)</li>
<li>Coral Kendall (Norfolk, VA)</li>
<li>Kaitlyn Leblanc (Denver, CO)</li>
<li>Jessica Gutierrez (Manhattan, Ks)</li>
<li>Tracy Basile (New York)</li>
<li>Kristina Naso (Brooklyn, NY)</li>
<li>Lily Nwanesi</li>
<li>Alina Dollat (Italy)</li>
<li>Gabriel Diaz (La Puente, CA)</li>
<li>Ashley-Ann Cooper (Florida)</li>
<li>Lise Commeyras</li>
<li>Josie Bedore</li>
<li>Margaret Seiler (New York)</li>
<li>Pat Miguel Tomaino (Boston, MA)</li>
<li>Holley Alane White (New York)</li>
<li>Sophie Stachl</li>
<li>Ellen Walsh (New Jersey)</li>
<li>Ember Z</li>
<li>Jane Broendel (DC)</li>
<li>Azure</li>
<li>Elin Anderson (Connecticut)</li>
<li>Amanda Camp (Monroe, GA)</li>
<li>Cambria Smith (Nevada)</li>
<li>Emily Davies</li>
<li>Pepper Elvin (Edinburgh, UK)</li>
<li>Allison Allender (Cleveland, OH)</li>
<li>Sarah Tucker (Ohio)</li>
<li>Gail</li>
<li>Shelli Nelligan-Anderson</li>
<li>Liesl Cole (Seattle, WA)</li>
<li>Rhett</li>
<li>Jessica Lopez (CT)</li>
<li>Anthony Adame (Brooklyn)</li>
<li>Austin Lindberg (West Hartford)</li>
<li>Sloan Bukowski (Colorado)</li>
<li>Shawna Anderson (New York, NY)</li>
<li>Elysa Tulek</li>
<li>Dale Stephenson (Maine—former Atlanta resident)</li>
<li>Analeeze Quintanilla (Houston, TX)</li>
<li>Mara Kapno</li>
<li>Mayra Pantoja (Atlanta, GA)</li>
<li>Laura Harvester (Tampa, FL)</li>
<li>Kendall Potts</li>
<li>Alex Levy</li>
<li>Taté Garcia (San Diego, California)</li>
<li>Xueyi Lu</li>
<li>Ash Knight (Minneapolis, MN)</li>
<li>Judith Peascoe (Vienna, WV)</li>
<li>June Hill (Tallahassee, FL)</li>
<li>Lois Klein (New York)</li>
<li>Richard Spotts (Saint George, Utah)</li>
<li>Isabelle (Ottawa, Canada)</li>
<li>Khalid Johnson (Decatur, GA)</li>
<li>Sophia Daniluk</li>
<li>Santonja Julie</li>
<li>Adria Tenisson (Ventura, Ca)</li>
<li>David L</li>
<li>Aaron Kenna</li>
<li>Joseph Dipietro (San Diego, CA)</li>
<li>Nancy Wallace Nelson (Mendocino, CA)</li>
<li>Angela (California)</li>
<li>Carol Deem (Pennsylvania)</li>
<li>Carlisle Tang (Doreville, GA)</li>
<li>Danica C Kubick (Maine)</li>
<li>Rama Bharadwaj</li>
<li>Lauren Falls (Connecticut)</li>
<li>Hender Winer (Boston, MA)</li>
<li>Ileana D Vasquez (Seattle, WA)</li>
<li>Carolyn C (Wilmington, NC)</li>
<li>Stacey Dillingham (Louisville, KY)</li>
<li>Robin Templeton</li>
<li>Brittanee Walker-Williams (Seattle, WA)</li>
<li>Elena Chute (Pomona, California)</li>
<li>Ruth (Chicago)</li>
<li>Tanya Jisa (Carrboro, NC)</li>
<li>Kevin Caron (Atlanta, GA)</li>
<li>Linda Wing (USA)</li>
<li>Kristin Swenson (Charlottesville, VA)</li>
<li>Linda Soldan (Hartland, WI)</li>
<li>Luca De Sanctis Barton (San Diego, CA)</li>
<li>Joshua</li>
<li>Jenna Colemire</li>
<li>Brady Comenduley</li>
<li>Regine Adrien (New York)</li>
<li>Rebecca Borrer (Hudson, NY)</li>
<li>Nathan (Virginia)</li>
<li>Jesse Brown (Indianapolis, IN)</li>
<li>Jessica Decker (San Diego, CA)</li>
<li>Kat Lewis (Minneapolis, MN)</li>
<li>Leigh Kimberg (San Francisco, CA)</li>
<li>Darakshan Raja</li>
<li>Catherine Mcivor</li>
<li>Diana Lleras (Atlanta, GA)</li>
<li>Clare Timmerman (Atlanta, GA)</li>
<li>Ani (Portland, OR)</li>
<li>Adrianne Micco (CA)</li>
<li>Allison Kytta (Atlanta, GA)</li>
<li>Boudicca Walsh (Rochester, NY)</li>
<li>Keke Norment (Philadelphia, Pennsylvania)</li>
<li>Mariana</li>
<li>Steve Edwards (Ventura, CA)</li>
<li>Jimmy Lovett Jr (San Diego, CA)</li>
<li>Pamela K Jensen</li>
<li>Elliot Tables (Atlanta, GA)</li>
<li>Stephanie Insolia (Philadelphia, PA)</li>
<li>Lake Best (Nashville, TN)</li>
<li>Shayne Cytrynbaum</li>
<li>Oliver Presson (Philadelphia, PA)</li>
<li>Kiley Smith (Virginia)</li>
<li>Gerald Hallead (Traverse City, Michigan)</li>
<li>Monica Mishima</li>
<li>Layla Weide</li>
<li>Jenina Podulka (Jersey City, NJ)</li>
<li>Ariana Decker</li>
<li>Dan Dileva (Seattle, WA)</li>
<li>Serena Wohlrab (Avondale Estates, GA)</li>
<li>Marybeth Holleman (Anchorage, Alaska)</li>
<li>Adam P Gottlieb (Chicago, IL)</li>
<li>Kathryn Mullins</li>
<li>Alex Gruber (Wisconsin)</li>
<li>Andrew Pavlock (Punta Gorda)</li>
<li>Kyla (Denver, CO)</li>
<li>Ivy Borden (Tuscaloosa, AL)</li>
<li>Sneh Modi (Edmonton, Canada)</li>
<li>Emily</li>
<li>Andrew Mcglashan (Melbourne, Victoria, Australia)</li>
<li>Leah James (Massachusetts)</li>
<li>Kim De La Cruz (Austin, TX)</li>
<li>Eugenia Bukhman</li>
<li>Sofia Adams (Brooklyn, New York)</li>
<li>Anna Hepp (California)</li>
<li>Vicki Tran (Ontario, Canada)</li>
<li>Ilana Fischer (Atlanta, GA)</li>
<li>Sandy Commons (Sacramento, CA)</li>
<li>J (Midway City, California)</li>
<li>Charlie Blue Brahm (Seattle, WA)</li>
<li>Lulu Balbi (Sydney, Australia)</li>
<li>Jamilet Soto</li>
<li>Blue Guang</li>
<li>Jesus Rabadan (Midway City, California)</li>
<li>Bror Welander (Chicago, IL)</li>
<li>Carolina</li>
<li>Briana Moss (Dubuque, Iowa)</li>
<li>Ellie (RI)</li>
<li>Isabella Frederick (Seattle, WA)</li>
<li>Heidi Tähtinen (Finland)</li>
<li>Valerie</li>
<li>Ericka (Minnesota)</li>
<li>Ollie (US)</li>
<li>Ryan Crowley (Maine)</li>
<li>Joseph Fifer (Houghton, MI)</li>
<li>John Abbott (Chicago, Il)</li>
<li>Brenna Goldberg (Athens GA)</li>
<li>Carole Womeldorf (Cincinnati, OH)</li>
<li>Elias</li>
<li>Lexanne Painter</li>
<li>Ren Rodriguez (Canarsie Land)</li>
<li>Laura Markstein (Rock Hill, SC)</li>
<li>Jack (New York)</li>
<li>Ashley Mang (Chattanooga, TN)</li>
<li>Carrie West (PA)</li>
<li>Faith Eshbaugh (Washington, DC)</li>
<li>Rebecca Hadley (Brooklyn, NY)</li>
<li>Cathleen Mari (Atlanta, GA)</li>
<li>Mirian Amaya (Providence, RI)</li>
<li>Megan (Athens, Georgia)</li>
<li>Kelsie Herzer (Arizona)</li>
<li>Aly Bryson (Seattle, WA)</li>
<li>Matthew Maloney (Saugerties, NY)</li>
<li>Katherine Kushin (Philadelphia, PA)</li>
<li>Ann Gauthier (Decatur, Georgia)</li>
<li>Sol (Raleigh, NC)</li>
<li>Susan Meeker-Lowry (Delanson, NY)</li>
<li>Luke D (Atlanta, GA)</li>
<li>Jamie Jones (East Point, GA)</li>
<li>Alex Marterre (Oakland, CA)</li>
<li>Quinn Ava Singer</li>
<li>Kylie Fuller</li>
<li>Juan Verala Luz (Northern California)</li>
<li>Amity (Detroit, MI)</li>
<li>Danielle</li>
<li>Pia Müller (Grafenwöhr, Germany)</li>
<li>Jaci Christenson (White Bear Lake, MN)</li>
<li>Reneeb (Maryland)</li>
<li>Nicholas Sammond (Toronto, Ontario, Canada)</li>
<li>Naamah J.</li>
<li>Mallory Decker (Issaquah)</li>
<li>Jethro Heiko (Philadelphia, PA)</li>
<li>Kaitlin Greer (KY)</li>
<li>Melissa Deorazio (Alabama)</li>
<li>Lukas Schwab</li>
<li>Zoe Edington</li>
<li>Liza Berngartt</li>
<li>Christina (New York)</li>
<li>Samantha Humphrey (California)</li>
<li>E R Perez</li>
<li>Ryen W</li>
<li>Sylvia M.</li>
<li>Siobhan Mitchell (San Francisco Bay Area, CA)</li>
<li>Lee Schureck (Marietta, GA)</li>
<li>Lauren Kessler (Illinois)</li>
<li>Natalie (Cleveland, OH)</li>
<li>Ashley Mackenzie (Michigan)</li>
<li>Taylor Jackson</li>
<li>Mckenna Lohr (Lawrence, KS)</li>
<li>Sydney Bogan (Fort Worth, Texas)</li>
<li>Danett Abbott-Wicker (Orange, CA)</li>
<li>Mr. Tyler Putnam</li>
<li>Raven Hoopes (California)</li>
<li>Rosemarie Pace</li>
<li>Laurelyn Veatch (Plainfield, Vermont)</li>
<li>Amanda Silver</li>
<li>Cathy Cowan Becker (Columbus, OH)</li>
<li>William Brownlee (Ellensburg, WA)</li>
<li>Erin Milionis (Nashville, TN)</li>
<li>Shirley Cason Jenkins (Durham, NC but born and raised in Atlanta, GA)</li>
<li>Sophie Guthrie</li>
<li>Rev. Dexter Kearny</li>
<li>Ilana W (San Jose, CA)</li>
<li>Rebecca Williams (New York City, NY)</li>
<li>Jeff Stack (Columbia, MO)</li>
<li>Marvin Roman (Mountain Center, CA)</li>
<li>Anna Minsky (Oakland, CA)</li>
</ul>
https://crimethinc.com/2022/12/13/punk-mia-epikindune-outopia-epanexetazontas-te-skhese-tou-pank-me-ton-anarkhismo-12022-12-13T21:12:42Z2023-03-01T20:17:53ZPunk – Μια επικίνδυνη Ουτοπία : Επανεξετάζοντας τη σχέση του πανκ με τον αναρχισμόΠώς προέκυψε το πανκ μέσα από τις αντικουλτούρες της δεκαετίας του 1960 που ισχυριζόταν ότι απέρριπτε; Γιατί έπαιξε τόσο κεντρικό ρόλο στην αναζωπύρωση του αναρχισμού στα τέλη του 20ού αιώνα;
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/header.jpg" /></figure>
<p>Πώς προέκυψε το πανκ μέσα από τις αντικουλτούρες της δεκαετίας του 1960 που ισχυριζόταν ότι απέρριπτε; Γιατί έπαιξε τόσο κεντρικό ρόλο στην αναζωπύρωση του αναρχισμού σε όλο τον κόσμο στα τέλη του 20ού αιώνα; Πώς προεικόνισε τα συμμετοχικά μέσα της ψηφιακής εποχής; Και τι μπορεί να μας διδάξει η κληρονομιά του σήμερα;</p>
<p>Το παρακάτω κείμενο είναι ο πρόλογος στο <em><a href="https://anarchismandpunk.noblogs.org/">Συντρίψτε το Σύστημα! Ο Πανκ Αναρχισμός ως Κουλτούρα Αντίστασης</a>,</em> ένα νέο βιβλίο που εκδόθηκε από την Active Distribution. Μπορείτε να το παραγγείλετε <a href="https://www.ebay.co.uk/itm/204180761323">εδώ</a>.</p>
<p><em>Μετάφραση: Νίκος Γκατζίκης. You can freely download nearly all of the punk and hardcore records CrimethInc. has released over the years <a href="https://crimethinc.bandcamp.com/">here</a>.</em></p>
<hr />
<blockquote class="darkred">
<p><strong>«ΤΟ ΠΑΝΚ ΡΟΚ ΙΣΟΥΤΑΙ ΜΕ ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΥΝ ΚΙΘΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΥΜΠΑΝΑ. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΥΠΟΤΑΓΗ.»</strong></p>
<p>-Ιταλικό πανκ</p>
</blockquote>
<hr />
<h1 id="punk-kai-anarxia---mia-epikinduni-outopia">Punk και Αναρχία– Μια επικίνδυνη Ουτοπία</h1>
<p>Ας φανταστούμε το ιδανικό πολιτιστικό όχημα για τον αναρχισμό.</p>
<p>Πρέπει να είναι προκλητικό, προφανώς. Θα πρέπει να χωράει τόσο τη χαρούμενη ειρωνεία όσο και το μεγάλο θάρρος. Αλλά ας το κάνουμε επίσης καταφατικό και θετικό, ακόμα κι αν πρέπει να διανύσουμε τον μακρύ δρόμο μέσα από τα βάσανα και την κάθαρση για να φτάσουμε εκεί. Δεν θέλουμε το είδος του μηδενισμού που κάνει δύσκολο το να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί – θέλουμε το μηδενισμό που κρατά τους ανθρώπους έξω όλη τη νύχτα προκαλώντας προβλήματα.</p>
<p>Για αρχή, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε από τις δημιουργικές τέχνες: μουσική, μόδα, σχέδιο, γκράφιτι, γραφή, φωτογραφία, μικροεγκληματικότητα. Αυτές είναι θεμελιωδώς θετικές ακόμη και όταν εκφράζουν θυμό και απόγνωση – και το κόστος εκκίνησης είναι αρκετά χαμηλό. Βάζουμε τη μουσική μπροστά και στο κέντρο, έτσι ώστε η σχολική μόρφωση να μην αποτελεί κριτήριο.</p>
<p>Αισθητικά, θα το θέλαμε ωμό και ανατρεπτικό. Απορρίπτουμε όλες τις αναφορές στους ειδικούς και ξεφορτωνόμαστε όλους τους κλασικούς. Το πολύ-πολύ να διατηρήσουμε μερικές από τις καινοτομίες που η μουσική βιομηχανία έκλεψε από τους ανθρώπους της εργατικής τάξης. Θα ταλαιπωρήσουμε τον βολεμένο, θα ανακουφίσουμε τον ταλαιπωρημένο.</p>
<p>Από οικονομικής άποψης, εάν δεν μπορούμε να σπάσουμε μονομερώς τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, ας ενσωματώσουμε κάποιες νόρμες για να εξουδετερώσουμε τις επιπτώσεις του: έλεγχο των τιμών («πληρώστε μέχρι δύο λίρες»), απέχθεια για την κερδοσκοπία και οτιδήποτε το εταιρικό, μια ηθική του «κάν’ το μόνος σου». Ας δώσουμε όλη την έμφαση σε πράγματα που δεν μπορούν να αγοραστούν. Αν αυτό σημαίνει μια ατελείωτη συζήτηση για το τι είναι «αυθεντικό», ας είναι.</p>
<p>Αυτή η υποκουλτούρα πρέπει να είναι χωρίς αποκλεισμούς — και όχι μόνο με την επιφανειακή έννοια που συνδέεται με τη φιλελεύθερη πολιτική της εκπροσώπησης. Αντί να κηρύττει μόνο στους προσηλυτισμένους, θα πρέπει να προσελκύει ανθρώπους από ένα ευρύ φάσμα καταβολών και πολιτικής. Θέλουμε να προσεγγίσουμε τους ίδιους νέους που είναι γραμμένοι στις λίστες των γραφείων στρατολογίας και θέλουμε να τους προσεγγίσουμε <em>πρώτοι.</em> Σίγουρα, αυτό σημαίνει ότι θα έρθουμε κοντά με πολλούς ανθρώπους που δεν είναι αναρχικοί – αυτό σημαίνει ένα μεγάλο πολύχρωμο καζάνι από διαφορετικές πολιτικές με πολλές συγκρούσεις και αντιφάσεις – αλλά ο στόχος είναι να <em>διαδώσουμε</em> τον αναρχισμό, όχι να κρυφτούμε μέσα σε αυτόν. Ας τους συγκεντρώσουμε όλους και όλες σε έναν χώρο που να βασίζεται στην οριζόντια οργάνωση, την αποκέντρωση, την αυτοδιάθεση, τα αναπαραγώγιμα μοντέλα, την ακυβερνησία κ.λ.π. και ας αφήσουμε τα άτομα να ανακαλύψουν τα πλεονεκτήματα μόνα τους.</p>
<p>Το πιο σημαντικό είναι η συμμετοχή όσων είναι φτωχοί, ευάλωτοι και θυμωμένοι. Όχι από κάποια λανθασμένη αντίληψη φιλανθρωπίας, αλλά μάλλον επειδή οι λεγόμενες ευάλωτες τάξεις είναι συνήθως η κινητήρια δύναμη της αλλαγής από τα κάτω. Όσοι είναι αυτάρεσκοι και καλομαθημένοι δεν έχουν την ανοχή στον κίνδυνο που είναι απαραίτητη για να γράψουν την ιστορία και να επανεφεύρουν την κουλτούρα.</p>
<p>Φανταστείτε μια κοινωνία αυτοεκπαίδευσης χωρίς δασκάλους, τάξεις ή προγράμματα σπουδών. Οι έφηβοι θα μαθαίνουν να παίζουν ντραμς παρακολουθώντας άλλους έφηβους να παίζουν ντραμς. Δεν θα μαθαίνουν για την πολιτική σε σκονισμένους τόμους, αλλά δημοσιεύοντας έντυπα με τις δικές τους εμπειρίες και αλληλογραφώντας με ανθρώπους στην άλλη άκρη του πλανήτη. Κάθε φορά που παίζουν γνωστοί μουσικοί, θα εμφανίζονται και μουσικοί που είναι στο ξεκίνημά τους. Η μάθηση δεν θα είναι μια ξεχωριστή σφαίρα δραστηριότητας, αλλά ένα οργανικό συστατικό κάθε πτυχής της κοινότητας.</p>
<p>Ο ντανταϊσμός και ο σουρεαλισμός ήταν εντάξει, αλλά «η Ποίηση πρέπει να γράφεται από όλους, όχι από έναν», όπως το έθεσε ο <a href="https://ia902209.us.archive.org/0/items/les-chants-de-maldoror-de-lautreamont-conte-maldoror-2015-new-directions-libgen.li/%5BLes%20Chants%20de%20Maldoror%20%5D%20de%20Lautreamont%2C%20Conte%20-%20Maldoror%20%282015%2C%20New%20Directions%29%20-%20libgen.li.pdf">Κόμης ντε Λοτρεαμόν</a>. Η ιδανική υποκουλτούρα που μας ενδιαφέρει δεν θα είναι μια παρέα καλλιτεχνών – μοιάζει περισσότερο με ένα δίκτυο συμμοριών του δρόμου όπου <em>όλοι</em> συμμετέχουν σε μια μπάντα, βγάζουν ένα έντυπο ή τουλάχιστον έχουν ποινικό μητρώο. Η τέχνη δεν είναι μόνο αυτό που συμβαίνει στη σκηνή – είναι τα σχέδια που φτιάχνουν οι άνθρωποι στα πανωφόρια, τα πουκάμισα και τα σώματά τους, είναι ο χορός και τα φιλιά και οι καυγάδες και οι βανδαλισμοί, είναι η <em>ατμόσφαιρα</em> που δημιουργούν μαζί. Ο συλλογικός μύθος ενός παγκόσμιου κινήματος βάσης. Ας αφήσουμε αυτόν τον μύθο να είναι αμφισβητούμενο έδαφος – η σύγκρουση θα κρατά το ενδιαφέρον των ανθρώπων αμείωτο.</p>
<p>Η υποκουλτούρα μας θα είναι Διονυσιακή – αισθησιακή, αυθόρμητη, <em>άγρια</em> – ένας ανεξέλεγκτος θερμοπίδακας ακατέργαστων συναισθημάτων. Το Απολλώνιο (το ορθολογικό, το σκόπιμο, το τακτοποιημένο) θα ακολουθεί τη χαοτική ενέργεια που οδηγεί αυτήν την κίνηση, δεν θα προηγείται. Οι διανοητικές προτάσεις μπορούν να βασίζονται στην αδρεναλίνη, τη λαγνεία, τη βία και την ευχαρίστηση, αλλά δεν μπορούν να τις υποκαταστήσουν.</p>
<p>Επομένως, τίποτα το υποκριτικό, τίποτα το θριαμβευτικό ή το ηθικιστικό. Καλύτερα ένας σκληρός ρομαντισμός που βλέπει αξιοπρέπεια τόσο στην ήττα όσο και στη νίκη, μια ανεπιτήδευτη στάση που λέει «τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο».</p>
<p>Αυτή η υποκουλτούρα θα πρέπει να είναι ένας χώρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να μαθαίνουν για την πολιτική της συναίνεσης και να διεκδικούν τα όριά τους ενάντια σε επεμβατικούς εξουσιαστές, κατέχοντες προνομίων και σε άλλα παράσιτα. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να διαδίδει μια επαναστατική κοινωνικότητα που διαβρώνει τα φυσικά και συναισθηματικά όρια που εξατομικεύουν το καπιταλιστικό υποκείμενο. «Η ουτοπία μας δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο κανείς δεν πέφτει ποτέ πάνω σου — είναι ένας κόσμος στον οποίο όλοι πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο και είναι ένας κόσμος χαρούμενος και καλός, στον οποίο <em>σημαίνει κάτι διαφορετικό</em> όταν οι άνθρωποι πέφτουν πάνω σου».</p>
<p>Όχι μια ανώδυνη ουτοπία στην οποία δεν υπάρχουν μάχες, αλλά μια <em>επικίνδυνη ουτοπία</em> στην οποία υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να παλεύει. Όχι ένα <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%81%CE%B9_%CE%A0%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%BA%CE%B9%CE%BD#%22%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8C_%CE%A0%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%BA%CE%B9%CE%BD%22">χωριό Ποτέμκιν</a> που κρύβει τα ρήγματα που διατρέχουν την κοινωνία, αλλά μια αρένα στην οποία μπορούν όλοι να πάρουν θέση σε αυτές τις συγκρούσεις στην κλίμακα της ζωής τους. Όχι το αναρχικό ισοδύναμο της Κόκκινης Πρωτοπορίας – με τις ξεπεσμένες ηγεσίες και τις κουραστικές παραδόσεις – αλλά ένας ανοιχτός χώρος ελευθερίας στον οποίο κάθε γενιά κάνει τα δικά της λάθη και χαράζει το δικό της μονοπάτι.</p>
<p>Από αυτό το σημείο εκκίνησης, μπορούμε να δούμε έναν ολόκληρο εναλλακτικό τρόπο ζωής: αυτοοργανωμένοι χώροι και κέντρα αντιπληροφόρισης (infoshops), συλλογική στέγαση, καταλήψεις, δίκτυα ανακύκλωσης τροφίμων (Food Not Bombs), ομάδες ανάγνωσης, ομάδες δράσης, ομάδες συνάφειας (affinity groups), φεμινισμός, βιγκανισμός, μη μονογαμία, οικολογική άμυνα, μαχητική ανεργία — ο ουρανός είναι το όριο. Ένα παγκόσμιο δίκτυο χώρων της αντικουλτούρας, των κινημάτων και των εναλλακτικών τρόπων ζωής. Μια αλυσιδωτή αντίδραση εξεγέρσεων που εκρήγνυνται σαν μια σειρά από πυροτεχνήματα που περικυκλώνουν τον πλανήτη.</p>
<p>Μόνο τώρα, εκ των υστέρων, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο τυχεροί ήμασταν που συμμετείχαμε σε ένα από τα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά κινήματα λαϊκής αντικουλτούρας των τελευταίων αιώνων.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/8.jpg" /> <figcaption>
<p>Μουσικό συγκρότημα που παίζει στο <em>Espaço Cultural Semente Negra,</em> Πολιτιστικό Κέντρο Μαύρων Σπόρων, στο Περουίμπε της Βραζιλίας.</p>
</figcaption>
</figure>
<hr />
<h1 id="sundikata-xipides-pankides-milenials">Συνδικάτα, Χίπηδες, Πάνκηδες, Μιλένιαλς</h1>
<blockquote>
<p>«Εάν υπάρχει ελπίδα για την Αμερική, αυτή βρίσκεται σε μια επανάσταση, και αν υπάρχει ελπίδα για μια επανάσταση στην Αμερική, αυτή βρίσκεται στο να κάνουμε τον Έλβις Πρίσλεϊ να γίνει Τσε Γκεβάρα».</p>
<p>-<a href="https://www.youtube.com/watch?v=an_1tpcnfgw">Phil Ochs</a></p>
</blockquote>
<blockquote>
<p>«Οι πάνκηδες είναι χίπηδες».</p>
<p>-<a href="https://www.youtube.com/watch?v=fOj6s2MciMw">GISM</a></p>
</blockquote>
<p>Τώρα ας τοποθετήσουμε την εμφάνιση αυτής της αντικουλτούρας ιστορικά, στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.</p>
<p>Τα ισχυρά και επαναστατικά εργατικά κινήματα των αρχών του 20ου αιώνα είχαν εξαγοραστεί, εγκαταλείποντας τα αιτήματα για αυτοδιάθεση με αντάλλαγμα υψηλότερους μισθούς, φθηνότερα καταναλωτικά αγαθά και περισσότερη εργασιακή ασφάλεια — ο λεγόμενος Φορντικός Συμβιβασμός, αν και το ίδιο συνέβη με το όνομα «Σοσιαλισμός» στο Ανατολικό Μπλοκ. Ενσωματωμένη έτσι στην αυτορρύθμιση της αγοράς, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία παραγκωνίστηκε από την εταιρική εξωτερική ανάθεση, καθώς ο καπιταλισμός μεταμόρφωσε ολόκληρο τον πλανήτη σε μια ενιαία ολοκληρωμένη εφοδιαστική αλυσίδα.</p>
<p>Ο σταλινισμός, ο φασισμός, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, δύο Κόκκινοι Τρόμοι και ο Ψυχρός Πόλεμος είχαν συντρίψει τα αναρχικά κινήματα των αρχών του 20ου αιώνα, πολώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε ένα δίλημμα μεταξύ ψεύτικης ελευθερίας και ψεύτικης ισότητας που κατέληγε σε ένα δίλημμα ανάμεσα στη CIA και τη KGB. Όσοι γεννήθηκαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μεγάλωσαν χωρίς ορίζοντα κοινωνικής αλλαγής, πέρα από την προσπάθεια μεταρρύθμισης της μίας ή της άλλης πλευράς αυτής της διχοτόμησης.</p>
<p>Ταυτόχρονα, χάρη στο Φορντισμό, οι <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%AD%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B9_%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CF%81">μπέιμπι μπούμερ</a> είχαν πρόσβαση σε μια ευρύτερη γκάμα αγαθών από οποιαδήποτε προηγούμενη γενιά. Το εταιρικό μάρκετινγκ ενθάρρυνε τους νέους να δουν τον εαυτό τους ως μια ξεχωριστή ομάδα με τα δικά τους ενδιαφέροντα και φιλοδοξίες. Η μαζικά παραγώμενη νεανική κουλτούρα δημιούργησε άθελά της τη δυνατότητα μαζικής άρνησης της κυρίαρχης κουλτούρας, δημιουργώντας νέα κοινά σημεία αναφοράς που διέσχιζαν τις παλαιότερες εθνικές, πολιτισμικές και κοινωνικές διαιρέσεις.</p>
<p>Η ροκ μουσική, που αρχικά ήταν μια μορφή τέχνης της εργατικής τάξης που αναδύθηκε από τις κοινότητες των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν ένα από τα εμπορεύματα που οι καπιταλιστές άρχισαν να παράγουν για να θρέψουν αυτή τη μαζική αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιτυχία των Beatles αντιπροσώπευε το όνειρο της οικονομικής κινητικότητας που μπορούσε να κάνει ο καθένας – αλλά ήταν επίσης μια ημιτελής προσπάθεια εξημέρωσης της νεολαίας της εργατικής τάξης και οικειοποίησης της εξέγερσής της. Το γεγονός ότι τέσσερις απλοί προλετάριοι από το Λίβερπουλ, έχοντας στη διάθεσή τους την πιο εξελιγμένη τεχνολογία ηχογράφησης της εποχής και μπαίνοντας στο επίκεντρο της προσοχής του κοινού ενός ολόκληρου πολιτισμού, μπόρεσαν από το τραγούδι <a href="https://www.youtube.com/watch?v=KPon7i1-T1U">Love Me Do το 1962</a> να φτάσουν στην ηχογράφηση του <a href="https://www.youtube.com/watch?v=VtXl8xAPAtA">Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band</a> το 1967, υπονοούσε μια ουτοπική πιθανότητα που ξεπερνούσε οτιδήποτε θα μπορούσε να εκπληρώσει η οικονομία της αγοράς: αν όλοι είχαμε τέτοιες ευκαιρίες, δεν θα μπορούσαμε <em>όλοι μας να γίνουμε</em> καλλιτέχνες; Τα παλικάρια από το Λίβερπουλ, όπως και η γενιά που μεγάλωσε με τη μουσική τους, ανακάλυψαν ότι δεν ήταν ικανοποιημένοι με τις επιλογές που είχαν στη διάθεσή τους, ακόμη και στην κορυφή της πυραμίδας – και τα κοινωνικά σώματα που είχαν συγχωνευθεί μέσω της κοινής καταναλωτικής δραστηριότητας επαναστάτησαν ενάντια στη συμμόρφωση και την αποξένωση της μαζικής κοινωνίας.</p>
<p>Στο βιβλίο του με τίτλο <em>Κάν’ το! (<a href="https://www.politeianet.gr/books/rubin-jerry-diethnis-bibliothiki-do-it-8120">Do It</a>!),</em> ο <a href="https://www.rassias.gr/1087YIPPIE.html">αρχι-γίππης</a> Τζέρι Ρούμπιν απέδωσε την αναταραχή της δεκαετίας του 1960 σε αυτή την εξέλιξη: «Η Νέα Αριστερά ξεπήδησε μέσα από την περιστρεφόμενη λεκάνη του Έλβις σαν ένα προκαταβολικά τσαντισμένο παιδί». Η γενιά που ξεκίνησε επαναστατώντας ενάντια στη σεξουαλική καταστολή των γονιών της ακούγοντας ροκ εν ρολ, κατέληξε να καταλαμβάνει πανεπιστήμια και να διαδηλώνει στους δρόμους. Μέχρι την εποχή του φεστιβάλ του Γούντστοκ τον Αύγουστο του 1969, αυτή η αντικουλτούρα αριθμούσε ήδη εκατομμύρια υποστηρικτές.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/4.jpg" /> <figcaption>
<p>Πρωτοπάνκ φλάιερ της ομάδας Up Against the Wall Motherfucker.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Παρά το αντιεξουσιαστικό πνεύμα αυτής της νεανικής κουλτούρας, η αναζωπύρωση του αναρχισμού ήταν περιορισμένη. Οι αναρχικοί εδραίωσαν την παρουσία τους στην καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Βρετανία και αντιπροσώπευαν μια μειοψηφία επιρροής στους Φοιτητές για μια Δημοκρατική Κοινωνία στις Ηνωμένες Πολιτείες.</p>
<p>Η ομάδα <a href="https://ia800505.us.archive.org/6/items/UpAgainstTheWallMotherfuckerPostersRantsManifestosAndBlasts/UpAgainst.pdf">Up Against the Wall Motherfucker</a> η «συμμορία του δρόμου με αναλυτικές ικανότητες», μετέφρασε την ισπανική αναρχική έννοια του grupos de afinidad στο Αγγλόφωνο μοντέλο των ομάδων συνάφειας (<a href="https://theanarchistlibrary.org/library/up-against-the-wall-motherfuckers-the-brown-paper-bag-theory-of-affinity-groups">affinity groups</a>). Έτσι εξοπλισμένοι, εισέβαλαν στο Πεντάγωνο, έκοψαν τους φράκτες στο Γούντστοκ και έφεραν μαζί τους τη μηχανή εκτύπωσης όταν κατέλαβαν τον χώρο ροκ μουσικής του Μπιλ Γκράχαμ για να απαιτήσουν μια νύχτα με δωρεάν είσοδο για τον κόσμο. Ωστόσο, καθώς η δεκαετία κυλούσε, οι αυταρχικοί μαρξιστές κέρδιζαν <a href="https://theanarchistlibrary.org/library/james-w-cain-students-for-a-stalinist-society">τις μάχες εξουσία</a>ς που μαίνονταν στην ηγεσία πολλών από τα κινήματα της εποχής. Όπως το πραξικόπημα του Μαρξ στη Διεθνή Ένωση Εργατών έναν αιώνα νωρίτερα, αυτές οι πύρρειες νίκες συνέβαλαν στην κατάρρευση των ίδιων των κινημάτων.</p>
<p>Μέσα στην αντικουλτούρα, το star system εισήγαγε τις δικές του ιεραρχίες. Στο Γούντστοκ, μισό εκατομμύριο άνθρωποι παρακολούθησαν από τις λάσπες καθώς μια σειρά από διασημότητες ανέβαιναν στη σκηνή.</p>
<p>Εν τω μεταξύ, οι καπιταλιστές είχαν αρχίσει να ενσωματώνουν στην αγορά τις απαιτήσεις των χίπηδων για ατομικότητα και διαφορετικότητα. Αυτό συνέπεσε με τη μετάβαση από την μαζική παραγωγή απλού <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">φορντικού τύπου</a> σε ολοένα και πιο διαφοροποιημένα καταναλωτικά αγαθά και ταυτότητες – τη μετάβαση από τις <em>οικονομίες κλίμακας</em> στις <a href="https://www.economiafinanzas.com/el/economias-de-alcance/">οικονομίες εύρους</a>. Αν η μανία για τους Beatles είχε αποτελέσει παράδειγμα της μαζικής κουλτούρας, η εμφάνιση του μέταλ, του πανκ και του χιπ χοπ στη δεκαετία του 1970 ήταν παράδειγμα της «<a href="https://nomadicuniversality.com/2011/06/18/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83/">μετα-φορντικής</a>» εξάπλωσης των διάφορων μορφών υποκουλτούρας.</p>
<p>Το καλοκαίρι του 1976 – εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του Μιχαήλ Μπακούνιν, δεκατέσσερα χρόνια μετά την ηχογράφηση του Love Me Do και επτά χρόνια μετά το φεστιβάλ του Γούντστοκ – οι Sex Pistols έκαναν την πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση, ερμηνεύοντας το Anarchy in the UK, το τραγούδι που έγινε το πρώτο τους single , στην εκπομπή So It Goes στις 28 Αυγούστου 1976. «Ο Μπακούνιν θα το λάτρευε», είπε ειρωνικά ο παρουσιαστής Tony Wilson.</p>
<figure class="video-container ">
<iframe src="https://www.youtube.com/embed/L5LpG12G_Hs" frameborder="0" gesture="media" allow="encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe>
<figcaption class="caption video-caption video-caption-youtube">
<p>The οι Sex Pistols έκαναν την πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση, ερμηνεύοντας το Anarchy in the UK, το τραγούδι που έγινε το πρώτο τους single , στην εκπομπή <em>So It Goes</em> στις 28 Αυγούστου 1976. «Ο Μπακούνιν θα το λάτρευε», είπε ειρωνικά ο παρουσιαστής Tony Wilson.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Εδώ βρίσκεται, στη επίσημη πρώτη δημόσια πρεμιέρα του πανκ, η απόδειξη των αναρχικών διαπιστευτηρίων του. Όλες οι προσπάθειες να το αποδυναμώσουν ήρθαν μετέπειτα.</p>
<p>Οπότε ναι, το πανκ ήταν μια αντίδραση στις αντικουλτούρες της δεκαετίας του 1960. Ο τραγουδιστής των Pistols, Johnny Rotten, άνοιξε εκείνη την τηλεοπτική παράσταση με μια χλευαστική φράση για το Γούντστοκ, απορρίπτοντας κάθε τι αυτο-ικανοποιημένο και αφελές από την εποχή των χίπηδων – όλους τους τρόπους με τους οποίους οι χίπηδες, παρόλο που φαινόντουσαν να πετυχαίνουν τους στόχους τους, είχαν στην πραγματικότητα εξουδετερωθεί και αφομοιωθεί.</p>
<p>Αλλά το πανκ ήταν επίσης μια συνέχεια αυτών των μορφών αντικουλτούρας. Επανέλαβε την ίδια διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης που είχε βιώσει η γενιά του Τζέρι Ρούμπιν – αλλά με μεγαλύτερη ένταση, όπως ένα βακτήριο που είχε αποκτήσει ανοσία στα αντιβιοτικά. Οι πάνκηδες έκαναν από την αρχή μεγάλη προσπάθεια για να ξεχωρίσουν από τους χίπηδες. Εκ των υστέρων, το πανκ ήταν κάθε τι το χίπικο που δεν μπορούσε να εξημερωθεί και να εμπορευματοποιηθεί. Όχι μουσικές σκηνές σε φεστιβάλ, αλλά συναυλίες σε υπόγεια. Όχι ψυχεδελικά πανιά και σήματα ειρήνης, αλλά δερμάτινα μπουφάν και ξύλο στο δρόμο σε στυλ <a href="https://voidnetwork.gr/2009/02/09/up-against-the-wall-motherfucker-a-memoir-of-anarchism-in-the-60s-by-osha-neumann/">Up Against the Wall Motherfucker</a>. Τι είναι τελικά ένα πανκ συγκρότημα, αν όχι μια ομάδα συνάφειας και δράσης με κιθάρες; Συζητώντας για τους Sex Pistols, ο John Lennon <a href="https://www.youtube.com/watch?v=WhM_ZGlTZRc">παρατηρούσε</a> ότι οι Pistols έκαναν επίτηδες όλα τα πράγματα που οι μάνατζερ των Beatles τους είχαν απαγορεύσει να κάνουν στην αρχή της εμπορικής τους καριέρας.</p>
<p>Ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο των Pistols με το Anarchy in UK, οι Crass (ένα από τα πρώτα punk συγκροτήματα που ταυτίστηκε με τον πλεονασμό του όρου «αναρχοπάνκ») ξεκινούσαν σε μια <a href="https://profanexistence.com/2014/03/18/sitting-targets-a-glimpse-of-dial-house-by-andrew-j-wood/">συλλογική κατάληψη στέγης</a> που τα μέλη τους Penny Rimbaud και Gee Vaucher είχαν ιδρύσει το 1967 (ΣτΜ: κατάληψη εξοχικής κατοικίας στα περίχωρα του βόρειου Λονδίνου). Μπορούμε να εντοπίσουμε το γενεαλογικό δέντρο του πανκ μέσω των Crass απευθείας στους χίπιδες, μαζί με τον ειρηνισμό που αποτίναξε η επόμενη γενιά των πάνκιδων.</p>
<p>Στα πλαίσια της μετα-φορντικής αλλαγής, η τεχνολογία παραγωγής και εκτύπωσης μουσικών δίσκων έγινε τελικά μαζικά προσβάσιμη στο ευρύ κοινό. Οι Crass ανήκαν σε ένα νέο κύμα πανκ συγκροτημάτων κάν’ το-μόνος-σου που κυκλοφορούσαν μόνοι τους τους δίσκους τους. (Η ιστορία λέει ότι έπρεπε να εκτυπώσουν 5000 αντίτυπα του <a href="https://www.youtube.com/watch?v=cuwT000iMWo">πρώτου δίσκου</a> τους επειδή αυτός ήταν ο ελάχιστος αριθμός που θα μπορούσε να βγάλει ένα εργοστάσιο εκτύπωσης δίσκων εκείνη την εποχή.) Αυτοδιαχειριζόμενοι τη διαδικασία παραγωγής αντί να πουλήσουν τον εαυτό τους σε μια δισκογραφική εταιρεία, μπόρεσαν να κλέψουν τη μυσταγωγία που δεκαετίες καπιταλιστικής επένδυσης και προώθησης είχαν προσδώσει στη βιομηχανία της ροκ, διεκδικώντας την στο όνομα του είδους εκείνου της αυτόνομης νεανικής υποκουλτούρας που είχε δημιουργήσει το ροκ εν ρολ εξαρχής.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/5.jpg" /> <figcaption>
<p>Crass.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Ταυτόχρονα, η αστάθεια στις παγκοσμιοποιημένες αγορές υπονόμευε την εργασιακή ασφάλεια στα μέσα του 20ού αιώνα. Το 1977, τα παιδιά των απολυμένων εργατών μπορούσαν να διαβάσουν το σύνθημα στον τοίχο, που απηχούσε στους στίχους της επόμενης <a href="https://www.youtube.com/watch?v=02D2T3wGCYg">επιτυχίας</a> των Sex Pistols: ‘No future’ («Χωρίς μέλλον»). Το πανκ έγινε δημοφιλές στους πρώτους εκπρόσωπους του σημερινού πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού σε μια εποχή που όσοι ήταν χωρίς μέλλον αποτελούσαν ακόμα μια πικρή, απομονωμένη μειοψηφία. Ήταν το τραγούδι του καναρινιού μέσα στο ανθρακωρυχείο (ΣτΜ: Ένας υπαινιγμός για τα καναρίνια σε <a href="https://en.wiktionary.org/wiki/canary_in_a_coal_mine#/media/File:Revival_cage_(cropped).jpg">κλουβιά</a> που οι ανθρακωρύχοι μετέφεραν μαζί τους στις σήραγγες των ορυχείων. Εάν η συγκέντρωση επικίνδυνων αερίων όπως το μονοξείδιο του άνθρακα ανέβαινε μέσα στο ορυχείο, τα αέρια θα σκότωναν το καναρίνι πριν σκοτώσουν τους ανθρακωρύχους, παρέχοντας έτσι μια προειδοποίηση για άμεση έξοδο από τις σήραγγες.)</p>
<p>Αλλά χρειάστηκαν δεκαετίες για να καταρρεύσει ο Φορντισμός εντελώς και να εξαφανιστεί μαζί με τις εφησυχασμένες μάζες που είχε δημιουργήσει. Μόλις το 2007 η Αόρατη Επιτροπή, στην <em><a href="https://iberian-connections.yale.edu/wp-content/uploads/2021/03/The-Coming-Insurrection-Semiotexte-Intervention-by-The-Invisible-Committee.pdf">Εξέγερση Που Έρχεται</a>,</em> μπόρεσε να γράψει</p>
<blockquote>
<p>«Το μέλλον δεν έχει μέλλον» είναι η σοφία μιας εποχής που έχει φτάσει, παρ’ όλη την φαινομενική της απόλυτη ομαλότητα, στο επίπεδο συνείδησης των πρώτων πάνκηδων.</p>
</blockquote>
<p>Σήμερα, σε μια εποχή εκτεταμένων οικονομικών και περιβαλλοντικών κρίσεων, πανδημίας και πολέμου, όταν ουσιαστικά κανείς δεν προσδοκά πια ένα λαμπρό μέλλον, το πανκ έχει καταστεί περιττό, τουλάχιστον ως μια μειοψηφική απόρριψη της καπιταλιστικής αισιοδοξίας και αισθητικής. Αν δεν τοποθετήσουμε το πανκ στο ιστορικό του πλαίσιο – μια επανεφεύρεση προϋπάρχουσων μορφών αντίστασης ως απάντηση στις συγκεκριμένες συνθήκες – δεν θα κατανοήσουμε τα δυνατά του σημεία ή τα όρια στα οποία έφτασε. Λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές που συνέβησαν στην αγορά εργασίας και στην καταναλωτική ταυτότητα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι από τη δεκαετία του 1980 και μετά, ακόμη και οι πιο δογματικοί αναρχοσυνδικαλιστές πολιτικοποιήθηκαν αρχικά μέσω της πανκ μουσικής και όχι μέσω της οργάνωσης στο χώρο εργασίας. Παρομοίως, για να καταλάβουμε γιατί το πανκ ολοκλήρωσε τον κύκλο του στις αρχές του 21ου αιώνα, πρέπει να αναγνωρίσουμε τους τρόπους με τους οποίους προέβλεψε και στη συνέχεια υποσκελίστηκε από το ψηφιακά δίκτυα, τα συμμετοχικά μοντέλα και τις ευμετάβλητες ταυτότητες της Ψηφιακής Εποχής.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/3.jpg" /> <figcaption>
<p>Οι Nausea παίζοντας στην Tompkins Square (Νέα Υόρκη). Φωτογραφία από τον Chris Boarts του <em><a href="https://archive.org/details/slug_and_lettuce">Slug & Lettuce</a>.</em></p>
</figcaption>
</figure>
<p>Από τη δεκαετία του 1970 έως την αλλαγή της χιλιετίας, σχεδόν όλοι όσοι είχαν συγκρουσιακές τάσεις ήταν ουσιαστικά απομονωμένοι μέσα σε μια ξεχωριστή υποκουλτούρα. Καθώς όμως η μετάβαση από τις <em>οικονομίες κλίμακας</em> στις <em>οικονομίες εύρους</em> επιταχύνθηκε, αυτές οι υποκουλτούρες έπαψαν να είναι διακριτές και μακροπρόθεσμες σχέσεις. Σήμερα, οι άνθρωποι στοιβάζουν καταναλωτικές ταυτότητες όπως τις κάρτες συναλλαγών, και πολλά υποπολιτισμικά αναγνωριστικά δεν διαρκούν περισσότερο από όσο χρειάζεται για να κυκλοφορήσει ένα meme. Έχει γίνει τόσο δύσκολο να απομονωθεί η εξέγερση σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όσο και να συγκροτηθεί ένα συνεκτικό επαναστατικό υποκείμενο.</p>
<p>Παρομοίως, η παραοικονομία που βασίζεται στα δίκτυα Do it Yoyrself «κάν’ το μόνος σου» προανήγγειλε τον σύγχρονο υπερκαπιταλισμό, στον οποίο η αυτοδιαχείριση της εμπορευσιμότητας μας επεκτείνεται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωής και του ελεύθερου χρόνου μας. Οι Crass και οι σύγχρονοί τους για να διαδώσουν ανατρεπτικά μηνύματα έκαναν ένα πρωτοποριακό βήμα χρησιμοποιώντας μέσα που προηγουμένως ήταν απρόσιτα για την εργατική τάξη, αλλά στην πορεία και άθελά τους πρωτοστάτησαν και επικύρωσαν μια νέα μορφή επιχειρηματικότητας, ανοίγοντας το δρόμο για λιγότερο πολιτικοποιημένους επιχειρηματίες. Όλες οι ελλείψεις που εντόπισαν οι πάνκηδες στα μονοκατευθυντικά καπιταλιστικά μέσα ενημέρωσης του τέλους του 20ου αιώνα («Σκότωσε την τηλεόρασή σου!») ενημερώνουν τα συμμετοχικά καπιταλιστικά μέσα της εποχής μας. Ποιος χρειάζεται να πάει στην πρόβα της μπάντας όταν μπορεί να φτιάξει ένα βίντεο στο smartphone και να το δημοσιεύσει αμέσως στο Tik Tok; <em>Κάν’ το μόνος σου!</em></p>
<p>Φυσικά, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης δεν έχουν δαμάσει τη νέα γενιά. Συνεχίζοντας τη διαδικασία της αφομοίωσης και της επανεφεύρεσης, οι σημερινές εξεγέρσεις αντλούν από κάθε πτυχή του πανκ που δεν θα μπορούσε να εξημερωθεί, να εμπορευματοποιηθεί ή να ξεπεραστεί. Εξεγέρσεις χωρίς πανκ συναυλίες, μαύρα ρούχα χωρίς ραφτά πάνω τους, ώστε να μην μπορεί να σε αναγνωρίσει η αστυνομία. Πρόκληση και εξέγερση χωρίς ύμνους, χωρίς αισθητική, χωρίς ελπίδα.</p>
<p>Αν μη τι άλλο, έχουμε υπερδιορθώσει τα κατάλοιπα της χίπικης εποχής που παρέμειναν στην πρώτη φάση του πανκ. Όταν βγήκαν οι Pistols, αντέδρασαν ενάντια σε μια υποκουλτούρα που περιελάμβανε πάρα πολλή τέχνη και όχι αρκετή εξέγερση, υπερβολική ψυχαγωγία και όχι αρκετή αναστάτωση, υπερβολική αισιοδοξία και όχι αρκετή πραγματικότητα. Καθώς προχωράμε βαθύτερα σε έναν αιώνα που ήδη χαρακτηρίζεται από καταστροφή και απόγνωση, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε λίγη περισσότερη τέχνη, δημιουργικότητα και αισιοδοξία.</p>
<p>Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που το πανκ παραμένει επίκαιρο το 2023.</p>
<blockquote>
<p>«Στο αναρχικό κίνημα σήμερα, μερικές φορές μας λείπει το διονυσιακό πνεύμα που χαρακτήριζε το σκληροπυρηνικό underground πανκ στο απόγειό του: τη συλλογική, ενσαρκωμένη εμπειρία της επικίνδυνης ελευθερίας.Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το πανκ μπορεί να μας εμπνεύσει στα αναρχικά μας πειράματα του σήμερα και του αύριο: ως μεταμορφωτική διέξοδος για την οργή, τη θλίψη και τη χαρά, ένα θετικό μοντέλο συντροφικότητας και αυτοδιάθεσης στις κοινωνικές μας σχέσεις, ένα παράδειγμα για το πώς η καταστροφική παρόρμηση μπορεί επίσης να είναι δημιουργική.»</p>
<p>-«<a href="https://crimethinc.com/2018/10/22/music-as-a-weapon-the-contentious-symbiosis-of-punk-rock-and-anarchism">Η μουσική ως όπλο: Η αμφισβητούμενη συμβίωση του πανκ ροκ και του αναρχισμού</a>»</p>
</blockquote>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/2.jpg" />
</figure>
<hr />
<p>Η ιστορία δεν χωρίζεται ξεκάθαρα σε περιόδους, μοιάζει περισσότερο με μια σειρά από ιζηματογενή στρώματα που συνθέτουν το παρόν. Απόψε καθώς διαβάζετε αυτό το κείμενο, μια συμφωνική ορχήστρα παίζει στο κέντρο της πόλης, μια τζαζ μπάντα παίζει κάπου αλλού στην πόλη και μια πανκ μπάντα παίζει στα προάστια.</p>
<p class="darkred"><em><a href="https://www.youtube.com/watch?v=lUU5B1uE1Ps">Το Πανκ δεν έχει πεθάνει, το ξέρω – Το Πανκ δεν έχει πεθάνει, το ξέρω ότι δεν έχει πεθάνει</a>.</em></p>
<p>Αν κατανοήσουμε το πανκ ως τον κληρονόμο των μακροχρόνιων παραδόσεων της αντίστασης, αυτό θα εξηγήσει τη συνεχιζόμενη σημασία που έχει για τον αναρχισμό. Ενώ μια παλαιότερη γενιά ριζοσπαστών με εργατικό προσανατολισμό συνήθιζε να χλευάζει τις πολιτικές δεσμεύσεις των πάνκηδων ως εφήμερες, το πανκ είναι πολύ παλαιότερο – και πιο σταθερό – από τα σημερινά μοντέλα πολιτικής οργάνωσης. Χρονολογείται από μια εποχή που οι υποκουλτούρες παρήγαγαν ακόμη διαρκείς ταυτίσεις και δεσμεύσεις. Δεν είναι περίεργο που πολλοί από αυτούς που εξακολουθούν να διατηρούν μέσα στα χρόνια τις οργανωμένες αναρχικές υποδομές είναι παλιοί πάνκηδες. Το πανκ συνδυάζει την ελκυστική <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CF%84%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%80">αγκιτπρόπ</a> και τα παγκόσμια δίκτυα των πολιτιστικών κινημάτων του 21ου αιώνα με τη μακροζωία των πολιτικών σχηματισμών της εποχής πριν από το Διαδίκτυο.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/9.jpg" /> <figcaption>
<p>Αναρχικοί εμπνευσμένοι από το πανκ στη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς στην Μπαντούνγκ της Ινδονησίας, 2019. Φωτογραφία του Frans Ari Prasetyo.</p>
</figcaption>
</figure>
<hr />
<h1 id="epilogos-marturies">Επίλογος: Μαρτυρίες</h1>
<p>Το πανκ συγκρότημα του φίλου μου παίζει στην καθυστερημένη μικρή πόλη του Νότου δίπλα στη δική μου. Ο χώρος είναι ένα καταφύγιο πυρηνικής καταστροφής από τον Ψυχρό Πόλεμο.</p>
<p>Ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας σταματάει μπροστά από το χώρο και ένας αστυνομικός βγαίνει έξω. Ενώ ο αξιωματικός ταλαιπωρεί τους πάνκηδες στο πεζοδρόμιο, ο φίλος μου περνάει απέναντι. Πέφτει στα γόνατα, σέρνεται πίσω από το αυτοκίνητο της αστυνομίας και του τρυπάει το λάστιχο με τον σουγιά του.</p>
<p>Ο αστυνομικός πρέπει να καλέσει ενισχύσεις μέσω ασυρμάτου. Όλο το βράδυ, όσο τα μουσικά συγκροτήματα παίζουν, οι πάνκηδες πίνουν στο πεζοδρόμιο και χειροκροτούν ειρωνικά καθώς η αστυνομία παλεύει να αντικαταστήσει το λάστιχο.</p>
<hr />
<p>Την πρώτη εβδομάδα του λυκείου, οι Seven Seconds παίζουν στο μοναδικό κλαμπ της μικρής μου πόλης. Η συναυλία τελειώνει με τον ίδιο τρόπο που τελειώνει εκεί κάθε μεγάλη συναυλία σκληροπυρηνικού πανκ — με έναν τεράστιο καυγά μεταξύ σκίνχεντ που ξεχύνεται έξω στον κεντρικό δρόμο.</p>
<p>Πηγαίνω στο μάθημα το επόμενο πρωί με μια μελανιά στο χέρι μου στο ακριβές σχήμα της σόλας μιας μπότας Doc Martens. Με έχει σημαδεύσει: <em>δεν είμαι μέρος του κόσμου σας.</em></p>
<hr />
<p>Την επόμενη δεκαετία μπαίνω σε ένα συγκρότημα, ξεκινάω ένα zine, συμμετέχω σε ατελείωτες συζητήσεις για χορό, μόδα, φαγητό και συγκρούσεις. Γίνομαι φίλος με τους ανθρώπους που δουλεύουν νυχτερινή βάρδια στο φωτοτυπείο στο τέλος του δρόμου. Ξενυχτάω εκεί φωτοτυπώντας zines, αυστηρά εκτός βιβλίων. Κάποιος από την Τσεχία μου στέλνει ένα αντίγραφο του δίσκου των <a href="https://www.youtube.com/watch?v=GCuKgbm1mhU">Kritická Situace</a> ως αντάλλαγμα για το zine μου. Παίρνω το δίσκο στο σταθμό ακρόασης της δημόσιας βιβλιοθήκης γιατί δεν έχω πικάπ. Οδηγώ δώδεκα ώρες για να παίξω σε μια συναυλία στην οποία παρευρίσκονται μπράβοι που έχουν υποσχεθεί να μου επιτεθούν μόλις με δουν. Οργανώνω συναυλίες για συγκροτήματα. Κυκλοφορώ δίσκους.</p>
<p>Η μπάντα μας πηγαίνει σε περιοδεία. Κάθε βράδυ μας φιλοξενούν και μερικές φορές μας ταΐζουν. Αγοράζουμε όλοι μαζί ένα βανάκι. Ταξιδεύουμε σε όλη τη χώρα, παίζοντας σε αυτοοργανωμένους χώρους και μένοντας σε καταλήψεις στέγης. Στο εξωτερικό, βλέπουμε για πρώτη φορά τα γιγάντια κατειλημμένα κτίρια, με πανό κρεμασμένα στους τοίχους, τις κινηματικές αρχειοθήκες και τα συνεργεία επισκευής ποδηλάτων που εξυπηρετούν τη γειτονιά. Αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι είμαστε μέρος σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι φανταζόμασταν.</p>
<p>Μετά από μόλις τρεις μήνες περιοδείας συνειδητοποιώ ότι η σκέψη μου έχει μετατοπιστεί από το πρώτο ενικό πρόσωπο στο πρώτο πληθυντικό. <em>Εμείς.</em></p>
<hr />
<p>Γνωρίζουμε τους παλιούς από τη γενιά των Crass. Μας ρίχνουν όλοι δυο δεκαετίες, είμαστε οι νεότεροι σε όλες τις συναυλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα μέλος των <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Uhnv5fDMopc">Doom</a> μας γυρνάει με το βανάκι του στα βρετανικά νησιά, μιας και δεν έχουμε συνηθίσει να οδηγούμε στην αριστερή πλευρά του δρόμου.</p>
<p>Ένα βράδυ, ο τύπος από τους Doom μένει ξύπνιος μέχρι αργά μιλώντας με ένα μέλος των <a href="https://www.youtube.com/watch?v=rCJuKbVA-sw">Subhumans</a>. Καταλήγουν να διαφωνούν για το αν οι Clash κατέστρεψαν το πανκ υπογράφοντας σε δισκογραφική εταιρεία. Μου δίνουν την εντύπωση ότι έχουν την ίδια διαφωνία εδώ και είκοσι χρόνια. Παρόλα αυτά, αυτό με βοηθάει να σκεφτώ πάνω στις δικές μου μελλοντικές δεσμεύσεις μέσα στα χρόνια που θα έρθουν.</p>
<hr />
<p>Επανακτήστε τους Δρόμους — Εκατομμύρια για τον Μούμια — η Εθνική Διάσκεψη για την Οργανωμένη Αντίσταση — η Προεδρική Ορκωμοσία. (ΣτΜ: <a href="https://beautifultrouble.org/toolbox/tool/reclaim-the-streets/">Reclaim the Streets</a> – <a href="http://www.fightbacknews.org/0799/millionsformumia.html">Millions for Mumia</a> – the <a href="http://rochester.indymedia.org/node/6656">National Conference on Organized Resistance</a> – the <a href="https://crimethinc.com/2017/01/17/five-principles-of-direct-action-what-we-can-learn-from-the-2001-inauguration-protests">Presidential Inauguration</a>, κινήματα από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο). Σε κάθε διάσκεψη, πριν ή μετά από κάθε πορεία, γίνεται μια πανκ συναυλία. Όχι μόνο μουσικά συγκροτήματα, αλλά και κουκλοθέατρα, περφόρμανς αρτ, ριζοσπαστικές μαζορέτες. Περιπλανώμενοι πάνκηδες στήνουν λογοτεχνικά τραπέζια που αποτελούνται αποκλειστικά από βιβλία του Νόαμ Τσόμσκι που έχουν κλαπεί από τα βιβλιοπωλεία Barnes & Noble. Μερικές φορές το μαύρο μπλοκ ξεκινά απευθείας μέσα από το mosh pit.</p>
<hr />
<p>Στο Σάο Πάολο, συμμετέχω σε μια πορεία ενάντια σε ανέγερση μνημείου για τα 500 χρόνια της αποικιοκρατίας. Όλοι φοράμε μάσκες. Οι πάνκηδες πίσω μας πετούν βόμβες μπογιάς στο μνημείο και πέτρες στις γραμμές των ΜΑΤ μπροστά μας. Η αστυνομία ρίχνει με αληθινές σφαίρες πάνω από τα κεφάλια μας. Στη συνέχεια, κρυβόμαστε μέσα σε ένα περίπτερο για να μην μας στοχοποιήσουν οι μπάτσοι από τις μπογιές στα ρούχα μας.</p>
<p>Λίγες μέρες αργότερα, ο <a href="https://www.youtube.com/watch?v=HRgxMsKPHuc">Abuso Sonoro</a> παίζει στο Guarujá. Ο κιθαρίστας παίζει φορώντας την ίδια μάσκα που φορούσε στη πορεία. <em>Μια παγκόσμια κουλτούρα αντίστασης.</em></p>
<hr />
<p>Την πρώτη φορά που ανεβαίνουμε στο <a href="https://crimethinc.com/2019/03/01/the-battle-for-ungdomshuset-the-defense-of-a-squatted-social-center-and-the-strategy-of-autonomy">Ungdomshuset</a>, το κατειλημμένο πανκ κτίριο στην Κοπεγχάγη, κάθε παράθυρο στη γειτονιά είναι σφραγισμένο με σανίδες. Υπήρξαν κάποιες ταραχές εδώ το προηγούμενο βράδυ, εξηγούν οι οικοδεσπότες μας, επειδή η αστυνομία θέλει να απελάσει έναν άνδρα στην Τουρκία. Μετά τη συναυλία, ενώ εμείς κοιμόμαστε στον ξενώνα, η αστυνομία κάθεται έξω από το κτίριο σε ένα θωρακισμένο αυτοκίνητο, απαγγέλλοντας απειλές από ένα μεγάφωνο στους πάνκηδες που στέκονται φρουροί στην ταράτσα.</p>
<p>Την τέταρτη φορά που επισκεπτόμαστε το Ungdomshuset, είμαστε πάρα πολλοί για να κοιμηθούμε στον ξενώνα. Αντ’ αυτού, οι οικοδεσπότες μας ξεδιπλώνουν στρώματα γυμναστικής σε όλο το μήκος της μεγάλης αίθουσας. Ξετυλίγουμε τους υπνόσακους μας και ξαπλώνουμε σε μια σειρά, τριάντα ή περισσότεροι από εμάς – οι μπάντες, οι διοργανωτές και ο κάθε τυχαίος ταξιδιώτης που δεν έχει άλλο μέρος να μείνει, όλοι μαζί κάτω από τη θολωτή οροφή του κτηρίου στο οποίο η ανακοινώθηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 1910. Ας είναι ο πλανήτης γη ένας κοινός θησαυρός για όλους τους ανθρώπους. Πριν κοιμηθώ, στρέφομαι προς το άτομο που κοιμάται στα αριστερά μου. «Από που είσαι;»</p>
<p>“Εγώ; Είμαι από την Αυστραλία», απαντά. «Εσύ από που είσαι;»</p>
<p>Ένα χρόνο αργότερα, η αστυνομία πραγματοποιεί έφοδο και κατεδαφίζει το κτίριο στη μεγαλύτερη επιχείρηση εκκένωσης κτιρίου στη Δανία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πόλη ξεσηκώνεται για μια εβδομάδα και οι διαδηλώσεις συνεχίζονται κάθε βδομάδα για ένα χρόνο. Γίνονται σχέδια για τη βίαιη κατάληψη του Δημαρχείου από χιλιάδες ανθρώπους, όταν η κυβέρνηση υποχωρεί και παραχωρεί στους καταληψίες ένα νέο κτίριο. Την επόμενη φορά που θα πάω στη Δανία με μια μπάντα, θα παίξουμε εκεί, στο νέο Ungdomshuset.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/1.jpg" /> <figcaption>
<p>Ungdomshuset.</p>
</figcaption>
</figure>
<hr />
<p>Χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του κινήματος Occupy, μια νέα γενιά εισέρχεται στην αναρχική κοινότητα της μικρή μας πόλης του Νότου. Είναι οι πρώτοι που μπαίνουν χωρίς να έχουν το πανκ ως σημείο αναφοράς.</p>
<p>«Πρέπει όμως να οργανώσεις και ένα εργαστήριο για το πανκ», μου λέει η Λιζ, μετά από μια εκπαίδευση άμεσης δράσης.</p>
<p>«Ένα εργαστήριο; Γιατί; Το πανκ είναι απλώς ένα στυλ μουσικής, δεν είναι απαραίτητο για αυτά τα πράγματα», απαντώ. Δεκαετίες τσακωμών σχετικά με την εσωστρέφεια στις υποκουλτούρες με έχουν κάνει λίγο ευαίσθητο σε αυτό το θέμα.</p>
<p>«Ίσως, αλλά για όλους εσάς που γνωρίζατε ο ένας τον άλλον από παλιά, το πανκ είναι σαν μια αδελφότητα στην οποία ήσασταν μέλη, ή σαν μυστική κοινωνία. Ένα σωρό αναφορές σε συγκροτήματα που δεν έχουμε ακούσει ποτέ, σαν ένας ιδιωτικός κώδικας. Εμφανίζεται μόνο όταν συναναστρέφεστε μεταξύ σας, αλλά… έτσι οι άνθρωποι διαμορφώνουν οικειότητα, σωστά; Πρέπει να μας αφήσετε να μπούμε κι εμείς μέσα σ’ αυτό».</p>
<hr />
<p>Λίγα χρόνια αργότερα, η αναρχική φοιτητική ομάδα στο τοπικό πανεπιστήμιο ζητά από εμάς τους παλιούς κατοίκους της πόλης να έρθουμε να κάνουμε μια παρουσίαση. Υποθέτω ότι θέλουν να μιλήσουμε για την κουλτούρα της αυτοπροστασίας ή την λήψη αποφάσεων σε συνελεύσεις με διαδικασία συναίνεσης ή τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Στην πραγματικότητα, θέλουν να τους μιλήσουμε για το πανκ.</p>
<p>Η Ρόξι και εγώ επιτάσσουμε έναν ολόσωμο καθρέφτη από το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο γυαλιού δίπλα στο σπίτι μου και τον φέρνουμε στην τάξη. Τον στήνουμε απέναντι από το κοινό. Αρχίζω να απαγγέλλω μια βαρετή διάλεξη φορώντας ένα πουκάμισο με κουμπιά, σαν καθηγητής. Ενώ τα μάτια τους είναι στραμμένα πάνω μου, η Ρόξι σπάει τον καθρέφτη με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, στέλνοντας θραύσματα να πετάγονται παντού, ενώ ένα κομμάτι σκληροπυρηνικού πανκ ξεκινάει να παίζει από τα ηχεία.</p>
<p>«Ορίστε — γιατί τώρα το κάναμε αυτό;» τους ρωτάει μετά, και οι απαντήσεις τους λένε όλα όσα πρέπει να ξέρουν για το τι είναι το πανκ. Όποια αντίληψη κι αν έχετε για τον εαυτό σας και τον κόσμο μέσα στον οποίο βλέπετε τον εαυτό σας, συντρίψτε την – ό,τι κι αν θεωρείτε κακοτυχία, κάντε το τώρα – και ξεκινήστε από εκεί, ξαναφτιάχνοντας τον εαυτό σας και τον κόσμο.</p>
<hr />
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/7.jpg" />
</figure>
<hr />
<h1 id="further-reading-and-viewing">Further Reading and Viewing</h1>
<ul>
<li><a href="https://www.youtube.com/watch?v=fanQHFAxXH0">Afropunk: The Movie</a></li>
<li><a href="https://www.youtube.com/watch?v=iYph2q44MQU">Beyond The Screams/Mas Alla de Los Gritos</a>—A documentary about Latin@ hardcore punk in the US</li>
<li><a href="https://crimethinc.com/2021/02/18/from-punk-to-indigenous-solidarity-four-decades-of-anarchism-in-brazil-an-interview">From Punk to Indigenous Solidarity: Four Decades of Anarchism in Brazil</a></li>
<li>
<p><a href="https://theanarchistlibrary.org/library/penny-rimbaud-the-last-of-the-hippies-an-hysterical-romance">The Last Of The Hippies—An Hysterical Romance</a>, Penny Rimbaud</p>
<figure class="">
<a href="https://anarchismandpunk.noblogs.org/"><img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/12/13/6.jpg" /></a>
</figure>
</li>
</ul>
<p><a href="http://voidnetwork.gr">ΠΗΓΗ</a></p>
https://crimethinc.com/2022/02/15/polemos-kai-anarkhikoi-sten-oukrania-ena-khroniko-kai-mia-these2022-02-15T23:47:00Z2022-05-17T18:45:05ZΠόλεμος και αναρχικοί στην Ουκρανία: ένα χρονικό και μία θέσηAnarchists from Ukraine explore the 2014 Maidan protests, the ascendancy of fascists, civil war, and the threat of war with Russia.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/header.jpg" /></figure>
<p>Το κείμενο αυτό συντάχθηκε από αρκετούς ενεργούς αντιεξουσιαστές ακτιβιστές από την Ουκρανία. Δεν εκπροσωπούμε μια οργάνωση, αλλά βρεθήκαμε μαζί ώστε να γράψουμε αυτό το κείμενο και να προετοιμαστούμε για έναν πιθανό πόλεμο.</p>
<p>Εκτός από εμάς, το παρακάτω κείμενο επεξεργάστηκε από περισσότερα από δέκα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των συμμετεχόντων στα γεγονότα που περιγράφονται στο κείμενο, δημοσιογράφων που έλεγξαν την ακρίβεια των ισχυρισμών μας και αναρχικών από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και την Ευρώπη. Λάβαμε πολλές διορθώσεις και διευκρινίσεις ώστε να γράψουμε το εν λόγω κείμενο με όσον το δυνατόν πιο αντικειμενικό τρόπο.</p>
<p>Σε περίπτωση που ξεσπάσει πόλεμος, δεν γνωρίζουμε αν το αντιεξουσιαστικό κίνημα θα επιβιώσει, αλλά θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε. Εν τω μεταξύ, αυτό το κείμενο είναι μια προσπάθεια να αποτυπώσουμε στο διαδίκτυο την εμπειρία που έχουμε συσσωρεύσει.</p>
<hr />
<p>Επί του παρόντος, ο κόσμος συζητά ενεργά για έναν πιθανό πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας συνεχίζεται ήδη από το 2014.</p>
<p>Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/1.jpg" />
</figure>
<h1 id="oi-diadiloseis-tou-maintan-sto-kiebo">Οι διαδηλώσεις του Μαϊντάν στο Κίεβο</h1>
<p>Το 2013, ξεκίνησαν μαζικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία, οι οποίες πυροδοτήθηκαν από την Berkut (ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας) που ξυλοκόπησαν φοιτητές διαδηλωτές οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με την άρνηση του τότε προέδρου Viktor Yanukovych να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ο ξυλοδαρμός λειτούργησε ως ένα κάλεσμα για δράση για πολλά κομμάτια της κοινωνίας. Είχε γίνει σαφές σε όλους πια ότι ο Yanukovych είχε ξεπεράσει τα όρια. Οι διαδηλώσεις οδήγησαν τελικά τον πρόεδρο να διαφύγει από την πρωτεύουσα.</p>
<p>Στην Ουκρανία, αυτά τα γεγονότα ονομάστηκαν “Η Επανάσταση της Αξιοπρέπειας”. <strong>Η ρωσική κυβέρνηση τα παρουσιάζει ως ναζιστικό πραξικόπημα, σχέδιο του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και ούτω καθεξής.</strong> Οι ίδιοι οι διαδηλωτές αποτέλεσαν ένα ετερόκλητο πλήθος: ακροδεξιοί με τα σύμβολά τους, φιλελεύθεροι ηγέτες που μιλούσαν για ευρωπαϊκές αξίες και ευρωπαϊκή ενσωμάτωση, απλοί Ουκρανοί που βγήκαν κατά της κυβέρνησης, μερικοί αριστεροί. Τα αντι-ολιγαρχικά συναισθήματα κυριάρχησαν μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ ολιγάρχες που δεν συμπαθούσαν τον Yanukovych χρηματοδότησαν τις διαδηλώσεις επειδή, μαζί με τον εσωτερικό του κύκλο, προσπάθησε να μονοπωλήσει τις μεγάλες επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του. Δηλαδή, για άλλους ολιγάρχες, η διαμαρτυρία σηματοδοτούσε μια <em>ευκαιρία</em> να σωθούν οι επιχειρήσεις τους. Επίσης, πολλοί εκπρόσωποι μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων συμμετείχαν στη διαδήλωση επειδή οι άνθρωποι του Yanukovych δεν τους επέτρεψαν να εργαστούν ελεύθερα, απαιτώντας χρήματα από αυτές. Οι απλοί άνθρωποι ήταν δυσαρεστημένοι με το <strong>υψηλό επίπεδο διαφθοράς</strong> και την <strong>αυθαίρετη συμπεριφορά της αστυνομίας</strong>. Οι εθνικιστές που αντιτάχθηκαν στον Yanukovych με το επιχείρημα ότι ο ίδιος ήταν φιλορώσσος πολιτικός επαναβεβαιώθηκαν σημαντικά. Λευκορώσοι και Ρώσοι ομογενείς συμμετείχαν σε διαδηλώσεις, αντιλαμβανόμενοι τον Yanukovych ως <em>φίλο</em> των Λευκορωσών και Ρώσων δικτατόρων Αλεξάντερ Λουκασένκο και Βλαντιμίρ Πούτιν.</p>
<p>Εάν έχετε δει βίντεο από τη συγκέντρωση στο Μαϊντάν, ίσως έχετε παρατηρήσει ότι ο βαθμός βίας ήταν υψηλός. Οι διαδηλωτές δεν είχαν πού να υποχωρήσουν, οπότε έπρεπε να πολεμήσουν μέχρι το πικρό τέλος. Η Berkut χρησιμοποίησε χειροβομβίδες αναισθητοποίησης με βίδες οι οποίες άφησαν πληγές από τα θραύσματα μετά την έκρηξη, χτυπώντας τους ανθρώπους στα μάτια τους· γι’ αυτό και υπήρξαν πολλοί τραυματίες. Στα τελικά στάδια της σύγκρουσης, οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν στρατιωτικά όπλα — <strong>σκοτώνοντας 106 διαδηλωτές</strong>.</p>
<p>Ως απάντηση, οι διαδηλωτές παρήγαγαν DIY εκρηκτικά και έφεραν πυροβόλα όπλα στο Μαϊντάν. Η κατασκευή μολότοφ έμοιαζε μικρή.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/2.jpg" />
</figure>
<p>Στις διαδηλώσεις του Μαϊντάν το 2014, οι αρχές χρησιμοποίησαν μισθοφόρους (<em>titushkas</em>), τους έδωσαν όπλα, τους συντόνισαν και προσπάθησαν να τους χρησιμοποιήσουν ως μία οργανωμένη και αφοσιωμένη δύναμη. Υπήρχαν συγκρούσεις με αυτούς που περιελάμβαναν τη χρήση κονταριών, σφυριών, μαχαιριών.</p>
<p>Σε αντίθεση με την άποψη ότι το Μαϊντάν αποτέλεσε μια “χειραγώγηση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ”, οι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης είχαν ζητήσει ειρηνική διαμαρτυρία, χλευάζοντας τους συγκρουσιακούς διαδηλωτές ως υποχείρια. Η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες επέκριναν τις καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων. Φυσικά, στη διαδήλωση συμμετείχαν «φιλοδυτικές» δυνάμεις και οργανώσεις, αλλά δεν είχαν τον έλεγχο ολόκληρης της διαμαρτυρίας. Διάφορες πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της ακροδεξιάς, παρενέβησαν ενεργά στο κίνημα και προσπάθησαν να επιβάλουν την ατζέντα τους. Σύντομα βρήκαν τον προσανατολισμό τους και έγιναν μια οργανωτική δύναμη, χάρη στο γεγονός ότι δημιούργησαν τα πρώτα αποσπάσματα μάχης και κάλεσαν όλους να τους ακολουθήσουν, εκπαιδεύοντας και κατευθύνοντάς τους.</p>
<p>Ωστόσο, καμία από τις δυνάμεις δεν ήταν απολύτως κυρίαρχη. Η κύρια τάση ήταν ότι ήταν μια αυθόρμητη κινητοποίηση διαμαρτυρίας εναντίον του διεφθαρμένου και μη δημοφιλούς καθεστώτος Yanukovych. Ίσως το Μαϊντάν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία από τις πολλές <em>κλεμμένες επαναστάσεις</em>. Οι θυσίες και οι προσπάθειες δεκάδων χιλιάδων απλών ανθρώπων σφετερίζονταν από μια χούφτα πολιτικούς που κατευθύνθηκαν προς την εξουσία και τον έλεγχο της οικονομίας.</p>
<h1 id="o-rolos-ton-anarxikon-stis-diadiloseis-tou-2014">Ο ρόλος των αναρχικών στις διαδηλώσεις του 2014</h1>
<p>Παρά το γεγονός ότι οι αναρχικοί στην Ουκρανία έχουν μακρά ιστορία, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Στάλιν, όλοι όσοι συνδέονταν με τους αναρχικούς με οποιονδήποτε τρόπο υπέστησαν καταστολή, το κίνημα σβήστηκε και, κατά συνέπεια, η μετάδοση της επαναστατικής εμπειρίας διακόπτηκε. Το κίνημα άρχισε να ανακάμπτει τη δεκαετία του 1980 χάρη στις προσπάθειες των ιστορικών και τη δεκαετία του 2000 έλαβε μεγάλη ώθηση λόγω της ανάπτυξης μουσικών υποκουλτούρων καθώς και του αντιφασισμού. Αλλά το 2014, δεν ήταν ακόμη έτοιμο για σοβαρές ιστορικές προκλήσεις.</p>
<p>Πριν από την έναρξη των διαδηλώσεων, οι αναρχικοί ήταν κυρίως μεμονωμένοι ακτιβιστές ή διασκορπισμένοι σε μικρές ομάδες. Λίγοι υποστήριξαν ότι το κίνημα θα έπρεπε να οργανωθεί και να επαναστατήσει. Από τις γνωστές οργανώσεις που προετοιμάζονταν για τέτοιες εκδηλώσεις, υπήρχε η Επαναστατική Συνομοσπονδία Αναρχοσυνδικαλιστών Μαχνό (RCAS of Makhno), αλλά στην αρχή των ταραχών διαλύθηκε, καθώς οι συμμετέχοντες δεν μπορούσαν να αναπτύξουν στρατηγική για τη νέα κατάσταση.</p>
<p>Τα γεγονότα του Μαϊντάν ήταν σαν μια κατάσταση στην οποία οι ειδικές δυνάμεις εισβάλλουν στο σπίτι σας και πρέπει να κάνετε κάποιες αποφασιστικές ενέργειες, αλλά το οπλοστάσιό σας αποτελείται μόνο από πανκ στίχους, βιγκανισμό, βιβλία 100 ετών και, στην καλύτερη περίπτωση, την εμπειρία της συμμετοχής στον δρόμο κατά του φασισμού και των τοπικών κοινωνικών συγκρούσεων. Κατά συνέπεια, υπήρξε μεγάλη σύγχυση, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούσαν να κατανοήσουν τι ακριβώς συνέβαινε.</p>
<p>Εκείνη την εποχή, δεν ήταν δυνατόν να διαμορφωθεί ένα ενιαίο όραμα της κατάστασης. Η παρουσία της ακροδεξιάς στους δρόμους αποθάρρυνε πολλούς αναρχικούς να στηρίξουν τις διαδηλώσεις, καθώς δεν ήθελαν να σταθούν δίπλα στους ναζί, στην ίδια πλευρά των οδοφραγμάτων. Αυτό έφερε πολλές διαμάχες εντός του κινήματος. Μερικοί άνθρωποι κατηγόρησαν εκείνους που αποφάσισαν να συμμετάσχουν στις διαμαρτυρίες του φασισμού.</p>
<p>Οι αναρχικοί που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις ήταν δυσαρεστημένοι με τη βιαιότητα της αστυνομίας και με τον ίδιο τον Γιανουκόβιτς και τη φιλορωσική του θέση. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις διαμαρτυρίες, καθώς βρίσκονταν ουσιαστικά στην κατηγορία των ξένων.</p>
<p>Στο τέλος, οι αναρχικοί συμμετείχαν στην επανάσταση του Μαϊντάν ατομικά και σε μικρές ομάδες, κυρίως σε εθελοντικές/μη μαχητικές πρωτοβουλίες. Μετά από λίγο, αποφάσισαν να συνεργαστούν και να φτιάξουν τη δική τους ομάδα κρούσης (μια ομάδα μάχης 60-100 ατόμων). Αλλά κατά τη διάρκεια της καταγραφής της απόσπασής τους από το κυρίως σώμα (μια υποχρεωτική διαδικασία στο Μαϊντάν), οι ολιγάριθμοι αναρχικοί διαλύθηκαν από τους ακροδεξιούς συμμετέχοντες με όπλα. Οι αναρχικοί παρέμειναν, αλλά δεν επιχείρησαν πλέον να δημιουργήσουν μεγάλες οργανωμένες ομάδες.</p>
<p><strong>Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν στο Μαϊντάν ήταν και ο αναρχικός Σεργκέι Κέμσκι</strong> [Sergei Kemsky], ο οποίος, ειρωνικά, χαρακτηρίστηκε μετά θάνατον ως Ήρωας της Ουκρανίας. Πυροβολήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή κατά τη διάρκεια της έντονης στιγμής της σύγκρουσης με τις δυνάμεις ασφαλείας. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, ο Σεργκέι απηύθυνε γραπτή έκκληση στους διαδηλωτές με τίτλο “Το ακούς, Μαϊντάν;” στην οποία περιέγραψε πιθανούς τρόπους ανάπτυξης της επανάστασης, τονίζοντας τις πτυχές της <strong>άμεσης δημοκρατίας</strong> και του <strong>κοινωνικού μετασχηματισμού</strong>. <a href="http://theanarchistlibrary.org/library/serhiy-kemsky-do-you-hear-maidan">Το κείμενο είναι διαθέσιμο στα αγγλικά <strong>ΕΔΩ</strong>.</a></p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/3.jpg" /> <figcaption>
<p>Gathering of an anarchist squad.</p>
</figcaption>
</figure>
<h1 id="h-arxi-tou-polemou-h-prosartisi-tis-krimaias">Η αρχή του πολέμου: Η προσάρτηση της Κριμαίας</h1>
<p>Η ένοπλη σύγκρουση με τη Ρωσία ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια τη νύχτα της 26ης-27ης Φεβρουαρίου 2014, όταν το κτίριο του Κοινοβουλίου της Κριμαίας και το Συμβούλιο Υπουργών καταλήφθηκαν από <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Little_green_men_(Russo-Ukrainian_War)">άγνωστους ένοπλους άνδρες</a>. Χρησιμοποίησαν ρωσικά όπλα, στολές και εξοπλισμό, αλλά δεν είχαν τα σύμβολα του ρωσικού στρατού. Ο Πούτιν δεν αναγνώρισε το γεγονός της συμμετοχής των ρωσικών στρατιωτικών σε αυτή την επιχείρηση, αν και αργότερα το παραδέχθηκε προσωπικά στο ντοκιμαντέρ προπαγάνδας “Κριμαία: Ο δρόμος προς την Πατρίδα”.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/4.jpg" /> <figcaption>
<p>Armed men in uniforms without insignias blocking a Ukrainian military unit in Crimea on March 9, 2014.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Εδώ, χρειάζεται να καταλάβει κανείς ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου του Yanukovych, ο ουκρανικός στρατός βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση. Γνωρίζοντας ότι υπήρχε ένας τακτικός ρωσικός στρατός 220.000 στρατιωτών που δρουν στην Κριμαία, η προσωρινή κυβέρνηση της Ουκρανίας δεν τόλμησε καν να τον αντιμετωπίσει.</p>
<p>Μετά την κατοχή, πολλοί κάτοικοι αντιμετώπισαν μία καταστολή που συνεχίζεται έως σήμερα. Οι σύντροφοί μας βρίσκονται επίσης <strong>μεταξύ των καταπιεσμένων</strong>. Μπορούμε να αναφέρουμε εν συντομία μερικές από τις πιο σημαντικές υποθέσεις. Ο αναρχικός Αλεξάντερ Κολτσένκο συνελήφθη μαζί με τον φιλοδημοκρατικό ακτιβιστή Όλεγκ Σέντσοφ και μεταφέρθηκε στη Ρωσία στις 6 Σεπτεμβρίου 2019. Πέντε χρόνια αργότερα, αφέθηκαν ελεύθεροι ως αποτέλεσμα της ανταλλαγής κρατουμένων. Ο αναρχικός Αλεξέι Σεστάκοβιτς βασανίστηκε, πνίγηκε με μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι του, ξυλοκοπήθηκε και απειλήθηκε με αντίποινα· κατάφερε να δραπετεύσει. Ο αναρχικός Εβγκένι Καρακάσεφ συνελήφθη το 2018 για μία αναδημοσίευση στο Vkontakte (κοινωνικό δίκτυο)· παραμένει υπό κράτηση.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/5.jpg" /> <figcaption>
<p>Anarchist Alexander Kolchenko after prisoner exchange.</p>
</figcaption>
</figure>
<h1 id="paraplirophorisi">Παραπληροφόρηση</h1>
<p>Φιλορωσικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε ρωσόφωνες πόλεις κοντά στα ρωσικά σύνορα. Οι συμμετέχοντες φοβούνταν το ΝΑΤΟ, τους φανατικούς εθνικιστές και την καταστολή με στόχο τον ρωσόφωνο πληθυσμό. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πολλά νοικοκυριά στην Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία είχαν οικογενειακούς δεσμούς, αλλά τα γεγονότα του Μαϊντάν προκάλεσαν σοβαρό διχασμό στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Όσοι βρίσκονταν έξω από το Κίεβο και παρακολουθούσαν τη ρωσική τηλεόραση ήταν πεπεισμένοι ότι το Κίεβο είχε αιχμαλωτιστεί από μια ναζιστική χούντα και ότι υπήρχαν εκκαθαρίσεις του ρωσόφωνου πληθυσμού εκεί.</p>
<p>Η Ρωσία ξεκίνησε μια προπαγανδιστική εκστρατεία χρησιμοποιώντας τα ακόλουθα μηνύματα: «τιμωροί», δηλαδή ναζί, έρχονται από το Κίεβο στο Ντονέτσκ, θέλουν να καταστρέψουν τον ρωσόφωνο πληθυσμό (αν και το Κίεβο είναι επίσης μια κατά κύριο λόγο ρωσόφωνη πόλη). Στις δηλώσεις παραπληροφόρησης, οι προπαγανδιστές χρησιμοποίησαν φωτογραφίες της ακροδεξιάς και διέδωσαν κάθε είδους ψευδείς ειδήσεις. Κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών, εμφανίστηκε ένα από τα πιο διαβόητα hoax: η λεγόμενη σταύρωση <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Crucified_Boy">ενός τρίχρονου αγοριού</a> που φέρεται να ήταν δεμένο σε ένα τανκ και να σύρθηκε κατά μήκος του δρόμου. Στη Ρωσία, αυτή η ιστορία μεταδόθηκε σε ομοσπονδιακά κανάλια και έγινε viral στο διαδίκτυο.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/6.jpg" /> <figcaption>
<p>Fake news from a Russian channel. A woman tells how she saw the executions and the crucifixion of a three-year-old boy.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Το 2014, κατά τη γνώμη μας, <strong>η παραπληροφόρηση διαδραμάτισε βασικό ρόλο στην πρόκληση της ένοπλης σύγκρουσης</strong>: ορισμένοι κάτοικοι του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ φοβούνταν ότι θα σκοτωθούν, έτσι πήραν τα όπλα και κάλεσαν τα στρατεύματα του Πούτιν.</p>
<h1 id="enopli-sugkrousi-sta-anatolika-tis-oukranias">Ένοπλη σύγκρουση στα ανατολικά της Ουκρανίας</h1>
<p>“Το έναυσμα του πολέμου δόθηκε”, όπως είπε ο Ιγκόρ Γκίρκιν, συνταγματάρχης της FSB (κρατική υπηρεσία ασφαλείας, διάδοχος της KGB) της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Γκίρκιν, υποστηρικτής του ρωσικού ιμπεριαλισμού, αποφάσισε να ριζοσπαστικοποιήσει τις φιλορωσικές διαδηλώσεις. Πέρασε τα σύνορα με μια ένοπλη ομάδα Ρώσων και (στις 12 Απριλίου 2014) κατέλαβε το κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών στο Σλάβιανσκ για να πάρει στην κατοχή του όπλα. Οι φιλορωσικές δυνάμεις ασφαλείας άρχισαν να ενώνονται με τον Γκίρκιν. Όταν εμφανίστηκαν πληροφορίες για τις ένοπλες ομάδες του Γκίρκιν, η Ουκρανία ανακοίνωσε αντιτρομοκρατική επιχείρηση.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/7.jpg" />
</figure>
<p>Ένα μέρος της ουκρανικής κοινωνίας, αποφασισμένο να προστατεύσει την εθνική κυριαρχία, συνειδητοποιώντας ότι ο στρατός είχε μικρή ικανότητα, οργάνωσε ένα μεγάλο εθελοντικό κίνημα. Όσοι ήταν κάπως ικανοί στις στρατιωτικές υποθέσεις έγιναν εκπαιδευτές ή σχημάτισαν τάγματα εθελοντών. Μερικοί άνθρωποι εντάχθηκαν στον τακτικό στρατό και σε τάγματα ως εθελοντές ανθρωπιστικής βοήθειας. Συγκέντρωσαν χρήματα για όπλα, τρόφιμα, πυρομαχικά, καύσιμα, μεταφορές, ενοικιάσεις αυτοκινήτων και άλλα παρόμοια. Συχνά, οι συμμετέχοντες στα τάγματα εθελοντών ήταν οπλισμένοι και εξοπλισμένοι καλύτερα από τους στρατιώτες του κρατικού στρατού. Αυτά τα αποσπάσματα επέδειξαν ένα σημαντικό επίπεδο αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης και αντικατέστησαν, στην πραγματικότητα, τις κρατικές λειτουργίες της εδαφικής άμυνας, επιτρέποντας στον στρατό (ο οποίος ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένος εκείνη την εποχή) να αντισταθεί επιτυχώς στον εχθρό.</p>
<p>Τα εδάφη που ελέγχονταν από φιλορωσικές δυνάμεις άρχισαν να συρρικνώνονται ραγδαία. Τότε παρενέβη ο τακτικός ρωσικός στρατός.</p>
<p>Μπορούμε να υπογραμμίσουμε 3 βασικά χρονικά σημεία:</p>
<ol>
<li>Ο ουκρανικός στρατός συνειδητοποίησε ότι τα όπλα, οι εθελοντές και οι στρατιωτικοί ειδικοί προέρχονταν από τη Ρωσία. Ως εκ τούτου, στις 12 Ιουλίου 2014, ξεκίνησαν μια επιχείρηση στα ουκρανικά-ρωσικά σύνορα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής πορείας, ο ουκρανικός στρατός δέχθηκε επίθεση από το ρωσικό πυροβολικό και η επιχείρηση απέτυχε. Οι ένοπλες δυνάμεις υπέστησαν βαριές απώλειες.</li>
<li>Ο ουκρανικός στρατός επιχείρησε να καταλάβει το Ντόνετσκ. Ενώ προχωρούσαν, περικυκλώθηκαν από ρωσικά τακτικά στρατεύματα κοντά στο Ιλοβάισκ. Άνθρωποι που γνωρίζουμε, που ήταν μέρος ενός από τα τάγματα εθελοντών, αιχμαλωτίστηκαν επίσης. Είδαν τον ρωσικό στρατό από πρώτο χέρι. Μετά από τρεις μήνες, κατάφεραν να επιστρέψουν ως αποτέλεσμα ανταλλαγής αιχμαλώτων πολέμου.</li>
<li>Ο ουκρανικός στρατός έλεγχε την πόλη Debaltseve, η οποία είχε μια μεγάλη σιδηροδρομική διασταύρωση. Αυτό διέκοψε τον άμεσο δρόμο που συνδέει το Ντόνετσκ με το Λουγκάνσκ. Την παραμονή των διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ποροσένκο (του τότε προέδρου της Ουκρανίας) και του Πούτιν, οι οποίες υποτίθεται ότι θα ξεκινούσαν μία μακροπρόθεσμη κατάπαυση του πυρός, οι ουκρανικές θέσεις δέχθηκαν επίθεση από μονάδες με την υποστήριξη ρωσικών στρατευμάτων. Ο ουκρανικός στρατός περικυκλώθηκε και υπέστη και πάλι βαριές απώλειες.</li>
</ol>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/8.jpg" /> <figcaption>
<p>Volunteer fighters carrying out actions in Ilovaisk in 2014.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Προς το παρόν (Φεβρουάριος του 2022), οι πλευρές συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός υπό τους όρους της «ειρήνης και ησυχίας» της τάξης, η οποία διατηρείται, αν και υπάρχουν συνεχείς παραβιάσεις. Αρκετοί άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μήνα.</p>
<p>Η Ρωσία αρνείται την παρουσία τακτικών ρωσικών στρατευμάτων και την προμήθεια όπλων σε εδάφη ανεξέλεγκτα από τις ουκρανικές αρχές. Ο <a href="https://www.bbc.com/news/world-europe-28949582">ρωσικός στρατός που συνελήφθη</a> ισχυρίζεται ότι τέθηκαν σε επιφυλακή για μια άσκηση, και μόνο όταν έφτασαν στον προορισμό τους συνειδητοποίησαν ότι βρίσκονταν στη μέση του πολέμου στην Ουκρανία. Πριν περάσουν τα σύνορα, αφαίρεσαν τα σύμβολα του ρωσικού στρατού, όπως έκαναν οι συνάδελφοί τους στην Κριμαία. Στη Ρωσία, οι δημοσιογράφοι έχουν βρει νεκροταφεία <a href="https://glasnostgone.org/2020/10/07/mass-graves-russias-dead-soldiers-in-ukraine-or-russias-victims/">πεσόντων στρατιωτών</a>, αλλά όλες οι πληροφορίες σχετικά με τον θάνατό τους παραμένουν άγνωστες: οι επιτάφιοι στις ταφόπλακες δείχνουν μόνο τις <a href="https://www.bbc.com/russian/features-53598627">ημερομηνίες θανάτου τους ως το έτος 2014</a>.</p>
<h1 id="ypostiriktes-ton-mi-anagnorismenon-dimokration">Υποστηρικτές των Μη Αναγνωρισμένων Δημοκρατιών</h1>
<p>Η ιδεολογική βάση των αντιπάλων του Μαϊντάν ήταν επίσης διαφορετική. Οι κύριες ενοποιητικές ιδέες ήταν η δυσαρέσκεια για τη βία κατά της αστυνομίας και η αντίθεση στις ταραχές στο Κίεβο. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με ρωσικές πολιτισμικές αφηγήσεις, ταινίες και μουσική φοβόντουσαν την καταστροφή της ρωσικής γλώσσας. Οι υποστηρικτές της ΕΣΣΔ και θαυμαστές της νίκης της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πίστευαν ότι η Ουκρανία πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τη Ρωσία και ήταν δυσαρεστημένοι με την άνοδο φανατικών εθνικιστών. Οι υποστηρικτές της Ρωσικής Αυτοκρατορίας αντιλήφθηκαν τις διαδηλώσεις του Μαϊντάν ως απειλή για το έδαφος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Οι ιδέες αυτών των συμμάχων θα μπορούσαν να εξηγηθούν με αυτή τη φωτογραφία που δείχνει τις σημαίες της ΕΣΣΔ, της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της κορδέλας του Αγίου Γεωργίου ως σύμβολο νίκης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε ως αυταρχικούς συντηρητικούς, υποστηρικτές της παλιάς τάξης.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/9.jpg" /> <figcaption>
<p>The flags of the USSR, the Russian Empire, and the St. George ribbon as a symbol of victory in the Second World War.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Η φιλορωσική πλευρά αποτελούνταν από:** την αστυνομία, από επιχειρηματίες, πολιτικούς και τον στρατό που συμπαθεί τη Ρωσία, από απλούς πολίτες φοβισμένους από ψευδείς ειδήσεις, από διάφορες ακροδεξιές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων Ρώσων πατριωτών και διαφόρων τύπων υπέρ της μοναρχίας, από φιλορώσους ιμπεριαλιστές, την ομάδα task force “Rusich”, την ομάδα PMC [Ιδιωτική Στρατιωτική Εταιρεία] “Βάγκνερ”, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητου νεοναζί Αλεξέι Μίλτσακοφ, του πρόσφατα αποθανόντος Egor Prosvirnin, τον ιδρυτή του σοβινιστικού ρωσικού εθνικιστικού προγράμματος στα μίντια “Σπούτνικ και Πόγκρομ” και πολλών άλλων. Υπήρχαν επίσης αυταρχικοί αριστεροί, οι οποίοι γιορτάζουν την ΕΣΣΔ και τη νίκη της στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.</p>
<h1 id="h-anodos-tis-akrodeksias-stin-oukrania">Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ουκρανία</h1>
<p>Όπως περιγράψαμε, η δεξιά πτέρυγα κατάφερε να κερδίσει συμπάθεια κατά τη διάρκεια του Μαϊντάν οργανώνοντας μονάδες μάχης και όντας έτοιμη να αντιμετωπίσει σώμα με σώμα τη Berkut. Η παρουσία στρατιωτικών όπλων τούς επέτρεψε να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και να αναγκάσουν τους υπόλοιπους να τους αντιμετωπίσουν. Παρά τη χρήση απροκάλυπτα φασιστικών συμβόλων όπως σβάστικες, αγκίστρια λύκων, κέλτικοι σταυροί και λογότυπα των SS, ήταν δύσκολο να δυσφημιστουν, καθώς η ανάγκη καταπολέμησης των δυνάμεων της κυβέρνησης Yanukovych προκάλεσε πολλούς Ουκρανούς να ζητήσουν συνεργασία μαζί τους.</p>
<p>Μετά το Μαϊντάν, η δεξιά πτέρυγα κατέστειλε ενεργά τις συγκεντρώσεις των φιλορωσικών δυνάμεων. Στην αρχή των στρατιωτικών επιχειρήσεων, άρχισαν να σχηματίζουν τάγματα εθελοντών. Ένα από τα πιο διάσημα είναι το τάγμα “Azov”. Στην αρχή, αποτελούνταν από 70 μαχητές. Τώρα αποτελεί ένα σύνταγμα 800 ανθρώπων με τα δικά του θωρακισμένα οχήματα, πυροβολικό, εταιρεία αρμάτων μάχης, και ένα ξεχωριστό πρόγραμμα σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, τη σχολή λοχίων. Το τάγμα Azov είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές μονάδες μάχης στον ουκρανικό στρατό. Υπήρχαν επίσης και άλλοι φασιστικοί στρατιωτικοί σχηματισμοί, όπως η Εθελοντική Ουκρανική Μονάδα “Δεξιός Τομέας” και η Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών, αλλά δεν είναι τόσο ευρέως γνωστοί.</p>
<p>Κατά συνέπεια, η ουκρανική Δεξιά συγκέντρωσε κακή φήμη στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης. Αλλά πολλοί στην Ουκρανία θεώρησαν ότι αυτό που ήταν μισητό στη Ρωσία ήταν σύμβολο πάλης στην Ουκρανία. Για παράδειγμα, το όνομα του εθνικιστή Stepan Bandera, ο οποίος θεωρείται συνεργάτης των ναζί στη Ρωσία, χρησιμοποιήθηκε ενεργά από τους διαδηλωτές ως μορφή κοροϊδίας. Μερικοί αυτοαποκαλούνταν ως ιουδαϊστές-Banderans για να τρολάρουν τους υποστηρικτές των εβραϊκών/μασονικών θεωριών συνωμοσίας.</p>
<p>Με την πάροδο του χρόνου, αυτό βγήκε εκτός ελέγχου. Οι δεξιοί φορούσαν ανοιχτά ναζιστικά σύμβολα. Οι απλοί υποστηρικτές του Μαϊντάν ισχυρίστηκαν ότι ήταν οι ίδιοι Banderans που τρώνε ρωσικά μωρά και έκαναν μιμίδια για τον σκοπό αυτό. Η ακροδεξιά έγινε mainstream: προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν σε τηλεοπτικές εκπομπές και άλλες πλατφόρμες εταιρικών μέσων ενημέρωσης, στις οποίες παρουσιάστηκαν ως πατριώτες και εθνικιστές. Φιλελεύθεροι υποστηρικτές του Μαϊντάν πήραν το μέρος τους, πιστεύοντας πως οι ναζί ήταν μια ψευδής είδηση που εφευρέθηκε από τα ρωσικά ΜΜΕ. Από το 2014 έως το 2016, οποιοσδήποτε ήταν έτοιμος να πολεμήσει αγκαλιάστηκε, είτε ήταν ναζί, αναρχικός, κεφαλή οργανωμένου εγκλήματος ή πολιτικός που δεν εκπλήρωσε καμία από τις υποσχέσεις του.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/10.jpg" /> <figcaption>
<p>Far-right fighters with a swastika and a NATO flag. The Azov battalion has a negative attitude towards NATO; currently, the US does not transfer weapons to Azov.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Η άνοδος της Ακροδεξιάς οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν καλύτερα οργανωμένη σε κρίσιμες καταστάσεις και ήταν σε θέση να προτείνει αποτελεσματικές μεθόδους μάχης σε άλλους επαναστάτες. <a href="/2021/06/30/belarus-when-we-rise-a-critical-analysis-of-the-2020-revolt-against-the-dictatorship">Οι αναρχικοί παρείχαν κάτι παρόμοιο στη Λευκορωσία</a>, όπου κατάφεραν επίσης να κερδίσουν τη συμπάθεια του κοινού, αλλά όχι τόσο σημαντικό όσο η Ακροδεξιά στην Ουκρανία.</p>
<p>Μέχρι το 2017, μετά την έναρξη της κατάπαυσης του πυρός και τη μείωση της ανάγκης για μαχητές, η SBU (Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας) και η κρατική κυβέρνηση οικειοποιούνταν το δεξιό κίνημα, φυλακίζοντας ή εξουδετερώνοντας όποιον είχε μια περισσότερο «αντισυστημική» ή ανεξάρτητη προοπτική για το πώς να αναπτυχθεί η δεξιά — συμπεριλαμβανομένων των Oleksandr Muzychko, Oleg Muzhchil, Yaroslav Babich και άλλων.</p>
<p>Σήμερα, παραμένουν ένα μεγάλο κίνημα, αλλά η δημοτικότητά τους είναι σε <strong>συγκριτικά χαμηλό επίπεδο</strong> και οι ηγέτες τους συνδέονται με τις υπηρεσίες ασφαλείας, την αστυνομία και τους πολιτικούς· <strong>δεν αντιπροσωπεύουν επουδενί μια πραγματικά ανεξάρτητη πολιτική δύναμη</strong>. Οι συζητήσεις για το πρόβλημα της ακροδεξιάς γίνονται όλο και πιο συχνές στo δημοκρατικό στρατόπεδο, όπου οι άνθρωποι αναπτύσσουν κατανόηση των συμβόλων και των οργανώσεων που χρειάζεται να αντιμετωπίσουν, αντί να απορρίπτουν σιωπηλά τις ανησυχίες τους.</p>
<h1 id="anarxiki-kai-antiphasistiki-drastiriotita-kata-ti-diarkeia-tou-polemou">Αναρχική και αντιφασιστική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του πολέμου</h1>
<p>Με το ξέσπασμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, εμφανίστηκε μια διαίρεση μεταξύ εκείνων που είναι υπέρ της Ουκρανίας και εκείνων που υποστηρίζουν το λεγόμενο DNR/LNR (“Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ” και “Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ”).</p>
<p>Υπήρχε ένα διαδεδομένο συναίσθημα του «πείτε όχι στον πόλεμο» μέσα στην πανκ σκηνή κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του πολέμου, αλλά δεν κράτησε πολύ. Ας αναλύσουμε τα φιλο-ουκρανικά και φιλο-ρωσικά στρατόπεδα.</p>
<h1 id="philo-oukranoi">Φιλο-ουκρανοί</h1>
<p>Λόγω της έλλειψης μαζικής οργάνωσης, οι πρώτοι αναρχικοί και αντιφασίστες εθελοντές πήγαν στον πόλεμο ατομικά ως μεμονωμένοι μαχητές, στρατιωτικοί γιατροί και εθελοντές. Προσπάθησαν να σχηματίσουν τη δική τους ομάδα, αλλά λόγω έλλειψης γνώσεων και πόρων, αυτή η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής. Μερικοί εντάχθηκαν ακόμη και στο τάγμα Azov και το OUN (Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών). Οι λόγοι ήταν κοινότοποι: εντάχθηκαν στα πιο προσβάσιμα στρατεύματα. Κατά συνέπεια, ορισμένοι άνθρωποι προσηλυτίστηκαν στην πολιτική της Δεξιάς…</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/11.jpg" /> <figcaption>
<ol>
<li>Anti-fascists receiving training at the Right Sector base in Desna. It is worth noting that this photo includes two Moscow anti-fascists who joined the armed conflict.</li>
</ol>
</figcaption>
</figure>
<p>Οι άνθρωποι που δεν συμμετείχαν στις μάχες συγκέντρωσαν χρήματα για την αποκατάσταση των ανθρώπων που τραυματίστηκαν στην Ανατολή και για την κατασκευή ενός <a href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=477205119338636&id=443606586031823">καταφυγίου βομβών σε ένα νηπιαγωγείο</a> που βρίσκεται κοντά στην πρώτη γραμμή. Υπήρχε επίσης μια κατάληψη που ονομάστηκε «<strong>Αυτονομία» στο Χάρκοβο</strong>, ένα ανοιχτό αναρχικό κοινωνικό και πολιτιστικό κέντρο. Εκείνη την εποχή, επικεντρώθηκαν στο να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Παρείχαν στέγαση και ένα μόνιμο <a href="/2007/10/27/the-really-really-free-market-instituting-the-gift-economy">χαριστικό παζάρι</a>, συμβουλεύοντας τους νεοαφιχθέντες, κατευθύνοντάς τους στις προμήθειες και διεξάγοντας εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Επιπλέον, το κέντρο έγινε χώρος για θεωρητικές συζητήσεις. Δυστυχώς, το 2018, το έργο αυτό έπαψε να υπάρχει.</p>
<p>Όλες αυτές οι δράσεις ήταν ατομικές πρωτοβουλίες συγκεκριμένων ανθρώπων και ομάδων. Δεν συνέβησαν μέσα στο πλαίσιο μιας ενιαίας στρατηγικής.</p>
<p>Ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα εκείνης της περιόδου ήταν μια πρώην μεγάλη εθνικιστική οργάνωση, η “Autonomnyi Opir” (Αυτόνομη Αντίσταση). Άρχισαν να κλίνουν προς τα αριστερά το 2012. Μέχρι το 2014, είχαν μετατοπιστεί τόσο πολύ προς τα αριστερά που μεμονωμένα μέλη θα αυτοαποκαλούνταν ακόμη και «αναρχικοί». Χαρακτήρισαν τον εθνικισμό τους ως αγώνα για «ελευθερία» και αντίβαρο στον ρωσικό εθνικισμό, χρησιμοποιώντας το κίνημα των Ζαπατίστας και τους Κούρδους ως πρότυπα. Σε σύγκριση με τα άλλα προγράμματα στην ουκρανική κοινωνία, θεωρήθηκαν ως οι στενότεροι σύμμαχοι, έτσι ορισμένοι αναρχικοί συνεργάστηκαν μαζί τους, ενώ άλλοι επέκριναν αυτή τη συνεργασία και την ίδια την οργάνωση. Μέλη της AO συμμετείχαν επίσης ενεργά σε εθελοντικά τάγματα και προσπάθησαν να αναπτύξουν την ιδέα του “αντι-ιμπεριαλισμού” εντός του στρατού. Υπερασπίστηκαν επίσης το δικαίωμα των γυναικών να συμμετέχουν στον πόλεμο· γυναίκες μέλη της AO συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις. Η AO βοήθησε τα εκπαιδευτικά κέντρα στην εκπαίδευση μαχητών και γιατρών, μπήκε εθελοντικά στον στρατό και οργάνωσε το κοινωνικό κέντρο “Citadel” στο Λβιβ όπου φιλοξενήθηκαν πρόσφυγες.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/12.jpg" /> <figcaption>
<p>Μόσχα, 2014: Αναρχικοί διαδηλώνουν ενάντια στον ρωσικό επεκτατισμό.</p>
</figcaption>
</figure>
<h1 id="philo-rosoi">Φιλο-ρώσοι</h1>
<p>Ο σύγχρονος ρωσικός ιμπεριαλισμός βασίζεται στην αντίληψη ότι η Ρωσία είναι ο διάδοχος της ΕΣΣΔ – όχι στο πολιτικό της σύστημα, αλλά για εδαφικούς λόγους. Το καθεστώς Πούτιν θεωρεί τη σοβιετική νίκη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όχι ως ιδεολογική νίκη επί του ναζισμού, αλλά <strong>ως νίκη επί της Ευρώπης</strong> που δείχνει τη δύναμη της Ρωσίας. Στη Ρωσία και στις χώρες που ελέγχει, ο πληθυσμός έχει λιγότερη πρόσβαση σε πληροφορίες, οπότε η μηχανή προπαγάνδας του Πούτιν δεν μπαίνει στον κόπο να δημιουργήσει ένα περίπλοκο πολιτικό σημασιακό πλαίσιο. Το αφήγημα έχει ουσιαστικά ως εξής: Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη φοβόντουσαν την ισχυρή ΕΣΣΔ, η Ρωσία είναι ο διάδοχος της ΕΣΣΔ και ολόκληρο το έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ είναι ρωσικό, ρωσικά άρματα μάχης εισήλθαν στο Βερολίνο, πράγμα που σημαίνει ότι «μπορούμε να το κάνουμε ξανά» και θα δείξουμε στο ΝΑΤΟ ποιος είναι ο ισχυρότερος εδώ, ο λόγος που η Ευρώπη «σαπίζει» είναι επειδή όλοι οι ομοφυλόφιλοι και οι μετανάστες είναι εκτός ελέγχου εκεί.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/13.jpg" /> <figcaption>
<p>Very popular stickers in Russia in 2014 and 2015. The inscription reads “We can do it again.”</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Το ιδεολογικό θεμέλιο που διατηρούσε μια φιλορωσική θέση μεταξύ της Αριστεράς ήταν η κληρονομιά της ΕΣΣΔ και η νίκη της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεδομένου ότι η Ρωσία λέει ότι η κυβέρνηση στο Κίεβο καταλήφθηκε από τους ναζί και τη χούντα, οι αντίπαλοι του Μαϊντάν περιγράφηκαν ως μαχητές κατά του φασισμού και της χούντας του Κιέβου. Αυτός ο χαρακτηρισμός προκάλεσε συμπάθεια εντός της αυταρχικής Αριστεράς – για παράδειγμα, στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της οργάνωσης “Borotba”. Κατά τη διάρκεια των σημαντικότερων γεγονότων του 2014, πήραν αρχικά μια θέση <em>πιστού</em> και στη συνέχεια μια φιλορωσική θέση. Στην Οδησσό, στις 2 Μαΐου 2014, αρκετοί από τους ακτιβιστές τους σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ταραχών στους δρόμους. Μερικοί άνθρωποι από αυτή την ομάδα συμμετείχαν επίσης στις μάχες στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, και μερικοί από αυτούς πέθαναν εκεί.</p>
<p>Η “Borotba” περιέγραψε τα κίνητρά της ως επιθυμία για καταπολέμηση του φασισμού. Προέτρεψαν την ευρωπαϊκή Αριστερά να σταθεί αλληλέγγυα προς τη «Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ» και τη «Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ». Μετά την παραβίαση του e-mail του Βλάντισλαβ Σούρκοφ (πολιτικού στρατηγικού σχεδιαστή του Πούτιν), αποκαλύφθηκε ότι μέλη της Borotba είχαν λάβει χρηματοδότηση και <a href="https://medium.com/@bidin/боротьба-и-сурков-документальные-подтверждения-сотрудничества-d4e1cafce7b6">κατευθύνονταν από τον κύκλο του Σουρκόφ</a>.</p>
<p>Οι αυταρχικοί κομμουνιστές της Ρωσίας αγκάλιασαν τις αποσχισθείσες δημοκρατίες για παρόμοιους λόγους.</p>
<p>Η παρουσία ακροδεξιών υποστηρικτών στο Μαϊντάν <strong>παρακίνησε επίσης τους α-πολιτικούς αντιφασίστες να στηρίξουν τις “DNR” και “LNR”</strong> (“Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ” και “Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ”). Και πάλι, μερικοί από αυτούς συμμετείχαν στις μάχες στις περιοχές Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, και μερικοί από αυτούς πέθαναν εκεί.</p>
<p>Μεταξύ των Ουκρανών αντιφασιστών, υπήρχαν α-πολιτικοί αντιφασίστες, συνδεδεμένοι άνθρωποι της υποκουλτούρας που είχαν αρνητική στάση απέναντι στον φασισμό «επειδή οι παππούδες μας πολέμησαν εναντίον του». Η κατανόησή τους για τον φασισμό ήταν αφηρημένη: οι ίδιοι ήταν συχνά πολιτικά ασυνάρτητοι, σεξιστές, ομοφοβικοί, πατριώτες της Ρωσίας και άλλα παρόμοια.</p>
<p>Η ιδέα της στήριξης των αυτοαποκαλούμενων “δημοκρατιών” κέρδισε ευρεία υποστήριξη από την Αριστερά στην Ευρώπη. Οι πιο αξιοσημείωτοι μεταξύ των υποστηρικτών τους ήταν το ιταλικό ροκ συγκρότημα “Banda Bassotti” και το γερμανικό κόμμα Die Linke. Εκτός από τη συγκέντρωση χρημάτων, η Banda Bassotti έκανε μια περιοδεία στη “Νοβοροσία”. Όντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Die Linke υποστήριξε το φιλορωσικό αφήγημα με κάθε δυνατό τρόπο και οργάνωσε βιντεοσυνεδρίες με φιλορώσσους μαχητές, πηγαίνοντας στην Κριμαία και στις μη αναγνωρισμένες δημοκρατίες. Τα νεότερα μέλη του Die Linke, καθώς και το <strong>Ίδρυμα Rosa Luxembourg</strong> (το ίδρυμα του κόμματος Die Linke), υποστηρίζουν ότι αυτή τη θέση δεν τη συμμερίζονται όλοι οι συμμετέχοντες, παρ’ όλα αυτά διαδίδεται από τα πιο εξέχοντα μέλη του κόμματος, όπως η Sahra Wagenknecht και η Sevim Dağdelen.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/14.jpg" /> <figcaption>
<p>Banda Bassotti in Donetsk in 2014.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Η φιλορωσική θέση δεν κέρδισε εν τέλει δημοτικότητα ανάμεσα στους αναρχικούς. Μεταξύ των ατομικών δηλώσεων, η πιο ορατή ήταν η θέση του Jeff Monson, ενός μαχητή μικτών πολεμικών τεχνών από τις ΗΠΑ που έχει τατουάζ με αναρχικά σύμβολα. Προηγουμένως θεωρούσε τον εαυτό του αναρχικό, αλλά στη Ρωσία εργάζεται ανοιχτά για το κυβερνών κόμμα Ενωμένη Ρωσία και υπηρετεί ως βουλευτής στη Δούμα.</p>
<p>Κάνοντας μια σύνοψη του φιλορωσικού «αριστερού» στρατοπέδου, βλέπουμε το έργο των ρωσικών ειδικών υπηρεσιών και τις συνέπειες της ιδεολογικής ανεπάρκειας. Μετά την κατοχή της Κριμαίας, υπάλληλοι της ρωσικής FSB προσέγγισαν τοπικούς αντιφασίστες και αναρχικούς σε συζητήσεις, προσφέροντάς να τους επιτρέψουν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, αλλά προτείνοντας να συμπεριλάβουν στο εξής την ιδέα ότι η Κριμαία πρέπει να είναι μέρος της Ρωσίας στην προπαγάνδα τους. Στην Ουκρανία, υπάρχουν μικρές ενημερωτικές και ακτιβιστικές ομάδες που αυτοαποκαλούνται αντιφασίστες, ενώ εκφράζουν παράλληλα μια ουσιαστικά φιλορωσική θέση· πολλοί άνθρωποι τους υποπτεύονται ότι εργάζονται για τη Ρωσία. Η επιρροή τους είναι ελάχιστη στην Ουκρανία, αλλά τα μέλη τους υπηρετούν τους Ρώσους προπαγανδιστές ως πληροφοριοδότες.</p>
<p>Υπάρχουν επίσης προσφορές “συνεργασίας” από τη ρωσική πρεσβεία και φιλορωσικά μέλη του κοινοβουλίου όπως ο Ilya Kiva. Προσπαθούν να παίξουν με την αρνητική στάση απέναντι σε ναζί, όπως το τάγμα του Αζόφ, και προσφέρουν να πληρώσουν τους ανθρώπους για να αλλάξουν τη θέση τους. Προς το παρόν, μόνο η Rita Bondar παραδέχτηκε ανοιχτά ότι έλαβε χρήματα με αυτόν τον τρόπο. Συνήθιζε να γράφει για αριστερά και αναρχικά μέσα ενημέρωσης, αλλά λόγω της ανάγκης για χρήματα, έγραφε με ψευδώνυμο για πλατφόρμες των ΜΜΕ που συνδέονται με τον Ρώσο προπαγανδιστή Dmitry Kiselev.</p>
<p>Στην ίδια τη Ρωσία, είμαστε μάρτυρες της <strong>εξόντωσης του αναρχικού κινήματος και της ανόδου των αυταρχικών κομμουνιστών</strong> που εκδιώχνουν τους αναρχικούς από την αντιφασιστική υποκουλτούρα. Μια από τις πιο ενδεικτικές πρόσφατες στιγμές είναι η διοργάνωση ενός αντιφασιστικού τουρνουά το 2021 στη μνήμη του «Σοβιετικού Στρατιώτη».</p>
<hr />
<h1 id="yparxei-apeili-polemou-megalis-klimakas-me-ti-rosia-mia-anarxiki-thesi">Υπάρχει απειλή πολέμου μεγάλης κλίμακας με τη Ρωσία; Μια αναρχική θέση</h1>
<p>Πριν από περίπου δέκα χρόνια, η ιδέα ενός καθολικού πολέμου στην Ευρώπη θα φαινόταν τρελή, καθώς τα κοσμικά ευρωπαϊκά κράτη του 21ου αιώνα επιδιώκουν να αναπαράγουν τον “ανθρωπισμό” τους και να αποκρύπτουν τα εγκλήματά τους. Όταν συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, το κάνουν κάπου μακριά από την Ευρώπη. Αλλά όσον αφορά τη Ρωσία, γίναμε μάρτυρες της κατοχής της Κριμαίας και των επακόλουθων ψεύτικων δημοψηφισμάτων, του πολέμου στο Ντονμπάς και του αεροπορικού δυστυχήματος <a href="https://www.bbc.com/news/world-europe-28357880">του MH17</a>. Η Ουκρανία βιώνει συνεχώς επιθέσεις χάκερ και απειλές για βόμβες, όχι μόνο σε κρατικά κτίρια αλλά και μέσα στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία.</p>
<p>Στη Λευκορωσία το 2020, ο Λουκασένκο ανακηρύχθηκε με τόλμη νικητής των εκλογών με το 80% των ψήφων. <a href="https://www.aftoleksi.gr/2020/08/12/pos-oi-leykorosoi-odigithikan-se-xesikomo-enantia-sti-diktatoria/">Η εξέγερση στη Λευκορωσία</a> οδήγησε ακόμη και σε απεργία λευκορωσικών προπαγανδιστών. Αλλά μετά την προσγείωση των ρωσικών αεροσκαφών της FSB, η κατάσταση άλλαξε δραματικά και η κυβέρνηση της Λευκορωσίας κατάφερε να καταστείλει βίαια τις διαδηλώσεις.</p>
<p>Ένα παρόμοιο σενάριο παίχτηκε <a href="https://www.aftoleksi.gr/2022/01/08/kazakstan-apoikiokratia-ston-21o-aiona/">στο Καζακστάν</a>, αλλά εκεί, οι τακτικοί στρατοί της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Αρμενίας και της Κιργιζίας προσήχθησαν για να βοηθήσουν το καθεστώς να καταστείλει την εξέγερση στο πλαίσιο της συνεργασίας του CSTO (Οργανισμός Συλλογικής Συνθήκης Ασφαλείας).</p>
<p>Οι ρωσικές ειδικές υπηρεσίες παρέσυραν πρόσφυγες από τη Συρία στη Λευκορωσία προκειμένου να δημιουργήσουν σύγκρουση στα σύνορα με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια ομάδα της ρωσικής FSB αποκαλύφθηκε επίσης ότι συμμετείχε σε πολιτικές δολοφονίες χρησιμοποιώντας χημικά όπλα – το ήδη γνωστό <strong>“novichok”</strong>. Εκτός από τους Σκριπάλ και Ναβάλνι, έχουν επίσης σκοτώσει και άλλες πολιτικές προσωπικότητες στη Ρωσία. Το καθεστώς του Πούτιν απαντά σε όλες τις κατηγορίες λέγοντας «δεν είμαστε εμείς, λέτε όλοι ψέματα». Εν τω μεταξύ, ο ίδιος ο Πούτιν έγραψε ένα άρθρο πριν από μισό χρόνο στο οποίο ισχυρίζεται ότι οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι ένα έθνος και πρέπει να είναι μαζί. Ο Vladislav Surkov (πολιτικός στρατηγός που χτίζει ρωσική κρατική πολιτική, που συνδέεται με τις κυβερνήσεις-μαριονέτες στο λεγόμενο DNR και LNR) δημοσίευσε ένα άρθρο δηλώνοντας ότι “η αυτοκρατορία πρέπει να επεκταθεί, διαφορετικά θα χαθεί”. Στη Ρωσία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν τα τελευταία δύο χρόνια, το κίνημα διαμαρτυρίας έχει κατασταλεί βάναυσα και ανεξάρτητα και αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης καταστρέφονται. Σας συνιστούμε να διαβάσετε περισσότερα <a href="https://www.bellingcat.com/">για τις δραστηριότητες της Ρωσίας ΕΔΩ</a>.</p>
<p>Δεδομένων όλων των πραγμάτων που εξετάζουμε, η πιθανότητα ενός πολέμου πλήρους κλίμακας είναι υψηλή – και κάπως υψηλότερη φέτος από πέρυσι. Ακόμα και οι πιο έξυπνοι αναλυτές είναι απίθανο να είναι σε θέση να προβλέψουν ακριβώς πότε θα ξεκινήσει. Ίσως μια επανάσταση στη Ρωσία να ανακούφιζε την ένταση στην περιοχή. Ωστόσο, όπως γράψαμε παραπάνω, το κίνημα διαμαρτυρίας εκεί έχει πνιγεί.</p>
<p>Οι αναρχικοί στην Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία υποστηρίζουν ως επί το πλείστον την ανεξαρτησία της Ουκρανίας άμεσα ή έμμεσα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, ακόμη και με όλη την εθνική υστερία, τη διαφθορά και έναν μεγάλο αριθμό ναζί, σε σύγκριση με τη Ρωσία και τις χώρες που ελέγχονται από αυτήν, η Ουκρανία μοιάζει με νησί ελευθερίας. Αυτή η χώρα διατηρεί τέτοια “μοναδικά φαινόμενα” στη μετασοβιετική περιοχή όπως η δυνατότητα αντικατάστασης του προέδρου, ένα κοινοβούλιο που έχει κάτι περισσότερο από μία εικονική εξουσία και το δικαίωμα ειρηνικής συνάθροισης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, λαμβάνοντας υπόψη την πρόσθετη εγρήγορση της κοινωνίας, τα δικαστήρια μερικές φορές λειτουργούν ακόμη και σύμφωνα με το δηλωμένο πρωτόκολλό τους. Το να πούμε ότι αυτό είναι προτιμότερο από την κατάσταση στη Ρωσία δεν είναι κάτι νέο. <a href="https://www.marxists.org/reference/archive/bakunin/works/various/reasons-of-state.htm">Όπως έγραφε κάποτε ο Μπακούνιν</a>, «Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι η πιο ατελής δημοκρατία είναι χίλιες φορές καλύτερη από την πιο φωτισμένη μοναρχία».</p>
<p>Υπάρχουν πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της Ουκρανίας, αλλά αυτά τα προβλήματα είναι πιθανότερο να επιλυθούν χωρίς την παρέμβαση της Ρωσίας.</p>
<p>Αξίζει τον κόπο να πολεμήσουμε τα ρωσικά στρατεύματα σε περίπτωση εισβολής; Πιστεύουμε ότι η απάντηση είναι ΝΑΙ. Οι επιλογές που εξετάζουν επί του παρόντος οι Ουκρανοί αναρχικοί περιλαμβάνουν την ένταξη στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας, την εμπλοκή στην εδαφική άμυνα, στη στράτευση και τον εθελοντισμό.</p>
<p>Η Ουκρανία βρίσκεται τώρα στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Η Ρωσία έχει μακροπρόθεσμα σχέδια για την καταστροφή της όποιας δημοκρατίας στην Ευρώπη. Γνωρίζουμε ότι δεν έχει δοθεί ακόμη ιδιαίτερη προσοχή σε αυτόν τον κίνδυνο στην Ευρώπη. Αλλά αν ακολουθήσετε τις δηλώσεις πολιτικών υψηλού προφίλ, ακροδεξιών οργανώσεων και αυταρχικών κομμουνιστών, με την πάροδο του χρόνου, θα παρατηρήσετε ότι υπάρχει ήδη ένα <strong>μεγάλο δίκτυο</strong> κατασκόπων στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι, μετά την αποχώρησή τους από το αξίωμα, λαμβάνουν θέση σε ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία (Gerhard Schröder, François Fillon).</p>
<p>Θεωρούμε ότι τα συνθήματα “Πείτε Όχι στον Πόλεμο” ή “Ο Πόλεμος μεταξύ των Αυτοκρατοριών” είναι αναποτελεσματικά και λαϊκιστικά. Το αναρχικό κίνημα δεν έχει καμία επιρροή στις διαδικασίες, επομένως τέτοιες δηλώσεις δεν αλλάζουν τίποτα.</p>
<p>Η θέση μας βασίζεται στο γεγονός ότι δεν θέλουμε να το σκάσουμε, δεν θέλουμε να είμαστε όμηροι και δεν θέλουμε να σκοτωθούμε δίχως να πολεμήσουμε. Μπορείτε να κοιτάξετε το Αφγανιστάν και να καταλάβετε τι σημαίνει “Όχι στον πόλεμο”: όταν οι Ταλιμπάν προελαύνουν, οι άνθρωποι φεύγουν μαζικά, πεθαίνουν στο χάος στα αεροδρόμια και εκείνοι που παραμένουν εκκαθαρίζονται. Αυτό περιγράφει το τι συμβαίνει στην Κριμαία και μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί μετά την εισβολή της Ρωσίας σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/15.jpg" /> <figcaption>
<p>Afghanistan, 2021: People try to get on a NATO plane to escape the Taliban.</p>
</figcaption>
</figure>
<p><strong>Όσον αφορά τη στάση απέναντι στο ΝΑΤΟ,</strong> οι συντάκτες αυτού του κειμένου χωρίζονται σε δύο απόψεις. Ορισμένοι από εμάς έχουμε μια θετική προσέγγιση προς αυτήν την κατάσταση. Είναι προφανές ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της τη Ρωσία. Ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο εθελοντικό κίνημα, απαιτούνται σύγχρονες τεχνολογίες και όπλα. Εκτός από το ΝΑΤΟ, η Ουκρανία δεν έχει άλλους συμμάχους που να μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό.</p>
<p>Εδώ, μπορούμε να θυμηθούμε την ιστορία του Συριακού Κουρδιστάν. Οι ντόπιοι αναγκάστηκαν να συνεργαστούν με το ΝΑΤΟ κατά του ISIS – η μόνη εναλλακτική λύση ήταν να διαφύγουν ή να σκοτωθούν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η υποστήριξη από το ΝΑΤΟ μπορεί να εξαφανιστεί πολύ γρήγορα εάν η Δύση αναπτύξει νέα συμφέροντα ή καταφέρει να διαπραγματευτεί ορισμένους συμβιβασμούς με τον Πούτιν. Ακόμη και τώρα, οι Κούρδοι αναγκάζονται να συνεργαστούν με το καθεστώς Άσαντ, κατανοώντας ότι δεν έχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις.</p>
<p>Μια πιθανή ρωσική εισβολή αναγκάζει τον ουκρανικό λαό να αναζητήσει συμμάχους στον αγώνα κατά της Μόσχας. Όχι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά στον πραγματικό κόσμο. Οι αναρχικοί δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους στην Ουκρανία ή αλλού για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην εισβολή στο καθεστώς του Πούτιν. Ως εκ τούτου, πρέπει να σκεφτούμε την αποδοχή της στήριξης από το ΝΑΤΟ.</p>
<p>Η άλλη άποψη, στην οποία προσυπογράφουν άλλοι σε αυτή την ομάδα γραφής, είναι ότι τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ, ενισχύοντας την επιρροή τους στην Ουκρανία, θα εδραιώσουν το σημερινό σύστημα του “άγριου καπιταλισμού” στη χώρα και θα καταστήσουν τις δυνατότητες μιας κοινωνικής επανάστασης ακόμη λιγότερο εφικτές. Στο σύστημα του παγκόσμιου καπιταλισμού, η ναυαρχίδα του οποίου είναι οι ΗΠΑ ως ηγέτης του ΝΑΤΟ, η Ουκρανία έχει το σημείο ενός <em>ταπεινού συνόρου</em>: ενός προμηθευτή φθηνής εργασίας και πόρων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για την ουκρανική κοινωνία να συνειδητοποιήσει την <strong>ανάγκη ανεξαρτησίας από όλους τους ιμπεριαλιστές</strong>. Στο πλαίσιο της αμυντικής ικανότητας της χώρας, η έμφαση δεν πρέπει να δίνεται στη σημασία της τεχνολογίας του ΝΑΤΟ και της στήριξης του τακτικού στρατού, αλλά στις δυνατότητες της κοινωνίας για λαϊκό ανταρτοπόλεμο.</p>
<p>Θεωρούμε αυτόν τον πόλεμο πρωτίστως κατά του Πούτιν και των καθεστώτων υπό τον έλεγχό του. Εκτός από το κοινότοπο κίνητρο να μην ζούμε υπό μια δικτατορία, βλέπουμε δυνατότητες στην ουκρανική κοινωνία, η οποία είναι μία από τις πιο δραστήριες, ανεξάρτητες και επαναστατικές στην περιοχή. Η μακρά ιστορία της αντίστασης των ανθρώπων τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι μια σταθερή απόδειξη αυτού. Αυτό μας δίνει την ελπίδα ότι οι έννοιες της άμεσης δημοκρατίας έχουν γόνιμο έδαφος εδώ.</p>
<h1 id="h-trexousa-katastasi-ton-anarxikon-stin-oukrania-kai-oi-nees-prokliseis">Η τρέχουσα κατάσταση των αναρχικών στην Ουκρανία και οι νέες προκλήσεις</h1>
<p>Η θέση των ξένων κατά τη διάρκεια του Μαϊντάν και του πολέμου είχε αποθαρρυντικό αποτέλεσμα στο κίνημα. Η προσέγγιση παρεμποδίστηκε καθώς η ρωσική προπαγάνδα μονοπώλησε τη λέξη “αντιφασισμός”. Λόγω της παρουσίας των συμβόλων της ΕΣΣΔ μεταξύ των φιλο-ρωσικών μαχητών, η στάση απέναντι στη λέξη «κομμουνισμός» ήταν εξαιρετικά αρνητική, οπότε ακόμη και ο συνδυασμός «αναρχο-κομμουνισμός» έγινε αντιληπτός αρνητικά. Οι δηλώσεις κατά της φιλο-ουκρανικής Ακροδεξιάς ρίχνουν μια σκιά αμφιβολίας στους αναρχικούς στα μάτια των απλών ανθρώπων. Υπήρξε μια άτυπη συμφωνία ότι η ακροδεξιά δεν θα επιτίθονταν σε αναρχικούς και αντιφασίστες αν δεν επεδείκνυαν τα σύμβολά τους σε συγκεντρώσεις και παρόμοια. Η Δεξιά είχε πολλά όπλα στα χέρια της. Αυτή η κατάσταση δημιούργησε ένα αίσθημα απογοήτευσης· η αστυνομία δεν λειτούργησε καλά, έτσι κάποιος θα μπορούσε εύκολα να σκοτωθεί χωρίς συνέπειες. Για παράδειγμα, το 2015, ο φιλορώσος ακτιβιστής Oles Buzina σκοτώθηκε.</p>
<p>Όλα αυτά ενθάρρυναν τους αναρχικούς να προσεγγίσουν το θέμα πιο σοβαρά.</p>
<p>Ένας υπόγειος ριζοσπαστισμός άρχισε να αναπτύσσεται από το 2016. Άρχισαν να εμφανίζονται ειδήσεις σχετικά με ριζοσπαστικές ενέργειες. Εμφανίστηκαν ριζοσπαστικοί αναρχικοί πόροι που εξηγούσαν πώς να αγοράζουν όπλα και πώς να φτιάχνουν κρύπτες, σε αντίθεση με τις παλιές, οι οποίες περιορίζονταν μόνο σε μολότοφ.</p>
<p>Στο αναρχικό περιβάλλον, έχει γίνει αποδεκτό να υπάρχουν νόμιμα όπλα. Βίντεο με αναρχικά στρατόπεδα εκπαίδευσης με πυροβόλα όπλα άρχισαν να εμφανίζονται. Ή ηχώ αυτών των αλλαγών έφθασε στη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Στη Ρωσία, η FSB εκκαθάρισε ένα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Network_(Russia)">δίκτυο αναρχικών ομάδων</a> που είχαν νόμιμα όπλα. Οι συλληφθέντες βασανίστηκαν με ηλεκτρικό ρεύμα για να τους αναγκάσουν να ομολογήσουν την τρομοκρατία και καταδικάστηκαν σε ποινές που κυμαίνονταν από 6 έως 18 χρόνια. Στη Λευκορωσία, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του 2020, μια επαναστατική ομάδα αναρχικών με το όνομα <a href="https://abc-belarus.org/?p=14555&lang=en">«Μαύρη Σημαία»</a> τέθηκε υπό κράτηση ενώ προσπαθούσε να διασχίσει τα σύνορα Λευκορωσίας-Ουκρανίας. Είχαν ένα πυροβόλο όπλο και μια χειροβομβίδα μαζί τους. Σύμφωνα με τη μαρτυρία <a href="https://www.aftoleksi.gr/2019/10/11/leykorosia-amp-sovietikos-apolytarchismos-synenteyxi-igkor-alinevits/">του Ίγκορ Αλίνεβιτς</a>, αγόρασε το όπλο στο Κίεβο.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/16.jpg" /> <figcaption>
<p>Anarchist rebel group “Black Flag”</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Η παρωχημένη προσέγγιση της οικονομικής ατζέντας των αναρχικών έχει επίσης αλλάξει: αν και στο παρελθόν, η πλειονότητα εργαζόταν σε χαμηλόμισθη εργασία “πιο κοντά στους καταπιεσμένους”, τώρα πολλοί προσπαθούν να βρουν δουλειά με καλό μισθό, τις περισσότερες φορές στον τομέα της πληροφορικής.</p>
<p>Αντιφασιστικές ομάδες του δρόμου συνέχισαν τις δραστηριότητές τους, συμμετέχοντας σε συγκρούσεις σε περιπτώσεις ναζιστικών επιθέσεων. Μεταξύ άλλων, πραγματοποίησαν το τουρνουά “No Surrender” μεταξύ αντιφασιστών και κυκλοφόρησαν ένα ντοκιμαντέρ <a href="https://vimeo.com/564977331">με τίτλο “Hoods”</a>, το οποίο μιλάει για τη γέννηση της antifa ομάδας του Κιέβου. (Οι αγγλικοί υπότιτλοι είναι διαθέσιμοι).</p>
<p>Ο αντιφασισμός στην Ουκρανία αποτελεί ένα σημαντικό μέτωπο, διότι εκτός από έναν μεγάλο αριθμό ντόπιων ακροδεξιών, πολλοί <a href="https://www.bellingcat.com/news/uk-and-europe/2019/09/04/the-hardcore-russian-neo-nazi-group-that-calls-ukraine-home/">διαβόητοι ναζί έχουν μετεγκατασταθεί εδώ από τη Ρωσία</a> (συμπεριλαμβανομένων των Σεργκέι Κορότκικ και Αλεξέι Λέβκιν) και από την Ευρώπη (όπως ο Denis “White Rex” Kapustin), ακόμη και από τις ΗΠΑ (Robert Rando). Οι αναρχικοί ερευνούν τις δραστηριότητες της Ακροδεξιάς.</p>
<p>Υπάρχουν ομάδες ακτιβιστών διαφόρων ειδών (κλασικοί αναρχικοί, κουήρ αναρχικοί, αναρχικές-φεμινίστριες, Food Not Bombs, οικολογικές πρωτοβουλίες κ.ά.), καθώς και μικρές πλατφόρμες πληροφόρησης. Πρόσφατα, ένας πολιτικά αντιφασιστικός χώρος εμφανίστηκε στο telegram <strong>@uantifa</strong>, που αναδημοσιεύει όλες τις αναρτήσεις και στα αγγλικά.</p>
<p>Σήμερα, οι εντάσεις μεταξύ των ομάδων εξομαλύνονται σταδιακά, καθώς πρόσφατα υπήρξαν πολλές κοινές δράσεις και κοινή συμμετοχή σε κοινωνικές συγκρούσεις. Μεταξύ των μεγαλύτερων από αυτές είναι η καμπάνια κατά της απέλασης του Λευκορώσου αναρχικού Aleksey Bolenkov (ο οποίος κατάφερε να κερδίσει μια δίκη κατά των ουκρανικών ειδικών υπηρεσιών και να παραμείνει στην Ουκρανία) και η <a href="https://medium.com/@uantifa/podil-nazis-and-police-vs-techno-5d4ba4bb3438">υπεράσπιση μιας από τις περιοχές στο Κίεβο (Podil)</a> από τις επιδρομές της αστυνομίας και τις επιθέσεις της Ακροδεξιάς.</p>
<p>Εξακολουθούμε να έχουμε πολύ μικρή επιρροή στην κοινωνία γενικότερα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η ίδια η ιδέα της ανάγκης για οργάνωση και για δομές αγνοήθηκε ή απορρίφθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα. (Στα απομνημονεύματά του, ο <strong>Νέστορ Μαχνό</strong> παραπονέθηκε επίσης για αυτή την ανεπάρκεια μετά την ήττα των αναρχικών). Οι αναρχικές ομάδες διαλύθηκαν πολύ γρήγορα από την SBU [Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας] ή την Ακροδεξιά.</p>
<p>Τώρα βγήκαμε από τη στασιμότητα και αναπτυσσόμαστε, και ως εκ τούτου αναμένουμε νέα καταστολή και νέες προσπάθειες από την SBU να αναλάβει τον έλεγχο του κινήματος.</p>
<p>Σε αυτό το στάδιο, ο ρόλος μας μπορεί να περιγραφεί ως ο πιο ριζοσπαστικός, σε προσεγγίσεις και απόψεις, εντός του δημοκρατικού στρατοπέδου. Εάν οι φιλελεύθεροι προτιμούν να διαμαρτύρονται στην αστυνομία σε περίπτωση επίθεσης από την αστυνομία ή την Ακροδεξιά, οι αναρχικοί προτιμούν να συνεργαστούν με άλλες ομάδες που υποφέρουν από κάποιο παρόμοιο πρόβλημα και να υπερασπιστούν θεσμούς ή γεγονότα εάν υπάρξει κίνδυνος επίθεσης.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/02/15/17.jpg" />
</figure>
<p>Οι αναρχικοί προσπαθούν τώρα να δημιουργήσουν οριζόντιους δεσμούς βάσης στην κοινωνία, με βάση το κοινό συμφέρον, έτσι ώστε οι κοινότητες να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δικές τους ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης της αυτοάμυνας. Αυτό διαφέρει σημαντικά από τη συνήθη ουκρανική πολιτική πρακτική, στην οποία συχνά προτείνεται να ενωθούν γύρω από οργανώσεις, εκπροσώπους ή την αστυνομία. Οι οργανώσεις και οι εκπρόσωποι συχνά δωροδοκούνται και οι άνθρωποι που έχουν συγκεντρωθεί γύρω τους παραμένουν εξαπατημένοι. Η αστυνομία μπορεί, για παράδειγμα, να υπερασπίζεται δράσεις της LGBT κοινότητας, αλλά να θυμώνει αν αυτοί οι ακτιβιστές συμμετάσχουν σε εξέγερση κατά της αστυνομικής βαρβαρότητας. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε προοπτική στις ιδέες μας – αλλά αν ξεσπάσει ένας πόλεμος, το κύριο ζήτημα θα είναι και πάλι η ικανότητα συμμετοχής σε μία ένοπλη σύγκρουση.</p>
<hr />
<p><em>This translation originally appeared <a href="https://www.aftoleksi.gr/2022/02/18/polemos-anarchikoi-stin-oykrania-chroniko-mia-thesi/">here</a>.</em></p>
https://crimethinc.com/2022/01/18/otan-to-na-stamatesei-to-mathema-einai-thema-zoes-kai-thanatou-o-politikos-orizontas-ton-mathetikon-kinetopoieseon-stis-epa2022-01-18T12:30:27Z2022-03-20T07:53:47ZΌταν το να Σταματήσει το Μάθημα είναι Θέμα Ζωής και Θανάτου : Ο πολιτικός ορίζοντας των μαθητικών κινητοποιήσεων στις ΗΠΑIn the age of the pandemic and education cutbacks, what would it take to meet the intellectual, social, emotional, and health needs of young people?
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/01/18/header.jpg" /></figure>
<p>Αν το σχολείο έχει διδάξει κάτι στους μαθητές σήμερα, είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό τους δεν έχουν πάντα το συμφέρον τους στο μυαλό τους. Στον κόσμο στον οποίο μεγαλώνουν –έναν κόσμο γεμάτο με τεράστιες ανισότητες, υπό την απειλή της κλιματικής καταστροφής, που πλήττεται από εμφύλιες συγκρούσεις- το πιο σημαντικό πράγμα που θα μπορούσαν να μάθουν είναι πώς να δρουν συλλογικά για να υπερασπίζονται ο ένας τον άλλον. Μια δεξιότητα πολύ πιο χρήσιμη από οποιαδήποτε μελέτη ή επαγγελματική κατάρτιση.</p>
<p>Παλιότερα, μόνο οι στρατολόγοι ζητούσαν από τους νέους να είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους. Μια φορά κι έναν καιρό, εκατομμύρια νέοι αρνήθηκαν να στρατευτούν κι έκαψαν τα φύλλα στράτευσής τους. Σήμερα, κάθε νέος καλείται να ρισκάρει να αρρωστήσει ή να μολύνει τους γονείς του μόνο και μόνο για να πάει στο μάθημα. Οι μαθητές που φεύγουν από την τάξη είναι οι σημερινοί αντιρρησίες συνείδησης.</p>
<p>Όλα τα σημάδια δείχνουν ότι όσο προχωράμε στον 21ο αιώνα, η ανθρώπινη ζωή θα έχει όλο και λιγότερη αξία. Τα μέτρα που λαμβάνει η εξουσία επιχειρούν να μας κάνουν να συνηθίσουμε τους μαζικούς θανάτους ως κάτι το αυτονόητο. Οι Ρεπουμπλικάνοι <a href="/2020/04/21/whats-worth-dying-for-confronting-the-return-to-business-as-usual">υιοθέτησαν αυτή τη θέση</a> στην αρχή της πανδημίας. Αφού περίμεναν για να βεβαιωθούν ότι δεν θα επιβαρύνουν υπερβολικά τις νοσοκομεία στην αρχή, τώρα κι οι κεντρώοι το υιοθετούν την ίδιοι. Αν αυτό δεν είναι το μέλλον που θέλουμε, πρέπει να δείξουμε το δρόμο για έναν άλλο τρόπο ζωής.</p>
<p>Οι μαθητικές κινητοποιήσεις βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/chicago_commune/status/1482060819873636355">https://twitter.com/chicago_commune/status/1482060819873636355</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<h1 id="nai-parakalo-diakopste-tin-oikonomia">Ναι, Παρακαλώ, Διακόψτε την Οικονομία</h1>
<p>Τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας, οι εργαζόμενοι που κινδύνευαν από τον ιό, εξορισμένοι από την αδιαφορία των αφεντικών <a href="https://blackrosefed.org/coronavirus-sparks-wave-of-walkouts-wildcats/">οργάνωσαν απεργίες και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα</a>. Από τα εργοστάσια αυτοκινήτων και τα σφαγεία μέχρι τα τηλεφωνικά κέντρα και τις αποθήκες της Amazon, οι εργαζόμενοι επεδίωκαν να αλλάξουν άμεσα τις συνθήκες εργασίας τους σε διαφορετική περίπτωση τις απέρριπταν εντελώς. Οι δεξιοί επικριτές κατηγορούσαν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ότι διέκοψε την οικονομία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κάτι που αποκρύπτει τον αντίκτυπο που είχαν εκατομμύρια απηυδισμένοι απλοί εργαζόμενοι μέσω της άμεσης δράσης. Αν δεν υπήρχε όλη αυτή η αναστάτωση, είναι βέβαιο ότι θα υπήρχαν αμέτρητες χιλιάδες περισσότεροι θάνατοι.</p>
<p>Παρομοίως, όπως έχουμε υποστηρίξει <a href="/2020/04/10/and-after-the-virus-the-perils-ahead-resistance-in-the-year-of-the-plague-and-beyond#forcing-the-issue">από την αρχή,</a> η λύση για την οικονομική κρίση που η πανδημία έχει εντείνει δεν είναι λιγότερη «αναστάτωση», αλλά περισσότερη άμεση δράση - μέχρι και μια συνολική αναθεώρηση των τρόπων με τους οποίους κατανέμονται οι πόροι σε αυτή την κοινωνία.</p>
<p>Σήμερα, οι μαθητές βγαίνουν στην πρώτη γραμμή, <a href="https://itsgoingdown.org/strikes-and-student-walkouts-spread-across-us-as-omicron-surges-and-schools-re-open/">καθώς ένα κύμα διαδηλώσεων και απεργιών απλώνεται σε ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες.</a> Με την μετάλλαξη omicron να ανεβάζει το ρυθμό μεταδοτικότητας σε πρωτοφανή ύψη, οι νέοι αρνούνται να αφήσουν τους ενήλικες να αποφασίσουν ποιους κινδύνους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν.</p>
<p>Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρόσβαση των νέων στα εμβόλια μπορεί να περιοριστεί ακόμα κι από τους γονείς τους- μπορεί να μην είναι σε θέση να λάβουν την προστασία που οι διαχειριστές υποθέτουν ότι πρέπει να έχουν. Αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα που δείχνουν πώς, σε όλους τους τομείς, οι μαθητές έχουν ακόμη λιγότερο έλεγχο της καθημερινότητας τους από ό,τι οι περισσότεροι εργαζόμενοι. Ομοίως, οι πολιτικές που εφαρμόζονται στα σχολεία δεν λαμβάνουν υπόψιν τους μαθητές που μπορεί να έχουν ευπαθείς συγγενείς στο σπίτι ή άλλους σοβαρούς λόγους για να αποφασίσουν οι ίδιοι τι ποσοστό έκθεσης στον ιό είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν.</p>
<p>Ως αναρχικοί, θα στεκόμαστε πάντα στο πλευρό των μαθητών όταν φεύγουν από τις τάξεις και στο πλευρό των εργαζομένων όταν απεργούν. Θέλουμε όλοι να έχουν ασφαλέστερες συνθήκες με δωρεάν μάσκες, test και χώρο - αλλά πάνω απ’ όλα, πιστεύουμε ότι οι μαθητές, όπως και οι εργαζόμενοι, πρέπει πάντα να είναι αυτοί που αποφασίζουν πού, πότε, πώς και αν θα σπουδάσουν ή θα εργαστούν. Η πανδημία έχει μεταβάλλει σε μεγάλο βαθμό την κοινή γνώμη για το πώς λειτουργεί η εξουσία, υπονομεύοντας τις συνήθεις δικαιολογίες σχετικά με το γιατί άλλοι πρέπει να αποφασίζουν για εμάς.</p>
<p>Οι μαθητές που βρίσκονται σήμερα στην πρώτη γραμμή έχουν να κερδίσουν πολλά περισσότερα από την τηλεκπαίδευση ή τις ασφαλέστερες αίθουσες διδασκαλίας.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/breaksilencenyc/status/1480990209856741380">https://twitter.com/breaksilencenyc/status/1480990209856741380</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<hr />
<h1 id="to-sxoleio-stin-epoxi-tou-great-resignation-i-tis-megalis-paraitisis">Το Σχολείο στην Εποχή του “Great Resignation” ή της «Μεγάλης Παραίτησης»</h1>
<p>Δεν είναι τυχαίο ότι οι συλλογικές δράσεις με τη συμμετοχή επαναστατημένων μαθητών φθάνουν την επομένη μιας <a href="https://www.reddit.com/r/antiwork/">γενικευμένης απώλειας πίστης στην εργασία.</a></p>
<p>Πριν από χρόνια, αντιμετωπίζοντας τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης του 2008, <a href="/2018/09/03/the-mythology-of-work-eight-myths-that-keep-your-eyes-on-the-clock-and-your-nose-to-the-grindstone">γράφαμε:</a></p>
<blockquote>
<p>Τα περισσότερα από τα πράγματα που κάνουμε και παράγουμε για τα χρήματα είναι προφανώς άσχετα με την επιβίωσή μας - και εξάλλου με ό,τι δίνει νόημα στη ζωή.</p>
</blockquote>
<p>Το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό χάος το κατέστησε αυτό οδυνηρά σαφές. Όσοι <a href="/2020/04/13/oti-ekhoume-eimaste-emeis-ena-kalesma-apo-enan-ntelibera-sto-manhattan-gia-mia-alleleggue-me-base-tis-sunthekes-kai-tis-theseis">χειροκροτούσαν υποκριτικά</a> τους “απαραίτητους εργαζόμενους”<sup id="fnref:1" role="doc-noteref"><a href="#fn:1" class="footnote" rel="footnote">1</a></sup> έκαναν έμμεσα την παραδοχή ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι μη αναγκαίοι. Οι περισσότεροι από εμάς θα μπορούσαμε απλώς να σταματήσουμε να εργαζόμαστε γενικά στις δουλειές που είχαμε το 2020 χωρίς καμία πραγματική αρνητική επίδραση στον κόσμο. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες που έκαναν τους ανθρώπους κάπως λιγότερο πρόθυμους να επιστρέψουν στην εργασία τελείως.</p>
<p>Τα προγράμματα αλληλοβοήθειας, οι κοινοτικοί κήποι, οι απεργίες ενοικίου, η άμυνα απέναντι στις εξώσεις και αργότερα -σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν πιο ριζοσπαστικές εκτροπές- τα κρατικά επιδόματα βοήθησαν πολλούς από εμάς να επιβιώσουν χωρίς να πεινάσουν ή να χάσουν τα σπίτια τους, ακόμη και όταν ήμασταν άνεργοι. Τώρα, οι πολιτικοί και τα αφεντικά προσπαθούν να εξαναγκάσουν τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά, κόβοντας τα επιδόματα ή καταργώντας τα μέτρα υγείας. Αλλά αυτό εξακολουθεί να μην έχει αποτέλεσμα. Το μαζικό κύμα παραιτήσεων από τις δουλειές των εργαζομένων -η λεγόμενη <a href="https://www.bbc.com/worklife/article/20210629-the-great-resignation-how-employers-drove-workers-to-quit">“Μεγάλη Παραίτηση”</a>—δείχνει ότι οι ιδέες πολλών ανθρώπων για το τι είναι “ουσιώδες” είναι πολύ διαφορετικές από αυτό που εκτιμά η οικονομία.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/01/18/1.jpg" /> <figcaption>
<p>αν σας άρεσε η άρνηση εργασίας, θα λατρέψτε…</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Το νέο κύμα μαθητικών απεργιακών κινητοποιήσεων το 2022 δείχνει ότι κάτι παρόμοιο λαμβάνει χώρα στα σχολεία. Για την πλειονότητα των μαθητών, ο κύριος σκοπός των σχολείων είναι να τους περιορίζουν όσο οι γονείς τους είναι στη δουλειά και να τους επιβάλλουν αρκετή πειθαρχία ώστε όταν αποφοιτήσουν ή εγκαταλείψουν το σχολείο, να είναι πιθανό να εμφανιστούν στην ώρα τους στις άθλιες δουλειές τους.</p>
<p>Τα περισσότερα από τα πράγματα που πρέπει να ξέρουμε πώς να κάνουμε για να ευδοκιμήσουμε σε υγιείς κοινότητες δεν είναι καν στο σχολικό πρόγραμμα στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Οι μαθητές σπάνια μαθαίνουν πώς να καλλιεργούν τρόφιμα ή να υπερασπίζονται το οικοσυστήματα, πώς να χτίζουν σπίτια ή να επισκευάζουν αυτοκίνητα ή να επιλύουν συγκρούσεις. Τα περισσότερα από αυτά που διδάσκονται οι μαθητές -πώς να ξυπνούν νωρίς, πώς να μετακινούνται όταν χτυπούν τα κουδούνια, πώς να περνούν από ελεγκτικά μηχανήματα ενώ παρακολουθούνται από κάμερες ασφαλείας- έχουν περισσότερο να κάνουν με το να κρατούν τους ανθρώπους υπό έλεγχο παρά με το να τους βοηθούν να ευημερούν.</p>
<p>Παρ’ όλη τη ρητορική για το πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση, αποδεικνύεται ότι το σχολείο δεν είναι καθόλου “απαραίτητο”, όπως έδειξε αρκετά ξεκάθαρα η περσινή χρονιά. Το κύριο πράγμα για το οποίο είναι απαραίτητο είναι να μας διοχετεύει στην οικονομία, την ίδια οικονομία που οι ενήλικες προσπαθούν να εγκαταλείψουν μαζικά. Δεν είναι περίεργο που οι μαθητές εγκαταλείπουν.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/fxxfy/status/1482846763857764352">https://twitter.com/fxxfy/status/1482846763857764352</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<h1 id="mia-nea-phasi-mathitikon-agonon">Μια Νέα Φάση Μαθητικών Αγώνων;</h1>
<p>Αυτές οι μαθητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις είναι απλώς το τελευταίο κεφάλαιο σε μια συνεχή ιστορία νεανικής εξέγερσης. Οι νέοι ήταν στην πρώτη γραμμή <a href="/2020/06/09/this-is-anarchy-eight-ways-the-black-lives-matter-and-justice-for-george-floyd-uprisings-reflect-anarchist-ideas-in-action">της εξέγερσης του Τζορτζ Φλόιντ</a> το καλοκαίρι του 2020. Δύο χρόνια πριν από αυτό, το 2018, οι μαθητές ξεκίνησαν ένα κύμα κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών σε όλη τη χώρα ως απάντηση στους πυροβολισμούς στο σχολείο του Πάρκλαντ.</p>
<p><a href="/2018/03/20/gun-control-no-youth-liberation-mass-shootings-school-walkouts-getting-free">Όπως υποστηρίξαμε τότε,</a> το σημαντικό ζήτημα δεν ήταν ποτέ η “οπλοκατοχή” ή η “σχολική ασφάλεια”. Ο δράστης του Πάρκλαντ ήταν ένας ρατσιστής που φορούσε καπέλο MAGA και ενσάρκωνε την αρρώστια που βρίσκεται στην καρδιά της λευκής υπεροχής στην ιστορία και την κουλτούρα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι κεντρώοι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την τραγωδία για να περάσουν περισσότερους νόμους περί όπλων, οι οποίοι πιθανότατα θα χρησιμοποιούνταν πρώτα και κύρια εναντίον των κοινοτήτων που η αστυνομία πάντα στοχοποιεί πιο επιθετικά. Αλλά είναι επίσης δυνατό να δούμε τους πυροβολισμούς ως μια εκδήλωση της δομικής βίας που χρησιμοποιεί η αστυνομία, και όχι ως μια ανωμαλία που μπορεί να κατασταλεί με περισσότερο “έλεγχο” και “ασφάλεια”.</p>
<p>Το κύμα αντίστασης της νεολαίας στις αρχές του 2018 σηματοδότησε τις μεγαλύτερες συντονισμένες μαθητικές δράσεις από την κορύφωση του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα πριν από δεκαετίες. Μία από τις πιο εμπνευσμένες πτυχές του κινήματος ήταν ο τρόπος με τον οποίο πολλοί συμμετέχοντες παρέκαμψαν τους συνήθεις δρόμους των ενηλίκων για την επίτευξη αλλαγών, παρά τις προσπάθειες των ενηλίκων να τους κατευθύνουν προς αυτά τα μονοπάτια. Οι μαθητές σε ολόκληρη τη χώρα ανέλαβαν άμεση δράση, χωρίς την άδεια των καθηγητών, των διευθυντών, των γονέων, των πολιτικών, της Εθνικής Ένωσης Όπλων ή οποιουδήποτε άλλου.</p>
<blockquote>
<p>Είναι καιρός να σταματήσουμε να εξαρτόμαστε από τους ενήλικες που έχουν επενδύσει στο σύστημα εξουσίας της Αμερικής για να λύσουν τα προβλήματα που αυτό παράγει. Ήρθε η ώρα οι νέοι να συγκεντρωθούν και να ξεκινήσουν ένα διαφορετικό μονοπάτι.</p>
<p>—”<a href="/2018/03/20/gun-control-no-youth-liberation-mass-shootings-school-walkouts-getting-free">Gun Control? Όχι, απελευθέρωση της νεολαίας!</a></p>
</blockquote>
<p>Μπορούμε να δούμε το ίδιο να συμβαίνει και στις σημερινές μαθητικές κινητοποιήσεις και αποχές ως απάντηση στον COVID-19. Καθώς τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, οι δήμαρχοι, οι ομάδες γονέων και άλλοι ενήλικες ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των πολιτικών αφηγήσεων, οι νέοι αναλαμβάνουν άμεση δράση χωρίς να περιμένουν άδεια. Παρότι η ασφάλεια από τον COVID-19 ήταν το κύριο επίκεντρο των διαμαρτυριών, οι μαθητές σε ορισμένες περιφέρειες τις συνδέουν με άλλες ανησυχίες, από <a href="https://www.newsweek.com/gun-fears-school-ban-backpacks-students-improvise-1633820">τις κατασταλτικές πολιτικές κατά των σακιδίων</a> μέχρι <a href="https://twitter.com/chiradsCPS/status/1480730111007727618">την ανάγκη για φορητούς υπολογιστές, υποστήριξη της ψυχικής υγείας και προγράμματα αμοιβαίας βοήθειας.</a> Αυτό δείχνει μια αυξανόμενη πολιτικοποίηση - η οποία θα γίνει η μεγαλύτερη απειλή για τον έλεγχο των από τα πάνω, καθώς οι μαθητές μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερα ζητήματα που τους απασχολούν.</p>
<p>Με τις αποχές ως απάντηση στους πυροβολισμούς στο σχολείο, οι μαθητές ανέλαβαν την ευθύνη να διεκδικήσουν τη σημασία της δικής τους ασφάλειας αντί να βασίζονται σε ενήλικες εμπειρογνώμονες, σχολική αστυνομία ή υποστηρικτές του NRA. Σήμερα, για άλλη μια φορά, οι μαθητές λυκείου έχουν δίκιο να μην επιτρέπουν σε κανέναν διευθυντή ή δήμαρχο να αποφασίζει γι’ αυτούς τι είδους κινδύνους πρέπει να είναι έτοιμοι να αναλάβουν. Κατά τη διαδικασία της οργάνωσης των διαδηλώσεων, οι μαθητές μαθαίνουν την ανάκτηση της εξουσίας πάνω στη ζωή τους, κάτι που θα τους χρησιμεύσει για τους επόμενους μήνες και χρόνια.</p>
<p>Μπορούν κινήματα όπως αυτό να οδηγήσουν πραγματικά σε μια κοινωνική αλλαγή; Στη Χιλή, το 2019, <a href="/2019/10/24/on-the-front-lines-in-chile-accounts-from-the-uprising">μαθητές λυκείου άρχισαν να διαμαρτύρονται για την αύξηση των εισιτηρίων του μετρό</a>, πηδώντας τις μπάρες, ανοίγοντας τις πύλες και τελικά καταστρέφοντας σταθμούς του μετρό. Αυτό αποτέλεσε καταλύτη στις πανεθνικές διαμαρτυρίες <a href="/2020/10/15/chile-looking-back-on-a-year-of-uprising-what-makes-revolt-spread-and-what-hinders-it">που παρέλυσαν την κυβέρνηση για μήνες</a>, κερδίζοντας ένα <a href="/2021/05/28/chile-the-hot-potato-changes-hands-but-what-does-victory-for-the-left-mean-for-autonomous-movements">νέο σύνταγμα</a> και εμπνέοντας παρόμοια κινήματα σε όλο τον κόσμο.</p>
<p>Μην υποτιμάτε τον εαυτό σας, μαθητές!</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/01/18/2.jpg" /> <figcaption>
<p>Οι εξουσιαστές περιμένουν από μας ότι θα συνηθίσουμε τον θάνατο σαν την νέα κανονικότητα</p>
</figcaption>
</figure>
<h1 id="to-zoom-den-einai-i-apantisi">Το Zoom Δεν είναι η Απάντηση</h1>
<p>Για να το διευκρινίσουμε, η απάντηση δεν είναι απλώς η επιστροφή στην τηλεκπαίδευση του Zoom - ούτε καν από την άποψη του λιγότερου κακού για την υγεία. Η εξ αποστάσεως μάθηση και η κοινωνική απομόνωση είχαν βαθιά αρνητικές συνέπειες για την ψυχική υγεία των μαθητών, όπως ακριβώς η διάχυση της τηλεργασίας ήταν καταστροφική για τους εργαζόμενους.<sup id="fnref:2" role="doc-noteref"><a href="#fn:2" class="footnote" rel="footnote">2</a></sup></p>
<p>Η εξ αποστάσεως μάθηση ήταν ιδιαίτερα σκληρή για τους φτωχότερους μαθητές, βαθαίνοντας το ταξικό χάσμα που διαπερνά το εκπαιδευτικό σύστημα. Σε μια κοινωνία δραματικών ανισοτήτων, η δυνατότητα ενός μαθητή να συμμετέχει στην ψηφιακή μάθηση καθορίζεται από ζητήματα συνδεσιμότητας, <a href="/2013/10/04/feature-deserting-the-digital-utopia">τεχνολογικές ανισότητες</a> και το γεγονός ότι για ορισμένους νέους το σπίτι δεν είναι απαραίτητα ασφαλές περιβάλλον. Οι μαθητές με ειδικές ανάγκες επηρεάζονται διπλά από όλους αυτούς τους παράγοντες.</p>
<p>Ωστόσο, αυτό υποδεικνύει μια πολύ βαθύτερη κρίση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκποιούνται από τις κοινωνικές υποδομές εδώ και αρκετές δεκαετίες -ιδιαίτερα από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο δε δημιουργήθηκε εξαρχής με αλτρουιστικές προθέσεις. Η εποχή που η καλή εκπαίδευση εγγυόταν την κοινωνική ανέλιξη έχει περάσει προ πολλού, και ακόμη και εκείνοι που επωφελούνται περισσότερο από το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα έχουν μια όλο και πιο κυνική στάση απέναντί του. Εν ολίγοις, οι ίδιοι μαθητές που δεν θα λάβουν τη βοήθεια που χρειάζονται στο σπίτι, όλο και περισσότερο δεν την λαμβάνουν ούτε στο σχολείο.</p>
<p>Αντί λοιπόν να ζητάμε απλώς να στέλνουμε τους μαθητές στο σπίτι μέχρι να ξεθυμάνει όλο αυτό, πρέπει να θέσουμε ένα μεγαλύτερο ερώτημα. <strong>Τώρα που η πανδημία έχει ανατρέψει τα πάντα, τι θα χρειαζόταν για να καλύψουμε πραγματικά τις πνευματικές, κοινωνικές, συναισθηματικές και υγειονομικές ανάγκες των νέων, ανεξάρτητα από την τάξη ή τις ικανότητες;</strong></p>
<p>Ιδανικά, οι μαθητές θα πρέπει να δημιουργήσουν τα δικά τους προγράμματα αλληλοβοήθειας, αυτοάμυνας και αυτομόρφωσης, μέσω των οποίων θα αρχίσουν να μαθαίνουν και να οικοδομούν τα πράγματα που τους ενδιαφέρουν. Οι αποχές θα μπορούσαν να είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Η πρόταση αυτή δεν είναι τόσο παράξενη όσο φαίνεται - οι υποκουλτούρες πανκ και χιπ χοπ των τελευταίων σαράντα ετών ήταν ουσιαστικά αυτοοργανωμένα κινήματα εκπαίδευσης της νεολαίας που λειτουργούσαν με πολύ λίγη υποστήριξη από εξωτερικούς θεσμούς.</p>
<p>Η απλή παραίτηση από το σχολικό σύστημα δεν είναι αρκετή, ειδικά σε ατομικό επίπεδο. Δεν θα αναιρέσει τις ανισότητες που υπάρχουν σήμερα και δεν θα προσφέρει στους φτωχότερους μαθητές ή σε αυτούς που έχουν τις περισσότερες ανάγκες. Αντίθετα, θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια συλλογική ανταρσία, κατά την οποία μαθητές, εκπαιδευτικοί, πάροχοι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι που απαρτίζουν το σημερινό εγκαταλελειμμένο δημόσιο σχολικό σύστημα θα αποστατήσουν από αυτό μαζί, παίρνοντας μαζί τους τα πάντα και τους πάντες. Πρέπει να πειραματιστούμε με το τι θα μπορούσε να σημαίνει η εκπαίδευση, αν δεν ήταν απλώς ένα εφαλτήριο για τον νεοφιλελεύθερο ανταγωνισμό και ένα μαντρί για αυτό που ο Εμπενίζερ Σκρουτζ αποκαλούσε πλεονάζοντα πληθυσμό. Ας τολμήσουμε να ονειρευτούμε ότι μια μέρα, οι αποχές θα μπορούσαν να γίνουν καταλήψεις.</p>
<h1 id="ta-epomena-bimata">Τα Επόμενα Βήματα</h1>
<p>Οι αντιδράσεις κατά των απεργιακών κινητοποιήσεων προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα. Παράλληλα με τις προβλέψιμες αντιδράσεις της δεξιάς για την υποχρεωτική μάσκα και τις διαμαρτυρίες γενικότερα, οι Δημοκρατικοί <a href="https://abcnews.go.com/Health/wireStory/democrats-stamp-school-closures-virus-surges-82215354">προσπάθησαν να συντρίψουν το αυξανόμενο κίνημα για το κλείσιμο των σχολικών αιθουσών στο Σικάγο και όχι μόνο.</a> Τα υπάκουα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης κάνουν ό,τι μπορούν για να μας εγκλιματίσουν σε μια υψηλότερη ανοχή στον κίνδυνο - μια “νέα κανονικότητα” που επιτρέπει στα κέρδη να συνεχίσουν να ρέουν και στις ελίτ και τους ειδικούς να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο. Οι γονείς που έχουν εμμονή με τους βαθμούς και τον ανταγωνισμό αναγκάζουν ακόμη και άρρωστους μαθητές να επιστρέψουν στο σχολείο, <a href="https://news.yahoo.com/nyc-public-school-students-walk-231300987.html">σύμφωνα με μια ανάρτηση ενός μαθητή λυκείου της Νέας Υόρκης.</a></p>
<p>Μπορούμε να συνδέσουμε τους αγώνες στα σχολεία όλης της χώρας με αυτούς που εκτυλίσσονται στους χώρους εργασίας. Φανταστείτε <a href="https://www.nytimes.com/2022/01/05/business/starbucks-union-walkout-covid.html">τους baristas των Starbucks</a> και <a href="https://www.washingtonpost.com/nation/2022/01/04/portland-pie-covid-protest-maine/">τους μάγειρες στις πιτσαρίες</a> να κατεβαίνουν από τη δουλειά για να χτίσουν σχέσεις αλληλεγγύης με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, πυροδοτώντας ένα κύμα απεργιών και οικονομικής αναστάτωσης που θα μπορούσε <a href="https://brooklynrail.org/2021/12/field-notes/Striketober-and-Labors-Long-Downturn">επιτέλους</a> να προσφέρει στους απλούς ανθρώπους πραγματική επιρροή στους θεσμούς της εποχής μας.</p>
<p>Στον εικοστό πρώτο αιώνα, με τα ρομπότ να αντικαθιστούν τις θέσεις εργασίας κατά εκατομμύρια, τους πρόσφυγες παγιδευμένους έξω από στρατιωτικοποιημένα σύνορα και τους πολιτικούς όλων των αποχρώσεων να μας λένε ότι τα κέρδη έχουν μεγαλύτερη σημασία από εκατομμύρια θανάτους που προκαλούν οι πανδημίες και η κλιματική αλλαγή, μας μαθαίνουν να πιστεύουμε ότι η ζωή είναι φτηνή. Υπό την προϋπόθεση ότι οι προβλέψεις βλέπουν ότι τα θύματα θα κατανεμηθούν στις κατηγορίες που οι άνθρωποι είναι ήδη έτοιμοι να θυσιάσουν -οι ηλικιωμένοι, οι ανοσοκατασταλμένοι, οι ανάπηροι, οι χωρίς χαρτιά, οι απάτριδες, οι φυλακισμένοι- αναμένεται να ρίξουμε τα ζάρια και να παίξουμε μαζί τους. Οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι που αρνούνται τους ρόλους τους σε αυτή την αφήγηση προτείνουν έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο για να ορίσουμε τι συνιστά ασφάλεια εξ αρχής.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2022/01/18/3.jpg" /> <figcaption>
<p>Οι εργαζόμενοι της Amazon απεργούν για τις συνθήκες που επικρατούν στις εγκαταστάσεις διανομής της εταιρείας στο Staten Island στις 30 Μαρτίου 2020. Η άμεση δράση είναι ο μόνος τρόπος για να πάρουμε πίσω τις ζωές και την ασφάλειά μας.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Ας απονομιμοποιήσουμε τους θεσμούς, από τις σχολικές επιτροπές μέχρι τις δημοτικές κυβερνήσεις και τα κεντρικά γραφεία των επιχειρήσεων, που προσπαθούν να εξαναγκάσουν μαθητές και εργαζόμενους να επιστρέψουν σε επιβλαβείς καταστάσεις. Ας προχωρήσουμε πέρα από τη διαμαρτυρία για τις ανεύθυνες αποφάσεις τους και ας αναρωτηθούμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι παίρνουν αυτές τις αποφάσεις.</p>
<p>Οι προοδευτικοί που πάντα απαιτούν “χρήματα για θέσεις εργασίας και εκπαίδευση” χάνουν το νόημα. Το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι θέσεις εργασίας, τουλάχιστον του είδους που υπάρχουν σήμερα - και το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι περισσότεροι μαθητές είναι σχολεία, τουλάχιστον όπως υπάρχουν σήμερα. Θέλουμε να ζήσουμε ελεύθερα ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάμε, να αποκτήσουμε πρόσβαση στους πόρους που χρειαζόμαστε, να δημιουργήσουμε θεσμούς που μας συνδέουν με ουσιαστικό τρόπο, να αναπτύξουμε τις δυνατότητές μας με τους δικούς μας όρους - αυτά είναι τα πράγματα που είναι <em>απαραίτητα</em> για εμάς. Οι θέσεις εργασίας και τα σχολεία αποτελούν σε μεγάλο βαθμό εμπόδια για αυτά.</p>
<p>Ως αναρχικοί, πιστεύουμε ότι κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος από εμάς για να καθορίσει πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας. Οι κινητοποιήσεις των μαθητών δείχνουν το δρόμο προς ένα βαθιά διαφορετικό κόσμο, έναν κόσμο στον οποίο όλοι μας θα μπορούμε να επιλέγουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργαζόμαστε, παίζουμε, μαθαίνουμε και ζούμε. Δεν είναι μόνο ο θάνατός μας που διακυβεύεται εδώ - είναι και οι ζωές μας και το πώς θα τις ζήσουμε. Οι μαθητές που αγωνίζονται για τα σχολεία τους αξίζουν όλη την αλληλεγγύη που μπορούμε να τους δώσουμε.</p>
<div class="footnotes" role="doc-endnotes">
<ol>
<li id="fn:1" role="doc-endnote">
<p>Τα χειροκροτήματα των “απαραίτητων εργαζομένων” δεν οδήγησαν φυσικά σε ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο αμοιβής, μεταχείρισης ή προστασίας των εργαζομένων. Από τη σκοπιά της οικονομίας και εκείνων που ταυτίζονται με αυτήν, η εργασία είναι απαραίτητη, όχι εκείνοι που την εκτελούν. <a href="#fnref:1" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:2" role="doc-endnote">
<p>“Αν κάποτε οι εργοδότες φοβόντουσαν ότι οι εργαζόμενοι θα μετέφεραν λαθραία πόρους από το χώρο εργασίας στα σπίτια τους, τώρα είναι η ίδια η εργασία που κλέβει στα σπίτια μας, μειώνοντας την απόσταση μεταξύ των δύο εννοιών του “επαγγέλματος” -απασχόληση και προσάρτηση- μετατρέποντας την κρεβατοκάμαρα σε ένα εργοστάσιο που παράγει την αλλοτρίωση στην καθαρή της μορφή, χωρίς να έχει να επιδείξει σχεδόν κανένα φυσικό προϊόν”. —<a href="/2021/04/15/what-work-steals-from-us-steal-something-from-work-day-2021">Τι μας κλέβει η εργασία</a> <a href="#fnref:2" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
</ol>
</div>
https://crimethinc.gay/2021/01/26/skhetika-me-ten-diamarturia-pou-elabe-khora-ste-rosia-stis-23-genare2021-01-26T09:46:10Z2022-03-14T02:41:52ZΣχετικά με την διαμαρτυρία που έλαβε χώρα στη Ρωσία στις 23 Γενάρη
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2021/01/24/header.jpg" /></figure>
<p>Έχουμε λάβει το ακόλουθο ενημερωτικό δελτίο από δεύτερο χέρι, από αναρχικούς στην Ρωσία, και αφορά την περιγραφή των διαδηλώσεων που ξέσπασαν στις 23 Γενάρη, όταν δεκάδες χιλιάδες βρέθηκαν στο δρόμο σε όλη τη χώρα, ως άμεση αντίδραση στη σύλληψη του αντιπολιτευόμενου Aleksei Navalny - εκφράζοντας έτσι το θυμό τους που έχει πολύ βαθύτερα αίτια. Ελπίζαμε ότι αργά ή γρήγορα οι αναταραχές από τη Λευκορωσία θα πέρναγαν και στη Ρωσία - αυτό μετα βεβαιότητας είναι ο μεγαλύτερος πόθος των εξεγερμένων στην Λευκορωσία αλλά και όπου βρίσκονται υπό Ρωσική επιρροή, καθώς και όλων όσων υποφέρουμε από τον Putin. Το δημοσιεύουμε εδώ για να προωθήσουμε τις διεθνείς προοπτικές μεταξύ όσων υπομένουν τις συνέπειες του καπιταλισμού και της κρατικής εξουσίας.</p>
<p>Ας εμβαθύνει και εξαπλωθεί κάθε εξέγερση.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/robin_vevo/status/1353024734926155777">https://twitter.com/robin_vevo/status/1353024734926155777</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<hr />
<table>
<tbody>
<tr>
<td>1ο Γράμμα</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<p>Σήμερα, 23 Γενάρη, μια σπίθα ανάβει στη Ρωσική Ομοσπονδία. Από τη Μόσχα έως το Ουλάν-Οντέ(Σιβηρία), δεκάδες χιλιάδες έχουν κατέβει στους δρόμους για διαμαρτυρίες ενάντια στον Πούτιν, τη διαφθορά και την καταστολή. Με την πρώτη ματιά, αυτές οι διαδηλώσεις μπορεί να μοιάζουν με τις ίδιες διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης που ξεκινούν κάθε φορά που ένας εξέχων υποψήφιος της αντιπολίτευσης καταστέλλεται έντονα. Εμείς από την άλλη, πιστεύουμε ότι κάτι έχει αλλάξει.</p>
<p>Η συνηθισμένη παθητική στάση, χαρακτηριστική σε τετοιου τύπου διαμαρτυρίες, έχει πλέον εγκαταλειφθεί. Οι διαδηλωτές αντιστέκονται στην αστυνομία. Ομοίως, αυτές οι συγκεντρώσεις δε γίνονται μόνο στα τυπικά μέρη, ούτε αποτελούνται από τα ίδια πολιτικά ενεργά άτομα της ανώτερης τάξης. Από την πόλη της Τσίτα, ακούμε ιστορίες ότι οι μπάτσοι κατατροπώθηκαν. Στο Περμ, το πλήθος χειροκροτεί όταν οι αναρχικοί μιλούν για εξέγερση, αυτο-οργάνωση και αλληλεγγύη ενάντια στην καταστολή. Στο Ιρκούτσκ, ο κόσμος δέχεται θερμά τους αναρχικούς και τα λόγια τους. Σε ένα σημείο, ο κόσμος μπλοκάρει τα μπατσικά, ενώ σε άλλο, απεγκλωβίζουν έναν προσαχθέντα. Σε έναν δρόμο, ένας άντρας χτυπά έναν μπάτσο, ενώ σε έναν άλλο, ο κόσμος φωνάζει «Ελευθερία! Ελευθερία!” καθώς μια γυναίκα παλεύει να πάρει το γκλοπ από το χέρι ενός αστυνομικού. Πέρα από το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις αναρχικές ιδέες, που είναι σίγουρα συναρπαστικό, υπάρχει κάτι ακόμη πιο συναρπαστικό και αυτό είναι η ταπεινή μεν αλλά ανοιχτή προοπτική μιας αναρχικής εξέγερσης.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/robin_VEVO/status/1353057651396014087">https://twitter.com/robin_VEVO/status/1353057651396014087</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<p>Η συναρπαστική αναδυόμενη τακτική των επιθέσεων στους μπάτσους με χιονόμπαλες ενισχύει την εμπιστοσύνη και διατηρεί την ένταση, ενώ ταυτόχρονα είναι μια κλιμάκωση με την οποία ο κόσμος αισθάνεται άνετα. Εάν ο στόχος μιας εξέγερσης/ είναι να εξευτελίσει τις αρχές και να παρακινηθούν και άλλοι εξεγερμένοι να αναλάβουν δράση, αυτός είναι σίγουρα ένας τρόπος να το επιτύχουμε. Σε ένα βίντεο που κυκλοφορεί στο Telegram, μπορείτε ακόμη και να δείτε μια επίθεση με χιονόμπαλες να κλιμακώνεται σε μια επίθεση σε ένα όχημα με πινακίδα κρατικής χρήσης [σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για όχημα που πιθανώς σχετίζεται με το FSB, τη μισητή ρωσική ομοσπονδιακή υπηρεσία ασφαλείας]. Έχουμε δει ότι η εξέγερση αρχίζει να ανθίζει με αυτές τις τακτικές, αλλά, από την άλλη, η καταστολή είναι ήδη εδώ.</p>
<p>Το κράτος έχει παραδεχθεί ότι έχει προβεί σε περισσότερες από 3000 συλλήψεις. Εμφανίστηκαν βίντεο που απεικονίζουν βάναυσους αστυνομικούς ξυλοδαρμούς. Οι παραστρατιωτικοί ρουφιάνοι βρίσκονται μαζικά στους δρόμους. Οι σταθμοί του μετρό έκλεισαν. Αναμφίβολα θα ακολουθήσει περισσότερη καταστολή. Το ρωσικό κράτος διαθέτει ισχυρούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ωστόσο, όπως όλα τα κράτη, απαιτούν ένα ορισμένο επίπεδο συμμόρφωσης από τους πολίτες,για να καταφέρουν να καταστείλουν το πλήθος στο δρόμο και τα κινήματα γενικότερα. Οι μπάτσοι μπόρεσαν να κάνουν τη συνήθη ρουτίνα τους να περιορίζουν με τη δύναμη και πολλές φορές να αρπάζουν ανθρώπους, αλλά ο κόσμος αντέδρασε, διασώζοντας τους συντρόφους του από τους μπάτσους ή ακόμα και εκδιώχνοντας εντελώς τους μπάτσους από ορισμένες περιοχές.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2021/01/24/1.jpg" /> <figcaption>
<p>Ελεύθερη μετάφραση: “Οι άνθρωποι δεν είναι πρόβατα”.</p>
</figcaption>
</figure>
<p>Πολλοί άνθρωποι εδώ φαίνεται να βλέπουν τη Λευκορωσία ως ένα παράδειγμα όπου η καταστολή και η αστυνομική βία δεν κατάφερε να κάνει τους εξεγερμένους να υποχωρήσουν. Σε πολλές συγκεντρώσεις σήμερα βλέπουμε συνθήματα και μηνύματα αλληλεγγύης στον αγώνα εκεί. Αυτό μας γεμίζει ελπίδα -όχι με την έννοια ότι δύο εθνικισμοί χαιρετούν ο ένας τον άλλον, αλλά επειδή αυτοί οι αγώνες σπάνε τα εθνικά τους σύνορα. Κάθε παραβίαση (των εθνικών συνόρων) που κάνει το κύμα της εξέγερσης είναι διαφορετική, όλοι έχουμε διαφορετικά πλαίσια, αλλά μπορούμε επίσης να βρούμε κοινούς στόχους, συντονισμό και έμπνευση. Μπορούμε να συντονιστούμε με εκείνους στη Λευκορωσία που διαδηλώνουν εναντίον ενός ολιγάρχη, του οποίου η εξουσία του ξεγλιστρά από τα χέρια, με εκείνους που υπερασπίζονται τον εαυτό τους από την αστυνομία, και κυρίως με αυτούς που κατά καιρούς κατάφεραν να ξεπεράσουν τους πολιτικούς, των οποίων η εμπειρία της καταστολής ήταν από τους αρχικούς καταλύτες της καταστολής.</p>
<p>Θα έπρεπε πιθανόν να αναφέρουμε ότι δεν έχουμε κάποιον έπαινο για το Navalny, τον πολιτικό του οποίου η σύλληψη φαινομενικά πυροδότησε αυτό το κύμα διαδηλώσεων. Ο Navalny είναι ένας καιροσκόπος, ακραία εθνικιστής μισαλλόδοξος πολιτικός που αυτοπαρουσιάζεται ως λαϊκιστής. Χρησιμοποιεί ένα αφήγημα πολιτικής κατά της διαφθοράς, το οποίο το μόνο που θα έκανε θα ήταν να ανεβάσει στην εξουσία μια διαφορετική ομάδα ολιγαρχών και να διαιωνίσει τις καταπιεστικές συμπεριφορές με πιο ολέθριους τρόπους. Δεν είναι καν ο πιο δημοφιλής πολιτικός της αντιπολίτευσης, ούτε το κόμμα του είναι το πιο δημοφιλές.</p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/alexkokcharov/status/1352986501798354945">https://twitter.com/alexkokcharov/status/1352986501798354945</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<p>Σήμερα είδαμε τακτικές και αποφασιστικότητα για αγώνα να εξαπλώνονται σχεδόν ταυτόχρονα, διαπερνώντας τις εδαφικές και κοινοτικές διαφορές. Περίπου 100.000 άνθρωποι πήραν μια γεύση συλλογικής δράσης. Ελπίζουμε οι θεματικές των διαδηλώσεων να γενικευτούν, καθώς επίσης και οι ίδιες οι διαδηλώσεις. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα σκαλοπάτι για να κάνουμε το επόμενο άλμα. Οι επόμενες στιγμές είναι κρίσιμες. Πώς δρούμε συνεκτικά, αποτελεσματικά και αποφασιστικά χωρίς στρατιωτικές δομές διοίκησης και χωρίς να στηριζόμαστε στο FBK (Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς) για ηγεσία; Πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε χωρίς να προσελκύσουμε πολλή καταστολή στις δικές μας οργανώσεις ή στις ομάδες φίλων μας; Έχουμε ακόμα πολλές ερωτήσεις, αλλά βλέπουμε επίσης πως πολλά από αυτά που χρειαζόμαστε είναι ήδη εδώ.</p>
<p>Στέλνουμε αυτό το μήνυμα με την ελπίδα να φτάσει στους Αμερικάνους φίλους των οποίων ο αγώνας, που ξεκίνησε το καλοκαίρι, μας έχει δώσει έμπνευση, αν μη τι αλλο. Στην Ρωσία, έχουμε το ρητό “οι κατσίκες τρώνε τους λύκους” αντίστοιχα οι αμερικάνοι μάλλον λένε “τα γουρούνια πετούν”. Στη Ρωσία τους γκαβόμπατσους τους αποκαλούμε “λυκανθρώπους” και στις ΗΠΑ, απ όσο καταλάβαμε, οι μπάτσοι είναι “γουρούνια”. Επομένως, με ένα πνεύμα διεθνιστικής αλληλεγγύης ας φωνάξουμε ότι οι κατσίκες τρώνε τους λύκους και ας βάλουμε φτερά στα γουρούνια.</p>
<p>Όπου υπάρχει δυστυχία υπάρχει αντίσταση!</p>
<p>Θάρρος και πονηριά!</p>
<p>Όχι για το Navalny, αλλά για τους ανθρώπους!</p>
<p>Υ.Γ. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε αυτούς</p>
<p>που αγωνίζονται στους δρόμους της Τυνησίας! Κάτω το αστυνομικό κράτος!</p>
<p><a href="https://athens.indymedia.org/post/1609900/">Μετάφραση στα ελληνικά @antirinfo</a></p>
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/bad_immigrant/status/1353055663530913792">https://twitter.com/bad_immigrant/status/1353055663530913792</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
<hr />
<blockquote class="twitter-tweet " data-lang="en">
<a href="https://twitter.com/bbcrussian/status/1353016404769984512">https://twitter.com/bbcrussian/status/1353016404769984512</a></blockquote>
<script async="" src="//platform.twitter.com/widgets.js" charset="utf-8"></script>
https://crimethinc.com/2020/11/02/proskhedio-politikou-programmatos-ton-anarkhikon-gia-mia-eleuthere-koinonia2020-11-02T22:30:30Z2022-07-27T22:28:33ZΠροσχέδιο Πολιτικού Προγράμματος των ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ για μια ελεύθερη κοινωνίαAn example of an anarchist program—a set of proposals that could be put into effect in the course of a revolution—as an imaginative exercise.
<figure><img class="u-photo" alt="" src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/header-a.jpg" /></figure>
<p>Σε κάθε προεκλογική περίοδο, τα πολιτικά κόμματα δημοσιεύουν προγράμματα που περιγράφουν λεπτομερώς τις υποσχέσεις τους ανά θεματική. Αυτές οι προγραμματικές δηλώσεις δεν είναι δεσμευτικές —οι πολιτικοί σπάνια εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους και συχνά όσα τελικά κάνουν είναι πολύ λιγότερα από αυτά που υποσχέθηκαν.</p>
<p>Προσφέρουν όμως το περίγραμμα ενός οράματος που το κάθε κόμμα ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί. Οι αναρχικοί έχουν διαφορετική προσέγγιση: αντί να προσφέρουμε ένα προκατασκευασμένο σχέδιο, προτείνουμε να δημιουργήσουμε ένα μαζί, δυναμικά, σύμφωνα με τις αρχές της αυτοδιάθεσης, της αλληλοβοήθειας και της αλληλεγγύης, δηλαδή οριζόντια και εξισωτικά. Βλέπουμε, πως όταν οι άνθρωποι συναντούν τις αναρχικές ιδέες για πρώτη φορά, πάντα εμφανίζεται μια μερίδα ατόμων που απαιτούν ένα ξεκάθαρο, σαφές πρότυπο που να απαντά στα ζητήματα της κοινωνικής οργάνωσης. Ως μια απάντηση από μεριάς των αναρχικών στα εύλογα ερωτήματα για την οργάνωση της ζωής και της κοινωνίας σύμφωνα με τα αναρχικά ιδεώδη, ένας από τους συντρόφους μας έχει συνθέσει ένα προσχέδιο αναρχικού προγράμματος – ένα δείγμα από ένα σύνολο προτάσεων που θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια μιας επανάστασης – ως μια ευφάνταστη άσκηση, μια μέθοδος ώστε ο καθένας να μπορεί να κατανοήσει πιο άμεσα τις πρακτικές αλλαγές που δυνητικά στοχεύουν να εφαρμόσουν οι αναρχικοί.</p>
<p>Για να είμαστε σαφείς, αυτό το πρόγραμμα δεν αντιπροσωπεύει τη συλλογικότητα μας στο σύνολό της, ούτε το διεθνές αναρχικό κίνημα. Θα πρέπει κανονικά να διακηρυχτούν τόσα προγράμματα όσοι είναι και οι αναρχικοί σε αυτόν τον κόσμο. Καθώς διαβάζεις όμως αυτό το πρόγραμμα, σκέψου από μεριάς σου τί σε εκφράζει από όλα αυτά και τι όχι – τι έχει σημασία τελικά και τι είναι ασήμαντο για εσένα; Σκέψου τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις ο ίδιος στον κόσμο που ζούμε και ποια είναι τα μέσα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν ώστε αυτή η αλλαγή να είναι συνεπής με τις αξίες και τις επιθυμίες σου.</p>
<p><em>Μετάφραση: Κενό Δίκτυο / Void Network</em></p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/1.jpg" />
</figure>
<hr />
<h1 id="tropos-xrisis-autou-tou-programmatos">Τρόπος χρήσης αυτού του προγράμματος</h1>
<p>Αυτό που ακολουθεί είναι το αντίθετο ενός συνηθισμένου πολιτικού προγράμματος. Δεν περιλαμβάνει αιώνιες αρχές. Δεν προσποιείται ότι αντιπροσωπεύει μια γενική βούληση, ότι εκπροσωπεί το “κοινό”, τον “λαό”, τους “ανθρώπους”, ή οποιαδήποτε τέτοια αφαίρεση.</p>
<p>Οι αναρχικοί κατανοούν την <em>ελευθερία</em> έτσι όπως αυτή προκύπτει μέσα από μια συνεχή διαδικασία. Η ελευθερία είναι κάτι που δημιουργούμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο κάθε μέρα στη ζωή μας. Κατά την άποψή μας, δεν μπορεί να οριστεί μέσω μιας ιερής περγαμηνής ή να μας χορηγηθεί από ένα ισχυρό θεσμικό όργανο. Κάθε είδους τέτοια πρακτική καταστρέφει πραγματικά την ελευθερία. Πιστεύουμε επίσης ότι το να καθορίσουμε το περιεχόμενο της ελευθερίας μας και να κατακτήσουμε οι ίδιοι την ελευθερία για τον εαυτό μας συνιστά την καλύτερη εγγύηση της ευημερίας μας.</p>
<p>Οι αναρχικές αναλύσεις ενάντια στον καπιταλισμό, το κράτος, την πατριαρχία και την αποικιοκρατία έχουν αποδειχθεί χρήσιμες σε αμέτρητους κοινωνικούς αγώνες τις τελευταίες δεκαετίες, όπως και οι κριτικές μας ενάντια στο ρεφορμισμό, την αυταρχική επανάσταση και τη θεσμική Αριστερά. Ίσως οι πιο σημαντικές συνεισφορές μας βρίσκονται μέσα στις πρακτικές της αμοιβαιότητας, της αλληλοβοήθειας και της αυτοοργάνωσης. Οι αναρχικές μορφές πάλης έχουν επίσης αποδειχθεί συμβατές με μια σειρά άλλων αγώνων που έχουν αφήσει το σημάδι τους στον κόσμο, επηρεάζοντας και ανανεώνοντας τον Αναρχισμό ως μια ζωντανή ιδέα.</p>
<p>Δεν παρουσιάζουμε ένα πρόγραμμα με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε την απόλυτη αλήθεια, ούτε ότι αυτό το πρόγραμμα θα μπορούσε να εκφράσει όλα τα οράματα της απελευθέρωσης με τα οποία είμαστε ενεργά αλληλέγγυοι/ες. Χωρίς να είναι στους στόχους μας η παρουσίαση ενός “πλήρους οράματος”, εξακολουθούμε να θεωρούμε απαραίτητη την απόπειρα να εκφράσουμε τις ιδέες μας για τον κόσμο, τη ζωή και τις κοινότητες των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το πόσο μερική ή αποσπασματική μπορεί να είναι αυτή η έκφραση. Η πρόσφατη εμπειρία έχει δείξει ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε μια επανάσταση που δεν είμαστε καν σε θέση να φανταστούμε.</p>
<p>Αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός αυτής της διακήρυξης: να αποσαφηνίσουμε προς ποια κατεύθυνση εργαζόμαστε αυτή τη στιγμή, να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να φανταστούμε τί είδους αλλαγές θα εφαρμόζαμε αν μπορούσαμε να καταργήσουμε την κυβέρνηση ή να δημιουργήσουμε μια αυτόνομη ζώνη. Καμία από αυτές τις ιδέες δεν είναι απόλυτες αλήθειες που θα θέλαμε να επιβάλουμε, εξαναγκάζοντας όλους να υποστηρίξουν ένα ενιαίο όραμα ελευθερίας και επανάστασης. Αντίθετα, αυτό το πρόγραμμα προσφέρει έναν τρόπο να οραματιστούμε και να στοχαστούμε πάνω σε αρχές και στόχους για τους οποίους πολλοί/ές από εμάς επιθυμούμε να αγωνιστούμε μαζί.</p>
<p>Αναπόφευκτα πολλοί από αυτούς τους στόχους θα αλλάξουν και θα αναπτυχθούν στην πορεία καθώς μπαίνουμε σε σύγκρουση αλλά και σε διάλογο με άλλους ανθρώπους και οράματα. Το θέμα δεν είναι να πείσουμε τους πάντες ότι το όραμά μας για την ελευθερία είναι το σωστό. Θα είμαστε πιο ελεύθεροι όταν ο καθένας μας μπορεί να φανταστεί τον καλύτερο δυνατό κόσμο σε κάθε δεδομένη στιγμή.</p>
<p>Ούτε καν οι άνθρωποι που γράφουν και δημοσιεύουν αυτό το κείμενο πιστεύουν ότι αυτό το έγγραφο είναι ένα έγκυρο πρόγραμμα ή μια ολοκληρωμένη πρόταση. Η ελπίδα μας είναι ότι θα χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης για γόνιμες συζητήσεις, με τις ανάλογες διαφωνίες και συμφωνίες, βοηθώντας όμως τους ανθρώπους να αρθρώσουν παρόμοιες σκέψεις, αντίθετα οράματα ή οράματα που είναι απλώς διαφορετικά.</p>
<p>Όσο περισσότεροι είμαστε αυτοί που στοχαζόμαστε τον κόσμο που ονειρευόμαστε να ζήσουμε και προβληματιζόμαστε για τον τρόπο με τον οποίο αμέτρητοι τέτοιοι κόσμοι μπορούν να χωρέσουν σε έναν κόσμο, τόσο περισσότερο θα απομακρυνόμαστε από τον μονοδιάστατο Δυτικό τρόπο σκέψης, και τόσο μεγαλύτερη θα καθίσταται η συλλογική νοημοσύνη μας.</p>
<p>Αυτό το πρόγραμμα ασχολείται επίσης με κάποια οδυνηρά ζητήματα για τα οποία καμία συλλογικότητα δεν έχει το δικαίωμα να πάρει αποφάσεις για αυτά. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι θα ήταν λιγότερο επιζήμιο να αντιμετωπίσουμε αυτά τα θέματα ατελώς από το να τα αποφύγουμε και να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχουν. Ελπίζουμε ότι οι ανεπαρκείς προσπάθειές μας θα εμπνεύσουν άλλους να συνεχίσουν καλύτερα από εμάς.</p>
<p>Οι ελλείψεις αυτού του προγράμματος εκφράζουν μια θεμελιώδη αρχή των αναρχικών: <em>Κανείς δεν μπορεί ποτέ να εκφράσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες όλων</em>. Ό,τι κι αν σκεφτείς πως λείπει, είναι χρέος σου να το συμπληρώσεις, και χρέος όλων μας να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον μέσω της διαδικασίας να το πραγματώσουμε μαζί.</p>
<p><em>Στο τέλος του κειμένου υπάρχει ένα σύντομο γλωσσάριο όρων.</em></p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/2.jpg" />
</figure>
<hr />
<h1 id="ena-anarxiko-programma">Ένα Αναρχικό Πρόγραμμα</h1>
<h2 id="oi-stoxoi-einai-ta-mesa">0. Οι στόχοι είναι τα μέσα</h2>
<p><em>Εκείνοι/ες που υποστηρίζουν ένα αναρχικό πρόγραμμα ζουν και οργανώνονται με τρόπο που καθιστά το πρόγραμμα άμεσα δυνατό, όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον, μετά από την κατάκτηση της εξουσίας από ένα δικτατορικό κόμμα. Αυτή η αρχή των αναρχικών αντιπροσωπεύει έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο δημιουργικής δράσης που ξεκινά από το ΤΩΡΑ.</em></p>
<p><em>Τίποτα σε αυτό το πρόγραμμα, ούτε καν η κατάργηση του κράτους, δεν μπορεί να δικαιολογήσει μέσα πάλης που απορρίπτουμε και θέλουμε να καταργήσουμε στον κόσμο που θέλουμε να κατοικήσουμε. Επίσης δεν θα αναβάλουμε ή θα παραμερίσουμε τα ζητήματα της ελευθερίας και της ευημερίας για αργότερα – επιβάλλοντας μια κατάσταση εξαίρεσης που θα έχει το προσωπείο κάποιας “επανάστασης”.</em></p>
<h2 id="amoibaia-epibiosi">1. Αμοιβαία επιβίωση</h2>
<p><em>Υπό την κυριαρχία του καπιταλισμού, κανείς δεν έχει δικαίωμα στην επιβίωση. Είμαστε όλοι αναγκασμένοι να πληρώσουμε για τα μέσα της επιβίωσης μας – και μερικοί από εμάς αδυνατούν να το πράξουν. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από αιτίες που είναι εύκολο να προληφθούν. Δισεκατομμύρια ζουν στη δυστυχία επειδή στερούνται τα μέσα για μια υγιή, αξιοπρεπή ζωή. Αυτό θα τελειώσει ΤΩΡΑ.</em></p>
<p>A. Κάθε άνθρωπος και κάθε κοινότητα έχει δικαίωμα στα μέσα που χρειάζεται για την επιβίωση του.</p>
<p>B. Επομένως, γίνεται φανερό πως τα άτομα και οι κοινότητες που επιλέγουν να συγκροτηθούν με τρόπους που καταστρέφουν τα μέσα επιβίωσης των άλλων ή που παρακρατούν αυτά τα μέσα με αντάλλαγμα κάποια υπηρεσία, παράγοντας δηλαδή συνθήκες εκμετάλλευσης, καταστρέφουν τη δυνατότητα αμοιβαίας επιβίωσης. Ως εκ τούτου, ο «τρόπος ζωής» τους δεν μπορεί να αποτελεί τρόπο επιβίωσης – αφού ακριβώς θέτει σε κίνδυνο την <em>αμοιβαία</em> επιβίωση.</p>
<p>Γ. Τα πρόσωπα και οι κοινότητες έχουν δίκιο να υπερασπίζονται τον εαυτό τους από την εκμετάλλευση ή από ότι απειλεί τα μέσα επιβίωσης τους, κατά προτίμηση πείθοντας εκείνους που τους απειλούν ή τους εκμεταλλεύονται να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους σε ένα πιο αρμονικό, αμοιβαία εφικτό πρότυπο – αλλά και, εάν είναι απαραίτητο, με τη χρήση της βίας.</p>
<p>Δ. Η σύγκρουση και ο θάνατος ήταν πάντα μέρος της ζωής, και θα παραμείνουν έτσι για το άμεσο μέλλον. Με τις τρέχουσες τεχνολογίες, οι προσπάθειες για την αποτροπή του θανάτου βασίζονται στον πολλαπλασιασμό των θανάτων μεταξύ εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοιες τεχνολογίες. Επομένως, η επιβίωση δεν είναι η απουσία θανάτου, αλλά η δυνατότητα για μια υγιή και ικανοποιητική ζωή, καθώς και η δυνατότητα να περάσει κάτι από αυτή τη ζωή στις μελλοντικές γενιές.</p>
<p>E. Υπό αυτή την έννοια, το αντίθετο της ζωής δεν είναι ο θάνατος, αλλά η εξόντωση, η ολοκληρωτική εξαφάνιση μιας ομάδας, συμπεριλαμβανομένης ακόμη και της καταστροφής της μνήμης αυτής της ομάδας. Η δυνατότητα εξόντωσης ανήκει μόνο στο κράτος. Για αυτό το λόγο είναι ξεκάθαρο πως το κράτος αποκλείει την πιθανότητα αμοιβαίας επιβίωσης.</p>
<h2 id="apoapoikiopoiisi">2. Αποαποικιοποίηση</h2>
<p><em>Η αποικιοκρατία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια εξάπλωση του καπιταλισμού και την καταστροφή της ζωής που αυτός έχει προκαλέσει. Αυτή η καταστροφή είχε συνεχείς επιπτώσεις σε κάθε επίπεδο. Ο αποικισμός αποτέλεσε τα θεμέλια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Ήταν επίσης θεμελιώδης για τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη που λειτούργησαν ως αρχιτέκτονες του τρέχοντος παγκόσμιου συστήματος, ενός συστήματος κρατισμού και καπιταλισμού. Οι επαναστάσεις του 20ού αιώνα δεν κατάφεραν να αλλάξουν τα βασικά αποικιακά πλαίσια που κληρονόμησαν. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν.</em></p>
<p>Α. Οι αποικιοκρατούμενοι λαοί έχουν το δικαίωμα να αναμορφώσουν τις κοινότητές τους, τις γλώσσες τους, τα εδάφη τους, τα εκπαιδευτικά και οργανωτικά τους συστήματα. Όλα αυτά είναι ρευστές πραγματικότητες που τα μέλη αυτών των κοινοτήτων θα τα προσαρμόσουν στις σημερινές τους ανάγκες.</p>
<p>Β. Οι αποικιοκρατικές κοινωνίες πρέπει να καταστραφούν. Επειδή είναι τόσο βαθιά ριζωμένες ιστορικά, η κατάργησή τους δεν μπορεί να αποζημιώσει μέσα σε μια στιγμή τους λαούς για όλα τα δεινά που τους επέφερε η αποικιοκρατία. Αυτή θα είναι μια περίπλοκη και εξελισσόμενη διαδικασία. Οι αυτόχθονες ιθαγενικές κοινότητες θα πρέπει να είναι σε θέση να δουν την απελευθέρωση τους από την αποικιοκρατία ως μια διαδικασία ενδυνάμωσης και θεραπείας των κοινοτήτων τους που μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από την κατάργηση, για παράδειγμα, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Χιλής, της Αυστραλίας και άλλων εθνών-κρατών. Αυτό είναι επίσης απαραίτητο για να απαλλαχθούμε μια για πάντα από τη διπλωματία των κανονιοφόρων που έχει χαρακτηρίσει μεγάλο μέρος της αποικιοκρατίας.</p>
<p>Γ. Εξ ορισμού, δεν μπορούμε και δεν πρόκειται να θέσουμε τα όρια της απο-αποικιοποίησης μέσα στην παρούσα στιγμή, μέσα από την πραγματικότητα μιας αποικιοκρατικής κοινωνίας. Και οι αναρχικοί και οι ιθαγενικοί πληθυσμοί εξίσου προτιμούν μοντέλα αποαποικιοποίησης που σπάνε την αποικιακή λογική και αποκηρύσσουν τα έθνη-κράτη, τον εθνοτικό ουσιοκρατισμό, τις τιμωρητικές και γενοκτονικές πρακτικές, ή απλές μεταρρυθμίσεις που εστιάζουν μόνο στο ποιος κατέχει την κρατική εξουσία.</p>
<p>Δ. Οι κοινότητες των εποίκων που ιστορικά και μέχρι σήμερα έπαιξαν τον ρόλο ενός επιθετικού και εχθρικού γείτονα, βοηθώντας στην αστυνόμευση και την εκμετάλλευση των αυτόχθονων κοινοτήτων, θα πρέπει να διαλυθούν και θα αντιμετωπίζονται ως παραστρατιωτικές ομάδες εάν επιδιώκουν να συνεχίσουν οποιαδήποτε μορφή εχθροπραξίας. Όλα τα «στρατόπεδα ανδρών»<sup id="fnref:1" role="doc-noteref"><a href="#fn:1" class="footnote" rel="footnote">1</a></sup> θα διαλυθούν αμέσως και όλοι οι πόροι τους θα χρησιμοποιηθούν για να βοηθηθούν αυτόχθονες γυναίκες και lgtbqi αυτόχθονα άτομα<sup id="fnref:2" role="doc-noteref"><a href="#fn:2" class="footnote" rel="footnote">2</a></sup></p>
<p>Ε. Πανεπιστήμια, μουσεία και άλλοι φορείς θα επιστρέψουν όλα τα αγάλματα, τα κομμάτια αγαλμάτων, τα καλλιτεχνικά έργα και τα αντικείμενα που έκλεψαν από τις αυτόχθονες κοινότητες.</p>
<p>ΣΤ. Οι αυτόχθονες, ιθαγενικοί πληθυσμοί έχουν το δικαίωμα να ανακτήσουν όσο έδαφος χρειάζονται για την πλήρη υλική, πολιτισμική και πνευματική τους επιβίωση.</p>
<p>Ζ. Προτεραιότητα μπορεί να δοθεί στην ανάκτηση γης με πνευματική σημασία –γης που ανήκε στην κυβέρνηση–και μεγάλων εμπορεύσιμων περιουσιών, αλλά και πάλι, δεν θα πρέπει να τεθούν προκαθορισμένοι περιορισμοί στο πώς οι αυτόχθονες θα προβούν στην απο-αποικιοποίησή τους. Η. Κοινότητες αποικιοκρατούμενων σε χώρες που διατηρούσαν αποικίες (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Γαλλία) θα διευκολύνουν μια ευρείας κλίμακας μεταφορά χρήσιμων πόρων που απαλλοτριώθηκαν από τις καταργηθείσες κυβερνήσεις, τους πλούσιους και τους θεσμούς που υπήρχαν για να εξυπηρετήσουν τους πλούσιους (π.χ. ιδιωτικά νοσοκομεία). Αυτοί οι πόροι θα διατεθούν σε κοινότητες στις πρώην αποικίες.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/3.jpg" /> <figcaption>
<p>Olalekan Jeyifous, μέρος μιας σειράς που εξερευνά εναλλακτικά μέλλοντα για το Μπρούκλιν.</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="apozimioseis-kai-katargisi-tou-misous-pros-tous-maurous">3. Αποζημιώσεις και κατάργηση του μίσους προς τους Μαύρους</h2>
<p><em>Το μίσος προς τους Μαύρους και άλλες μορφές φυλετικού ρατσισμού είναι θεμελιώδους σημασίας για την παρούσα δομή εξουσίας.</em></p>
<p><em>Εξ αρχής, γιγαντώθηκαν μέσα από την αποικιοκρατία και τον καπιταλισμό, σε τέτοιο βαθμό που ο καπιταλισμός κατέστη αδιαχώριστος από τον ρατσισμό, αν και ο ρατσισμός μπορεί να πάρει διάφορες μορφές. Είναι αδύνατο να καταργηθούν πλήρως αυτές οι δομές εξουσίας χωρίς να χτυπήσουμε τα ιστορικά θεμελιωμένα κληροδοτήματα του ρατσισμού.</em></p>
<p>Α. Οι κοινότητες ανθρώπων που κατάγονται από τους επιζώντες της δουλείας έχουν δικαίωμα να αναλάβουν μεγάλες εκτάσεις γης που προηγουμένως ήταν φυτείες, καθώς και τον τεράστιο πλούτο οικογενειών και θεσμών που επωφελήθηκαν από τη δουλεία. Αυτή η αναδιανομή πλούτου θα πρέπει να πραγματοποιείται σε κοινοτική παρά σε ατομική βάση, για να αποφεύγεται η ενθάρρυνση δημιουργίας ταυτοτήτων που ορίζουν τα άτομα ως νόμιμα ή παράνομα βάσει αφηρημένων κριτηρίων. Εκείνοι που οργανώνουν μια συλλογική ή κοινοτική απαλλοτρίωση έχουν το δικαίωμα να αποσαφηνίσουν τις δικές τους εμπειρίες και το πώς η καταπίεση τους επηρέασε ιστορικά, καθώς και να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα ανασυγκροτηθούν και ποιους επιθυμούν να συμπεριλάβουν στην κοινότητά τους.</p>
<p>Β. Ιστορικές περιοχές ή γειτονιές των μαύρων και άλλων φυλών που έχουν υποστεί εκτεταμένες αναπλάσεις είναι πιθανό να ανακτηθούν. Επειδή, προ ανάπλασης, σε πολλές γειτονιές ζούσαν άνθρωποι της εργατικής τάξης από διάφορες φυλές που έχασαν τα σπίτια τους, ίσως είναι απαραίτητο όσοι/ες κατά τη διάρκεια της επανάστασης εμπλέκονται σε στεγαστικούς και αντιρατσιστικούς αγώνες να σχηματίσουν συνελεύσεις που θα οργανώσουν τη διαδικασία πρόσκλησης ανθρώπων στις γειτονιές που ανακτήθηκαν. Για παράδειγμα, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε πρώην κατοίκους ή τα παιδιά τους, και να βρεθούν τρόποι για να υπάρξει μια ισορροπία μεταξύ της αναζωογόνησης του Μαύρου Κινήματος και τη συνύπαρξή του με άλλες κουλτούρες αντίστασης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί δημιουργώντας πρακτικές διαφυλετικής αλληλεγγύης που εξουδετερώνουν τους φυλετικούς διαχωρισμούς και τον ρατσισμό.</p>
<p>Γ. Άτομα σε γειτονιές που πάσχουν από έλλειψη υγειονομικών συνθηκών, που πάσχουν από περιβαλλοντικό ρατσισμό ή άλλες επιβλαβείς συνθήκες, οι οποίες θα συνεχίσουν να προκαλούν προβλήματα υγείας στο άμεσο μέλλον, μπορούν να μετακινηθούν σε πλούσιες γειτονιές (κατά προτίμηση στοχεύοντας τις πλουσιότερες). Οι κάτοικοι των πλούσιων γειτονιών μπορούν να μετακινηθούν στην κενές, κατώτερες γειτονιές με στόχο να τις βελτιώσουν με τη δική τους προσπάθεια, ή μπορεί να μετακινηθούν σε άλλα αχρησιμοποίητα σπίτια, τα οποία υπάρχουν σε αφθονία, χάρη στις καπιταλιστικές αγορές ακινήτων.</p>
<p>Δ. Όπλα που ελήφθησαν από την κατεστραμμένη αστυνομία και τον στρατό θα διανεμηθούν μεταξύ των Μαύρων, των ιθαγενών, των άλλων φυλετικών κοινοτήτων και των εθελοντικών πολιτοφυλακών που πολέμησαν αναμφισβήτητα στην αντιρατσιστική πλευρά καθ’ όλη τη διάρκεια της επαναστατικής σύγκρουσης. Οι κοινότητες θα αποφασίσουν τι πρέπει να γίνει με τα όπλα – εάν θα τα διανείμουν, θα τα αποθηκεύσουν ή θα τα διαλύσουν.</p>
<p>E. Πόροι που σχετίζονται με την εκπαίδευση και την υγεία, θα απαλλοτριωθούν από τις πλούσιες γειτονιές ώστε να ωφεληθούν οι γειτονιές που έχουν υποστεί φυλετικό ρατσισμό.</p>
<p>ΣΤ. Το καθήκον των λευκών αντικαπιταλιστών, ή πιο ορθά, των αντικαπιταλιστών που έρχονται σε συνειδητή ρήξη με τη λευκή ταυτότητα, είναι να συνεργαστούν με άλλους λευκούς ώστε να επιτύχουν μια όσο το δυνατόν πιο ειρηνική διαδικασία αποκατάστασης, βοηθώντας τους τελευταίους να μετακινηθούν σε άλλες γειτονιές ή περιοχές σε περίπτωση που εκδιωχθούν, διευκολύνοντας την εγκατάστασή τους, και βοηθώντας τους να βρουν τα μέσα για αξιοπρεπή επιβίωση, χωρίς να δημιουργήσουν δυσαρέσκεια ή παγιωμένες ταυτότητες που θα ενθάρρυναν τις διαγενεακές συγκρούσεις ή θα διατηρούσαν ζωντανή τη διαχωρισμένη λευκή ταυτότητα.</p>
<p>Ζ. Οι συνελεύσεις των ατόμων που έχουν δεσμευτεί να διεκπεραιώσουν τα παραπάνω κατά τη διάρκεια της επανάστασης, θα συγκροτήσουν επιτροπές ειλικρίνειας και συμφιλίωσης ώστε να αντιμετωπίσουν κάθε μορφή ρατσιστικής βίας. Θα εξαφανιστούν για πάντα μορφές ρατσισμού, όπως οι εξαναγκαστικές στειρώσεις που επιβλήθηκαν σε μετανάστες πριν μερικά χρόνια στις εγκαταστάσεις της Τελωνειακής και Συνοριακής Υπηρεσίας του κράτους των ΗΠΑ (U.S. Immigration and Customs Enforcement). Οι διαδικασίες για την αποκάλυψη της αλήθειας αυτών των φρικαλεοτήτων και την επίτευξη κάποιου είδους συμφιλίωσης δεν θα είναι καθαρά συμβολικές, ούτε όμως θα οδηγήσουν σε εκδικητικές πρακτικές. Θα στοχεύσουν σε κάποια μορφή συλλογικής θεραπείας και μετασχηματιστικής δικαιοσύνης και όχι σε αντίποινα και τιμωρητικά μέτρα.</p>
<hr />
<p><strong><em>Όλα τα ακόλουθα σημεία του προγράμματος εξαρτώνται από τα σημεία 1 έως 3 και τον τρόπο με τον οποίο αυτά τίθενται σε κίνηση ώστε να είναι ικανοποιητικά για εκείνους/ες που έχουν υποστεί τη λευκή υπεροχή, τον αποικισμό, και τον ρατσιστικό καπιταλισμό.</em></strong></p>
<p><strong><em>Τα δικαιώματα και οι αρχές στο 4ο κεφάλαιο, για παράδειγμα, που αφορούν την πρόσβαση στη γη, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να αποτρέψουν τις προσπάθειες των αυτόχθονων, ιθαγενικών κοινοτήτων να ανακτήσουν τη γη τους.</em></strong></p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/4.jpg" /> <figcaption>
<p>Esselen κατοίκησε σε αυτή τη γη κατά μήκος της ακτής του Big Sur της Καλιφόρνιας για περισσότερα από 6000 χρόνια, μέχρι που οι Ισπανοί αποικιστές την κατέλαβαν. Οι αξιώσεις τους σε αυτή τη περιοχή <a href="https://www.greenmatters.com/p/esselen-native-american-tribe-land">αναγνωρίστηκαν</a> πρόσφατα από τα δικαστήρια.</p>
</figcaption>
</figure>
<hr />
<h2 id="gi">4. Γη</h2>
<p><em>Ο τρόπος με τον οποίο ο καπιταλισμός – και ο δυτικός πολιτισμός- μας έχουν διδάξει να σκεφτόμαστε τη γη και να της συμπεριφερόμαστε, μας έχει φέρει στο χείλος της καταστροφής. Το αφήγημα της γης ως ιδιοκτησίας, ως πόροου που πρέπει να εκμεταλλευτούμε, είναι ταυτόχρονα αποτυχία και τρέλα. Η εμπορευματοποίηση της γης υπήρξε καθοριστική για την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση, ενώ η μέτρηση, οριοθέτηση και ο ισχυρισμός κυριαρχίας επί της γης υπήρξε κεντρική έννοια για τη δημιουργία του κράτους καθ ‘όλη τη διάρκεια της ιστορίας του.</em></p>
<p>A. Η Γη είναι ζωντανό Όν. Δεν είναι δυνατή η αγορά και πώληση γης.</p>
<p>Β. Η γη ανήκει σε εκείνους/ες που της ανήκουν, δηλαδή σε εκείνους/ες που τη φροντίζουν και βασίζουν την επιβίωση τους σε αυτήν.</p>
<p>Γ. Η γη πρέπει να γίνεται σεβαστή. Οι κοινότητες πρέπει να λάβουν υπόψη την ατομικότητα της γης και όλων των άλλων όντων που υπάρχουν σε αυτήν. Η ιδέα ότι μόνο το ανθρώπινο είδος έχει ατομικότητα ευθύνεται για ένα μεγάλο μέρος της καταστροφής που αντιμετωπίζουμε.</p>
<p>Δ. Η γη είναι η βάση για την επιβίωση, και όλη η γη είναι διασυνδεδεμένη.</p>
<p>Ε. Επομένως, η υπεράσπιση της γης είναι αυτοάμυνα και άρα είναι σωστή.</p>
<p>ΣΤ. Μια κοινότητα που υπάρχει σε μια οικεία, τοπική σχέση με τη γη, ή μια κοινότητα που ιστορικά είχε μια τέτοια σχέση και αποδείχθηκε ότι ήταν καλή φύλακας της γης, πιθανότατα θα γνωρίζει καλύτερα πώς να συσχετιστεί με μια συγκεκριμένη περιοχή. Σε άλλους θα πρέπει να ανατεθούν ζητήματα σχετικά με την υπεράσπιση και τη φροντίδα της γης.</p>
<p>Ζ. Είναι ευθύνη όλων των κοινοτήτων να βοηθούν και να συνοδεύουν τη γη καθώς εκείνη θα θεραπεύεται από τους καταστροφικούς αιώνες του καπιταλισμού και του κράτους.</p>
<h2 id="nero">5. Νερό</h2>
<p><em>Το νερό είναι ζωή.</em></p>
<p>A. Όλες οι κοινότητες πρέπει να επιστρέψουν το νερό που χρησιμοποιούν στον ποταμό, τη λίμνη ή τον υδροφόρο ορίζοντα, τόσο καθαρό όσο το βρήκαν.</p>
<p>Β. Όλες οι κοινότητες έχουν την ευθύνη να βοηθήσουν τη λεκάνη των ποταμών τους να επουλωθεί και να καθαριστεί μετά από αιώνες καπιταλιστικής επιδρομής.</p>
<p>Γ. Λαμβάνοντας υπόψη την κλιματική αλλαγή, την ερημοποίηση και όλες τις άλλες μορφές καταστροφών στον πλανήτη, όλες οι κοινότητες έχουν την ευθύνη να προσαρμόσουν τους τρόπους ζωής τους σε περίπτωση λειψυδρίας και να βοηθήσουν η μία την άλλη να μεταναστεύσει εάν η αύξηση της λειψυδρίας και η ερημοποίηση καταστήσει αδύνατη την αξιοπρεπή επιβίωση.</p>
<p>Δ. Σε περίπτωση λειψυδρίας, προτεραιότητα για τη χρήση νερού δίνεται στις τοπικές μορφές αειφόρου γεωργίας και στη διατήρηση των οικοτόπων και άλλων μορφών ζωής.</p>
<p>Ε. Η μόλυνση του νερού ή η αρπαγή τόσο μεγάλου όγκου, σε βαθμό που άλλοι/ες σε χαμηλότερα υψίπεδα ή άλλοι/ες στον ίδιο υδροφόρο ορίζοντα δεν έχουν αρκετή ποσότητα για αξιοπρεπή επιβίωση, συνιστά πράξη επιθετικότητας.</p>
<p>ΣΤ. Οι κοινότητες πρέπει να ανταποκρίνονται στις επιθέσεις στο νερό τους με απόπειρες διαλόγου και διαπραγμάτευσης, αλλά εάν αυτές οι προσπάθειες είναι άκαρπες, έχουν δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/5.jpg" /> <figcaption>
<p>γέφυρα τρένου της περιοχής των Πρώτων Εθνών Garden River</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="sunora">6. Σύνορα</h2>
<p><em>Το παγκόσμιο σύστημα που καταργούμε βασίζεται σε κράτη που διεκδικούν κυριαρχία πάνω σε σαφώς οριοθετημένα σύνορα, που συνεργάζονται ή ανταγωνίζονται στην καπιταλιστική συσσώρευση και στον πόλεμο. Τα έθνη-κράτη οδηγούσαν πάντοτε σε πολιτιστική και γλωσσική ομογενοποίηση και γενοκτονία, και έχει ήδη αποδειχθεί ότι τα σύνορα γίνονται όλο και πιο δολοφονικοί μηχανισμοί. Όλα αυτά, στο εξής, καταργούνται.</em></p>
<p>Α. Οι άνθρωποι και οι κοινότητες, από κοινού, αποφασίζουν σε ποιες κοινότητες θέλουν να ανήκουν και πώς επιθυμούν να συγκροτηθούν, αντίστοιχα. Αυτή είναι η αρχή της εθελούσιας συνένωσης.</p>
<p>Β. Όλοι μαζί, όσο καλύτερα μπορούμε, θα αναπτύξουμε τις αρχές της Ελευθερίας Κινήσεων, ισορροπημένες πάνω στον σεβασμό για τις κοινότητες που είναι οι θεματοφύλακες των εδαφών που κάποιοι επιθυμούν να διασχίσουν ή να επισκεφθούν. Αυτές οι δύο αρχές απαιτούν την κατάργηση των συνόρων, από τη μια, και την κατάργηση του <em>ατομικιστικού τουρισμού</em> από την άλλη. Είναι λογικό για τις κοινότητες, που υπάρχουν σε σχέση με μια συγκεκριμένη περιοχή, να περιμένουν ησυχία καθώς και σεβασμό από τους επισκέπτες. Ταυτόχρονα, είναι καλό για τους ανθρώπους να μπορούν να κινούνται ελεύθερα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή ή ακόμα και απλά επειδή η κίνηση τους φέρνει χαρά και ευεξία. Αυτά τα δύο δικαιώματα, ως έχουν, μπορεί να έρχονται σε σύγκρουση. Οι κοινότητες και τα άτομα δεσμεύονται να επιλύσουν τέτοιες συγκρούσεις όσο πιο εποικοδομητικά γίνεται.</p>
<p>Γ. Οι κοινότητες δεσμεύονται να παρέχουν βασική και ασφαλή φιλοξενία στους μετανάστες. Στους τελευταίους μπορεί να συμπεριλαμβάνονται άνθρωποι που επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, οι οποίοι είχαν εξαναγκαστεί να μεταναστεύσουν από τις επιπτώσεις του καπιταλισμού. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη μετανάστευση ολόκληρων κοινοτήτων που μετακινούνται για να αποφύγουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του περιβαλλοντικού ρατσισμού.</p>
<p>Δ. Οι κοινότητες θα συντονίζονται μεταξύ τους ανάλογα με τις ανάγκες τους. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει ομοσπονδίες που οργανώνονται με βάση την ομιλούσα γλώσσα (για λόγους ευκολίας), συντονιστικούς φορείς σε μια κοινή λεκάνη απορροής υδάτων και πολλά άλλα. Οι αναρχικοί έχουν να προτείνουν πληθώρα αλληλεπικαλυπτόμενων μορφών οργάνωσης, καθώς και τη συμμετοχή του ατόμου σε πολλές διαφορετικές κοινότητες, για να αντισταθούν σε μια ενδεχόμενη αναπαραγωγή στρατιωτικών συνοριακών μονάδων ή ουσιοκρατικών ταυτοτήτων.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/6.jpg" /> <figcaption>
<p>Ένας τρόπος αναδιοργάνωσης οικιστικού περιβάλλοντος, όπως τον φαντάζεται ο αναρχικός καλλιτέχνης Clifford Harper.</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="stegasi">7. Στέγαση</h2>
<p><em>Ακόμη και κυβερνήσεις που κατοχυρώνουν το δικαίωμα στέγασης στα συντάγματά τους δεν έχουν εγγυηθεί αυτή τη βασική ανάγκη – την ανάγκη για στέγαση. Όπως επεσήμανε ο Malatesta, ο καπιταλισμός είναι το σύστημα στο οποίο οι οικοδόμοι καταλήγουν άστεγοι επειδή υπάρχουν πάρα πολλά σπίτια.</em></p>
<p>A. Τα σπίτια ανήκουν σε εκείνους/ες που ζουν σε αυτά.</p>
<p>Β. Κανένας/μία δεν έχει δικαίωμα σε περισσότερα σπίτια από όσα χρειάζεται. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να περιοριστεί σε μια αρχή του τύπου «μία οικογένεια, ένα σπίτι», λόγω του κινδύνου ομαλοποίησης ενός μοντέλου της οικογένειας, αλλά και διότι ορισμένες δυναμικές οικογένειες περιλαμβάνουν μετακινήσεις μεταξύ πολλαπλών κόμβων, στο πλαίσιο ποιμαντικών, νομαδικών ή άλλων κοινωνιών που οργανώνονται γύρω από εποχιακές μεταναστεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι εξοχικές κατοικίες των πλουσίων είναι δίκαιο να απαλλοτριωθούν για όσους/ες χρειάζονται πρόσβαση σε γη ή αξιοπρεπή στέγαση.</p>
<p>Γ. Η στέγαση δεν είναι εμπόρευμα προς αγορά ή πώληση.</p>
<p>Δ. Οι κοινότητες θα διασφαλίσουν ότι όλα τα μέλη τους θα έχουν αξιοπρεπή στέγαση και, στη συνέχεια, θα βοηθήσουν γειτονικές κοινότητες να βρουν τους πόρους που χρειάζονται για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες στέγασης.</p>
<p>Ε. Οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν τη μετατροπή και τον επανασχεδιασμό της στέγασης, την οποία η καπιταλιστική ανάπτυξη ακινήτων και ο πολεοδομικός σχεδιασμός χρησιμοποίησε για την προώθηση πατριαρχικών πυρηνικών οικογενειών. Οι άνθρωποι ενθαρρύνονται να αλλάξουν τους ζωτικούς τους χώρους με τρόπο που επιτρέπει περισσότερες κοινοτικές πρακτικές συγγένειας, πρακτικές ανατροφής παιδιών που δεν βασίζονται στο ετεροφυλόφιλο ζευγάρι και αυτόνομους χώρους για γυναίκες και για άτομα που δεν προσδιορίζονται από κάποιο φύλο.</p>
<p>ΣΤ. Οι αναρχικοί θα καταστήσουν προτεραιότητα την παροχή ασφαλούς στέγασης σε άτομα που φεύγουν από καταχρηστικές ή καταπιεστικές σχέσεις και περιστάσεις.</p>
<p>Ζ. Οι κοινότητες θα ξεκινήσουν αμέσως, με βάση τις δυνατότητές τους, να τροποποιήσουν τη στέγαση ώστε αυτή να καταστεί οικολογικά βιώσιμη, καθώς και τα πρότυπα οικισμών ώστε οι κυψέλες στέγασης να ανταποκρίνονται στις οικολογικές και πολιτιστικές ανάγκες. Στόχος είναι η απομάκρυνση από την παρούσα πραγματικότητα στην οποία η στέγαση αντιστοιχεί στις επιταγές του καπιταλισμού. Καθώς αυτή η διαδικασία θα διαρκέσει δεκαετίες, οι κοινότητες θα πρέπει να αναπτύξουν σχέδια και να μοιραστούν ιδέες για την οργάνωση της μετάβασης, λαμβάνοντας υπόψη ότι θα υπάρξει μια γρήγορη μετατόπιση από τα ορυκτά καύσιμα προς άλλες μορφές ενέργειας, καθώς και αλλαγές στη διαθεσιμότητα δομικών υλικών.</p>
<p>Η. Η απομάκρυνση των ανθρώπων από τα σπίτια τους είναι μια συναισθηματικά τραυματική πράξη που δεν θέλουμε να αποτελέσει μέρος του κόσμου που χτίζουμε. Ωστόσο, πολλές ιστορικά καταπιεσμένες κοινότητες επί του παρόντος ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, ενώ η αριστοκρατική στέγαση των πλούσιων αντιπροσωπεύει γενιές συσσωρευμένων λεηλασιών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι καλύτερο για τους αποκλεισμένους να πάρουν τη στέγη εκείνων που επωφελήθηκαν από τη δυστυχία τους παρά να συνεχίσουν να ζουν στη δυστυχία. Υπό την κυριαρχία του καπιταλισμού, δεν προστατεύεται κάποιου είδους αναφαίρετο δικαίωμα στη στέγαση που να μας επιτρέπει να παραμείνουμε σε ένα συγκεκριμένο σπίτι. Δεν σκοπεύουμε να πραγματοποιήσουμε μια επανάσταση προκειμένου να παρέχουμε δικαιώματα σε πλούσιους ανθρώπους που δεν τα διεκδίκησαν καν στο πλαίσιο του δικού τους συστήματος.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/7.jpg" /> <figcaption>
<p>Christiania- μια αυτόνομη γειτονιά στην Κοπεγχάγη</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="trophi">8. Τροφή</h2>
<p>Μια βασική πτυχή της καπιταλιστικής συσσώρευσης ήταν η εκβιομηχάνιση και η υπερεκμετάλλευση από μεριάς των παραγωγών τροφίμων, τόσο των ανθρώπων όσο και των άλλων μορφών ζωής, με στόχο να αποσπαστεί ένα συνεχώς αυξανόμενο πλεόνασμα. Αυτό έχει οδηγήσει σε πράξεις γενοκτονίας που σχετίζονται με την εμπορευματοποίηση της γης, την πλήρη καταστροφή των αγροτικών κοινωνιών, την αποψίλωση δασών, αλλά και την ερημοποίηση εξαιτίας της μονοκαλλιέργειας, τη μαζική πείνα, τη μαζική εξαφάνιση, τη ρύπανση, την κλιματική αλλαγή, τις νεκρές ζώνες στον ωκεανό, την καταστροφή και εμπορευματοποίηση κοινοτήτων διαφορετικών ζωντανών όντων, την καταστροφή εδαφών, και τη συστηματοποιημένη φυλάκιση και βασανισμό ζώων. Η τροφοδοσία μας είναι ένας συνδυασμός του τρόπου με τον οποίο οργανώνουμε την κοινωνία μας και των σχέσεων που δημιουργούμε με το ευρύτερο οικοσύστημα.</p>
<p>Α. Ο καθένας έχει δικαίωμα στα τρόφιμα που χρειάζεται για μια υγιή, αξιοπρεπή ζωή.</p>
<p>Β. Η εξασφάλιση ότι ο καθένας έχει αρκετό φαγητό αποτελεί συλλογική ευθύνη.</p>
<p>Γ. Η αυθαίρετη επιβολή ορίων και η καταστροφή του εφοδιασμού τροφίμων από την οποία εξαρτώνται άλλοι, αποτελεί επίθεση στην επιβίωσή τους. Μπορεί να ανταποκριθούν σε αυτό με νόμιμη αυτοάμυνα.</p>
<p>Δ. Οι εργαζόμενοι στις βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων κατά τη στιγμή της επανάστασης θα κοινωνικοποιήσουν τα μέσα παραγωγής, τα οποία θα περάσουν υπό τον έλεγχό τους με σκοπό να διασφαλίσουν την πρόσβαση όλων στην τροφή.</p>
<p>Ε. Οι κοινότητες θα εκκινήσουν μια διαδικασία ανακατανομής μεγάλων εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης αλλά και ανάκτησης περιοχών στο αστικό περιβάλλον, ώστε να επιτύχουν επισιτιστική αυτάρκεια και να μοιραστούν μεταξύ τους την πρόσβαση στα μέσα παραγωγής της τροφής.</p>
<p>ΣΤ. Η γεωργία θα μεταβεί από το υπάρχον, έντονα βιομηχανοποιημένο μοντέλο, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο, σε ένα μοντέλο τοπικού και οικολογικού χαρακτήρα, το οποίο θα είναι σχεδιασμένο να εκπληρώνει δύο σκοπούς: τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και την αποκατάσταση της υγείας του πλανήτη. Η ανθρώπινη διατροφή θα αποτελέσει μια μορφή φροντίδας του οικοσυστήματος.</p>
<p>Ζ. Ιδιαίτερα επιζήμιες τεχνολογίες, όπως τα φαλαινοθηρικά, τα γιγαντιαία αλιευτικά και οι μονάδες φυλάκισης και εκτροφής ζώων για βιομηχανική παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, θα αποσυναρμολογηθούν το συντομότερο δυνατό.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2019/03/01/dinner.jpg" /> <figcaption>
<p>Ένα συλλογικό γεύμα στην Ungdomshuset, ένα αυτόνομο κοινωνικό κέντρο στην Κοπεγχάγη.</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="ygeionomiki-perithalpsi">9. Υγειονομική περίθαλψη</h2>
<p><em>Υπό τη κυριαρχία του καπιταλισμού και του κράτους σε όλο τον κόσμο, η υγειονομική περίθαλψη έχει χρησιμοποιηθεί συχνά ως μια μορφή εκβιασμού για να κρατήσει τους φτωχούς ανθρώπους στη δυστυχία και το χρέος, να παρακολουθεί, να πειθαρχεί και να ελέγχει τα σώματά μας, ιδίως να βασανίζει και να ελέγχει γυναίκες, τρανς και άτομα με μη δυική ταυτότητα φύλου, άτομα που υπόκεινται σε φυλετικές διακρίσεις, άτομα με διαφορετικές ικανότητες και με διαφορά στην ψυχική υγεία. Ένα από τα πιο καταδικαστικά κατηγορητήρια του παρόντος συστήματος είναι το γεγονός ότι οι πρακτικές που πρέπει να επικεντρώνονται στη θεραπεία και τη φροντίδα λειτουργούν ως τόπος σκληρότητας και κερδοσκοπίας.</em></p>
<p>A. Όλοι/ες έχουν δικαίωμα στις προληπτικές θεραπείες και στις συνθήκες διαβίωσης που εγγυώνται την καλύτερη δυνατή υγεία.</p>
<p>Β. Καθένας έχει το δικαίωμα να ορίσει για τον εαυτό του τι συνιστά υγεία, σε διάλογο με την κοινότητά του. Άτομα που μοιράζονται μια συλλογική εμπειρία ή ταυτότητα που σχετίζεται με το φύλο, τη σεξουαλικότητα, τη σωματική ικανότητα, την ψυχική υγεία, την εθνικότητα ή οτιδήποτε άλλο, μπορούν να αναπτύξουν τον δικό τους ορισμό ή ιδεώδες για την υγεία. Τα μέλη αυτών των ομάδων είναι ελεύθερα να αποδεχτούν ή όχι αυτούς τους ορισμούς.</p>
<p>Γ. Όλοι έχουν δικαίωμα να αλλάξουν το σώμα τους, σύμφωνα με την έκφραση του φύλου τους ή για οποιονδήποτε άλλον λόγο, κατά το δοκούν. Οι άνθρωποι έχουν απεριόριστο δικαίωμα πρόσβασης σε μεθόδους αντισύλληψης και άμβλωσης.</p>
<p>Δ. Οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν μπορούν να εξαναγκαστούν να εκτελέσουν μια διαδικασία με την οποία δεν συμφωνούν, αλλά η άρνηση πρόσβασης σε μια ιατρική φροντίδα αποτελεί επίθεση στην σωματική αυτονομία του ατόμου. Η εκπαίδευση σε δεξιότητες που σχετίζονται με την υγειονομική περίθαλψη θα εξαπλωθεί όσο το δυνατόν ευρύτερα, ώστε κανείς να μην είναι ποτέ σε θέση να ελέγχει την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.</p>
<p>Ε. Καθένας/μία έχει το δικαίωμα στο πλήρες μέγεθος και διάρκεια της θεραπείας που έχει στη διάθεσή της η κοινότητα, ή να ταξιδεύει αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ή καλύτερες επιλογές θεραπείας.</p>
<p>ΣΤ. Οι εργαζόμενοι/ες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης κατά τη διάρκεια της επαναστατικής διαδικασίας θα κοινωνικοποιήσουν τα νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα και υποδομές που έχουν στη διάθεσή τους, και θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, να καθιερώσουν και να βελτιώσουν την καθολική πρόσβαση και την ποιότητα της θεραπείας, αποκαθιστώντας έτσι τη θεραπεία ιστορικά περιθωριοποιημένων πληθυσμών, να διευκολύνουν τις διαδικασίες συμφιλίωσης για την αντιμετώπιση της κακομεταχείρισης τέτοιων πληθυσμών από το ιατρικό επάγγελμα, καθώς και να αναδιοργανώσουν συνολικά το επάγγελμά τους με σκοπό να εξαλείψουν όλες τις καπιταλιστικές επιρροές και την ταξική οργάνωση, ενώ θα εξακολουθούν να ενθαρρύνουν την εκπαίδευση και την απόκτηση σχετικής εμπειρίας.</p>
<p>Ζ. Η εμπορία υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της απειλής για στέρηση υγειονομικής περίθαλψης, συνιστά πράξη επιθετικότητας.</p>
<p>Η. Ως μέρος της διαδικασίας αυτοπροσδιορισμού της υγείας, οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν τον σχηματισμό συνελεύσεων οι οποίες θα επικεντρώνονται στις ανάγκες και τις εμπειρίες των ανθρώπων, σπάζοντας την παράδοση που καθιερώνει τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας ως πρωταγωνιστές και τους ασθενείς ως απλά δοχεία για ασθένεια ή θεραπεία. Οι άνθρωποι συνολικά, θα μοιραστούν και θα αυξήσουν τη γνώση που έχουν για τα σώματά τους, εκμεταλλευόμενοι τα εργαλεία πρόληψης, ώστε να εξασφαλίζουν τη μεγαλύτερη δυνατή υγεία και ευημερία.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/8.jpg" /> <figcaption>
<p>Ένα φορτηγό της Ελεύθερης Κλινικής του Berkeley που προσφέρει δωρεάν εξετάσεις HIV σε πεζοδρόμιο στο Berkeley της Καλιφόρνια το 2012.</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="ekpaideusi">10. Εκπαίδευση</h2>
<p>Η δημόσια εκπαίδευση έχει χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει υπάκουους πατριώτες, υπερασπιστές της λευκής υπεροχής, δημοσίους υπαλλήλους, στρατιώτες και πολίτες. Για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί της Καθολικής Εκκλησίας στην Ευρώπη και στις αποικίες χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει την αποικιοκρατία και την κρατική εξουσία. Τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική εκπαίδευση συνδέονται με τη συστηματική κακοποίηση παιδιών. Σε αντίθεση με τα ταξικά στερεότυπα, τα άτομα με υψηλότερη επίσημη εκπαίδευση απορρίπτουν πιο συχνά τα δεδομένα που έρχονται σε αντίθεση με τις προκαταλήψεις ή την κοσμοθεωρία τους. Η εκπαίδευση ως έχει αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της καταπίεσης. Αντιθέτως, η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι μια ατελείωτη διαδικασία ανάπτυξης και αυτοπραγμάτωσης. Οι αναρχικοί ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή του πειραματισμού με μοντέλα απελευθέρωσης της εκπαίδευσης που έρχονται σε ρήξη με την τυπική πατριωτική, πατριαρχική, αποικιοκρατική, καπιταλιστική εκπαίδευση.</p>
<p>A. Η γνώση ανήκει στην κοινότητα και πρέπει να παρέχεται δωρεάν.</p>
<p>Β. Όλοι/ες πρέπει να έχουν πρόσβαση σε οποιεσδήποτε εκπαιδευτικές ευκαιρίες επιθυμούν. Οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν συγκεκριμένα προγράμματα που βάζουν τέλος στην καταπίεση και στον περιορισμό της πρόσβασης στην εκπαίδευση λόγω φύλου, σεξουαλικότητας, φυλής, τάξης ή άλλων μορφών διαίρεσης ή διαχωρισμού. Τα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν εντατική εκπαίδευση σε τομείς όπως τα Μαθηματικά, τις Επιστήμες και τη Μηχανική για άτομα από ομάδες που ιστορικά έχουν αποθαρρυνθεί από το να εμπλακούν σε αυτούς τους τομείς ή σε μαθήματα Ιστορίας και Λογοτεχνίας που επικεντρώνονται στις φωνές και τις εμπειρίες άλλων κοινωνικών ομάδων, πέραν των ετεροφυλόφιλων λευκών της ανώτερης τάξης. Στο πλαίσιο τέτοιων προγραμμάτων θα αναπτυχθούν επίσης ποικίλα μαθησιακά περιβάλλοντα, τα οποία δεν θα υπαγορεύουν ένα ενιαίο, κανονιστικό πρότυπο φυσικών και διανοητικών ικανοτήτων.</p>
<p>Γ. Οι αναρχικοί θα βοηθήσουν να διασφαλιστεί ότι ιστορικά περιθωριοποιημένες ομάδες θα μπορούν να αποκτήσουν τους πόρους που χρειάζονται για να προσδιορίσουν και να αναπτύξουν την γνώση που τους είναι χρήσιμη, και εν συνεχεία να τη διαδώσουν όπως κρίνουν καταλληλότερα.</p>
<p>Δ. Τα παιδιά είναι ελεύθερα να συμμετέχουν σε όποιο εκπαιδευτικό περιβάλλον κρίνουν κατάλληλο, σε συνεννόηση με τις κοινότητες τους. Τα ελεύθερα παιδιά που έχουν όλες τις βασικές τους ανάγκες καλυμμένες, απασχολούνται συνεχώς με την δική τους εκπαίδευση, ανεξαρτήτως από το αν αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός επίσημου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος ή με άλλους τρόπους.</p>
<p>Ε. Εκπαιδευτικοί και καθηγητές που θέλουν να συνεχίσουν να εργάζονται ως έχει, μπορούν να αναλάβουν την οργάνωση της βασικής εκπαίδευσης, αλλά οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν την εμφάνιση νέων προγραμμάτων που θα βασίζονται σε απελευθερωτικά μοντέλα εκπαίδευσης και όχι σε μοντέλα απομνημόνευσης ή ολοκλήρωσης προκαθορισμένων ενοτήτων. Τη θέση τους θα πάρουν κυρίως συλλογικά αυτοοργανωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα.</p>
<p>ΣΤ. Επαγγέλματα που αποδεικνύονται χρήσιμα και επιθυμητά μετά την κατάρρευση του καπιταλισμού θα οργανώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα με σκοπό την κατάρτιση νέων μελών του επαγγέλματος, απαλλοτριώνοντας πόρους από πρώην σχολεία και πανεπιστήμια ή δημιουργώντας διδακτικούς χώρους εντός των χώρων εργασίας, σε συνεννόηση με άλλα επαγγέλματα.</p>
<p>Ζ. Οι επιστημονικοί οργανισμοί θα μπορούν να παρέχουν επαγγελματική κατάρτιση στα πανεπιστήμια, να συντηρούν εργαστήρια και ομότιμες, ανοιχτά προσβάσιμες, επιστημονικές διατριβές. Θα συζητούν τρόπους συγκέντρωσης των απαραίτητων πόρων για τη συντήρηση εργαστηρίων και απαιτούμενων τεχνολογιών, χωρίς κεφαλαιοποίηση των διαδικασιών παραγωγής γνώσης. Μια πιθανή λύση είναι ότι ο επιστημονικός πειραματισμός θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις ανάγκες που εκφράζουν οι κοινότητες στο σύνολό τους.</p>
<p>Η. Η ανώτατη εκπαίδευση που απαιτείται για να γίνει κάποιος επιστήμονας είναι ένα δώρο από την κοινότητα στο άτομο. Η γνώση που οι επιστήμονες βοηθούν να παραχθεί είναι ένα δώρο πίσω στην κοινότητα. Οι επιστήμονες θα πρέπει επίσης να τιμήσουν την υποχρέωσή τους να μοιράζονται όσο το δυνατόν ευρύτερα τα σχετικά εκπαιδευτικά εργαλεία. Η επιστημονική γνώση και η κατάρτιση δεν θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε μερικά μόνο χέρια. Η καλή επιστήμη ευδοκιμεί με την ευρεία συμμετοχή στη διαδικασία έρευνας και αναθεώρησης. Για να ευδοκιμήσει η επιστήμη, οι επιστήμονες πρέπει να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν τους άλλους ανθρώπους ως αντικείμενα σε ένα μικροσκόπιο και να επικεντρωθούν στο να τους δώσουν τα εφόδια για να συμμετάσχουν στη διαδικασία της γνώσης.</p>
<p>Θ. Επιστήμονες, δάσκαλοι και άλλοι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να διευκολύνουν τις διαδικασίες συμφιλίωσης ώστε να αντιμετωπιστούν μορφές κατάχρησης εξουσίας στις οποίες ενδέχεται να είχαν εμπλακεί πριν από την επανάσταση. Τέτοιες περιπτώσεις περιλαμβάνουν από την αποδοχή ή και διευκόλυνση της αστυνομικής βίας εναντίον των μαθητών και φοιτητών έως τη συνεργασία με εταιρείες που προκάλεσαν βλάβη σε ανθρώπους και άλλα είδη ζωής. Διαπιστευμένοι επιστήμονες που χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους για να βοηθήσουν τις βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων, όπλων ή πήραν μέρος σε άλλες παρόμοιες καταστροφικές πράξεις θα πρέπει να απονομιμοποιηθούν με τον ίδιο τρόπο που οι γιατροί μπορούν να εκδικαστούν για ιατρική αμέλεια.</p>
<p>Ι. Ενώσεις επιστημόνων θα αποφασίσουν εάν πρέπει πραγματικά να χρησιμοποιήσουν κάποια μορφή αδειοδότησης για να διασφαλίσουν την ποιότητα της εργασίας τους. Η απάντηση μπορεί να μην είναι ίδια ακριβώς και για τους καρδιοχειρουργούς και για τους βοτανολόγους. Αυτό συνεπάγεται μια ισορροπία μεταξύ των αναγκών των επιστημόνων για διασφάλιση πρωτοκόλλων πιστοποίησης ποιότητας, από την μια και, από την άλλη, των συμφερόντων των ανθρώπων, προς αποτροπή εμφάνισης μονοπωλίων ή ελεγκτικών μηχανισμών που περιορίζουν την πρόσβαση στη γνώση και την κατάρτιση. Θα προστατεύεται επίσης η ανάγκη των ανθρώπων για διαφάνεια – διασφαλίζοντας, για παράδειγμα, ότι αυτοί/ες στους οποίους εμπιστευόμαστε την ιατρική μας περίθαλψη ή τα τεχνολογικά μας προγράμματα, δεν ήταν επικίνδυνα αμελείς στο παρελθόν, μολύνοντας για παράδειγμα το περιβάλλον. Λαϊκές ενώσεις θα οργανωθούν επίσης για να εξετάσουν αυτές τις αποφάσεις.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/9.jpg" /> <figcaption>
<p>Ο ανθρωπολόγος David Graeber στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ Maagdenhuis</p>
</figcaption>
</figure>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/10.jpg" />
</figure>
<h2 id="paragogi">11. Παραγωγή</h2>
<p><em>Υπό συνθήκες κυριαρχίας του καπιταλισμού, η παραγωγή συνιστά κυρίαρχη πηγή συσσώρευσης κεφαλαίου για τους πλούσιους, μέσω της απομονωμένης εργασίας, της εκμετάλλευσης και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Στην αναρχία, η μοναδική ερώτηση είναι πώς θα ικανοποιηθούν οι κοινωνικά προσδιορισμένες ανάγκες, οι οποίες περιλαμβάνουν τα πάντα, από την αμοιβαία επιβίωση μέχρι την ανάγκη που νιώθει ο άνθρωπος να μεγαλώσει και να χαρεί τη ζωή.</em></p>
<p>Α. Οι πρώην εργαζόμενοι/ες θα καταλάβουν τους χώρους εργασίας τους, μόλις αυτό καταστεί εφικτό, μελετώντας κατά πόσο ο εργασιακός χώρος (εργοστάσιο, εργαστήριο, γραφείο, κατάστημα, εστιατόριο κλπ) μπορεί να προσαρμοστεί ώστε να παράγει κάτι χρήσιμο, με κοινωνικούς όρους και με έναν υγιή τρόπο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, ο χώρος εργασίας θα διαλύεται και οι πόροι του θα διανέμονται στους πρώην εργαζόμενους/ες, σε γειτονικές κοινότητες και σε άλλους, χρήσιμους χώρους εργασίας.</p>
<p>Β. Οι πρώην εργαζόμενοι/ες, αποκλείοντας τα διευθυντικά στελέχη και καλωσορίζοντας ανέργους/ες με δεξιότητες σχετικές με το αντικείμενο εργασίας, οι οποίοι/ες έχουν στερηθεί το δικαίωμα στην εργασία υπό συνθήκες καπιταλισμού, θα δημιουργήσουν κάποιας μορφής συνεργατική ένωση, κολεκτίβα, κοοπερατίβα, συνεταιρισμό ή άλλου τύπου κοινωνική δομή, για την οργάνωση των χώρων εργασίας, δημιουργώντας παράλληλα ομοσπονδίες με άλλους σχετικούς εργασιακούς χώρους, ώστε να εποπτεύουν συνολικά την παραγωγή κοινωνικά χρήσιμων αγαθών.</p>
<p>Γ. Στο πλαίσιο αυτών των ομοσπονδιών, οι αντιπρόσωποι των εργασιακών χώρων θα πρέπει να λειτουργούν κατ’ εντολή της κολεκτίβας που αντιπροσωπεύουν (προωθώντας τις θέσεις που προκύπτουν στην αντίστοιχη συνέλευση βάσης), θα πρέπει να είναι άμεσα ανακλητοί σε περίπτωση που παραβούν την εντολή της κολεκτίβας που αντιπροσωπεύουν, ενώ θα συνεχίσουν να ασκούν την εργασία τους. Οι συνελεύσεις των εργασιακών χώρων θα αποφασίζουν αν οι αντιπρόσωποι θα πρέπει να επιτελούν την κανονική εργασία τους σε καθημερινή βάση ή αν θα απαλλάσσονται για έναν ορισμένο αριθμό μηνών πριν επιστρέψουν στην εργασία τους, ανάλογα με τις συνθήκες της εργασίας τους και τις ανάγκες του ομοσπονδιακού εργατικού δυναμικού (για παράδειγμα, αντιπρόσωποι μπορεί να χρειαστεί να ταξιδέψουν σε μεγάλες αποστάσεις και να μην δύνανται να εργαστούν για συγκεκριμένες περιόδους).</p>
<p>Δ. Όσοι/ες επιθυμούν να είναι “επαγγελματίες αντιπρόσωποι”, έχοντας αποκλειστικά κάποιο γραφειοκρατικό ρόλο, μπορούν να σχηματίσουν τις δικές τους ομοσπονδίες αντιπροσώπων στις οποίες θα αντιπροσωπεύουν τον εαυτό τους και άλλους όσο καλύτερα μπορούν. Για τον σκοπό αυτόν, συστήνεται να βάφουν τα πρόσωπά τους λευκά, να φοράνε μπερέδες και ριγέ πουκάμισα, να ταξιδεύουν από κοινότητα σε κοινότητα, και να διεξάγουν τις συναντήσεις τους ανοιχτές στο κοινό. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται γραφειοκράτες – αλλά πάντα χρειάζονται διασκέδαση!</p>
<p>Ε. Κανένας δεν πρέπει να εργάζεται καταναγκαστικά. Οι κοινότητες και οι παραγωγικές ομοσπονδίες θα κάνουν το καλύτερο δυνατόν να λειτουργούν με όρους αφθονίας, παρά με όρους ανεπάρκειας και μονοπωλίου. Όσοι/ες επιθυμούν να εργαστούν σε παραγωγικό ή δημιουργικό επίπεδο με περισσότερο ατομικούς όρους (περιβάλλον, μορφή εργασίας) θα μπορούν να το κάνουν στο βαθμό του εφικτού λαμβάνοντας τους πόρους που χρειάζονται, παρότι σε περιόδους απόλυτης ανεπάρκειας, όπως σε δύσκολα μεταβατικά χρόνια, οι κοινότητες ενδεχομένως να προτιμήσουν πιο αποτελεσματικούς συνεργατικούς χώρους εργασίας που ανταποκρίνονται άμεσα στις ανάγκες της κοινότητας.</p>
<p>ΣΤ. Καταργείται οποιαδήποτε έμφυλη κατηγοριοποίηση των διάφορων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Οι αναρχικοί/ες ενθαρρύνουν τις κοινότητες τους να αναλογιστούν το πώς διαφορετικές χρήσιμες, απαραίτητες και επωφελείς εργασίες, επί του παρόντος, δεν αναγνωρίζονται επί ίσοις όροις και εν τέλει αμείβονται με βάση το κύρος, και να προτείνουν πρωτοβουλίες ή νέες παραδόσεις ώστε να εξαλειφθούν τα ίχνη της πατριαρχίας.</p>
<p>Ζ. Οι πρώην εργαζόμενοι/ες θα ενθαρρύνονται να μετασχηματίσουν πλήρως τους εργασιακούς χώρους τους, αποσυναρμολογώντας μηχανικό εξοπλισμό εφόσον απαιτείται ώστε να εργάζονται σε πιο ασφαλές περιβάλλον, καθώς και πιο υγιεινούς χώρους όσον αφορά στον θόρυβο, τη ποιότητα αέρα, την παρουσία χημικών στον χώρο, καθώς και σε αρνητικές επιπτώσεις από επαναλαμβανόμενη εργασία.</p>
<p>Η. Οι χώροι εργασίας θα στοχεύσουν σε μια ισορροπία μεταξύ της παραγωγικής και της δημιουργικής τάσης όσων δραστηριοποιούνται σε αυτούς, τις ανάγκες γειτονικών κοινοτήτων και τις ανάγκες της κοινωνίας συνολικά. Αυτό σημαίνει ότι θα ενθαρρύνουν τους/ις τεχνίτες/ριες στη δημιουργική τους ανάπτυξη, θα διασφαλίζουν ότι δεν θα μολύνουν τις γειτονικές κοινότητες με επιβλαβή χημικά ή ηχορύπανση, και θα επιζητούν τη δημιουργία προϊόντων χρήσιμων στο κοινωνικό σύνολο. Η υιοθέτηση τη λογικής της αφθονίας σημαίνει ότι στην έννοια της αφθονίας μπορεί να αποδοθεί η ευρύτερη δυνατή ερμηνεία, εκτός περιπτώσεων έντονης ανεπάρκειας που θέτει σε κίνδυνο την αμοιβαία επιβίωση.</p>
<p>Θ. Οι καταστροφικές ενεργειακές υποδομές θα καταργηθούν βαθμιαία. Εμπειρογνώμονες από σχετιζόμενα γνωστικά πεδία θα επιβλέψουν το κλείσιμο πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με ένα πρόγραμμα το οποίο αφήνει το μικρότερο δυνατό ραδιενεργό υπόλειμμα, καθώς και το σφράγισμα πετρελαιοπηγών ώστε να μη μολύνουν τα υπόγεια ύδατα.</p>
<p>Ι. Σε μια λιγότερο επείγουσα βάση, οι κοινότητες θα διερευνήσουν τον παροπλισμό καταστροφικών υποδομών «πράσινης ενέργειας», οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο παραποτάμιους πληθυσμούς πανίδας, πληθυσμούς μεταναστευτικών πουλιών κλπ. Αυτό το εγχείρημα θα βασιστεί στην ανάπτυξη τοπικής, οικολογικής παραγωγής ενέργειας, καθώς και στη δραστική μείωση της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης, μέρος της οποίας συνιστά ο επανασχεδιασμός κτηρίων ώστε να επιτρέπουν την παθητική ηλιακή θέρμανση/ψύξη, ένα απαιτητικό εγχείρημα το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε μία δεκαετία.</p>
<p>K. Οι κοινότητες θα αποφασίσουν ποιες τεχνολογίες και ποια είδη επιστημονικού πειραματισμού και ανάπτυξης θα υποστηρίζουν. Σε κάθε περίπτωση, οι κοινότητες και οι εμπλεκόμενοι επιστημονικοί οργανισμοί θα πρέπει να είναι σε θέση να απορροφήσουν ή να αποκαταστήσουν τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις. Δεν υπάρχει καμία δικαιολόγηση για εξορύξεις σε περιοχές που ανήκουν σε άλλους ή για παραγωγή τοξικών ουσιών τις οποίες θα πρέπει να επωμιστούν μελλοντικές γενιές.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/11.jpg" />
</figure>
<h2 id="dianomi-epikoinonia-metaphores">12. Διανομή, Επικοινωνία, Μεταφορές</h2>
<p><em>Η τοπικοποίηση της εξουσίας ανθρώπων και κοινοτήτων έχει ως παρελκόμενο την οργάνωση των υλικών μέσων επιβίωσης σε όσο το δυνατόν πιο τοπικό επίπεδο, για παράδειγμα μέσω αρχών όπως η επισιτική αυτάρκεια. Ωστόσο, ο κίνδυνος της εξάρτησης από ένα εκμεταλλευτικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα μειώνεται δραματικά όταν οι άνθρωποι μπορούν να ικανοποιήσουν τις περισσότερες ανάγκες επιβίωσης μέσω των πόρων και της δραστηριότητας ενός μικρού τοπικού δικτύου κοινοτήτων. Για τις υπόλοιπες ανάγκες επιβίωσης, καθώς και για όλα αυτά που κάνουν τη ζωή πιο ευχάριστη, μπορεί να χρειαστεί να συγκροτηθεί δίκτυο διανομής μεταξύ ευρύτερων περιοχών μιας ηπείρου ή και διηπειρωτικά. Επιπρόσθετα, το ταξίδι είναι πολύ σημαντικό σε μια αναρχική κοινωνία για την ενστάλαξη μιας καθολικής συνείδησης, την ενθάρρυνση της αμοιβαιότητας και της αλληλεγγύης, την αποτροπή της ανάδυσης συνόρων και την κολεκτιβοποίηση της γνώσης.</em></p>
<p>Α. Καταργούνται όλα τα εθνικά νομίσματα. Ακυρώνονται όλα τα χρέη.</p>
<p>Β. Η ανταλλαγή προϊόντων μεταξύ κοινοτήτων θα γίνεται με όσο το δυνατόν πιο δίκαιους όρους. Οι κοινότητες που διατηρούν στενή επαφή μεταξύ τους ενδέχεται να προτιμήσουν ένα μοντέλο δωρεάν ανταλλαγής ή οικονομίας-<em>του-δώρου</em><sup id="fnref:3" role="doc-noteref"><a href="#fn:3" class="footnote" rel="footnote">3</a></sup> και της δωρεάν διανομής. Κοινότητες που δεν βασίζονται στην εμπιστοσύνη, που καθιστά ευκολότερη την εφαρμογή της οικονομίας-του-δώρου, μπορεί να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν μια μορφή ανταλλαγής είδους προς είδος, αλλά η κερδοσκοπική ανταλλαγή ή ο δανεισμός προϊόντων με χρέωση τόκου μπορεί να θεωρηθούν απόπειρες καταναγκασμού και εκμετάλλευσης.</p>
<p>Γ. Οι κοινότητες θα πρέπει να επιζητούν την επισιτική αυτάρκειά τους, καλύπτοντας την πλειονότητα των αναγκών επιβίωσής τους σε τοπική βάση, αλλά πέρα από αυτό, οι υποδομές θα πρέπει να διατηρηθούν ώστε να ενθαρρύνονται οι ανταλλαγές και τα ταξίδια.</p>
<p>Δ. Οι εργαζόμενοι/ες στις μεταφορές, μαζί με τις εμπλεκόμενες κοινότητες, θα συνεργαστούν για να μετασχηματίσουν τις υπάρχουσες υποδομές μεταφορών ώστε να καταστούν όσο το δυνατόν οικολογικά βιώσιμες, ενώ άλλες υποδομές (π.χ. αεροδρόμια, εθνικές οδοί) θα αποξηλωθούν.</p>
<p>Ε. Τα ήδη εξορυγμένα αποθέματα ορυκτού καυσίμου και οι υπάρχουσες υποδομές θα διαμοιραστούν, ενώ θα δοθεί προτεραιότητα στη μετάβαση στην αγροτική παραγωγή, στην αποκατάσταση των παγκόσμιων πόρων, και στη διατήρηση της συνδεσιμότητας με περιοχές της υπαίθρου που δεν διαθέτουν εναλλακτικές μετακίνησης.</p>
<p>ΣΤ. Οι κοινότητες, οι εργαζόμενοι/ες στις μεταφορές, και όσοι/ες μάχονται ενάντια στην πατριαρχική βία στον καιρό της επανάστασης θα συνεργαστούν για να διασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα και με ασφάλεια ανεξαρτήτως φύλου. Κάθε κοινότητα η οποία επιτρέπει τη βία ενάντια σε γυναίκες ή ΛΟΑΤΚΙ άτομα που εισέρχονται ταξιδεύοντας στην επικράτειά της, θα θεωρείται εχθρική απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο. Ζ. Οι απανταχού κοινότητες θα κάνουν ό,τι δυνατόν να διατηρήσουν τις υπάρχουσες υποδομές επικοινωνιών ώστε να διατηρήσουν επαφή μεταξύ τους και να μοιράζονται τις εμπειρίες από τις αντίστοιχες επαναστατικές διαδικασίες τους. Μακροπρόθεσμα, οι κοινότητες θα διερευνήσουν τρόπους να συντηρήσουν τις υποδομές που θεωρούν χρήσιμες με χρήση ανακυκλώσιμων ή μη ζημιογόνων υλικών. Επιπλέον, θα εξετάσουν κατά πόσο εξαρτητικές και καταθλιπτικές συμπεριφορές που σχετίζονται με τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης είναι εγγενείς στη χρήση αυτών των τεχνολογιών ή μια δυσπροσαρμοστική αντίδραση στην αποξένωση που επιφέρει ο καπιταλισμός.</p>
<h2 id="epilusi-sugkrouseon-kai-metasximatistiki-dikaiosuni">13. Επίλυση Συγκρούσεων και Μετασχηματιστική Δικαιοσύνη</h2>
<p>Οι φυλακές και η αστυνομία υπάρχουν εδώ και πάρα πολύ καιρό, καταστρέφοντας ανθρώπους και κοινότητες. Υπάρχουν τρόποι διαχείρισης των αναπόφευκτων συγκρούσεων στο πλαίσιο της κοινωνικής συνύπαρξης, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως ικανό για εξέλιξη, εξιλέωση και θεραπεία, και οι οποίοι ικανοποιούν τις ανάγκες της κοινότητας, αντί να προστατεύουν ένα σύστημα καταπίεσης και ανισότητας. Η επανάσταση είναι μια διαδικασία κατάλυσης της κρατικής εξουσίας. Είναι επίσης μια διαδικασία αναγέννησης των πραγματικών κοινοτήτων. Ο καπιταλισμός μας έχει αναγκάσει να εξαρτόμαστε από τους μηχανισμούς του για την επιβίωσή μας, αλλά όταν καταργηθεί, η επιβίωσή μας θα καταστεί ξανά αντικείμενο συλλογικής δημιουργίας.</p>
<p>Α. Οι κοινότητες θα ανασυσταθούν μέσα από συνελεύσεις και άλλους χώρους οργάνωσης της επικράτειάς τους και της επιβίωσης των μελών τους. Μεταξύ άλλων αυτό σημαίνει ότι καλούμαστε να φέρουμε ευθύνη απέναντι στην κοινότητα από την οποία εξαρτάται η επιβίωσή μας, και να συμμετέχουμε στην υγιή επίλυση συγκρούσεων, στην επούλωση πληγών και στην αποκατάσταση διαπροσωπικών σχέσεων.</p>
<p>Β. Οι κοινότητες θα κάνουν ό,τι δυνατόν για να ενεργοποιήσουν ρευστούς τρόπους συνύπαρξης και συσχέτισης οι οποίοι θα σπάσουν τις κλειστές πατριαρχικές μικρο-καταπιεστικές δομές που υπάρχουν παραδοσιακά σε πολλά μέρη. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να δοθεί κανένα περιθώριο στην κυρίαρχη αντίληψη της ρευστότητας του όψιμου καπιταλισμού κατά την οποία οι άνθρωποι μετακινούνται στον χώρο χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους, την επίδραση που έχουν στους άλλους ή την απλή ιδέα ότι η επιβίωσή τους δεν είναι προσωπική υπόθεση.</p>
<p>Γ. Όσοι/ες εμπλέκονται στη διαμεσολάβηση, στην επίλυση συγκρούσεων και στη μετασχηματιστική δικαιοσύνη θα ενθαρρύνουν τις κοινότητες να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις και τις ζημίες με μια λογική αποκατάστασης η οποία θα προωθεί την ίαση και τη συμφιλίωση. Επίσης θα διασφαλίζεται ότι το βάρος αυτού του έργου δεν θα κατανέμεται δυσανάλογα σε σχέση με το φύλο.</p>
<p>Δ. Οι κοινότητες θα ορίσουν κανόνες και όρια γύρω από επιβλαβείς συμπεριφορές, αλλά οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν τις κοινότητες να αναπτύξουν πρακτικές οι οποίες εστιάζουν στον διάλογο και σε διαδικασίες ίασης και συμφιλίωσης, παρά στην κωδικοποίηση απαγορευμένων συμπεριφορών και τιμωρίας.</p>
<p>Ε. Οι κοινότητες που έχουν ήδη παράδοση στη διαμεσολάβηση και σε διαδικασίες συμφιλίωσης είναι ευπρόσδεκτες να μοιραστούν την εμπειρία τους.</p>
<p>ΣΤ. Όλες οι φυλακές θα αποξηλωθούν, και οι κοινότητες θα αναλάβουν να δουλέψουν μαζί με πρώην κρατούμενους που είχαν καταδικαστεί επειδή έβλαψαν άλλους ανθρώπους, πάνω στη διερεύνηση των συνθηκών της πράξης τους.</p>
<p>Ζ. Κοινότητες ανθρώπων με εμπειρία στη μετασχηματιστική δικαιοσύνη θα δουλέψουν με πρώην κρατούμενους που δεν υποστηρίζονται από κάποια κοινότητα, σε συνεργασία με τις κοινότητες που έχουν βλαφθεί από αυτούς, με σκοπό την εύρεση λύσης.</p>
<p>Η. Δεδομένου του ότι η πλήρης εναντίωση στον θεσμό της φυλακής δεν αποτελεί ευρέως αποδεκτή θέση, οι αναρχικοί θα οργανώσουν δημόσιες συζητήσεις πάνω στους πιθανούς τρόπους διαχείρισης των χειρότερων σεναρίων πρόκλησης βλάβης — το μικρό ποσοστό περιπτώσεων, στις οποίες οι άνθρωποι επανειλημμένα σκοτώνουν, κακομεταχειρίζονται οι θυματοποιούν. Μια πιθανή πρόταση είναι να προτάσσεται πάντα η συμφιλίωση, χωρίς ποτέ να απονομιμοποιούνται οι αυτόνομες πράξεις αυτοάμυνας ή εκδίκησης, ειδικά σε περιπτώσεις που η συμφιλίωση δεν αποτελεί ρεαλιστική λύση.</p>
<p>Θ. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε πράξεις έμφυλης και σεξουαλικής βίας, ειδικά σε πράξεις που είχαν κανονικοποιηθεί υπό το απερχόμενο πατριαρχικό, τιμωρητικό καθεστώς. Οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται ενάντια σε τέτοιου είδους βία θα προτείνουν στις κοινότητες κατάλληλες δομές και πρακτικές προς υιοθέτηση.</p>
<p>Ι. Σε ένα αναρχικό πλαίσιο, η ειρήνη δεν είναι απλώς η απουσία ένοπλης σύγκρουσης, ειδικά όταν μια τέτοια απουσία σύγκρουσης συναινεί σε κάποιας μορφής καταπίεση. Η ειρήνη είναι μια μορφή ανάπτυξης της ευημερίας, της ελευθερίας και της αυτο-πραγμάτωσης, την οποία ελπίζουμε ότι αυτό το πρόγραμμα θα προωθήσει περισσότερο από όσο έχει κάνει ποτέ ο καπιταλισμός. Η ειρήνη είναι μια προσπάθεια <em>πρόληψης</em>. Οι αναρχικοί θα ενθαρρύνουν τις κοινότητες να διασυνδεθούν και να συνεργαστούν με διάφορους τρόπους όχι μόνο με γειτονικές κοινότητες, αλλά και διηπειρωτικά, σε διαδικασίες μοιράσματος και δημιουργίας πολιτιστικών δεσμών, αναπτύσσοντας συγγένειες και φιλίες σε παγκόσμια κλίμακα, ώστε να γίνουν αδιανόητοι οι κατακτητικοί πόλεμοι και οι γενοκτονίες που ασκούν τα κράτη εδώ και χιλιετίες.</p>
<figure class="portrait">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/12.jpg" /> <figcaption>
<p>Είμαστε όλη η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που έχουμε</p>
</figcaption>
</figure>
<h2 id="asphaleia">14. Ασφάλεια</h2>
<p><em>Το κράτος ευδοκιμεί βασιζόμενο στο ψέμα ότι η ασφάλεια και η ελευθερία αποτελούν μια διχοτομία, ότι είναι δύο διαχωρισμένα πράγματα που υπάρχουν σε αντίστροφη αναλογία και ότι πρέπει να θυσιάσουμε και τα δύο εξίσου για να επιτύχουμε μια ισορροπία μεταξύ τους. Επειδή η ασφάλεια συνδέεται με την επιβίωση, το κράτος μπορεί να μας πείσει ότι δεν είμαστε σε θέση να απολαύσουμε τη μικρή ελευθερία που έχουμε αν δεν θέσουμε σε προτεραιότητα την ασφάλειά μας και δεν αποδεχθούμε το κράτος ως τη βασική μορφή προστασίας της. Στην πραγματικότητα, η επιβίωσή μας, η ασφάλειά μας και η ελευθερία μας εξαρτώνται από το πόσο καλά μπορούμε να φροντίσουμε ο ένας τον άλλον, όχι από το πόσο ψηλά τείχη μπορούμε να χτίσουμε γύρω από τον εαυτό μας. Όσο υπάρχουν κράτη –ακόμη και ως προβολή στο μυαλό των πεινασμένων για εξουσία– θα πρέπει να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς απέναντι σε όσους σκοπεύουν να μας υποτάξουν και να μας εκμεταλλευτούν. Μερικές φορές, θα πρέπει επίσης να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από εκείνους που προκαλούν βλάβη επειδή δεν αναγνωρίζουν τα όρια των άλλων, δεν συμπάσχουν με τους άλλους, ή δεν συνειδητοποιούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Ο τρόπος με τον οποίο οργανώνουμε την άμυνά μας μπορεί να αποτελεί κίνδυνο για την ελευθερία μας. Είναι επίσης μια πρόκληση να φανταστούμε τους κινδύνους και τις συγκρούσεις με τρόπο που να μετασχηματίζει τόσο εμάς όσο και τους άλλους, αντί να ορίζουμε τους ανταγωνιστές μας ως μόνιμους εχθρούς που πρέπει πάση θυσία να καταστρέψουμε.</em></p>
<p>A. Όλες οι αστυνομικές δυνάμεις καταργούνται και τα μέλη τους θα πρέπει να συμμετάσχουν σε διαδικασίες συμφιλίωσης για την αντιμετώπιση της βλάβης που έχουν προκαλέσει. Όσοι αρνούνται μπορούν να θεωρηθούν κρατικοί παραστρατιωτικοί – και να καταπολεμηθούν.</p>
<p>Β. Οι κοινότητες μπορούν να δημιουργήσουν κάποιο είδος εθελοντικής υπηρεσίας για την προστασία από διάφορες μορφές επιθετικότητας ή διαπροσωπικής σύγκρουσης. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση μιας αστυνομικής δύναμης, όποια μορφή και αν πάρει αυτή η υπηρεσία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αποκλιμάκωση και τη συμφιλίωση και όχι στην τιμωρία. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίζει μια σύγκρουση εμπλέκοντας στη διαδικασία και την υπόλοιπη κοινότητα, ενώ οι συμμετέχοντες στην υπηρεσία δεν πρέπει να έχουν ειδικά προνόμια όσον αφορά στο δικαίωμα χρήσης βίας ή πρόσβασης σε όπλα, σε σχέση με την υπόλοιπη κοινότητα.</p>
<p>Γ. Οι κοινότητες θα ενθαρρυνθούν να δημιουργήσουν κάποιο είδος προστατευτικής δομής ή ομάδας ειδικά σχεδιασμένης για την αντιμετώπιση κάθε μορφής έμφυλης βίας. Μπορεί ίσως να επιλέξουν αυτή η ομάδα να αποτελείται από ανθρώπους που δεν είναι cis άνδρες.</p>
<p>Δ. Επειδή το κράτος δεν θα καταργηθεί παντού ταυτόχρονα, και επειδή πολλές κοινότητες με ιεραρχικές αξίες μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν και μπορεί να προσπαθήσουν να καθυποτάξουν τις γειτονικές κοινότητες, θα υπάρξει ανάγκη να δημιουργηθούν αναρχικές πολιτοφυλακές ή άλλες μάχιμες μονάδες – τόσο για να υπερασπιστούν τα ελεύθερα εδάφη όσο και για να συμμετάσχουν σε επαναστατικό πόλεμο ενάντια σε κρατιστικά, ιμπεριαλιστικά εδάφη. Για να μπορούμε να μιλάμε για “ελεύθερη πολιτοφυλακή” και “επαναστατικό πόλεμο” θα πρέπει αυτές οι μονάδες να είναι προσηλωμένες σε κάποιες βασικές αρχές που θα τις διακρίνουν από τους κρατικούς στρατούς. Το να ανεμίζουμε απλά μια κόκκινη σημαία δεν αρκεί. Οι μαχητές θα πρέπει να είναι εθελοντές, ενώ θα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέγουν τους δικούς τους ηγέτες και τις δομές ηγεσίας τους. Δεν πρέπει να υπάρχουν αξιωματικοί με αριστοκρατικά προνόμια. Τα μέλη της μονάδας θα πρέπει να αποφασίζουν από κοινού για τα αποδεκτά μέτρα πειθαρχίας. Οι συνελεύσεις που υπερβαίνουν τις ελεύθερες πολιτοφυλακές –για παράδειγμα, ομοσπονδίες των κοινοτήτων από τις οποίες προέρχονται οι μαχητές– θα αποφασίζουν τους γενικούς στρατηγικούς στόχους και τις κατευθυντήριες γραμμές ανθρωπιστικής συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια, οι πολιτοφυλακές δεν πρέπει να είναι πλήρως αυτόνομες: θα υπάρχουν για να υπερασπίζονται τις ανάγκες ευρύτερων κοινοτήτων, και όχι για να κυριαρχούν σε αυτές ή για να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα.</p>
<p>Ε. Οι ελεύθερες πολιτοφυλακές θα αποφύγουν τη λογική του επιθετικού πολέμου που στοχεύει στην κατάκτηση μιας περιοχής η οποία ορίζεται ως εχθρικό έδαφος. Σκοπός της συγκρότησής τους θα πρέπει να είναι είτε ο αμυντικός πόλεμος, για την υπεράσπιση των κοινοτήτων και την αποτροπή επιθέσεων, είτε ο επαναστατικός πόλεμος, υποστηρίζοντας ανθρώπους σε μια καταπιεστική κοινωνία που αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Στην τελευταία περίπτωση, η πρωτοβουλία συγκρότησης επαναστατικών πολιτοφυλακών πρέπει να προέρχεται από τους ίδιους τους καταπιεσμένους ανθρώπους, και όχι να οργανώνεται κυρίως από πολιτοφυλακές γειτονικών περιοχών.</p>
<p>ΣΤ. Οι ελεύθερες κοινότητες δεν προσπαθούν να εξαλείψουν ή να εξολοθρεύσουν τους εχθρούς τους. Υπερασπίζονται την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους, υποστηρίζοντας και άλλους που πράττουν ανάλογα, ενώ παράλληλα προσπαθούν να κάνουν φίλους ή τουλάχιστον να κάνουν ειρήνη.</p>
<p>Ζ. Σε ένα αναρχικό πλαίσιο, η ασφάλεια δεν είναι η προστασία των αδυνάτων από τους ισχυρούς, είναι η ενδυνάμωση και η καλλιέργεια της αυτοάμυνας από όλους, με προτεραιότητα σε εκείνους που έχουν αποδυναμωθεί υπό τις παρούσες καταπιεστικές συνθήκες, λόγω έμφυλης κοινωνικοποίησης, φυλετικοποίησης ή σωματικών/ψυχολογικών διαφορών.</p>
<h2 id="koinotiki-organosi-kai-suntonismos">15. Κοινοτική οργάνωση και συντονισμός</h2>
<p><em>Σε αντίθεση με την ακούσια υπηκοότητα και τη δικτατορική ή αντιπροσωπευτική λήψη αποφάσεων που επιβάλλει σε ολόκληρη την κοινωνία ομογενοποιητικούς μηχανισμούς απονομής Δικαιοσύνης, ο αναρχισμός υποστηρίζει τις αρχές της εθελοντικής συνένωσης και της αυτοοργάνωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να σχηματίζουν συλλογικότητες σύμφωνα με τις επιλογές τους, να οργανώνουν αυτές τις ομάδες κατά το δοκούν, και να διαχειρίζονται τις ζωές τους σε καθημερινή βάση με τη συμμετοχή όλων.</em></p>
<p>A. Κάθε κοινότητα είναι αυτόνομη και ελεύθερη να διαχειρίζεται τις δικές της υποθέσεις. Κάθε κοινότητα πρέπει να αναπτύξει τις δικές της μεθόδους και δομές οργάνωσης και διαβίωσης.</p>
<p>Β. Οι αναρχικοί προκρίνουν τρόπους κοινωνικής οργάνωσης που δίνουν προτεραιότητα στην <em>ευζωία</em> και εμποδίζουν την αναβίωση της κρατικής μηχανής. Προωθούν μοντέλα όπως η <em>οικονομία- του-δώρου</em>, και διάφορες επικαλυπτόμενες μορφές οργάνωσης που συνυπάρχουν στο ίδιο σύστημα, ούτως ώστε να υποβοηθούν και να συμπληρώνουν εποικοδομητικά η μία την άλλη, εμποδίζοντας τη συγκέντρωση εξουσίας. Τέτοιες μορφές είναι οι ομοσπονδιακές ενώσεις περιφερειακών συντονιστικών, οι συνελεύσεις σε χώρους εργασίας, οι συνεργατικές οργανώσεις σε τομείς υποδομών, οι επαγγελματικές και εκπαιδευτικές οργανώσεις κ.α. Ο στόχος είναι η συνένωση των ανθρώπων σε μια πολλαπλότητα οργανωτικών δομών και χώρων. Με αυτόν τον τρόπο, πολλά διαφορετικά οργανωτικά μοντέλα και κουλτούρες μπορούν να μπουν σε εφαρμογή, αφού τίποτα δεν είναι ουδέτερο ή εξίσου προσβάσιμο από όλους. Η σύγκρουση διαμεσολαβείται με τον πολλαπλασιασμό των σχέσεων μέσω πολλών οργανωτικών δομών και δεσμών που έχουν να κάνουν με τον τόπο, τον χώρο και τον χρόνο ενός έργου. Έτσι αποτρέπεται η εμφάνιση μιας πολιτικής τάξης ικανής να χειραγωγεί τις συνελεύσεις, φαινόμενο που συνήθως ευδοκιμεί στην διαχωρισμένη σφαίρα και τον αποξενωμένο χώρο της πολιτικής. Όταν δεν θα υπάρχει πλέον ένα τέτοιου είδους κέντρο εξουσίας όπου όλες οι αποφάσεις νομιμοποιούνται από αυτό, ανεξάρτητα από το πόσο συμμετοχικός προσποιείται ότι είναι αυτός ο χώρος, δεν θα δύναται να συγκροτηθεί και να υπάρξει μια τέτοια εξουσιαστική πολιτική τάξη.</p>
<p>Αυτή είναι η βασική διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και αναρχίας, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι ο αναρχισμός ιστορικά αντιτάχθηκε στη δουλεία, τον καπιταλισμό, την πατριαρχία, τον ιμπεριαλισμό και τα συναφή τους, ενώ αντίθετα η δημοκρατία πολλές φορές βασίστηκε σε αυτά.</p>
<p>Γ. Για να αποφευχθεί η επιστροφή της αυταρχικής εξουσίας που μεταμφιέζεται συχνά σε κάποια μορφή “δημοκρατίας”, οι αναρχικοί θα πρέπει να διευκολύνουν τις κοινοτικές διαδικασίες διερευνώντας το πώς επίσημοι και ανεπίσημοι μηχανισμοί λήψης αποφάσεων κατανέμουν άνισα την εξουσία με βάση το φύλο ή με άλλους τρόπους, και πόσο σημαντικά είναι τα άτυπα και μη νομιμοποιημένα πεδία αλληλοσυσχέτισης για την οργάνωση της καθημερινής ζωής ─ αλλά και προσδιορίζοντας ποιοι άτυποι χώροι και τρόποι επιτρέπουν τη συγκέντρωση εξουσίας. Οφείλουμε να μελετήσουμε πώς διαφορετικοί τρόποι οργάνωσης χώρων και λειτουργιών, αλλά και ανοίγματος και διάχυσης της συμμετοχής στα διάφορα οργανωτικά πεδία μπορούν να αποτρέψουν παρά να διευκολύνουν τη συγκέντρωση της εξουσίας.</p>
<p>Δ. Κατά γενικό κανόνα, ο μόνη αποδεκτή μορφή παρέμβασης στις υποθέσεις μιας γειτονικής κοινότητας είναι σε θέματα νόμιμης άμυνας, όταν η συγκεκριμένη κοινότητα δεν σέβεται την ανάγκη για ελευθερία και αξιοπρεπή διαβίωση των γειτόνων της.</p>
<p>Ε. Όταν μια κοινότητα δεν σέβεται τις ανάγκες των μελών της για τροφή, νερό, στέγη, ιατρική περίθαλψη και σωματική ακεραιότητα, είναι καλό οι υπόλοιπες γειτονικές κοινότητες να προσφέρουν υποστήριξη και στέγη σε αυτά τα μέλη. Οι τελευταίες μπορούν να υποστηρίξουν τις ενέργειες των καταπιεσμένων ή εκμεταλλευόμενων μελών της πρώτης με σκοπό τον τερματισμό της καταπίεσης, αλλά η απελευθέρωση πρέπει πάντα να είναι καθήκον εκείνων που πλήττονται άμεσα από την καταπίεση. Οι κοινότητες πρέπει να προσπαθήσουν να αποφύγουν την άμεση ή δυναμική παρέμβαση στις υποθέσεις των γειτόνων τους.</p>
<p>ΣΤ. Οι κοινότητες πρέπει να προσπαθήσουν να αποδεχθούν τις αναπόφευκτες διαφορές που έχουν με τους γείτονές τους, με στόχο την ενίσχυση των σχέσεων διαλόγου και ειρήνης. Σε περίπτωση που κοινότητες δεν σέβονται την αξιοπρέπεια και την επιβίωση των άλλων, μπορεί να είναι προτιμότερο να αναζητηθεί διαμεσολάβηση ή η διακοπή των σχέσεων παρά να κλιμακωθούν φυσικές συγκρούσεις.</p>
<p>Ζ. Πολλές κοινότητες θα έχουν την ανάγκη ή την επιθυμία να συμμετέχουν σε μεγαλύτερες μορφές συνένωσης για θέματα κουλτούρας, παραγωγής και διανομής, και για λόγους διαμοιρασμού των κοινών πόρων. Είναι προτιμότερο να δημιουργηθούν ελεύθερες ομοσπονδίες ή ενώσεις που διατηρούν την ισχύ τους σε τοπικό επίπεδο, ενώ παράλληλα να δημιουργηθούν πολλαπλοί και εγκάρσιοι οργανωτικοί δεσμοί έτσι ώστε κάθε άτομο σε κάθε κοινότητα να είναι μέλος πολλών ομάδων ─ για παράδειγμα, σε ένα συντονιστικό φορέα για την προστασία ενός κοινού ταμιευτήρα νερού, σε μια πολιτισμική-γλωσσική ομαδοποίηση, σε έναν επιστημονικό σύλλογο και σε ένα πανεπιστημιακό σύστημα, σε μια ένωση παραγωγών και καταναλωτών για τον διαμοιρασμό των φυσικών πόρων ή σε μια περιφερειακή συνομοσπονδία. Με αυτόν τον τρόπο, κάθε κοινότητα διατηρεί ένα πλουσιότερο δίκτυο σχέσεων και, σε περίπτωση προστριβής, η διαφωνία δεν διχάζει σε δύο αντιμαχόμενες πλευρές, αλλά όλοι/ες συνδέονται και με άλλες σχέσεις μεταξύ τους, οπότε υπάρχει πληθώρα διαμεσολαβητών και ευρύτερο ενδιαφέρον για τη διατήρηση της ειρήνης.</p>
<h2 id="the-planet">16. The Planet</h2>
<p><em>Ο καπιταλισμός έχει φέρει τον πλανήτη στο χείλος της κατάρρευσης. Δεν αρκεί να καταστρέψουμε τον καπιταλισμό. Πρέπει επίσης να ξεριζώσουμε τον καπιταλιστικό δυτικό τρόπο συσχέτισης με τη Γη και να τον αντικαταστήσουμε με υγιείς, οικολογικές σχέσεις αμοιβαιότητας και αλληλοβοήθειας προς όλα τα όντα. Πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν για να θεραπεύσουμε τον πλανήτη και όλες τις ζωντανές κοινότητες που τον μοιράζονται.</em></p>
<p>Α. Είναι δική μας ευθύνη να θεραπεύσουμε τον πλανήτη και να διασφαλίσουμε την επιβίωση και τη συνέχεια όλων των ζωντανών κοινοτήτων και όντων.</p>
<p>Β. Οι κοινότητες θα πρέπει να φροντίσουν τα εδάφη τους όσο καλύτερα μπορούν για να αποκαταστήσουν την καταστροφή και την περιβαλλοντική μόλυνση που έχει προκαλέσει ο καπιταλισμός. Θα πρέπει να εντοπίσουν και να προστατεύσουν τα απειλούμενα είδη και οικοσυστήματα, να προωθήσουν προγράμματα ενδυνάμωσης της φύσης σε υγρότοπους και άλλες περιοχές, και ευρύτερα να αντιληφθούν ότι οι άνθρωποι και οι κοινότητές τους αποτελούν μέρος του οικοσυστήματος.</p>
<p>Γ. Επιστημονικές κοινότητες και ενώσεις θα πρέπει να συγκεντρώνουν πόρους και να μοιράζονται πληροφορίες για την παρακολούθηση προβλημάτων που προξενούν παγκόσμια ανησυχία και αβεβαιότητα, όπως τα δηλητηριώδη αέρια που προξενούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα απειλούμενα είδη, οι νεκρές ζώνες και η ρύπανση στους ωκεανούς από τα πλαστικά, η ραδιενεργή ακτινοβολία και άλλες μορφές μακρόχρονης ρύπανσης. Θα πρέπει να καθορίσουν στόχους και να υποβάλουν προτάσεις σε συγκεκριμένες κοινότητες και περιφερειακές συνομοσπονδίες με τον πληρέστερο και δικαιότερο τρόπο, και με μοναδικό στόχο τη βελτίωση αυτών των προβλημάτων.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/13.jpg" /> <figcaption>
<p>Μια αυτόνομη αγροτική κοινότητα έτσι όπως την οραματίζεται ο αναρχικός καλλιτέχνης, Clifford Harper.</p>
</figcaption>
</figure>
<hr />
<h2 id="glossari">Γλωσσάρι</h2>
<h3 id="koinotita">Κοινότητα</h3>
<p><em>Κοινότητα</em> ονομάζουμε μια ομάδα ανθρώπων που ζουν μαζί, δημιουργώντας τις ανάλογες συνθήκες για τη συλλογική, υλική και πολιτιστική τους επιβίωση. Επειδή οι κοινότητες αυτοορίζονται και αυτοοργανώνονται, είναι δύσκολο να τους αποδοθεί ένας συγκεκριμένος ορισμός. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο όρος <em>κοινότητα</em> αναφέρεται σε μια μικρότερη ομάδα, μεταξύ 30-150 ατόμων, η οποία είναι σε θέση να συντονίζει με αποτελεσματικό τρόπο την οργάνωση των καθημερινών της σχέσεων, επωφελούμενη από τον μικρό πληθυσμό και τις αντικειμενικά στενές διαπροσωπικές σχέσεις, έτσι ώστε να παίρνονται αποφάσεις που αφορούν στις σχέσεις αυτών των ατόμων, εύρυθμα και σε οριζόντια βάση. Σε άλλες περιπτώσεις ο όρος μπορεί επίσης να αναφέρεται στην υπερ-κοινότητα πολλών δεκάδων ή ακόμη και εκατοντάδων επί μέρους κοινοτήτων οι οποίες μοιράζονται μία ή περισσότερες κοινές γλώσσες, κοινό πολιτισμό, που ταυτίζονται με μια γεωγραφική περιοχή, και που συχνά συντονίζονται σε θέματα διαχείρισης πόρων επιβίωσης, υποδομής, εκπαίδευσης και άλλων ζητημάτων.</p>
<p>Σε ορισμένες περιπτώσεις στο κείμενο, ο όρος “<em>ζωντανές κοινότητες”</em> δεν αφορά αποκλειστικά τους ανθρώπους αλλά όλα τα έμβια είδη που υπάρχουν σε έναν δίκτυο σχέσεων.</p>
<h3 id="yperploutismos">Υπερπλουτισμός</h3>
<p>Οι κοινότητες πρέπει να αποφασίσουν από μόνες τους τι συνιστά <em>υπερπλουτισμό</em> ή ποιός/ποιά/ποιό θεωρείται ένα <em>υπερ-πλούσιο άτομο</em>. Σε καμία περίπτωση δεν είναι πρόθεση αυτού του κείμενου να ακολουθήσει τα βήματα του αριστερού λαϊκισμού και να εστιάσει την απαξίωσή του σε δισεκατομμυριούχους ή ακόμη και εκατομμυριούχους. Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε πως ο πήχης πρέπει να βρίσκεται πολύ χαμηλότερα. Για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε την <em>ευπορία</em>, προτείνουμε ως κριτήριο την κατοχή πλούτου (από κάποιο άτομο) τρεις φορές μεγαλύτερου από αυτό που είναι ο μέσος όρος σε μια δεδομένη γεωγραφική περιοχή (π.χ. εκείνοι που είχαν πάνω από τρεις φορές τον μέσο μισθό στη χώρα τους πριν από την κατάργηση του καπιταλισμού και του εθνικού κράτους). <em>Υπερβολικός πλούτος</em>, μετά την κατάργηση του χρήματος, θα θεωρείται οτιδήποτε διαθέτει ένας πλούσιος που δεν είναι αναγκαίο και απαραίτητο για να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση, καθώς και ότι είχε χρησιμοποιηθεί επιδεικτικά για να τον κάνει να ξεχωρίζει εμφανώς από τον μέσο πολίτη.</p>
<h3 id="dieuthuntes--manatzer">Διευθυντές / Μάνατζερ</h3>
<p><em>Διευθυντής/μάνατζερ</em> είναι κάποιος του οποίου η επαγγελματική απασχόληση είναι να παρακολουθεί τον ρυθμό εργασίας και να επιβάλει την πειθαρχία σε άλλους εργαζόμενους προκειμένου να αυξήσει την παραγωγικότητά τους και να διευκολύνει την εκμετάλλευσή τους (δηλ. την εξαγωγή υπεραξίας από την δουλειά τους). Σε κάθε χώρο εργασίας, οι εργαζόμενοι μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι εάν πριν την επανάσταση κάποιος έκανε κάτι ουσιαστικά χρήσιμο για το δημόσιο καλό και κατά πόσο ένα μέρος ή στο σύνολό της η συγκεκριμένη κατηγορία εργασίας απαιτεί κάποια ιδιαίτερη ανταμοιβή.</p>
<h3 id="dikaiomata">Δικαιώματα</h3>
<p>Σε αυτό το κείμενο, δεν χρησιμοποιούμε τον όρο <em>δικαιώματα</em> σύμφωνα με τη χριστιανική ή τη φιλελεύθερη θεώρηση, δηλαδή, ως ένα σύνολο ιδιοτήτων που εγγυάται ο θεός ή η φύση. Αλλά ούτε και με την κρατιστική έννοια, ως μια λίστα ευκαιριών που ένα κράτος οφείλει να εγγυάται σε όλους τους πολίτες του. Αντιλαμβανόμαστε τα δικαιώματα αυστηρά από την αντι-αυταρχική ηθική σκοπιά. Θεωρούμε τα δικαιώματα νόμιμη αξίωση των ανθρώπων, να τα αποκτούν ή να τα υπερασπίζονται, σε τέτοιο βαθμό που να πολεμάμε στο πλάι τους για να συνδράμουμε στην προστασία τους ή στην επανάκτησή τους όταν αυτά απειλούνται.</p>
<h3 id="edaphiki-akeraiotita">Εδαφική ακεραιότητα</h3>
<p>Δεν αντιλαμβανόμαστε την <em>εδαφική ακεραιότητα</em> ως έναν μη-οργανικό χώρο, δισδιάστατα οριοθετημένο πάνω στο χάρτη, με σύνορα και σταθερή έκταση. Εδαφική επικράτεια για εμάς είναι η γη, που είναι ζωντανή, και προσδιορίζεται από ένα <em>δίκτυο σχέσεων</em>. Η μόνη νόμιμη αξίωση πάνω σε μια συγκεκριμένη εδαφική επικράτεια προκύπτει αποκλειστικά από το αν αυτοί που προβάλλουν την αξίωση είναι μέρος αυτού του <em>δικτύου σχέσεων</em> και ενεργούν έτσι ώστε να διατηρηθεί <em>το δίκτυο</em> ζωντανό και δραστήριο. Επειδή η συλλογική μνήμη αποτελεί σημαντικό κομμάτι της γνώσης και του σεβασμού μιας γεωγραφικής επικράτειας, οι άνθρωποι που στο παρελθόν είχαν ισχυρή σχέση με αυτή την περιοχή και εκδιώχτηκαν βίαια από αυτήν, αδιαμφισβήτητα εξακολουθούν να διατηρούν τη σχέση τους με αυτά τα εδάφη.</p>
<p>Επιπλέον, η εδαφική ακεραιότητα υπονοεί κινητικότητα. Το κείμενο δεν είναι μια πρόταση για την κατανομή ίσου κλήρου σε περίπου όμοιες κοινότητες. Η γεωγραφική επικράτεια στο σύνολό της είναι συγκεκριμένη και ο φυσικός τρόπος για να συνδέεται κανείς μαζί της μπορεί να αλλάζει από περιοχή σε περιοχή. Οι νομαδικοί ή ημι-νομαδικοί τρόποι ζωής είναι εξίσου αποδεκτοί με τους τρόπους ζωής όσων επιλέγουν την μόνιμη εγκατάσταση, εφόσον και αυτοί είναι στενά συνδεδεμένοι με μια συγκεκριμένη περιοχή. Καταργούνται, φυσικά, οι τρόποι κοινωνικής οργάνωσης που συνολικά βασίζονται στη λογική της υπεξαίρεσης και κατοχής γης για ιδιοκτησία και ιδιωτική εκμετάλλευση. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, αξιώσεις γα ελεύθερη πρόσβαση σε συγκεκριμένα εδάφη θα αλληλεπικαλύπτονται από διαφορετικές ομάδες που θα εκτελούν διαφορετικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την επιβίωση, την πνευματικότητα, το παιχνίδι κ.α., σε διαφορετικές στιγμές και με διαφορετικούς τρόπους.</p>
<h3 id="metabasi">Μετάβαση</h3>
<p>Το μόνο είδος <em>μετάβασης</em> που αναφέρεται στο κείμενο είναι η περιγραφή της μετατροπής της υπάρχουσας καπιταλιστικής υποδομής σε υποδομή κατάλληλη για μια <em>ελεύθερη κοινωνία</em>. Κάτι τέτοιο συνιστά αναγνώριση των αντιξοοτήτων και της μεγάλης προσπάθειας που απαιτείται για να πραγματωθεί η <em>παγκόσμια</em> σίτιση, στέγαση και υγειονομική περίθαλψη μέσω υποδομών και παραγωγικών διαδικασιών που να μην βλάπτουν τον πλανήτη. Δεν προεικάζουμε κάποιου είδους <em>μεταβατικό κράτος</em>. Το κράτος ποτέ δεν αυτοδιαλύεται! Πρέπει να καταστραφεί!</p>
<h3 id="ergates">Εργάτες</h3>
<p>Στον καπιταλισμό, οι <em>εργάτες</em> αποτελούν μια αποξενωμένη κοινωνική ομάδα: είναι αυτοί που πουλάνε τη ζωτική τους ενέργεια για να πάρουν πίσω –εξαγοράζοντας την– ένα μικρό μέρος της αξίας που παράγουν. Είναι αυτοί που με την εργασία τους δίνουν ζωή στην κοινωνία. Όμως, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν επιδιώκουμε να ταυτιστούμε με αυτή τη μορφή αλλοτρίωσης και αποξένωσής που τώρα ονομάζουμε “εργασία” ─δηλαδή, αυτό που μας καθιστά “εργάτες”─ αλλά να την καταργήσουμε συνολικά. Έχει γίνει πλέον φανερό, πως ιδιαίτερα στον καπιταλισμό, η μισθωτή εργασία έχει τόσες άχρηστες και επιβλαβείς συνέπειες, και είναι οργανωμένη με τόσο λάθος τρόπο ώστε καθίσταται εν τέλει φοβερά επιζήμια για την υγεία μας.</p>
<p><strong>Πρώην-εργάτες</strong>, λοιπόν, είναι αυτοί που ήταν αναγκασμένοι να εργαστούν κατά την περίοδο του καπιταλισμού, και οι οποίοι, με την πτώση του καπιταλισμού, καταργούν τη μισθωτή εργασία και άλλου είδους βάσανα, εξαναγκασμούς, εκβιασμούς και υποχρεωτικούς καταναγκασμούς. Οι πρώην-εργάτες, λοιπόν, ίσως να δικαιούνται περισσότερα από την απαλλοτρίωση των πόρων των πρώην εργασιακών χώρων τους. Όπως όλοι μας όμως, έτσι και οι πρώην-εργάτες, εμπλέκονται στο εγχείρημα μετασχηματισμού της ανθρώπινης δραστηριότητας προκειμένου να παραχθεί υπερεπάρκεια για όλους και να αμβλυνθούν οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στη μάθηση, την εργασία και το παιχνίδι.</p>
<figure class="">
<img src="https://cdn.crimethinc.com/assets/articles/2020/11/02/14.jpg" />
</figure>
<div class="footnotes" role="doc-endnotes">
<ol>
<li id="fn:1" role="doc-endnote">
<p>Τα στρατόπεδα ανδρών είναι προσωρινές εγκαταστάσεις στέγασης που έχουν κατασκευαστεί κυρίως για άνδρες εργαζόμενους σε έργα στις βιομηχανίες πετρελαίου, αγωγών, εξόρυξης, υδροηλεκτρικής και ξυλείας κοντά στη γη αυτόχθονων πληθυσμών. Οι αναφορές δείχνουν μια άμεση συσχέτιση μεταξύ αυτών των καταυλισμών και της έμφυλης βίας κατά των αυτόχθονων γυναικών και lgtbqi αυτόχθονων στον Καναδά και στην Βόρεια Ντακότα. Πηγή: Συνέλευση των αυτόχθονων Secwepemc της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά (SECWEPEMCUL’ECWASSEMBLY). <a href="#fnref:1" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:2" role="doc-endnote">
<p>Στα αγγλικά ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις lgtbqi ιθαγενείς ταυτότητες είναι <em>two spirit people.</em> Είναι ο τρόπος που επιλέγουν να αυτοπροσδιορίσουν τη σεξουαλική ταυτότητα και το φύλο τους τα non binary ιθαγενή άτομα διαφοροποιώντας τις ταυτότητές τους από τις λευκές δυτικές αποικιοκρατικές ομόφυλες ταυτότητες. <a href="#fnref:2" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
<li id="fn:3" role="doc-endnote">
<p>Η οικονομία δώρων ή η οικονομία του δώρου -από την αγγλική gift economy- είναι ένας τρόπος συναλλαγής κατά τον οποίο τα τιμαλφή δεν εμπορεύονται, δεν ανταλλάσσονται ή πωλούνται, αλλά παραδίδονται δωρεάν (δώρο) χωρίς κάποια ρητή ή άρρητη συμφωνία άμεσων ή μελλοντικών ανταμοιβών. Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Gift_economy <a href="#fnref:3" class="reversefootnote" role="doc-backlink">↩</a></p>
</li>
</ol>
</div>